دومین سالروز آغاز جنگ لبنان با توجه فراوان مطبوعات صهیونیستی همراه شد. شنبه هفته جاری (12/7) در تاریخ منطقه به عنوان آغاز جنگ دوم لبنان به شمار می رود، جنگی که به اعتقاد تمامی تحلیلگران اسرائیلی، سهم تل آویو از آن شکست بود.
پرفسور اودی لیبل، استاد روان شناسی سیاسی دانشگاه بن گوریون در مقاله ای که توسط پایگاه اینترنتی “یدیعوت آهارانوت” منتشر شد، تاکید کرد: “بعد از گذشت دو سال از جنگ لبنان، هنوز هم احساس شکست در وجود جامعه صهیونیستی موج می زند.”
وی در ادامه افزود: “بروز احساس شکست در جامعه صهیونیستی ریشه در درک افکار عمومی از این واقعیت دارد که هیچ کدام از اهداف اولمرت برای آغاز جنگ لبنان محقق نشد. آقای نخست وزیر در اظهارات خود گفته بود که هدف از آغاز جنگ بازگرداندن دو سرباز ربوده شده صهیونیست و جلوگیری از افزایش توان نظامی حزب الله است ؛ ولی در تحقق این اهداف هیچ موفقیتی را کسب نکرد.”
این پرفسور صهیونیستی خاطرنشان ساخت: “جنگ لبنان نشان داد که مفهوم تمامیت ارضی اسرائیل دیگر هیچ جایی ندارد ؛ زیرا حزب الله لبنان با زیر پا گذاشتن تمامیت ارضی، دو سرباز را از داخل مرزهای اسرائیل ربود.”
اودی لیبل مدعی شد: “رفتار حزب الله باعث تشویق حماس و دیگر گروه های فلسطینی برای زیر پا گذاشتن تمامیت ارضی اسرائیل شد. گروه های مذکور با شلیک موشک به سمت شهرک های صهیونیست نشین مجاور نوار غزه در واقع تمامیت ارضی اسرائیل را زیر پا می گذارند.”
این استاد دانشگاه بن گوریون یادآور شد: “گروه های مبارز فلسطینی که امکانات نظامی شان در مقایسه با توان نظامی اسرائیل هیچ است، موفق شده اند تا توان بازدارندگی ما (صهیونیست ها) را به شکلی جدی تضعیف کنند.”
در ادامه مقاله مذکور به پدیده بی اعتمادی نسبت به رهبران سیاسی و فرماندهان نظامی اسرائیل اشاره شده و آمده است: “جامعه صهیونیستی در طول جنگ لبنان اعتماد فراوانی به گفته های دبیر کل حزب الله پیدا کرده بود تا جایی که همیشه منتظر ظاهر شدنش بر صفحه تلویزیون بود تا از طریق وی نسبت به واقعیت های موجود در میدان جنگ آگاهی یابد. در واقع، حسن نصر الله با گفته های خود وضعیت روانی صهیونیست ها را مشخص می کرد. وی توانست از رهبران سیاسی اسرائیل چهره مشتی سیاستمدار دروغگو را ترسیم کند. ضمنا ریشه شکست اطلاعاتی ما در جنگ لبنان نه در عدم آگاهی نسبت به قدرت حزب الله بلکه در ناآگاهی نسبت به ضعف ارتش مان نهفته بود.”
شکست قطعی
روعی نحمیاس، نویسنده و تحلیلگر روزنامه عبری زبان “یدیعوت آهارانوت” تاکید کرد: “بعد از گذشت دو سال از جنگ لبنان، دیگر این نکته کاملا آشکار و هویدا شده که اسرائیل تنها طرف شکست خورده در جنگ است.”
وی در ادامه افزود: “چهره های نزدیک به اولمرت تاکید کردند تنها در صورتی اسرائیل برنده جنگ است که حزب الله خلع سلاح شود و ارتش لبنان در منطقه جنوب و در مرزهای این کشور با اسرائیل مستقر گردد. البته این اتفاقات نیافتاده است.”
روعی نحمیاس خاطرنشان ساخت: “از جمله حوادث مضحک آن است که کابینه امنیتی اسرائیل ـ آن هم تنها در دومین سالروز جنگ لبنان ـ به منظور بررسی مسئله افزایش قدرت نظامی حزب الله تشکیل جلسه داده است و به صورت غیر مستقیم بر شکست اسرائیل در جنگ لبنان تاکید می نماید.”
