آزادی 20 بانوی اسیر فلسطینی از زندان های رژیم صهیونیستی در مقابل یک نوار ویدئویی کمتر از دو دقیقه که وضعیت گلعاد شالیط نظامی صهیونیست اسیر در دست نیروهای مقاومت فلسطین را نشان می دهد، با آنکه از نظر تعداد، مبادله ای محدود تلقی می شود، اما نشانه های بسیار بزرگی با خود به همراه دارد و در درون خود دستاوردهای گوناگونی دارد و شاهدی بر پیروزی ها و موفقیت های آینده جریان مقاومت در فلسطین است.
در این مقاله به شماری از این دلالت ها و دستاوردهای کنونی و آینده این مبادله اشاره می کنیم:
ـ این مبادله صرف نظر از آنکه یک تبادل جزئی به شمار آید، بار دیگر خاطره تبادل اسیران میان گروه های فلسطینی و حکومت های عربی از یک سو و رژیم صهیونیستی از سوی دیگر را از سال 1949 میلادی به بعد به اذهان متبادر می سازد. این کار یک سلاح راهبردی به شمار می آید که نباید از بکارگیری آن در برابر رژیم متجاوز صهیونیستی که بیش از ده هزار فلسطینی را در اسارت خود دارد، غافل بود.
تاکنون 37 بار تبادل اسیران میان رژیم صهیونیستی از یک سو و فلسطینیان و عرب ها از سوی دیگر، صورت پذیرفته است. پیش از آزادی 20 بانوی اسیر فلسطینی از چنگال رژیم صهیونیستی، جنبش حزب الله لبنان نیز در تابستان سال 2008 میلادی شماری از اسیران عرب و فلسطینی را با چند نظامی صهیونیست مبادله کرده بود.
آزادی این تعداد از بانوان اسیر فلسطینی از یک بعد دیگر نیز اهمیت می یابد و آن اینکه، این اقدام به واسطه گروه های فلسطینی انجام شده است. آخرین باری که گروه های فلسطینی با رژیم صهیونیستی اسیر مبادله کردند، در سال 1985 میلادی یعنی حدود 25 سال پیش بود. آن زمان این کار را جبهه خلق برای آزادی فلسطین/ فرماندهی کل (به رهبری احمد جبریل) انجام داد.
عملیات جدید، بار دیگر امید را در دل هزاران اسیر فلسطینی و عربی که در چنگال زندان های رژیم صهیونیستی گرفتارند، زنده کرد، خواه اینکه در مرحله بعدی تبادل اسرای فلسطینی با نظامی اسیر صهیونیست، آزاد شوند یا آنکه به قدرت گروه های مبارز فلسطینی در انجام عملیات مشابه در آینده امیدوار گردند.
ـ به رغم تاکیدهای مکرر رژیم صهیونیستی بر مخالفت با تعامل با جنبش حماس چه به عنوان یک گروه مبارز فلسطینی یا به عنوان کابینه ای که پس از پیروزی در انتخابات مجلس قانونگذاری در سال 2006میلادی به تنهایی آن را تشکیل داد و اداره می کرد یا کابینه وحدت ملی که قرار بود تشکیل شود، این رژیم اکنون مجبور شده است تبادل اسیران را با همین جنبش انجام دهد. رژیم صهیونیستی تاکنون مدعی می شد که حماس باید موجودیت این رژیم را به رسمیت بشناسد و به قراردادها و تعهداتی که نمایندگان سازمان آزادیبخش فلسطین یا تیم رام الله (مقامات تشکیلات خودگردان) با این رژیم امضا کرده اند، پایبند باشد.
کابینه کوچک (متشکل از وزرای وزارتخانه های امنیتی و سیاسی) رژیم صهیونیستی که اکنون کاملا در دست گروه های تندرو و دست راستی لیکود و دیگر احزاب تندرو این رژیم قرار دارد، مجبور شده است پس از گذشت سه سال از اسارت گلعاد شالیط با وساطت مصر و آلمان، با جنبش حماس بر سر تبادل اسیران، توافق کند.
ـ تبادل اسیران یک بار دیگر توان امنیتی بی نظیر گروه های مبارز فلسطینی را نشان داد که در طول سه سال، نظامی اسیر صهیونیستی را حفظ کردند و دشمن صهیونیستی علی رغم تمام تلاش ها، تجسس ها و حملات نظامی و با در اختیار داشتن آن همه سازمان امنیتی و تجهیزات پیشرفته حتی نتواست اطلاعاتی از محل نگهداری نظامی اسیر خود در آن منطقه بسیار کوچک به دست آورد.
ـ این تبادل همچنین شکیبایی جریان مقاومت و صلابت این جریان را بر اصول مذاکراتی خود، نشان داد، زیرا حتی یک قدم هم از شروطی که تعیین کرده بود، عقب نشینی نکرده است. در مقابل صهیونیست ها به شکست خود اقرار و اذعان کرده و امیدهای خود را برای رهایی بدون هزینه شالیط یا حتی آگاهی از وضعیت وی بدون پرداختن هزینه، از دست داده اند.
در همین باره دکتر محمود الزهار از رهبران بلندپایه جنبش حماس در یک مصاحبه مطبوعاتی گفت: حماس با ارائه این نوار کوتاه در مقابل آزادی 20 اسیر زن فلسطینی به رژیم صهیونیستی این پیام را ابلاغ کرد که هیچ چیزی برای این رژیم بدون هزینه به دست نخواهد آمد.
