جنبش مقاومت اسلامی فلسطين “حماس” در تمامی موضعگيری های خود اعلام كرده است كه هرگز مخالفتی با اصل صلح ندارد ؛ بلكه موافق اين امر است و افراد را برای تحقق آن ترغيب می كند. حماس با تمامی امكانات خود برای برقراری صلح ـ به معنای واقعی كلمه ـ می كوشد و با همگان در اين زمينه كه بايد صلح بر اقصی نقاط جهان حكمفرما شود، هم نظر است. صلحی كه اين جنبش مبارز به دنبال تحقق آن می باشد، مبتنی بر بازگرداندن حقوق ملی فلسطينيان و اعطای آزادی كامل به اين ملت است تا آوارگان به سرزمين خود باز گردند و افراد از حق استقلال و تعيين سرنوشت خود استفاده نمايند.
از سوی ديگر، رهبران جنبش فتح و مقامات تشكيلات خودگردان سازش را به عنوان هدف خويش قرار داده اند و مذاكرات را به عنوان خط مشی خود انتخاب نموده اند و دست از مبارزه مسلحانه با دشمن صهيونيستی كه در زمان شكل گيری جنبش متبوع شان به آن افتخار می كردند، دست برداشتند ؛ البته ای كاش مسئله منحصر به كنار گذاشتن مبارزه بود. امروز رهبران فتح و تشكيلات خودگردان ـ بعد از گردن نهادن به حكم اشغالگران صهيونيستی ـ شمشير خصومت به كمر بسته اند و به اشكال و انحای مختلف به مقابله با مقاومت می پردازند. تشكيلات خودگردان با تمامی نهادهای وابسته به يك شركت امنيتی تبديل شده اند كه به نمايندگی از طرف اشغالگران، ملت فلسطين را زير نظر دارد.
توافق نامه هايی كه فاقد حداقل های لازم برای تحقق صلح هستند
جنبش مقاومت اسلامی “حماس” معتقد است توافق نامه های به امضا رسيده ميان تشكيلات خودگردان و رژيم صهيونيستی هرگز پاسخگوی حتی حداقل آرمان های ملت فلسطين نيست و هيچ كدام از انتظارات ملت را محقق نمی سازد. حماس بر اين باور است كه اين توافق نامه ها فاقد هر گونه انصاف و عدالت می باشد و تنها نتيجه آن برای ملت فلسطين، ظلم و زيان بوده است.
حماس تاكيد دارد كه زيان ناشی از توافق نامه های مذكور تنها منحصر به عدم تحقق آرمان های ملی فلسطينيان نمی شود، بلكه اشغالگران تجاوزگر صهيونيستی را مورد تشويق قرار می دهد و برای آنها حقوقی را قائل می شود و حضورشان را در سرزمين فلسطين به رسميت می شناسد. از طرف ديگر، اين توافق نامه ها تلاشی برای تحميل شروط طرف غالب است و از طرف مغلوب (ملت فلسطين) می خواهد از حقوق خود چشم بپوشد كه بی هيچ ترديدي، صلحی با اين اوصاف هرگز با موفقيت همراه نخواهد شد و فاقد پايداری لازم خواهد بود.
بد نيست بدانيد كه جنبش فتح و تشكيلات خودگردان، توافقات به امضا رسيده ميان ساف و رژيم اشغالگر قدس را عامل تحقق صلح و امنيت در فلسطين می دانند (البته منظور تامين امنيت برای رهبران فتح است) و اگر فردی راه مقاومت را در اين ميان ادامه بدهد، از سوی اشغالگران تحت تعقيب قرار می گيرد و اگر در يافتن وی موفقيتی حاصل نكرد، اين وظيفه شبه نظاميان تشكيلات خودگردان است كه وی را بازداشت كنند اگر باز هم نتيجه ای حاصل نشد، دو طرف دست به دست هم می دهند و به صورت مشترك به تعقيب مبارز مذكور می پردازند كه اين امر در نوع خود بی سابقه می باشد.
