غزه میان مرگ ناشی از خفگی یا بمباران

  سرنوشت فلسطینیان همیشه چنین بوده که میان دیوارها زندگی کنند و در اطراف آنان سدها و دیوارها ساخته شود و بسان گم شدگان میان زندان های کوچک یا اردوگاه های بزرگ آواره باشند. گمان نمی رود که تاریخ روزی را به خاطر آورد که تمام افراد یک ملت به صورت کامل از اطراف و محیط همجوار خود، جدا ساخته شده باشد. اکنون همه ملت ها ـ خواه دوستان و برادران و خواه دشمنان و مخالفان ـ کمر همت بسته اند تا ملت فلسطین را نابود کنند. در حالی که باستیل ها یکی پس از دیگری از بین می روند و دیوارها و حصارها برداشته می شوند، انگار همه با هم جمع شده اند تا دیوارهای تازه ای بسازند و ملتی را از نور خورشید و آسمان هستی و آب های زیر زمینی و منابع زمینی محروم کنند. تا محدودیت ها بیشتر شود و آن که منزوی شده، منزوی تر گردد و مشکلات و رنج های کوچک و بزرگ افزایش یابد و خانه از مدرسه، بازار از محله، مسجد از نمازگزاران و خلاصه همه کس از همه چیز و همه جا، جدا گردد. سران جهان به اصطلاح آزاد از یک سو دم از مبارزه با نژادپرستی و دفاع از آزادی و حمایت از کرامت انسان ها می زنند، اما عملا همه نوع نیاز محاصره کنندگان یک ملت ستمدیده را فراهم می کنند تا محاصره تقویت، انزوا تشدید و دیوارها و حصارها بلندتر و بزرگ تر گردند. دیوارها در زمین ریشه زنند و برای تشدید مراقبت و نظارت، تجهیزات و ابزارهای مدرن بکار گرفته شوند. آنها دوست و دشمن را با مال و تجهیزات و تجربیات و ادوات مجهز می کنند تا دیوارها محکم تر و ارتفاع آنها بلندتر و احتمال عبور و فرار از آنها کم تر و ناچیزتر گردد.

دیوار دوم را مصر در اطراف فلسطینیان می سازد. پیش از آن، اسرائیل دیوار نژادپرستانه حایل را در اطراف منطقه کرانه باختری رود اردن ساخته است. این دیوار به یک مار افعی شبیه است که شکار خود را در میان گرفته و با تمام قدرت خرد و له می کند. دیوار حایل نژادپرستان صهیونیست، کرانه باختری رود اردن را تکه تکه و این منطقه را از پیرامونش جدا ساخته است. برای ساخت این دیوار هزاران هکتار زمین فلسطینیان مصادره شده و هزاران اصله درخت بی زبان از بیخ و بن برکنده شده اند. این دیوار مشکلات ساکنان کرانه باختری را دو چندان کرده است. رنج های ناشی از ساخت این دیوار بر گرده هر کودک و دانش آموز و پیر و جوان و زن و کارگر و نمازگزار سنگینی می کند. به بهانه ساخت این دیوار، شمار پست های ایست و بازرسی صهیونیست ها افزایش یافته و موانع رفت و آمد بیشتر شده است. تاکنون و در اعتراض به ساخت این دیوار، ده ها فلسطینی و حتی خارجی ها که برای دفاع از حق خود یا حمایت از مظلومیت این ملت یا به طرفداری از حق و حامیانش، برخاسته اند، شهید و مجروح شده اند. هنوز هم شهرک بلعین و ده ها روستا و شهرک دیگر شاهد اعتراض ها و درگیری ها بر سر ساخت این دیوار نژادپرستانه است، اما صهیونیست ها همچنان به اجرای پروژه خود ادامه می دهند و مصمم هستند دیواری را که آریل شارون ساخت آن را آغاز کرد، به اتمام برسانند. آنها هیچ توجهی هم به نظر جامعه جهانی یا قوانین بین المللی ندارند و کشته و زخمی شدن شمار زیادی از افراد و مشکلات روزافزون شهروندان و نیازهای روزمره آنان برای رفت و آمد در این منطقه هم برای آنان اهمیتی ندارد. شاید دیوار حایل اسرائیل بیشتر از آنکه برای تامین اهداف امنیتی بوده باشد، برای اهداف سیاسی بوده و اهدافی فراتر از مسائل امنیتی را دنبال می کند.

این دیوار را همان اسرائیلی بنا کرده است که سرزمین ما را اشغال، منابع ما را چپاول، مقدسات ما را هتک و ملت ما را آواره کرده است. بنابراین چنین اقدامی از چنان دشمنی ستمکار و اشغالگر بعید نیست و کاری غیر از آن را از آن دشمن نمی توان انتظار داشت.

