مرکز پژوهش های اسرا تاکید کرده است که موارد نقض حقوق بشر بسیار آشکاری در حق اسرای فلسطینی و عرب در زندان های “اسراییل” اعمال می شود. این اسرا ابتدا بازداشت می شوند و سپس در داخل زندان مستقیما توسط واحدهای ویژه به قتل می رسند و در صورت زنده ماندن به شکنجه و اذیت و آزارهای فراوانی از جمله زندان انفرادی، ممانعت از ملاقات با آنان، بازرسی بدنی بدون لباس و پوشش، بازرسی های شبانه، صدور حکم های غیر منطقی و غیرقانونی علیه آنان در دادگاه های نظامی، صدور حکم بازداشت های موقت و استمرار بازداشت آنان بعد از پایان دوره محکومیت، دادن غذاهای غیر بهداشتی و ناسالم به اسرای محکوم به جرم های جنایی و غیر سیاسی، نقل و انتقال مداوم اسرا از سلولی به سلول دیگر و از بخشی به بخش دیگر و حتی از زندانی به زندان های دیگر پراکنده در شمال و مرکز سرزمین های اشغالی. این مرکز تحقیقاتی می افزاید؛ در زندان های اشغالگران بیش از 25 مرکز و بخش از جمله مراکز بازداشت و توقیف و بازجویی و زندان و بازداشتگاه و غیره وجود دارد.
بر اساس گزارش این مرکز با استناد به اطلاعات منتشر شده رسمی از سوی عبدالناصر فروانه مدیر اداره آمار وزارت اسرا تعداد این اسرا اکنون به 8200 تن می رسد که 800 تن از آنان از ساکنان نوارغزه و 500 تن از ساکنان قدس هستند. 323 اسیر نیز قبل از توافق اسلو بازداشت شده اند و 109 تن از آنان نیز بیش از 20 سال پیاپی از عمر خود را در زندان های صهیونیست ها گذرانده اند و 13 اسیر نیز 25 سال و 3 اسیر نیز بیش از 30 سال مداوم است که در این زندان ها بسر می برند. 400 کودک و 33 اسیر زن و 400 اسیر بازداشت موقت نیز در میان آنان به چشم می خورند. 2000 تن از این اسرا بیمار و 160 تن از آنان به بیماری مزمن و 16 تن از آنان به بیماری بسیار حادی مبتلا هستند و زندگیشان در معرض خطر قرار دارد و از بیماری های چون سرطان و قلب و ریه رنج می برند. 20 تن از نمایندگان مجلس و وزرای سابق نیز در میان اسرا به چشم می خورند.
بنا به گزارش مرکز پژوهش های اسرا صدها اسیر کشورهای عرب نیز در اسارت اشغالگران بسر می برند که به دلایل سیاسی و امنیتی بازداشت شده اند و 323 تن از آنان اردنی هستند. ناصر جوده وزیر امور خارجه اردن نیز در مصاحبه با روزنامه اماراتی البیان این موضوع را تایید کرده است. در حدود 116 اسیر سودانی و ده ها اسیر مصری و 5 اسیر از جولان اشغالی و یک اسیر سعودی نیز در میان اسرا به چشم می خورد. سعود الفیصل وزیر امورخارجه سعودی در تاریخ 4/4/2006 با شرکت در یک کنفرانس مطبوعاتی در ریاض وجود یک اسیر سعودی در زندان های اشغالگران را تایید کرده است. نام وی عبدالرحمن العطوی است و 36 سال سن دارد و دوران محکومیت وی به پایان رسیده است ولی هنوز در اسارت صهیونیست هاست.
موارد نقض حقوق بشر در مورد اسرا
جنایت صهیونیست ها در حق اسرا در جنگ اخیر غزه
همان گونه که این مرکز تاکید کرده است، رای شورای حقوق بشر در مورد گزارش گلدستون که به نفع ملت فلسطین بود، نقطه تحولی در جهت محاکمه تمامی نهادهای امنیتی و نظامی دولت اشغالگران به شمار می رود و پیامی به مسئولان زندان های اسراییلی است که دست کم تاکنون 197 فلسطینی را به شهادت رسانده اند و دستشان به خون ملت فلسطین آلوده شده است. نقش جنایتکارانه این عده کمتر از جنایات فرماندهان ارتش نیست و آنان از زمان تشکیل دولت اشغالگران تاکنون مرتکب جنایات بیشماری در حق ملت ستمدیده فلسطین شده اند.
این مرکز می افزاید که اقدامات اشغالگران در داخل زندان ها و بیرون از آن ها نشان می دهد که آنان به هیچ وجه به معیارهای قانونی که قوانین حقوق بشر آن تایید و وضع کرده اند، پای بند نیستند. شواهد و قراین نشان می دهد که دولت اشغالگران با اسرای تجاوز به غزه و سایر اسرای در بند صهیونیست ها به طرز وحشیانه و غیرانسانی برخورد می کند که از دایره انسانیت خارج است و مسئولان این دولت باید در دادگاه های بین المللی محاکمه شوند. جای بسی تعجب است که با وجود چنین اقدامات وحشیانه در رژیم صهیونیستی باز این رژیم دم از دمکراسی و حقوق بشر می زند.
