لرد بالفور یهودی صادرکننده اعلامیه شوم بالفور در آوریل 1925 برای مشارکت در افتتاح دانشگاه عبری قدس به این شهر آمد و شخصیت های یهودی بسیاری نیز در این مراسم حضور پیدا کردند . یهودیان در این مراسم تصمیم گرفتند، پرچم ملی یهودی مرکب از رنگ های آبی و سفید را نیز تهیه کنند و سرود ملی را نیز تدارک ببینند که هنوز این سرود به نام ” هتکفاه ” یعنی آرزو در این رژیم نواخته می شود و به گوش می رسد . یهودیان سپس به این نکته متمرکز شدند که دولت آینده آنان در این سرزمین دولت ملی باشد و یا دولت یهودی؟ این مناقشه تا سال 1929 ادامه یافت و به کنفرانس شانزدهم صهیونیست ها در شهر زوریخ آلمان نیز کشیده شد که در این کنفرانس “جابوتنسکی” سخنرانی آتشینی را ایراد کرد و خواستار تشکیل دولت یهودی شد و اذعان داشت که تنها نباید به داشتن وطنی برای یهودیان در دو سوی رود خانه اردن بسنده کرد ولی صهیونیست ها میانه رو این پیشنهاد را نپذیرفتند و آنان از خطرات و تهدیدات پیرامون آن پرهیز کردند و یهودیان از تشکیل دولت یهودی و چنین رویایی در آن زمان در مقابل به دست آوردن وطن ملی تنها در یک سوی رود اردن چشم پوشیدند . با این حال ترس از خطرات احتمالی، رویای تشکیل چنین دولتی به طور کامل از بین نبرد و دیوید بن گوریون اولین نخست وزیر “اسراییل” تشکیل دولت اسراییل را اعلام کرد و در یک نامه ای به “رونی سومیک” شاعر اسراییلی آورده است : اکنون و بعد از گذشت بیست سال از برپایی این دولت ، هنوز دولت یهودی مورد نظر ما تشکیل نشده است و من نمی دانم چقدر طول خواهد کشید تا چنین دولتی آن طور که ما می خواهیم، تشکیل شود.
بعد از گذشت هفتاد و چهار سال از کنفرانس صهیونیست ها در زوریخ هنگام تشکیل نشست سران ” العقبه ” با مشارکت محمود عباس نخست وزیر وقت فلسطین و شارون نخست وزیر وقت اسراییل و جرج بوش رییس جمهور آمریکا در تاریخ 4/ 6/2003 که به گمانم در آن زمان یاسر عرفات در رام الله تحت محاصره قرار داشت ، شارون شاگرد جابوتنسکی از فلسطینیان خواست تا دولت یهود در سرزمین فلسطین را به جای دولت اسراییل به رسمیت بشناسند .
بعد از گذشت هشتاد سال از کنفرانس صهیونیست ها در زوریخ در سال 2009 بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسراییل از فلسطینیان خواسته است تا دولت یهود را در فلسطین به جای دولت اسراییل به رسمیت بشناسد . اکنون این سوال مطرح است که آیا زمان ترس یهودیان به پایان رسیده و زمان تحقق این آرزوی راهبردی فرا رسیده است .
و آیا یهودیان به تشکیل دولت در تنها یک سوی رود اردن اکتفا خواهند کرد و یا نه از این رود نیز عبور می کنند و سرود سازمان ” بیتار” را تحقق خواهند بخشید که : این رود دو ساحل دارد و هر دوی آنها مال ماست !!
مسئولیت مقابله با دولت یهود در فلسطین تنها بر عهده فلسطینیان نیست بلکه این مسئولیت بر عهده تمامی عرب هاست و هر کس و گروهی که در این دغدغه باشد که چگونه حقوق آخر ماه کارمندانش را تامین کند نمی تواند به مقاومت در برابر دولت یهود بیندیشد و اگر هم در این زمینه بیندیشد نمی تواند کاری را به پیش ببرد و تبعات تشکیل چنین دولت نیز تنها در درون مرزهای فلسطین باقی نخواهد ماند و این دولت دیر یا زود به طور مستقیم یا غیر مستقیم از رود اردن عبور خواهد کرد .
