انتخابات پارلمان “اسراییل” که امروز سه شنبه شاهد برگزاری آن هستیم با رقابت تعداد زیادی از احزاب اسراییلی در حال برگزاری است که مهم ترین این احزاب عبارتند از : لیکود ، کادیما، کار و اسراییل خانه ما .
بنا به نظر سنجی های روز جمعه گذشته روزنامه های رژیم صهیونیستی که آخرین نظر سنجی قبل از انتخابات می باشد و این رژیم بر اساس قانون انتخابات اجازه نخواهد داد بعد از این تاریخ تا زمان برگزاری انتخابات نظر سنجی دیگری صورت گیرد ؛ حزب لیکود به ریاست نتانیاهو شانس بیشتری برای پیروزی در این انتخابات دارد . این نظر سنجی ها هم چنین نشان می دهند که حزب راستگرای افراطی اسراییل خانه ما به رهبری آویگدور لیبرمان نیز رشد چشمگیری داشته و از حزب کار پیشی گرفته است . ما در این به طور مختصر به معرفی این احزاب می پردازیم :
1 ـ کادیما
کادیما حزب حاکم کنونی در اسراییل می باشد که دوران حکومت آن به پایان رسیده است . این حزب اکنون 29 کرسی در پارلمان دارد . این حزب در پاییز سال 2005 توسط نخست وزیر سابق این رژیم یعنی آریل شارون تاسیس شد . این حزب در واقع از حزب لیکود منشعب شده است و در تاریخ مذکور عده ای از سران حزب لیکود به دنبال تصمیم این حزب مبنی بر طرح تخلیه شهرک های صهیونیستی در نوارغزه و برچیدن آن ها تصمیم گرفتند از این حزب جدا شوند و حزب جدیدی را تاسیس کنند . به دنبال همین شکاف و اختلافات حزب کادیما به وجود آمد و وارد عرصه سیاسی این رژیم شد.
هنوز 42 روز از تاسیس این حزب نگذشته بود که شارون بیمار شد و به کما رفت و هنوز هم در این حالت به سر می برد . به دنبال این حادثه ایهود اولمرت به عنوان جانشین وی تعیین گردید و مسئولیت نخست وزیری را بر عهده گرفت .
2 ـ لیکود
این حزب یکی از قدیمی ترین احزاب اسراییل است در سال 1948 به “حیروت” معروف بود و تا سال 1974 نیز با همین نام فعالیت می کرد اما بعد از این تاریخ و به دنبال ائتلاف با احزاب کوچک دیگر و ادغام آن ها نام لیکود به خود گرفت .
این حزب بارها ریاست دولت را در این رژیم بر عهده داشته است که اولین بار دوره ریاست آن از سال 1977 شروع شد و تا 1992 ادامه داشت . از سال 1984 تا 1990 حزب کار نیز در اداره دولت با این حزب مشارکت داشت . این حزب بعد از شکست فاحش در انتخابات گذشته توانست تنها 12 کرسی کنست را به دست آورد .
3 ـ کار
این حزب موسس اسراییل است و با اسامی مختلفی در گذشته فعالیت می کرده است که از جمله می توان به ” مبای ” و ” المعراخ ” و ” کار” اشاره کرد . می توان گفت که این حزب در 29 سال اول تاسیس این رژیم به تنهایی اداره دولت را برعهده داشت و در این مدت بر تمامی نهادهای سیاسی و سندیکاها و موسسات اقتصادی و به ویژه بر نهادهای نظامی و امنیتی سیطره کامل داشت تا این که برای اولین بار در سال 1977 در انتخابات شکست خورد و جای خود را به لیکود داد ولی بعدها یعنی از سال 1984 تا 1990 دوباره به صحنه سیاسی باز گشت و با همکاری با حزب لیکود به اداره دولت پرداخت . این حزب از سال 1992 تا 1996 و از سال 1999 تا 2001 نیز ریاست دولت اسراییل را بر عهده داشته است .
حزب کار در سال های اخیر به شدت و به طور پیاپی صدمه دید و شکست خورد و تعداد کرسی های آن از 48 کرسی به 19 کرسی کاهش یافت .
4 ـ اسراییل خانه ما
این حزب، حزبی راستگرا و نژاد پرست و بسیار افراطی است و آویگدور لیبرمان نماینده کنست حاکم مطلق این حزب می باشد . در سال 1999 برای اولین بار در عرصه سیاسی ظهور کرد و توانست 4 کرسی پارلمان این رژیم را به دست آورد . در سال 2003 نیز در انتخابات شرکت کرد و باز توانست تنها همین تعداد از کرسی ها را حفظ کند ولی در انتخابات 2005 جهش بسیار چشمگیری داشت و توانست صاحب 11 کرسی در کنست شود.
