“ایهود اولمرت” نخست وزیر رژیم صهیونیستی روز یکشنبه گذشته (7/12/2008) در جریان نشست مقامات امنیتی و نظامی اظهار داشت که «صحنه های تیراندازی شهرک نشینان صهیونیست به سوی فلسطینیان بی گناه جز “نسل کشی” نمی تواند نام دیگری داشته باشد و من از این اقدام شهرک نشینان صهیونیست به شدت خجالت می کشم؛ چرا که تاریخ ملت ما آکنده از این خاطرات نسل کشی و جنایت است.»
شهرک نشینان صهیونیست در حملات خود به اهالی الخلیل، علاوه بر استفاده از سلاح علیه آنها دست به هتک حرمت مساجد این منطقه زده و عبارات زشت و زننده ای را بر روی دیوارهای مساجد نوشتند. یکی از مسئولان سرویس های امنیتی رژیم صهیونیستی در گفتگوی تاریخ 8/12/20008 خود با روزنامه عبری زبان “هاآرتص” در این زمینه اظهار داشت که درگیری های اخیر میان صهیونیست های افراطی و شهروندان فلسطینی ساکن کرانه باختری که بیشتر بر سر منزل تصرف شده یک خانواده فلسطینی از سوی شهرک نشینان صهیونیست بود، رژیم صهیونیستی را به ورطه درگیری های مذهبی با جوامع اسلامی در سراسر جهان سوق خواهد داد.
کارمندان اداره مدنی این رژیم به منظور جلوگیری از شعله ور شده آتش خشم و غضب مسلمانان در کشورهای عربی و اسلامی، قبل از اینکه شبکه های ماهواره ای عربی بتوانند از این شعارهای موهن نوشته شده بر روی دیوارهای مساجد تصویر برداری کرده و آنها را از طریق رسانه های خود در معرض دید افکار عمومی جهانیان و به ویژه مسلمانان قرار دهند، آنها را پاک کردند تا حوادث مربوط به اعتراضات گسترده ملت های اسلامی به چاپ تصاویر توهین آمیز نسبت به ساخت نبی مکرم اسلام (ص) در رسانه های دانمارکی در سال های 2005 و 2006 تکرار نشود. “ایهود باراک” وزیر جنگ رژیم صهیونیستی نیز هشدار داده بود که اقدامات خشونت آمیز شهرک نشینان صهیونیست علیه فلسطینیان ساکن کرانه باختری می تواند مشکلات زیادی را برای این رژیم در عرصه بین المللی به دنبال داشته باشد.
اما سوالی که ممکن است مطرح شود این است که چطور شده که مقامات صهیونیستی به یکباره تا این حد رئوف و دلرحم شده اند و از اقدامات شهرک نشینان صهیونیست گلایه می کنند؟ و این در حالی است که رژیم صهیونیستی همواره از مواضع و خواسته های آنها (شهرک نشینان) به عنوان دستاویزی برای بالا بردن سطح خواسته ها و شروط خود در مذاکرات با طرف فلسطینی استفاده کرده است.
منابع صهیونیستی در این زمینه اعلام کرده اند که برخی نماینده های آمریکایی و اروپایی در دیدارهای اخیر با مقامات سیاسی و نظامی رژیم اشغالگر قدس، از اقدامات شهرک نشینان صهیونیست به شدت انتقاد کرده اند. این منابع همچنین ابراز نگرانی کرده اند که تداوم حملات شهرک نشینان صهیونیست وجهه این رژیم در میان کشورهای اروپایی را خدشه دار کرده و باعث تضعیف موقعیت آن در مذاکرات دیپلماتیک سازش با فلسطینیان در آینده شود.
مساله ای که باعث نگرانی “اسرائیل” از حملات وحشیانه شهرک نشینان صهیونیست به شهروندان فلسطینی ساکن کرانه باختری شده، این است که در صورت دستیابی طرفین فلسطینی و صهیونیستی به توافق سازش، این حملات می تواند باعث تیرگی فضای حاکم بر مذاکرات سازش و عادی سازی روابط میان این رژیم و کشورهای عربی و اسلامی شود. “اهارون آبراموویچ” مدیر کل وزارت خارجه رژیم صهیونیستی همان طوری که در ماه های قبل برای آماده کردن مقدمات سفر “زیپی لیونی” وزیر امور خارجه این رژیم به قطر، راهی دوحه پایتخت این کشور شده بود، در هفته های اخیر نیز سفری به مراکش داشت تا شرایط و فضا را برای سفر لیونی به این کشور آماده کند.
اما به هر حال، علی رغم وحشیانه بودن حملات شهرک نشینان صهیونیست به شهروندان فلسطینی ساکن کرانه باختری، خطر این حملات بیشتر از چالش های پیش روی عرب ها و فلسطینیان نیست، بلکه این چالش ها به مراتب خطرناک تر و جدی تر از خطر حملات مذکور است. “گیامباو لو دی باولا” یکی از سران پیمان آتلانتیک شمالی “ناتو” در این زمینه خاطر نشان کرده است که مساله استقرار نیروهای این سازمان در مرزهای سوریه با رژیم صهیونیستی و یا میان فلسطینیان و صهیونیست ها در نوار غزه به مسائل دیپلماتیک و نه مسائل نظامی بستگی دارد. وی در تاریخ 3/12/2008 در پاسخ به این سوال که آیا این سازمان خود را برای مقابله با وضعیت های فوق العاده آماده کرده است؟ و آیا این سازمان نیروی کافی برای مقابله با چنین وضعیت هایی را دارد؟ اظهار داشت که ژنرال “جاب شیفر” دبیر کل سازمان ناتو سه مساله درخواست گروه ها، توافق دیپلماتیک و موافقت شورای امنیت سازمان ملل متحد را شرط اعزام نیروهای این سازمان به مناطق مختلف در موارد ضروری تعیین کرده است. یکی از مقامات این سازمان نیز در این زمینه تصریح کرده است که در صورت نیاز به اعزام نیرو برای نقاط مختلف جهان، ناتو قادر است که از میان سه میلیون نیروی خود آنها را تامین کند.
از سوی دیگر، وزاری امور خارجه اتحادیه اروپا نیز سند صلح این اتحادیه را به امضا رسانده اند که در آن نقش این اتحادیه در روند صلح جهانی به طور مفصل تبیین شده است. علاوه بر این، “تونی بلر” فرستاده کمیته چهار جانبه بین المللی به منطقه خاورمیانه نیز با حمایت از وزرای انتخابی کابینه “باراک اوباما” رئیس جمهور جدید آمریکا ابراز امیدواری کرده است که دولت اوباما روند مذاکرات سازش میان طرفین فلسطینی و صهیونیستی را به جلو سوق دهد.
حال سوال این است که در شرایط حاضر که خود ما دچار تفرقه و انشعاب شده ایم و عرصه بین المللی نیز در بلاتکلیفی به سر می برد، چه موضعی باید اتخاذ بکنیم؟ بی شک دستان خالی و مغزهای پوک ما باعث می شود که باز مثل گذشته همان نقش تکراری خارج از گود را ایفا کرده و قادر به ایفای نقش موثر در وضعیت کنونی نباشیم.