این مرکز با توجه شهادت نجات یافتگان از نبرد غزه بر این نکته تاکید می کند که صهیونیست ها عده ای از افراد غیر نظامی را نیز اعدام کرده اند. این مرکز همچنین از سازمان های حقوق بشر خواسته است تا در مورد تمامی اقدامات صهیونیست ها در نوار غزه بررسی به عمل آورد. مرکز تحقیقات و پژوهش اسرا تمامی این گونه اقدامات را جنایت جنگی می داند و بر عهده نهادهای حقوقی و دادگاه های بین المللی می داند تا تمامی کسانی را محاکمه کند که در این گونه جنایات دست داشته اند.
واحدهای امنیتی ویژه بازجویی و بازرسی
بر اساس تحقیقات این مرکز مسئولان زندان ها یگان های خاصی را برای مقابله با اسرا تربیت کرده و آموزش داده اند که از جمله می توان به یگان “ناحشون” اشاره کرد. یگان دیگری که به یگان “متسادا” معروف است، بسیار وحشی و بیرحم می باشد و امکانات بیشتری دارد و سلاح های مرگبار و خطرناکی را با خود حمل می کند و اعضای همین یگان محمد الاشقر را در زندان نقب به شهادت رساندند. این یگان شبانه به سلول های اسرا حمله می کند و با ماسک و سلاح وارد اتاق های آنان می شود و به ضرب و شتم آنان می پردازد و دارایی ها و وسایل شخصی اسرا را مصادره می کند و حتی آلبوم عکس های خانوادگی و برگه و نامه های خانواده های اسرا را با خود می برد و اتاق ها را زیر و رو می کند و همه چیز را به هم می ریزد.
انداختن اسرا در سلول انفرادی نقض آشکار حقوق اسرا
مرکز پژوهش های اسرا از طرف های تاثیر گذار در قضیه اسیران فلسطینی و عرب و نهادهای حقوقی خواسته است تا برای نجات جان اسرای داخل سلول های انفرادی در زندان های مختلفی از جمله زندان زیر زمینی الرمله و زندان های عسقلان، بئر السبع، شطه، هداریم و سایر زندان های اسراییلی سریعا مداخله نمایند.
از جمله کسانی که به صورت طولانی مدت در زندان های انفرادی بسر می برند و از این موضوع در رنج هستند؛ می توان از احمد سعدات یکی از رهبران فلسطین و نماینده مجلس و از ابوغسان که نه ماه در زندان انفرادی بسر می برند و از حسن سلامه که سال هاست در انفرادی بسر می برد و از احمد شکری و ابوذر که از سال 1989 تاکنون در انفرادی هستند، نام برد. اسیران بیماری مانند عبدالناصر الحلیسی و عوض الله کلاب و ده تن دیگر نیز در چنین شرایطی قرار دارند.
این مرکز از تمامی نهاد ها و وزارت اسرا و نهادهای حقوقی خواسته است تا به این پرونده خاتمه دهند و اسرای زندان های انفرادی را به زندان های مرکزی منتقل سازند تا بتوانند دست کم در کنار سایر زندانیان باشند.
اسرای شهید
مرکز پژوهش های اسرا به دنبال شهادت فادی عبیده القدسی از شهر الخلیل خواستار نجات جان اسرای بیمار و ممانعت از قتل عمدی این اسیران فلسطینی شده است. فادی عبیده القدسی اسیر شماره 197 در تاریخ 26/8/2009 در داخل زندان توسط نیروهای اشغالگر مورد اصابت گلوله قرار گرفت و سپس صهیونیست ها از کمک رسانی پزشکی به وی جلوگیری کردند و این شهید در شرایط نامعلومی در داخل زندان به شهادت رسید.
این مرکز با توجه به شرایط اسرا بر موارد زیر تاکید می ورزد:
1ـ مسئولیت به شهادت رساندن 197 اسیر فلسطینی متوجه اشغالگران صهیونیست است که در قالب مسئولان سازمان زندان ها تجسم یافته اند.
2ـ ملاقات با اسرا و اطلاع از جریان زندگی آنان و کنترل بیماران اسیر و اجازه دادن به کادر پزشکی برای ویزیت بیماران و در صورت نیاز جراحی آنان بسیار ضروری و مهم می باشد و باید در زمینه چاره ای اندیشیده شود.
3ـ ما بر اهمیت موضوع محافظت از جان اسرای که در معرض خطر و تهدید قرار دارند تاکید می ورزیم. بهبود شرایط زندگی اسرا و زندگی شرافتمندانه آنان وخانواده هایشان از آزادی خود اسرا کم اهمیت تر نیست.
4 ـ ما خواستار تشکیل کمیته تحقیق درباره علل مرگ اسرا در زندان های صهیونیست ها هستیم زیرا این امر موجب نگرانی شدید خانواده سایر اسرا شده است و باید تحت هر شرایطی چنین نگرانی هایی برطرف گردد.