این حزب در آغاز تنها به آرای مهاجرین جدید از کشورهای اتحاد جماهیر شوروی سابق متکی بود ولی لیبرمان با استفاده از زیرکی و توانایی های فردی خود توانست در میان شهرک نشینان و راستگراهای افراطی نیز نفوذ کند . در انتخابات 2006 موضع گیری خصمانه شدیدی را علیه فلسطینیان ساکن اراضی اشغالی 1948 اتخاد و ابراز کرد که همین امر موجب استحکام موقعیت وی در میان راستگراهای نژاد پرست شد و توانست با استفاده از فرصت پیش آمده موفقیت زیادی را به دست آورد . وی در این انتخابات نیز فعالیت های خود را علیه عرب ها و رهبران سیاسی آن ها متمرکز کرده بود و تا توانست از ابرازهای گوناگون دراین زمینه سود برد .
5 ـ شاس
شاس حزبی مذهبی و بنیادگرا و نماینده یهودیان شرقی است . در سال 1984 تاسیس شد و شاهد فراز و فرودهای زیادی بوده است ولی در سال های اخیر سیر صعودی داشته است و نظر سنجی ها تاکنون نتوانسته اند که قدرت و توانمندی های آن را ارزیابی و عنوان کنند زیرا این حزب فعالیت خاصی را دنبال می کند که به خرید و معامله آرا معروف است و این حزب معمولا به گونه ای فعالیت می کند که فعالیتش به خرید رای معروف شده است و بیشتر در محله ها و شهرک های فقیرنشین فعالیت می کند و اکنون 12 کرسی در پارلمان دارد .
گرایش های سیاسی کلی این حزب دگرگونی های زیادی را در سال های گذشته داشته است . گاهی اصولا توجهی به پرونده مذاکرات سیاسی نداشته است و از طرفی آمادگی خود را برای مشارکت در دولتی اعلام کرده است که آماده انجام مذاکرات و عقب نشینی از بعضی از مناطق بوده است و گاهی نیز در قالب حزبی ظاهر شده است که گرایش های افراطی راستگرایانه دارد . این حزب مخالفت قاطع خود را با مذاکرات اعلام نکرده است ولی با طرح موضوع قدس بر سر میز مذاکرات مخالف است .
6 ـ احزاب شهرک نشینان
در انتخابات 2006 شهرک نشینان، چهار حزب فعال خود را متحد و یکپارچه ساختند و حزب بر آمده از باند تروریست کاهانا از این پیمان و اتحاد به دور ماند و این حزب علی رغم این که توانست نزدیک به 30 هزار رای بیاورد ولی حد نصاب لازم را برای ورود به پارلمان را به دست نیاورد ولی بعدها ائتلاف هئیحود هلیئومی توانست صاحب نه کرسی در پارلمان شود.
قبل از انتخابات اخیر در بین این احزاب انشعاباتی به وجود آمد و شهرک نشینان با دو فهرست در این انتخابات شرکت کردند که حزب باند کاهانا را نیز شامل می شود.
دو حزب شرکت کننده شهرک نشینان در این انتخابات یکی “هئیحود هلیئومی” و دیگری “هبایت هیهودی” می باشند و نظر سنجی اخیر نشان می دهند که این دو حزب در مجموع شاید بتوانند 7 کرسی را به دست بیاورند ولی نظرسنجی های قبلی نشان می دهد که این دو حزب نمی توانند حد نصابی را در این زمینه به دست آورند زیرا بسیاری از شهرک نشینان به دو حزب اسراییل خانه ما و لیکود روی آورده اند .
7 ـ یهدوت هتورات
این حزب خود از دو حزب کوچک به اسامی دیگل هتورات و اگودات یسراییل تشکیل شده است و هریک از این دو حزب به طایفه ای از یهودیان بنیادگرا ( الحریدیم) اشکنازی ( یهودیان غربی ) وابسته هستند . اعضای این حزب نیز یهودیان افراطی می باشند و در پارلمان اخیر تنها 6 کرسی داشتند.
این حزب در هر ائتلاف حکومتی که به نیاز رای دهندگانش پاسخ مثبت دهد، شرکت می کند ولی مسئولیت وزارتخانه ای را نمی پذیرد و تنها به پست معاونت بسنده می کند زیرا مسئولیت کامل سیاسی دولت مذهبی را قبول نمی کند و در پارلمان اخیر نیز به خاطر برآورده نشدن نیازهای مالی اش در جمع مخالفان دولت باقی ماند .