اما این که مصر دیواری می سازد و اهدافش هم امنیتی است و مسائل دفاعی در آن دخالتی ندارد، جای بسی تأسف است، زیرا ساکنان غزه نه امنیت مصر را تهدید و نه حاکمیتش را تضعیف کرده اند، بلکه همیشه امنیت ملی و کشوری مصر برای آنان مانند امنیت خودشان و منطقه محل سکونتشان یعنی نوار غزه، مهم و حیاتی بوده است. فلسطینیان به هیچ کس هم اجازه نمی دهند که امنیت مصر را مورد تعرض قرار دهد، زیرا امنیت مصر، امنیت تمام جهان عرب و به ویژه امنیت همه فلسطینیان و جنبش حماس و دولت فلسطین و مبارزان فلسطینی است. حقیقت این است که دیوار فولادی که مصر قصد ساخت آن را در نوار غزه دارد، به هدف گرسنه تر ساختن ساکنان نوار غزه و تقویت محاصره و محروم تر ساختن این منطقه ساخته می شود.

دیواری که مصر می سازد دیوار رنج و عذاب، دیوار مشقت و نابودی و مرگ است. چنین دیواری به هیچ وجه میان برادران بنا نمی گردد. مصر برادر بزرگ تر همه عرب هاست. برادر بسیار عزیز فلسطین و فلسطینیان است. فلسطینیان از چنین برادری توقع دارند که نیاز محتاجان را رفع و اشک را از چشمان گریان افراد ناامید پاک کند و پاره نانی به گرسنگان ببخشد و زخم های مجروحان را مرهم نهد و حامی ملتی باشد که از مصر یاری خواسته و به کمکش امید بسته است. فلسطینیان مصر را ضامن نجات خود می دانند.

ما به مصر یادآور می شویم که این اسرائیل بود که پیشنهاد ساخت کانالی آبی در طول مرزهای مصر و فلسطین را مطرح کرد و قرار بود این کانال به عرض 50 تا 100 متر و به عمق 10 تا 15 متر در این مسیر ساخته و با آب دریا پر شود، اما مخالفت مصر با این طرح، همه برنامه های اسرائیلی ها را بر هم زد. همین مصر بود که خط و دیوار مستحکم بارلیف را که اسرائیلی ها پس از جنگ سال 1967میلادی ساخته بودند تا بر کانال سوئز سلطه یابند، در جنگ رمضان سال 1973 میلادی در هم شکست. ارتش بزرگ مصر موفق شد تنها چند ساعت پس از عبور از کانال سوئز این خط مستحکم را نابود کند و به این ترتیب اسطوره استحکامات اسرائیل را نابود سازد. این همان مصری است که همه عرب ها و مسلمانان و تاریخ آن را می شناسند.

امروز فلسطینیان خون گریه می کنند، زیرا این دیوار فولادی به هر بهانه ای که ساخته می شود، دیوار ستم و سنگدلی است. این دیوار همه معانی برادری را از بین می برد و روابط انسانی را نابود می سازد و ستم را افزایش می دهد و دشمنی می کارد. این دیوار فلسطینیان را از لقمه نانشان و از تمام اسباب ایستادگی شان محروم می سازد. از همه آن چیزهایی که آنان را در برابر دشمن صابر و شکیبا و استوار نگه داشته بود، زیرا این دیوار فقط یک دیوار فولادی یا سیمانی به طول بیش از 10 کیلومتر و به عمق تا 30 متر نیست، بلکه دیواری است که برای خشنودی اسرائیل و آمریکا ساخته شده است، اما یقینا آنها به این بسنده نمی کنند و نه از مصر و نه از عرب ها و نه از مسلمانان راضی نمی شوند، زیرا خداوند متعال در قرآن کریم فرموده است که تا زمانی که ما از ملت آنها پیروی نکنیم، آنها از ما راضی نخواهند شد. درخواست های آنها از مصر هم به همین دیوار فولادی محدود و متوقف نمی شود، بلکه مطالبات دیگری خواهند داشت و مجموعه جدیدی از شکایت ها و مطالبات را از دولت مصر مطرح خواهند کرد، زیرا طبیعت آنها چنین است و آنها بر این خصلت پرورش یافته اند.

از این رو به مصر هشدار می دهیم که مبادا از حمایت از فرزندان امت خود دست بردارد به این امید که دشمنان راضی شوند، که قطعا آنان راضی نخواهند شد.

