یک دلیل قانع کننده ای درباره علل بی توجهی مصر به ملت فلسطین از زمان امضای توافقنامه “کمپ دیوید” تا دوره ریاست جمهوری حسنی مبارک پیدا نکرده ام. تمامی نوشته های جمال حمدان نویسنده بلند آوازه مصر و احمد بهاء الدین و تمامی اندیشمندان مصر و نویسندگان دوستدار این کشور را که به رحمت ایزدی پیوسته اند و همچنین آثار محمد حسنین هیکل ژورنالیست بزرگ مصر را مطالعه کردم شاید بتوانم در لابلای این آثار یک دلیل قانع کننده ای در خصوص بی اعتنایی انور سادات رئیس جمهور سابق مصر و پس از آن حسنی مبارک به ملت فلسطین و قلمرو جغرافیایی آن پیدا کنم، اما موفق به این کار نشده ام. جالب اینجاست که فلسطین و شرق شامات همواره در کانون توجه و اهتمام فراعنه مصر قرار داشت.
تداوم موجودیت مصر بدون جنوب این کشور محال است، زیرا منطقه جنوب مصر نبض و شریان حیاتی این کشور به شمار می رود، اما از نظر فکری و روحی مصر با مشرق زمین پیوند خورده است و مصر با تمدن های دیگر تعاملی مثبت داشته است. فراعنه مصر به سرزمین شامات اهتمام ویژه ای داشتند، شامات از مرزهای شمال شرقی مصر تا مرزهای عراق کشیده شده است و فراعنه قبل از میلاد به منظور حمایت از مصر و امنیت و ثباتش توافقنامه ها و پیمان نامه هایی را با پادشاهان سرزمین شامات امضا کردند. مصریان به دو دین شرقی مسیحی و اسلام گرویدند و با مشرق زمین همکاری های تجاری سود آوری داشتند و سپاهیان “تحتمس و رامسس” از فرمانروایان بزرگ فراعنه همواره برای دفاع از مصر عازم شامات می شدند و “قطز” و “الظاهر بایبرس” از ممالیک مصر به مقابله با تهاجمات تاتارها و صلیبی ها برخاستند، زیرا که آنان در قلمرو استراتژیک مصر بودند و زمانی که جنگجویان بی باک مصر در دوران تسلط فرانسوی ها و انگلیسی ها درصدد دفاع از موجودیت خود در مصر برآمدند دریافتند که امنیت شان در سواحل عکا در فلسطین اشغالی تامین می شود.
هدف ابرقدرت های بیگانه در زمان ما به سلطه درآوردن کامل مصر و جدا سازی آن از کشورهای اطرافش جهت یکه تازی در آن و ممانعت از برقراری ارتباط و تعامل آن با طرف های قدرتمند است، همان کاری که آمریکا در حال حاضر انجام می دهد و “اسراییل” به آن می اندیشد. “مناخیم بیگن” نخست وزیر پیشین رژیم صهیونیستی درباره مصر می گوید:« مصر به یک شیشه ای می ماند که ته آن در اسوان و سر این شیشه در صحرای سیناء قرار دارد و “اسراییل” به یک تکه چوب پنبه می ماند که بر سر این شیشه “مصر” پوشانیده و دهانه آن را کامل مسدود می کند.»
آیا سیاستمداران مصر قبول می کنند که اسراییل آنان را حبس کند و تمامی منفذها را به روی آن جهت تحقق اهدف ابرقدرت ها ببندد؟
علل و انگیزه های اسراییل از اقدامات جائرانه علیه ملت فلسطین و محاصره و جدا سازی و ساخت دیوار حائل را می دانم، اما نه تنها من هیچ کس نمی داند که چرا مصر ملت فلسطین را در قفس تنگ محاصره حبس کرده است، امری که با اقدام شهرک نشینان صهیونیست در ساخت دیوار حایل همسویی کامل دارد.
دولت مصر از گشودن گذرگاه مرزی رفح خبر می دهد، اما همین که آن را باز می کند مجدد می بندد و زمانی که این گذرگاه را گشود فقط به تعداد اندکی از بیماران فلسطینی اجازه عبور داد. چه مسئله ای باعث می شود که مصر مانع از رفت و آمد فلسطینیان از این گذرگاه شود، حال آنکه همواره شاهدیم مقامات جنبش مقاومت اسلامی حماس به منظور بازگشایی گذرگاه رفح با مقامات مصر مذاکره می کنند.
ما می دانیم که مصر یک کشور مقتدر است، پس چرا مرزهایش تحت حاکمیت رژیم صهیونیستی می باشد و فقط با اجازه اسراییل ـ دشمن درجه خود ـ و اروپایی ها با گشودن مرزهایش موافقت می کند، اروپایی ها که سر منشا تمامی مشکلات ما به شمار می رود، چرا مصر تمامی مواد سد “بارلیو” را وارد می کند تا دیواری را به منظور جدا سازی نوار غزه از قلمرو استراتژیک خود احداث کند (مصر این سد را پس از جنگ 67 در کانال سوئز به منظور جدا سازی مصر از قلمرو راهبردی خود در شرق احداث کرد). وظیفه دینی و ملی مصر این است که مانع از ایجاد دیوار میان خود و همسایه عربی خود باشد، خواه این دیوار دیوار سیاسی اقتصادی نظامی باشد.
این روزها مصر مقدمات نشست رهبران حماس با مقامات قاهره جهت رایزنی به نیابت از مقامات “اسراییل” در مورد آزادی گلعاد شالیت نظامی ربوده شده صهیونیستی در ازای آزادی اسیران فلسطینی را فراهم می سازند. مصر گشودن گذرگاه رفح را به آزادی شالیت مشروط کرده است. از سوی دیگر محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین و دیگر مقامات این تشکیلات به سران تل آویو می گویند که آزادی اسیران فلسطینی در ازای آزادی شالیت به منزله نابودی تشکیلات خودگردان فلسطین است. (روزنامه صهیونیستی معاریف مورخه 7/7/2008)
و بنا به گفته خبرگزاری طرف مصری متعهد شده است که گذرگاه مرزی رفح را تا آزادی شالیت بسته نگه دارد.
عجیب تر این که مصر متعهد شده است که مرزهایش را فلسطین اشغالی را به منظور تحقق اهداف و “اسراییل” بسته نگه دارد. ماه های آتی که با توجه به موسم حج مهمترین ماه های دینی اسلامی به شمار می رود مصری ها با برادران فلسطینی خود که می خواهند از گذرگاه رفح وارد غزه شوند چگونه رفتار خواهند کرد؟