8 ـ میرتس
این حزب جنبش چپ گرای صهیونیستی است و هسته اصلی آن که در قالب جنبش راتس تبلور یافته بود در دهه هفتاد قرن گذشته شکل گرفته است . این حزب بیشتر بر حمایت از حقوق بشر و گرایش های یهودی تاکید دارد و از سال 1984 تا 1988 تعداد کرسی آن به 4 کرسی رسید . در سال 1992 دو حزب دیگر به این حزب پیوستند و در این سال تعداد کرسی های آن در پارلمان به 12 کرسی رسید ولی بعد از تاریخ مذکور تعداد کرسی های آن کاهش یافت و به 5 کرسی رسید .
از نظر گرایش های سیاسی این حزب از جنگ صهیونیست ها علیه غزه حمایت کرد ولی در روزهای پایانی آن خواستار توقف این نبرد شده بود .
حزب میرتس انجام مذاکرات سیاسی با فلسطینیان و کشورهای عرب را تایید می کند و از تاسیس دولت فلسطین در مرزهای سال 1967 نیز با تعدیلاتی در آن پشتیبانی می کند ولی با بازگشت آوارگان فلسطینی مخالف است .
9 ـ احزاب فعال فلسطینی اراضی اشغالی سال 1948
در میان فلسطینیان اراضی 48 سه حزب به فعالیت مشغول هستند که همگی آن ها بر ضرورت تشکیل دولت فلسطین در داخل مرزهای سال 1967 و عقب نشینی کامل از تمامی سرزمین های اشغالی سال 67 تاکید دارند و خواستار رعایت عدالت و مساوات کامل در مورد حقوق فلسطینیان ساکن اراضی اشغالی سال 48 می باشند . این سه حزب عبارتند از :
فهرست متحد عرب
این حزب خود از سه حزب کوچک تشکیل شده است که عبارتند از : جنبش اسلامی شاخه جنوب ، این حزب در اراضی اشغالی سال 48 مشغول به فعالیت می باشد و به دنبال سال ها اختلافات داخلی در سال 1996 انشعاباتی در داخل آن به وجود آمد . دلیل این انشعابات به مواضع این جنبش در قبال مسایل مختلف از جمله شرکت و یا عدم شرکت در انتخابات بر می گردد . رهبری شاخه جنوبی آن را نماینده پارلمان شیخ ابراهیم صرصور بر عهده دارد .
رهبری دو حزب دیگر یعنی حزب جنبش عربی برای تغییر را نماینده پارلمان احمد طیبی و حزب دمکراتیک عرب را طلب الصانع بر عهده دارند . علاوه بر سه نماینده مذکور سعید غنایم نیز از سوی این حزب به نمایندگی انتخاب شده است و حزب مذکور در پارلمان اخیر چهار نماینده داشته است .
جبهه دمکراتیک برای صلح و مساوات
کانون اصلی این حزب را حزب کمونیست که در راستای حزب کمونیست فلسطین تلاش می کند تشکیل می دهد . این حزب در سال 1919 تشکیل شد و در سال 1948 وارد پارلمان گردید و در سال 1977 جبهه دمکراتیک را تشکیل داد . این حزب تا سال 1984 تنها حزب فلسطینی شرکت کننده در انتخابات رژیم صهیونیستی بود و تعداد نمایندگان آن در پارلمان بین سه و پنج تن متغیر بوده است .
ریاست این حزب را محمد برکه بر عهده دارد و حنا سوید و دوف حنین و دکتر عفو اغباریه از نمایندگان این حزب در پارلمان گذشته بودند . اکنون این حزب تنها سه کرسی در پارلمان دارد.
حزب تجمع ملی دمکراتیک
این حزب نیز از تاریخ 1995 تاکنون از سه حزب “جنبش منشور برابری” به ریاست دکتر عزمی بشاره و جنبش “فرزندان وطن” و جنبش منحله “پیشرفت” تشکیل شده است .
این حزب برای اولین بار در سال 1996 وارد فعالیت های انتخاباتی شد ، البته نه به صورت مستقل بلکه تحت پوشش جبهه دمکراتیک برای صلح و مساوات . ریاست این حزب را جمال زحالقه برعهده دارد.
سعید نفاع و حنین زعبی و عباس زکور از نمایندگان عضو این حزب می باشند و این حزب در پارلمان اخیر سه کرسی داشت .