ای مصری ها! به یاد داشته باشید که همین اسرائیل بود که فرزندان شما را قتل عام کرد، با خونسردی تمام اسیران شما را اعدام کرد. همین اسرائیل بود که شهرهای مصر را ویران و مدارس را روی کودکان و دانش آموزان شما خراب کرد و همچنان در کمین شما و امنیت شماست و همه چیز شما از آب ها گرفته تا سد بزرگ و رود نیل عظیم شما را تهدید می کند. بدانید که نزدیک شدن به این دشمن به منزله خودکشی و گرمایش سوزاننده و نابودگر است.

در مقابل، اگر به فلسطین و اهلش نزدیک تر شوید، هم به اخلاق کریمه وفادار مانده اید و هم منش بزرگان را رعایت کرده اید و هم برادران خود را آن گونه که قرآن کریم فرمان داده است، یاری داده اید، زیرا آنان به شدت به این یاری شما نیاز دارند.

به یاد داشته باشید که فقط اسرائیل است که از دیوار “تنفر” مرز میان مصر و فلسطین، سود می برد و برای مصر و فلسطین و امت های عربی و اسلامی جز خسارت و زیان چیز دیگری در بر ندارد. اگر این چنین نیست، پس چرا اسرائیل و آمریکا برای ساخت آن هزینه می کنند و صدها میلیون دلار به آن اختصاص می دهند؟ چرا افسران نظامی آمریکایی و فرانسوی بر ساخت این دیوار فولادی که در نوع خود در جهان بی نظیر است و برای جلوگیری از حفر تونل و رفت و آمد میان نوار غزه و مصر ساخته می شود، نظارت می کنند؟

چهار سال از محاصره ظالمانه علیه نوار غزه سپری شده است و ساکنان این منطقه امیدوارند که مصر درهای خود را به سوی آنان بگشاید و آنها را از مرگ تدریجی ناشی از محاصره برهاند یا از تونل هایی که ساکنان غزه و افراد شرافتمند مصری با خون و جان خود آن را ساخته اند، چشم بپوشد. تاکنون ده ها نفر در همین تونل ها، یا بر اثر بمباران و حملات اسرائیل یا به سبب فرو ریختن آنها، جان خود را از دست داده و شهید شده اند. این تونل ها، شریان های حیاتی و مبارکی هستند که ساکنان غزه، غذا و داروی مورد نیاز خود را از آن طریق تامین می کنند و به پایداری و استقامت خود ادامه می دهند.

انکار نمی کنیم که مصر تاکنون چشم خود را بر فعالیت بسیاری از این تونل ها بسته است، در غیر این صورت ساکنان غزه چگونه می توانستند به استقامت و پایداری خود ادامه دهند؟ آن همه غذا و وسایل برقی از کجا به نوار غزه وارد شده است؟ مصری ها تاکنون گوش خود را بر مطالبات ناحق اسرائیلی ها بسته و در مقابله فشارهای آمریکا پایداری کرده اند و نیازهای برادران نژادی و دینی خود را پاسخ گفته اند و چشم بر کمک های ارسالی ـ نه قاچاق ـ به نوار غزه بسته اند. امروز نیز از مصر می خواهیم که هر گونه تلاشی برای تنگ کردن حلقه محاصره نوار غزه را متوقف سازد و محاصره این منطقه را کاهش دهد.

مصر به یاد داشته باشد که گرسنگی کفر می آورد و به گفته امام علی بن ابی طالب رضی الله عنه اگر فقر یک مرد بود، او را می کشتم.

از مصر می خواهیم مانند شرافتمندان بنی هاشم رفتار کند، همان هایی که پیامبر خدا صلی الله علیه و سلم را یاری دادند و در زمانی که همه قبائل علیه آن حضرت به پا خاستند، به حمایت از او بر خاستند.

رهبران مصری باید بدانند که در مقابل محاصره ساکنان غزه مسئولند و در قبال شهادت هر فلسطینی در نوار غزه که به سبب گرسنگی یا محرومیت از درمان رخ دهد، مسئولیت قانونی و اخلاقی دارند. همچنین باید از قیام گرسنگان بترسند، زیرا در تلاش برای یافتن لقمه نانی از هر مبارزی در میدان جنگ، جدی تر هستند و ساکنان نوار غزه در برابر هیچ محاصره ای، از پا در نخواهند آمد و در برابر هیچ ستمی، تسلیم نمی شوند و همان گونه که تاکنون توانسته اند همه توطئه ها را خنثی کنند، باز هم راه های جدیدی ابداع خواهند کرد و وسایل جدیدی برای زندگی خواهند ساخت و پروردگار آسمان نیز از آنان حمایت و حفاظت خواهد کرد.

*نویسنده و پژوهشگر فلسطینی

منبع: روزنامه العرب چاپ قطر