این نویسنده صهیونیست برای اثبات شکست اسرائیل در جنگ لبنان گفت: “ما می خواستیم حزب الله را از نظر سیاسی تضعیف کنیم ؛ ولی به وضوح می بینیم این حزب لبنانی گروه های چهاردهم مارس را که همپیمان ایالات متحده هستند، مجبور به تشکیل دولت وحدت ملی کرده است که البته در این دولت، حزب الله به حکم اینکه یک سوم کابینه را در اختیار خود دارد از حق وتو برخوردار است. ما با ورود به جنگ لبنان در صدد تضعیف توان نظامی حزب الله بودیم ؛ ولی دیدیم که این حزب ظرفیت زرادخانه های موشکی خود را تا سه برابر افزایش داد و برد موشک های خود را نیز بالاتر برد تا جایی که امروز توان هدف قرار دادن تاسیسات هسته ای دیمونا را نیز دارد.”
پایان یک اسطوره
مدیر دفتر “اسحاق رابین” نخست وزیر اسبق رژیم صهیونیستی، تصمیم اولمرت برای آغاز جنگ را یک اشتباه آشکار خواند و تاکید کرد که نتیجه جنگ از فروپاشی اسطوره ارتش شکست ناپذیر حکایت دارد. ایتان هابر افزود: “یک بار و برای همیشه ارتش و جامعه اسرائیل این نکته را درک کردند که ما از هیچ بنی بشری برتر نیستم و ارتش ما نیز ارتش برتر جهان نیز نیست. رهبران سیاسی ما نیز الگوهای ایده آل و آرمانی نیستند. ما نیز همچون دیگران شکست می خوریم. نمی توانیم همیشه پیروز میدان باشیم و چه بسا که استحقاق چنین شکستی را داشتیم.”
وی با تاکید بر اینکه جنگ لبنان احتمال بروز جنگ آتی را کم نکرد، گفت: “دو سال از آن درد جانکاه گذشته است و ما منتظر روزهایی پر از سعادت و خوشبختی برای جامعه خود هستیم. به هر حال، سالروز جنگ لبنان فرصت خوبی است تا به ارزیابی وضعیت ارتش و جامعه صهیونیستی بپردازیم. جنگ دوم لبنان که بدون هیچ دلیلی آغاز شد، نه آنکه احتمال بروز جنگ آتی را کم نکرد ؛ بلکه باعث افزایش احتمال وقوع آن شد.”
دستاوردهای خیالی
یسرائیل هرئیل، رئیس پیشین شورای شهرک های صهیونیست نشین کرانه باختری گفت: “تجلی شکست را علاوه بر ناکامی اسرائیل در دست یابی به اهداف از پیش تعیین شده برای آغاز جنگ لبنان، در ادعاهای دروغین اولمرت در خصوص دستاوردهای این جنگ نیز یافت.”
وی در مقاله ای که توسط روزنامه عبری زبان “هاآرتص” منتشر شد، خاطرنشان ساخت: “نیروهای حافظ صلح که به منظور جلوگیری از ورود حزب الله به خط مرزی در جنوب لبنان مستقر شده اند، در واقع باعث جلوگیری از فعالیت اسرائیل در این منطقه می شوند و چتر حمایتی لازم را برای حزب الله فراهم می آورند.”
در ادامه مقاله مذکور آمده است: “شکست اسرائیل در جنگ لبنان به وجود رهبرانی باز می گردد که توان اتخاذ تصمیمات امنیتی و یا اجرای کامل این تصمیمات را نداشتند و این رهبران امروز نسبت به خطراتی که اسرائیل را تهدید می کند، بی خبرند و هرگز آمادگی پرداخت بهای لازم برای حفظ اقتدار یهودیان را ندارند.”
یسرائیل هریل مدعی شد: “ما همیشه و در لحظاتی که تنها چند گام با پیروزی فاصله داریم، جنگ را رها می کنیم و به دشمن (حزب الله و حماس) اجازه می دهیم که تجدید قوا نماید ؛ ولی دشمن هرگز دست از تلاش خود برای نابودی اسرائیل دست بر نمی دارد.”
بن کاسبت، از تحلیلگران برجسته روزنامه معاریو تاکید کرد: “جنگ لبنان به جای آنکه باعث نابودی توان سیاسی و نظامی حزب الله شود، این گروه لبنانی را به یک قدرت منطقه ای تبدیل کرد.”
وی در بخشی دیگر از اظهارات خود گفت: “توافق نامه دوحه که بر خلاف خواسته های واشنگتن، تل آویو و پاریس بود، آشکارا حکایت از آن داشت که حزب الله و همپیمانانش بعد از جنگ لبنان به عنوان تصمیمگیران اصلی در این کشور به شمار می روند و نه رقبای شان. جنگ دوم لبنان ننگ بارترین شکست در تاریخ اسرائیل بوده است.”
