شمار زیادی از محققان رژیم صهیونیستی در بررسی ها و ارزیابی های خود از عملیات شهادت طلبانه قدس تاکید کردند: “عملیات قدس دلیل دیگری بود بر این که تصمیم اسرائیل برای الحاق قدس شرقی به اسرائیل (بعد از جنگ 1967) یک اشتباه بزرگ بوده است.”
شالوم یروشالمی، در مقاله ای که در تاریخ 5/7/2008 توسط روزنامه عبری زبان “معاریو” منتشر شد، خاطرنشان ساخت: “عملیات قدس بار دیگر نشان داد که اقدام اسرائیل در الحاق قدس شرقی به اراضی تحت حاکمیت خود اشتباه بوده است ؛ زیرا این امر جز رنج و خون برای هزاران شهرک نشینی که در قلب شهر قدس اسکان داده شده اند، هیچ نتیجه دیگری به دنبال نداشته است.”
این نویسنده صهیونیست در ادامه افزود: “قدس یکپارچه مسئله ای است که تنها در ذهن صاحبان مراکز تصمیم گیری اسرائیل جای دارد ولی اگر به واقعیت موجود نگاهی بیاندازیم به این نتیجه واضح و مبرهن می رسیم که این امر غیر قابل اجرا است ؛ چرا که فلسطینی ها هرگز حاضر به پذیرش این امر نیستند.”
آمیر اورن، یکی از تحلیلگران برجسته روزنامه صهیونیستی “هاآرتص” اعلام کرد: “عملیات قدس نشان داد مقامات و رهبران اسرائیلی که دستور الحاق قدس شرقی به اراضی اشغالی را صادر کردند، در واقع آتشفشان خاموش ناشدنی خشونت را روشن کرده اند.”
وی در مقاله خود به ارزیابی تصویری پرداخت که نهادهای امنیتی رژیم صهیونیستی در خصوص تهدیدات ناشی از فعالیت مقاومت ملی فلسطین در قدس شرقی ارائه کرده بودند و خاطرنشان ساخت: “قدس شرقی مرکز اصلی خشونت و تروریسم (مقاومت) علیه اسرائیل است. نهادهای امنیتی امروز به شکلی جدی مسائل را دنبال می کنند ؛ زیرا هراس آن را دارند که شمار زیادی از جوانان فلسطینی به جبهه مقاومت علیه اسرائیل بپیوندند.”
خاری در چشم اسرائیل
“یارون لندن” روزنامه نگار، مجری تلویزیونی و همچنین سناریوپرداز سرشناس صهیونیستی اظهار داشت که قدس شرقی خاری در چشم اسرائیل است.
وی در مقاله ای که توسط روزنامه صهیونیستی “یدیعوت آهارانوت” به چاپ رسید، نوشت: “الحاق قدس شرقی باعث شده است که قدس جایگاه خود را به عنوان پایتخت اسرائیل از دست بدهد و روز به روز از میزان حاکمیت تل آویو بر آن کاسته شود.”
این نویسنده صهیونیست تاکید کرد: “تمامی معیارهای موجود که به واسطه آن می توان میزان حاکمیت را سنجید، حکایت از آن دارند که جایگاه قدس به عنوان پایتخت اسرائیل روز به روز و با سرعت هر چه بیشتری ضعیف می شود ؛ زیرا اگر به بافت جمعیتی موجود در قدس نگاهی بیاندازیم به وضوح می بینیم که همه چیز به نفع عرب ها است. در سال 1967، (پیش از اجرای طرح الحاق) شمار فلسطینی های ساکن قدس از یک پنجم جمعیت تجاوز نمی کرد و این در حالی است که در حال حاضر 40 درصد جمعیت این شهر را تشکیل می دهند.”
وی افزود: “اگر فلسطینی ها به دنبال احقاق کامل حق خود در انتخابات شوراها باشند، تنها چند سال کافی است تا عرب ها ریاست شورای شهر قدس را در اختیار گیرند و این گونه می شود که یهودیان حاکمیت خود بر این شهر و نیز برتری جمعیتی که از نیمه قرن بیستم از آن بهره مند بودند، را از دست می دهند.”
یک همزیستی ناپایدار
راوی مین از اندیشمندان برجسته رژیم صهیونیستی در تحلیل خود از عملیات شهادت طلبانه بیت المقدس گفت: “این عملیات پرده از ماهیت ناپایدار همزیستی میان ساکنان یهودی و فلسطینی قدس برداشت.”
وی در مقاله ای که توسط روزنامه معاریو منتشر شد، تاکید کرد: “همزیستی موجود ناپایدار است و هر کس که رویای قدس یکپارچه را در ذهن می پروراند، باید همیشه منتظر شعله ور شدن آتش خشم باشد ؛ چرا که این خشم و خشونت جزئی از واقعیت های پیچیده حاکم بر شهر قدس است، شهری که پیروان تمامی ادیان آن را متعلق به خود می دانند.”
راوی مین در ادامه خاطرنشان ساخت: “عملیات های نظامی که فلسطینیان علیه اسرائیلی ها انجام می دهند، در پرتو شرایط کنونی امری طبیعی به نظر می رسد و بنده از یهودیان ساکن قدس می خواهم تا با عملیات هایی که فلسطینیان ساکن قدس شرقی انجام می دهند، به نوعی همزیستی برسند.”
آمارهایی پر معنا
اوری لوبیانسکی از خاخام های رژیم صهیونیستی به رئیس این رژیم در خصوص سرنوشت قدس هشدار داد و گفت: “یهودیان حاکمیت خود بر قدس را از دست خواهند داد.”
وی در نشستی که در دفتر اولمرت و به ریاست نخست وزیر رژیم صهیونیستی برگزار شد، به انعکاس نتایج تحقیقات صورت گرفته توسط یک مرکز مطالعاتی اسرائیلی در خصوص وضعیت شهر قدس پرداخت و اظهار داشت: “شمار فلسطینیان ساکن قدس در طول چهل سال اخیر 257 درصد رشد داشته است و بر اساس آمارهای موجود، انتظار می رود که در سال 2035 میلادی تعداد یهودیان و فلسطینیان ساکن قدس برابر خواهد شد.”
مدیر انجمن صهیونیستی “عیر عمیم” که مخالف الحاق قدس شرقی به اسرائیل می باشد، می گوید: “رهبران رژیم صهیونیستی وقتی قدس شرقی را به اسرائیل ملحق کردند، در واقع شمار زیادی از فلسطینیان ساکن این منطقه را به عنوان تبعه اسرائیل اعلام کردند، بدون آنکه هیچ گونه توجهی به وضعیت آنان داشته باشند.”
عاموس گیل می افزاید: “دولت عبری امروز سیاست نژادپرستی و تفرقه را در قبال فلسطینیان ساکن قدس پیش گرفته است تا جایی که این سیاست تمامی بخش های حیات یک فرد فلسطینی را به محاصره خود درآورده است. دولت به فلسطینی ها پروانه ساخت نمی دهد که همین امر آنها را واداشته است تا به ساخت و ساز غیر قانونی دست بزنند. ضمنا وضعیت امور زیربنایی، آموزش، بهداشت، کار و نیز محیط زیست در بخش شرقی شهر قدس متفاوت از بخش غربی می باشد و هرگز قابل مقایسه نیست.”
گفتنی است که شمار فلسطینی های ساکن قدس 235 هزار نفر می باشد و جمعیت یهودیان ساکن این شهر به رقم 500 هزار تن می رسد.
