پس از حدود یک ماه تنش و تقابل میان فلسطینیان و اشغالگران صهیونیست و ۱۱ روز جنگ تمام عیار، سرانجام بامداد روز جمعه ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۰ رژیم صهیونیستی ناگزیر به پذیرش آتش بس شد.
در ارتباط با این جنگ و توافق آتش بس چند نکته مهم مورد اشاره قرار می گیرد:
در این جنگ جامعه فلسطین موفق شد از خود یک وحدت بی نظیر و تاریخی به نمایش بگذارد که در تاریخ این ملت سابقه نداشته است و انعکاس آن در رهبری جامعه فلسطین یک ضرورت است و اگر سارمان آزادیبخش فلسطین (ساف) که مدعی رهبری جامعه فلسطین است، نخواهد و یا نتواند این وحدت جامعه فلسطینی را در حوزه عملی منعکس کند در حقیقت مشروعیت رهبری خود بر جامعه فلسطین را از دست خواهد داد.
این جنگ موجب شد تا ظرفیت های جهانی در همبستگی با ملت فلسطین در سطح بسیار بالایی خود را نشان دهد. به نظر می رسد این ظرفیت مهم نباید به حال خود «تا وقت دیگر» رها شود بلکه باید برنامه هایی برای مدیریت این ظرفیت و فعال سازی آن در همه ابعاد حوزه فلسطین تعریف شود.
جنگ در بُعد نظامی و سخت آن فعلاً متوقف شده است اما جنگ برای منزوی سازی بیشتر رژیم آپارتاید همچنان ادامه دارد و باید همه ظرفیت های داخلی و منطقه ای و بین المللی در این ارتباط فعال شود این جنگ نکته مهم دیگری را نیز آشکار کرد: از یک سو، نهایت منزوی بودن اسرائیل در جامعه جهانی را نشان داد و از سوی دیگر، نمایانگر عمق و گستره پایگاه اجتماعی مقاومت فلسطین در سطح داخلی و خارجی است. هرچند برخی رژیم های غربی در تاخیری تأمل برانگیز مواضع حمایتی از اسرائیل را مطرح کردند که این خود نیز بیانگر شدت انزوای رژیم صهیونیستی است.
رژیم صهیونیستی همواره تلاش داشت تا با تکیه بر توان یکسره سازی نظامی خود، هم نوعی بازدارندگی در مقابل تهدیدات بالقوه ایجاد کند و هم این توان را وسیله اعتماد بخشی به جامعه صهیونیستی در ابعاد امنیتی مطرح کند اما جنگ اخیر نشان داد که این توان سالهاست که موضوعیت خود را از دست داده است و این موضوع را می توان در نامگذاری جنگ اخیر علیه غزه بوضوح مشاهده کرد. عملیات «نگهبان دیوار» در واقع متضمن این پیام است که رژیم صهیونیستی نگران امنیت است.
امنیتی که دیگر نمی تواند آن را در سیاست های تهاجمی در بیرون از جغرافیای اشغالی تامین کند بلکه به دنبال آن است تا داشته های خود را که در واقع همه آنها را سرقت کرده است به گونه ای حفظ کند اما مقاومت موفق شد دیوار و نگهبانانش را برچیند و خانه غصبی دشمن را به آتش بکشد و این یک پیروزی بسیار بزرگ است.
نامگذاری عملیات جنگی از سوی محور مقاومت در واقع حاوی این پیام است که مقاومت فلسطین معادله درگیری را از پدافند به آفند کاملاً تغییر داده است. عملیات «نبرد شمشیر قدس» موفق شد دیوارهای دفاعی دشمن صهیونیستی و نگهبانان آن را تخریب کند و جلوه ای از پیروزی را به خود باختگان و سازشگران مقهور غرب و اسرائیل و خائنان به آرمان مقدس فلسطین نشان دهد.
برخی جریان های فلسطینی و منطقه ای تلاش داشتند تا مقاومت فلسطین و حتی حلقه های محور مقاومت در منطقه را خلع سلاح کنند و از واژگانی پرطمطراق مانند «مقاومت مدنی» و یا «توسعه اقتصادی در مقابل خلع سلاح» در این ارتباط استفاده می کردند. بعضاً حتی با تحقیر توان نظامی مقاومت در مقابل قدرت نظامی برتر غرب و اسرائیل، تلاش می کردند مقاومت را به سمت تسلیم بکشانند اما جنگ اخیر نشان داد، که موشک ها و پهپادهایی که حقیر دانسته می شد به مرحله یکسره سازی رسیده است. در واقع دیپلماسی میدان، ضرورت خود را نمایان ساخت.
جنگ در بُعد نظامی و سخت آن فعلاً متوقف شده است اما جنگ برای منزوی سازی بیشتر رژیم آپارتاید همچنان ادامه دارد و باید همه ظرفیت های داخلی و منطقه ای و بین المللی در این ارتباط فعال شود.
وزیر امور خارجه آمریکا به فلسطین اشغالی سفر کرده و در برنامه وی دیدارهایی با مسئولان صهیونیستی و مسئولان تشکیلات فلسطین گنجانده شده است. باید توجه داشت تا کنون صدها دور از گفتگوها میان صهیونیست ها و تشکیلات فلسطینی به رهبری محمود عباس انجام شده که هیچ نتیجه ای برای مردم فلسطین نداشته است.
بر این اساس هر گفتگویی بدون پیش شرط و در راستای مطالبات ملت فلسطین بی ارزش و دور باطل است. لذا با توجه به اینکه ملت فلسطین با مقاومت یکپارچه ای که از خود نشان دادند و در حال حاضر با تغییر معادله درگیری، دست بالا را دارند، هرگفتگویی باید متضمن این نکات باشد که: ۱- اسرائیل یک اشغالگر است و باید از مناطقی که اشغال کرده است، خارج شود. ۲- شهرک سازی در مناطق اشغالی یک جنایت است و باید متوقف و برچیده شود. ۳- تعرض به قدس یک جنایت است و باید کاملاً متوقف شود.
در واقع اینها مسائل و شرایط جدیدی است که باید خود را در گفتگوها نمایان سازد و هر فلسطینی بدون پذیرش این مسائل وارد گفتگو با طرف اسرائیلی – مستقیم و یا غیر مستقیم – شود در واقع به ملت فلسطین و مقاومت آن خیانت کرده است و ملت فلسطین نباید اجازه چنین کاری را بدهد زیرا در غیر این صورت پیروزی بزرگ ملت را به نفع دشمن صهیونیستی مصادره کرده است.
در حال حاضر ملت فلسطین و امت اسلامی از این تحول جدی شادمان هستند و جشن پیروزی برگزار کرده اند اما در طرف دیگر جامعه صهیونیستی و رهبران آن و نیز همپیمانان منطقه ای و بین المللی آن ماتم گرفته و نگران تحولات آینده هستند.
منبع : خبرگزاری مهر، – 01/03/1400
