چگونه می توان میان کاروانی که هزاران مایل راه پیموده تا به نوار غزه برسد و برای ساکنانش اندکی وسایل برساند و میان دیوار فولادی که برادران برای محروم کردن ساکنان غزه از گرمی برادری و محبت و حمایت، می سازند، قضاوت کرد؟
در صحنه اول، صدها انسان شرافتمند که برخی از آنها عرب و مسلمان و برخی نیز از اقوام و مذاهب و ادیان دیگر هستند، از اروپا و آمریکا به راه افتاده اند تا به همراه یک کاروان ـ که بیشتر از آنکه کمکی مادی باشد یک حمایت معنوی است ـ به نوار غزه بروند و مقداری دارو و کمک های انسان دوستانه را با خودروهای شان برای ساکنان این منطقه ببرند.
این کاروان که جورج گالوی نماینده مستعفی مجلس عوام انگلیس نیز در آن حضور دارد، وارد هر منطقه ای که می شود، پیامی روشن و مشخص برای ساکنان آن منطقه دارد. آنها همه این مسافت را برای کمک و حمایت از ملتی آمده اند که ناحق تحت محاصره قرار دارد و تنها به این خاطر مجازات می شود که از حق دمکراتیک خود یعنی انتخابات استفاده کرده و آنهایی را که دوستشان دارد برگزیده است. یکی از اهداف کاروان غزه این است که به جهانیان یادآوری کند که هر روز جنایت های گوناگونی مانند کشتار و تخریب و غیره علیه این ملت اعمال می شود و تاکنون هزاران نفر بر اثر این جنایت ها به قتل رسیده یا زخمی شده اند و هزاران خانه مسکونی نیز ویران گردیده است.
همزمانی حرکت این کاروان با نخستین سالگرد تجاوز گسترده اسرائیلی ها به نوار غزه که با مقاومت و دلاوری های بی نظیر فلسطینیان این منطقه مواجه گردید، نیز نمی تواند بیهوده باشد.
کاروان از هر جایی که عبور می کرد، پیامی کاملا آشکار داشت و کاروانیان آن را به نحو مطلوبی به مخاطبان خود تقدیم می کردند. گاهی نیز استقبال باشکوهی از آنان صورت می گرفت که هم خودشان و هم آرمانی که برای حمایت از آن آمده اند و نیز ملتی که پرچمش روی اتوبوس ها افراشته شده، شایسته آن هستند.
برای نمونه در ترکیه استقبال باشکوه و بی نظیری از کاروان به عمل آمد و نه تنها استقبال انجام شد، بلکه گروهی از مردم نیز با کمک ها و حمایت های خود به همراه این کاروان به حرکت در آمدند. در سوریه نیز استقبال بسیار باشکوه و کم نظیر بود. در اینجا یعنی اردن هم حادثه ای مشابه رخ داد و استقبال و اعلام همبستگی و حمایت بسیار گسترده و بی شائبه بود.
اکنون کاروان وارد مرحله جدید و کشور مصر شده است. احتمال می رود ورود کاروان به مصر با آنچه در ترکیه و سوریه و اردن دیده شد، تفاوت هایی داشته باشد، هر چند که امیدواریم چنین نباشد. جورج گالوی این تفاوت را دریافته و به همین سبب از طریق شبکه الجزیره با ارسال درخواستی انسان دوستانه، از رئیس جمهور مصر خواسته است که به کاروان اجازه دهد بدون مشکل از این کشور عبور کند.
در حالی که برخی بر این باورند که این امر با سهولت میسر نیست، اما ما امیدواریم که پیش بینی ها در این زمینه نادرست باشد و برادران ما در مصر اجازه دهند کاروان در مسیر طبیعی خود حرکت کرده و به سمت هدفی که در پیش گرفته است، پیش برود، زیرا بهانه های مطرح شده برای جلوگیری از حرکت طبیعی کاروان، قانع کننده نیستند. سفیر رژیم صهیونیستی در لندن تلاش کرده است تا بازی را به زمین مصری ها بکشاند و به همین سبب مدعی شد که مسأله به مصری ها مربوط می شود و آنها می توانند ورود و خروج را برای هر کس که بخواهند مجاز یا ممنوع کنند. هنگامی که از او پرسیده شد آیا مصر می تواند مصالح ساختمانی به نوار غزه بفرستد، پاسخ داد: بله، ارسال رقاصه هم اگر مصر بخواهد، امکان پذیر است!
چرا مصر خود را در برابر ملت های عرب به مشکل دچار می کند، آن هم بدون هیچ دلیل و بهانه ای؟ شاید سیاست پاسخ این سوال را بهتر در خود داشته باشد. زیرا موضع سنتی مصر در برابر حماس و دولت حماس و آنچه امارت اسلامی لقب داده شده است، بر همگان آشکار است. اما این بهانه نباید موجب بدنامی مصر و ملت و حکومت این سرزمین بشود. هر چند که ما نیز می دانیم که ملت بزرگ مصر به هیچ وجه با محاصره برادران فلسطینی خود موافق نیست. یکی از نشانه هایش هم مخالفت های عمومی با ساخت دیوار فولادی در مرز مصر و فلسطین است. فعالیت های دیگری که در راستای حمایت از آرمان فلسطین تاکنون انجام گرفته است و همچنان نیز ادامه دارند، دلایل دیگری در این راستا محسوب می شوند.
در این جا مجالی نیست تا به موضوع دیوار فولادی پرداخته شود، این مسأله به رغم آنکه هنوز در رسانه ها مطرح است، اما بیشتر از اینکه یک شایعه باشد، واقعیت است. هر چند که به نظر می رسد یکی از اهدافش زیر فشار گذاشتن بیشتر حماس است تا آنکه این جنبش مواضع خود را تغییر دهد و به این ترتیب زمینه برای محدود کردن و سپس کنار زدن این جنبش فراهم شود. اما آنچه را که مقامات رسمی قاهره باید بدان توجه کنند این است که پیامدهای ساخت این دیوار بسیار گسترده خواهد بود. همچنین امیدواریم که گروه ها و نیروهای فعال مصری موضعی شفاف تر و اثربخش تر در قبال این تصمیم اتخاذ نمایند.
همان گونه که کاروان غزه روشی برای اعتراض به تجاوزات به نوار غزه و محاصره مردم ستمدیده این منطقه است، همچنین می تواند اعتراضی به ساخت دیوار فولادی و سازندگان آن باشد، صرف نظر از آنکه آنها در قبال عبور این کاروان چه موضعی دارند، البته اگر کاروان بدون مشکل و دردسر از این منطقه عبور کند!
یاسر الزعاتره
روزنامه الدستور چاپ اردن
