بیشتر رسانه ها و احزاب راستگرای مخالف دولت رژیم صهیونیستی، به شدت از ایهود اولمرت، نخست وزیر این رژیم به خاطر شکست سفر غیرمنتظره پنج شنبه گذشته اش (18/10/2007) به مسکو و همچنین ناکامی اش در جلب موافقت رئیس جمهور روسیه با قطع نامه ای که در شورای امنیت مطرح شده و مربوط به مجازات اقتصادی هر چه بیشتر ایران جهت توقف برنامه هسته ای اش بود، سرزنش کردند.
شبکه دوم تلویزیون رژیم صهیونیستی شب گذشته (21/10/2007) اعلام کرد: “این نکته کاملا مشخص بود که سفر اولمرت به مسکو هیچ فایده ای به دنبال ندارد ؛ زیرا پوتین یک روز پیش از این دیدار اعلام کرده بود که روسیه خود را متعهد به مخالفت با هر گونه مجازات اقتصادی علیه ایران می داند.”
به اعتقاد این رسانه صهیونیست، دفتر نخست وزیری رژیم اشغالگر قدس سه شنبه گذشته (16/10/2007) در حالی هماهنگی های مربوط به سفر اولمرت به روسیه را انجام می داد که پوتین مشغول ددیار با مقامات ایران بود و از همان آغاز روشن بود که این سفر بی فایده است.
ضمنا اپوزسیون راستگرای صهیونیست نیز از اولمرت به خاطر سفرش به مسکو به شدت انتقاد کردند تا جایی که حزب لیکود تاکید کرد: “اولمرت به خاطر یک دیدار بی فایده و بی هدف این مسافت طولانی را طی کرد؟ ایشان بهتر بود تا به آن چیزی که از پوتین در کنفرانس های مطبوعاتی اش شنیده اند و ناظر بر مخالفت با هر گونه مجازات علیه تهران بوده است، اکتفا می کردند.
اعتراف به شکست دیپلماتیک
روزنامه هاآرتص نوشت که “اسرائیل” دیگر دارد به شکست خود در بسیج کردن کشورهای جهان برای اعمال مجازات های اقتصادی علیه ایران اعتراف می کند.
به گفته روزنامه مذکور، دیگر تنها روسیه نیست که مخالف مجازات های اقتصادی علیه ایران است ؛ بلکه کشورهایی همچون آلمان و ایتالیا یعنی همپیمانان آمریکا نیز با این امر مخالف هستند و از سوی دیگر، چین و ژاپن نیز به خاطر منافع اقتصادی شان که در گرو رابطه با ایران است، با مسئله مجازات های اقتصادی شدیدا مخالف هستند.
روزنامه عبری زبان مذکور همچنین نوشت: «با نظر به افزایش موج مخالفت ها ؛ احتمال اینکه ایالات متحده تاسیسات هسته ای ایران را هدف حملات نظامی خود قرار دهد، کم است.»
در گزارش روزنامه هاآرتص همچنین آمده است: «با وجود تمامی مسائل، ولی باز هم این بوش است که در مورد حمله تصمیم نهایی را می گیرد و در حال حاضر نهادهای تصمیم گیر در تل آویو در پیش بینی تصمیم نهایی بوش ناتوان هستند و نمی دانند که آیا رئیس جمهور آمریکا در این خصوص فاکتورهای استراتژیک و سیاسی را در نظر می گیرد و بعد از گرفتار آمدن در باتلاق عراق، از آغاز یک جنگ جدید در خاورمیانه خودداری می نماید یا اینکه بر این اعتقاد است که برای مقابله با برنامه های هسته ای ایران، به این کشور نیز حمله نماید.»
به گزارش منابع امنیتی صهیونیستی، اختلافی نیز میان آمریکا و رژیم اشغالگر قدس در مورد مفهوم “نقطه بی بازگشت در برنامه های هسته ای ایران” وجود دارد و هر کدام تصور خاص خود را از این مسئله دارند که همین امر راه را برای هر گونه پیش بینی بسته است.
به گزارش روزنامه هاآرتص، مراکز تصمیم گیری سیاسی در تل آویو معتقدند که تنها دو راه در پیش رو دارند یا آنکه ایران هسته ای را بپذیرند یا آنکه با یک حمله پیشگیرانه، این فعالیت ها را متوقف سازند.
به گفته همین منبع، اکثریت مراکز تصمیم گیری خواستار استفاده از گزینه نظامی علیه ایران هستند و به شکلی خوش بینانه می گویند که پاسخ نظامی ایران به حملات، قابل تحمل است.