آزادسازی اسرا از زندان های رژيم اشغالگر قدس
صفحات روزنامه ها، مجلات و پايگاه های الكترونيكی آكنده از اظهارات افرادی است كه معتقدند تنها گزينه فرا روی جنبش حماس برای آزادی اسرای فلسطينی از زندان های رژيم اشغالگر قدس تنها ربودن سربازان صهيونيست است. جنبش حماس نيز به اين امر باور دارد كه تنها راه و سودمندترين شيوه برای آزادی اسرای زن و مرد فلسطينی به ويژه آن عزيزانی كه به تحمل حبس های طولانی مدت محكوم شده اند، همين به اسارت گرفتن نظاميان اين رژيم است. همان طور كه می دانيد، موضوع گلعاد شليت يكی از مهم ترين موضوعاتی است كه توجه تمامی رسانه ها ـ با هر گرايش يا سياستی ـ را در برهه كنونی به خود جلب كرده است. امروز حماس بر تلاش دائم و مستمر برای آزادی اسرای عضو گروه های مختلف و ساكن مناطق گوناگون فلسطينی تاكيد دارد كه اين امر نشانگر درستی و صحت خط مشی مذاكرات اين جنبش با اشغالگران در خصوص مبادله اسرا است. البته نبايد فراموش كرد كه صهيونيست ها در حالی تن به مبادله داده اند كه پيش از اين دستگاه های امنيتی شان با وجود تلاش های گسترده موفق به آزادی گلعاد شليت نشدند.
در حالی كه جنبش حماس برای آزادی اسرای فلسطينی از طريق به اسارت گرفتن نظاميان صهيونيست می كوشد، جنبش فتح و تشكيلات خودگردان می گويند كه اين اقدام حماس يك اقدام بی نتيجه است و تنها باعث بدبختی ملت می شود. رهبران اين جنبش معتقدند كه مشی مذاكره (تسليم در برابر دشمن) می تواند همه مشكلات را حل كند و تمامی اسرا را از زندان ها و سياهچال های اشغالگران رها نمايد ؛ ولی با وجود آنكه 15 سال از اين مذاكرات پوچ و بی فايده، تنها كسانی كه از زندان های تل آويو آزاد شده اند تنها شماری از اعضای جنبش فتح هستند كه بازداشت شان هيچ ربطی به فعاليت مبارزاتی كه مدعی انجام آن هستند، نداشته است.
در اين نكته شكی نيست كه اگر در حال حاضر مسئله گلعاد شليت و مبادله اسرا مطرح نبود، جنبش فتح و دستگاه های تبليغاتی اش و نيز ديگر طرف ها جنبش حماس را به كنار گذاشتن گزينه مقاومت و پايان دادن به سياست ربودن سربازان صهيونيستی جهت مبادله اسرا متهم می كردند.
مقاومت و تسليم
جنبش مقاومت اسلامی فلسطين “حماس” جهاد را به عنوان خط مشی اساسی خويش و تنها راهكار مقابله با دشمن صهيونيستی جهت آزادسازی سرزمين های اشغالی و باز پس گيری حقوق ملی و حفظ مقدسات اسلامی انتخاب نموده و در طول بيست و دو سال فعاليت خويش تا به امروز ثابت كرده است كه هرگز دست از جهاد بر نداشته و تنها ـ با قدرت هر چه تمام تر ـ در جهت پيشرفته سازی دستگاه نظامی خود می كوشد.
به هر رو، در حالی كه جنبش حماس در مقابل دشمن صهيونيستی می ايستد و سرزمين های اشغالی را هدف موشك قرار می دهد و از عمليات های جهادی و شهادت طلبانه و نيز از تمامی ابزارهای تحت اختيار خود برای مبارزه با اشغالگران استفاده می كند، فتح و تيم سازشكار وابسته به اين جنبش كه هدايتش را محمود عباس، رئيس غير قانونی تشكيلات خودگردان بر عهده دارد از موشك های جنبش حماس با عبارت كاغذی و پوچ ياد می كنند و در توصيف عمليات شهادت طلبانه از عبارت “حقير” ياد می كنند. همين افراد وقتی كه جنبش حماس ـ از موضع قوت و نه از موضع ضعف ـ آتش بس با دشمن صهيونيستی امضا می كند تا خود را برای حضور دوباره در ميدان نبرد با دشمن آماده كند، اين جنبش را به خيانت و تسليم در برابر اشغالگران متهم می كنند. در پايان به اين نتيجه می رسيم كه موضع جنبش حماس هر چه باشد، مورد سرزنش و ملامت قرار می گيرد كه البته اين سرزنش و انتقادهای بی اساس تنها از سوی فتح و تشكيلات خودگردان نيست ؛ بلكه گروه های چپگرای فلسطينی نيز از همين مكانيزم در برخورد با حماس استفاده می كنند.