ـ نمایش تصاویر ویدئویی در رسانه های عبری زبان، معمولا به افزایش ابراز همدردی توده صهیونیست ها با خانواده گلعاد شالیط می انجامد و در پی آن، فشارهای فزاینده ای بر کابینه رژیم صهیونیستی برای انجام هر چه سریع تر مبادله اسیران و آزادی شالیط وارد می آید. به همین سبب رژیم صهیونیستی مجبور است تا به شروط گروه های مبارزی که گلعاد شالیط را به اسارت گرفته اند، از جمله آزادی شماری از اسرای فلسطینی ساکن سرزمین های اشغالی 1948م. و اسیران عرب و
آنهایی که به زندان های طولانی مدت یا ابد محکوم شده اند، گردن نهد. در صورت تحقق این خواسته ها، این مبادله، بزرگ ترین مبادله اسیران با رژیم صهیونیستی از بدو تاسیس این رژیم تاکنون، به شمار می آید.
ـ از آنجا که بانوان آزاده از همه گروه ها و جریان های فلسطینی اعم از اسلامی یا ملی بوده اند و گستره جغرافیایی محل سکونت آنان نیز بسیار وسیع بود، یک مبادله ملی کامل برای فلسطینیان محسوب می شود.
این موضوع از سوی فواد الخفش از کارشناسان امور اسیران فلسطینی مورد تاکید قرار گرفته است، زیرا در گذشته، هر بار که رژیم صهیونیستی قصد داشت در جهت تقویت جایگاه محمود عباس و تیم اسلو ، شماری از اسرای فلسطینی را آزاد کند، حاضر به آزادی هیچ یک از اسیران عضو جنبش حماس یا گروه های اسلامی دیگر نبود و محمود عباس یا همکارانش نیز هیچ مخالفتی با این گونه اقدامات و رفتارهای هدفمند صهیونیست ها که در جهت ایجاد آشوب و اختلافات داخلی میان فلسطینیان صورت می گرفت، نشان نمی دادند.
علاوه بر آنچه پیش از این گفته شد، مبادله جدید دو دستاورد راهبردی و مهم دیگر نیز در بر داشت:
نخست: این مبادله، نخستین مرحله از یک مبادله بزرگ تر بود که بر اساس پیش بینی ها و اطلاعات منتشر شده در رسانه های صهیونیستی، قرار است بر اساس آن 1000 اسیر فلسطینی آزاد شوند. به نوشته روزنامه صهیونیستی هاآرتص احتمال می رود این تبادل حداکثر در دو ماه آینده میلادی انجام گیرد.
دوم: تاکید جریان مقاومت بر موثر بودن مبارزات مسلحانه برای باز پس گیری حقوق فلسطینیان، آن هم با تکیه بر عملیات نظامی علیه نظامیان اشغالگر صهیونیست.
این امر یک بار دیگر زمینه برای تضعیف روند سازش را فراهم می سازد، زیرا جریان مقاومت با استفاده از این برگ برنده (عملیات نظامی) دشمن صهیونیستی را مجبور می کند تا به شروط و خواسته های ملت فلسطین گردن نهد که آزادی اسیران فلسطینی یکی از این خواسته هاست. در مقابل جریان سازش در طول 15 سال گذشته هیچ برگ برنده ای در مذاکرات برای زیر فشار گذاشتن رژیم صهیونیستی در اختیار نداشته است و حال آنکه حتی گزینه مقاومت مسلحانه را که همه ادیان آسمانی و قوانین بین المللی برای ملت های تحت اشغال مشروع و مجاز دانسته اند، انکار و رد کرده است. در مقابل، با تن دادن به برخی زد و بندهای سیاسی بین المللی، هیچ چیزی جز سراب وعده های دروغین در مذاکراتش با دشمن صهیونیستی به دست نیاورده است.
هر گاه مقارنه ای میان رفتار مذاکره کنندگان دو جریان (مقاومت و سازش) در برابر رژیم صهیونیستی صورت پذیرد، کاملا آشکار می گردد مذاکره کسانی که برگ برنده و اهرم فشاری در اختیار ندارند، هیچ فایده ای ندارد. به همین سبب ملاحظه می شود که در برابر مرحله اول عملیات مبادله اسیران میان گروه های مبارز و رژیم صهیونیستی، گروه سازش به رهبری تیم اسلو زیر فشارهای صهیونیست ها و آمریکا امتیازهای فراوانی به دشمنان ملت و سرزمین خود داده اند تا جایی که محمود عباس حتی از تعهداتی که در برابر رسانه های مختلف مبنی بر عدم دیدار با نتانیاهو تا زمان توقف کامل شهرک سازی، به گردن گرفته بود، شانه خالی کرد و با پیشنهاد آمریکا و با حضور اوباما رئیس جمهور این کشور در ماه سپتامبر گذشته در نیویورک با نتانیاهو دیدار کرد و حال آنکه نخست وزیر رژیم صهیونیستی حتی حاضر به توقف یک ساله شهرک سازی در مناطق فلسطینی نشین نشد.
به نظر می رسد که روند امتیازدهی گروه سازش با وجود این فشارها همچنان ادامه یابد. در تازه ترین این اقدامات، مقامات تشکیلات خودگردان از شورای حقوق بشر سازمان ملل خواستند از قرائت و رای گیری گزارش کمیته حقیقت یاب این شورا درباره حوادث غزه و اعلام جنایتکار جنگی بودن مقامات و فرماندهان رژیم صهیونیستی، جلوگیری به عمل آید. اقدامی که سبب می شود رژیم صهیونیستی همچنان به ادامه جنایت های وحشیانه اش در نوار غزه اصرار ورزد.
پوشیده نماند که با طرح موضوعات موسوم به راه حل نهایی، ممکن است گروه سازش و تیم اسلو امیتازهای بزرگ تری به طرف صهیونیستی تقدیم کنند.
