اگر اولمرت سفاک و باراک جنایتکار و اطرافیان قاتل آنها فکر می کنند که حمله وحشیانه آنها به نوار غزه و کرانه باختری ملت فلسطین را به تسلیم وادار خواهد کرد، کاملا اشتباه می کنند. رژیم صهیونیستی در طول 40 و شاید هم 50 سال گذشته از هیچ جنایتی در حق فلسطینیان مظلوم فروگذار نکرده اند، اما با این وجود پروژه پلید آنها مبنی بر ایجاد کشوری یهودی در سرزمین های ما بین دو رود فرات و نیل همچنان سیر قهقرایی در پیش گرفته است و پیوسته امیدها برای موفقیت آن کم رنگ تر می شود.
منظور ما از تضعیف متوالی این رژیم، عقب نشینی آن از صحرای سیناء، عقب نشینی یکجانبه از جنوب لبنان در سال 2000 میلادی، عقب نشینی از نوار غزه در سال 2003 و شکست آن در جنگ اخیر لبنان در سال 2006 است که رژیم صهیونیستی را کاملا گیج کرده و باعث شده است که این رژیم بدین شکل به نوار غزه و کرانه باختری حمله ببرد. البته در این زمینه باید به این مساله هم توجه کرد که اگر “گروه های شکست خورده داخلی” به آنها امید پیروزی در آینده را نمی دادند، وضعیت کنونی فلسطین متفاوت تر از وضعیت موجود می بود.
ملت فلسطین ملت بزرگی هستند که در دشوارترین شرایط نیز لحظه ای از مقاومت و پایداری خسته نمی شوند. اما “نمایندگان مشروعیت این ملت” در اقدامی بی شرمانه، مقاومت آنها را اقدامی بیهوده و سلاح آنها را “دروغی بزرگ” می خوانند و حتی برخی عملیات های شهادت طلبانه این ملت علیه رژیم صهیونیستی را “بی ارزش” قلمداد می کنند.
این ملت همچنان به مقاومت خود در برابر حملات بی رحمانه دشمن صهیونیستی ادامه می دهد و این در حالی است که مشاهده صحنه های مربوط به دیدار و روبوسی گرم مقامات آن با عاملان کشتار هزاران تن از فرزندان این ملت، دل آنها را به شدت آزرده و رنجور می سازد. آنها طوری هم دیگر را در آغوش می کشند که انگار لنگه گمشده هم هستند که پس از سال ها به هم رسیده اند و انگار اصلا بحث قتل و کشتاری در میان نیست. ملت فلسطین در حالی به مقاومت خود ادامه می دهد که خود به خوبی می داند که از لحاظ قدرت تسلیحاتی تفاوت زیادی میان این ملت و دشمن صهیونیستی وجود دارد، اما با این وجود این مساله را نیز می داند که تنها گزینه جایگزینی که برای این مقاومت و پایداری آن وجود دارد، تسلیم در برابر دشمن صهیونیستی است و حتی مذاکرات ماراتنی با این دشمن صهیونیستی نیز ثمری نخواهد داشت.
دشمن صهیونیستی در مقابل مقاومت شکست ناپذیر این ملت، به قطع جریان برق و آب و جلوگیری از ورود دارو برای بیماران پناه برده است و زمانی که این ملت در جستجوی نیازهای اولیه خود از قبیل مواد غذایی و دارو از مرزهای کشور برادر و دوست خود عبور می کند، این دشمن آنها را به نقض تمامیت ارضی و تهدید امنیت ملی آن کشور متهم می کند. و این در حالی است که آنها خود نیز می دانند که این ملت مبارز با مقاومت خود در حقیقت از امنیت ملی همان کشور همسایه دفاع می کند و به منظور ناکام گذاشتن طرحی که بیشتر از هر کشوری همین کشورهای همسایه فلسطین را در معرض خطر قرار می دهد، از جان خود مایه می گذارد.
این ملت بهترین و غیورترین جوانان و مردان خود را در راه دفاع از فرد فرد جامعه خود و در راه دفاع از مقدسات خود پیشکش کرده و برخی از آنها در میدان های جنگ شربت نوشین شهادت سر کشیده و برخی دیگر نیز مجروح یا اسیر می شوند و با این وجود هیچ منتی بر کسی نمی گذارد، اما در همین حال، برخی گروه های دیگر با پیش کشیدن فداکاری ها و مبارزات خود در راه دفاع از آرمان فلسطین، بر سر این ملت منت می گذارند و به این مساله توجهی ندارند که این اقدامات آنها در راه دفاع از خود و شهر و دیار خود بوده است، نه به منظور دفاع از فلسطین و فلسطینیان.
اشغالگران امروزه جنایت هایی را در فلسطین مرتکب می شوند که زن و مرد و پیر و جوان و حتی کودکان همگی در معرض آن قرار دارند، اما با این وجود، رژیم های حاکم بر کشورهای عربی و اسلامی تنها به مشاهده این صحنه های فجیع و در برخی موارد صدور برخی بیانیه های اعتراض آمیز و محکوم کننده اکتفا می کنند و در عین حال مراقب این مساله هستند که این بیانیه های اعتراض آمیز آنها به روند سازش که آنها بارها ادعای مردن آن را می کنند اما هیچگاه آنرا دفن نمی کنند، لطمه ای وارد کند.
کشتارها و تخریب های نوار غزه به موازات دیدارهای صمیمانه میان طرفدران سازش و دشمنان “خشونت و تروریسم”!!! ادامه دارد. سازشکارانی که به محض اینکه مشاهده صحنه های ریخته شدن خون پاک فلسطینان، عرق شرم بر جبین آنها می نشاند، با دستمال همکاری و همدستی با دشمن صهیونیستی عرق خود را پاک کرده و بازی ناسزاگویی به “کودتاگران” (اعضا و طرفدران جنبش حماس) را که فرزندان خود را در راه دفاع از سرزمین فلسطین قربانی می کنند، از سر می گیرند و بر پیش شرط های خود برای صرف گفتگو با این جنبش و نه دیدار گرم و صمیمی با چهره های خندان مانند زمان دیدار با اولمرت و لیونی، تاکید می ورزند.
مبارزان نوار غزه و نیز مبارزان گروه های مقاومت در کرانه باختری همچنان به مقاومت خود ادامه داده و به صورت متوالی ضربات دردناکی را بر دشمن صهیونیستی خود وارد می کنند و بدون توجه به ضعف امکانات نظامی خود همچنان به جنگ با این دشمن تا بن دندان مسلح ادامه می دهند و تنها عامل قوت و انگیزه آنها برای ادامه این مسیر اراده و ایمان قوی آنهاست.
این مقاله یک تفسیر سیاسی نبود، بلکه دلنامه قطره ای از دریای خروشان ملت های عربی از اقیانوس آرام تا خلیج فارس و از طنجه تا جاکارتا بود و این حمایت ها از ملت فلسطین همچنان تا زمان پیروزی فلسطین و فلسطینیان ادامه خواهد داشت؛ حال چه دشمنان این ملت به پیروزی های آن اعتراف کنند یا سعی در کتمان آن داتشته باشند.
درود بر فلسطین، درود بر شهدای فلسطین و درود بر تمامی حامیان حقانیت و حتمیت پیروزی آنها در سراسر جهان.