این مرکز بر این باور است که سکوت کشورهای منطقه و سایر کشورهای عرب و جهان در برابر این گونه موارد نقض حقوق بشر و حقوق اسرا موجب تشویق بیشتر رژیم صهیونیستی و مسئولان سازمان زندان ها می شود و موجب می گردد تا آنان جان و زندگی اسرا را بیهوده انگارند و اصول حقوق بشر و قوانین و پیمان های بین المللی را به بازیچه بگیرند.
موارد نقض حقوق اسیران زن فلسطینی در زندان های “اسراییل”
بنا به گزارش مرکز تحقیقات اسرا 33 اسیر زن فلسطینی در زندان های “اسراییل” در معرض بیش از بیست نوع از انواع موارد نقض حقوق اسرا قرار دارند و این موارد از همان آغاز بازداشت تا آزادی آنان ادامه دارد.
از جمله مهم ترین آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
شیوه وحشیانه بازداشت آنان در برابر بستگان نزدیک و کودکان خردسال، شیوه های بازجویی با شکنجه جسمی و روانی، محرومیت از کودکان، بی توجهی طبی نسبت زنان باردار، شکنجه هنگام زایمان، اعمال مجازات های داخل زندان از جمله گرفتن غرامت و زندان انفرادی و اعمال زور در حق آنان، نگهداری در جاهایی که شایسته آنان نیست، بازرسی های تحریک آمیز از سوی مسئولان زندان، اهانت و ناسزاگویی و استفاده از زور و گازهای اشک آور در صورت بروز نارامی، بدرفتاری با آنان هنگام رفتنشان به سوی دادگاه ها و یا هنگام ملاقات و یا حتی هنگام انتقال به بخش های دیگر، محرومیت از ملاقات با بستگان، مانع تراشی در مورد ورود کتاب به داخل زندان برای اسیران زنی که بیشتر وقتشان را در داخل سلول ها می گذارانند، عدم اختصاص مکان ویژه ای برای انجام شعائر دینی، سوء تعذیه هم از نظر کمی و کیفی، کمبود مواد بهداشتی و نظافتی، ممانعت از شرکت در امتحانات دوره دبیرستان، جلوگیری از ورود لباس برای اسرای زن، عدم توجه به کودکان شیرخوار ونیاز های آنان.
در این گزارش آمده است که اسیران زن در سه زندان بسر می برند که عبارتند از: زندان تلموند ـ هشارون بند 11 و 12 ، زندان دامون و زندان نوی ترتسیا در الرمله.
لازم به یادآوری است که زندان هشارون به اسرای جهاد اسلامی و حماس و زندان دامون به اسرای فتح و جبهه خلق و زندان نوی ترتسیا در الرمله نیز به اسرای محکوم به زندان انفرادی تخصیص یافته است.
اسرای خردسال … درد و رنج توانفرسا
نزدیک به چهارصد کودک فلسطینی در زندان های اشغالگران در شرایط بسیار دشواری بسر می برند وبه کمترین حد از نیازهای طبیعی زندگی محتاج می باشند. این کودکان همچنین در معرض سرکوب و ترور و تنبیه قرار دارند و به زندان انفرادی انداخته می شوند و از ملاقات با خانواده و بستگان خود محروم می مانند و در صورت بیماری تحت مداوای مورد نیاز قرار نمی گیرند.
بنا بر گزارش مرکز تحقیقات اسرا زندان تازه احداث ” دامون ” ویژه اسیران کودک است و این اسرا از زندان تلموند هشارون به این زندان منتقل شده اند ولی با این حال در تمامی زندان ها از جمله زندان های عوفر، نقب، عتصیون، مجدو و حواره نیز کودکان اسیر وجود دارند؛ البته مراکز دیگری نیز برای بازجویی و بازداشت کودکان فلسطینی وجود دارد.
این مرکز تاکید می کنند که این اسرای کودک در معرض موارد نقض حقوق بشر آشکار قرار دارند و از اسکان و نگهداری در کنار زندانیان جنایی در رنج می باشند. آنان در حین بازداشت تهدید و شکنجه می شوند و مورد اذیت و آزار قرار می گیرند و از مراقبت های پزشکی بی بهره اند.
بی توجهی به زندگی اسرای بیمار
مرکز تحقیقات اسرا بر این نکته تاکید می کند که مسئولان سازمان زندان ها توجهی به زندگی اسرای بیمار موجود در بیمارستان مراج الرمله ندارند و زندگی ده ها تن از اسرای مبتلا به بیماری های مزمن در معرض خطر و تهدید قرار دارند. تعداد این اسرا به 160 تن می رسد که حال 13 تن از آنان بسیار وخیم است و آنان نیازمند درمان فوری و آوردن پزشک از خارج زندان می باشند تا درمان آنان ادامه یابد و پی گیری شود.
این مرکز مسئولیت بی توجهی به زندگی اسرای بیمار را بر عهده صهیونیست ها می داند و بر ضرورت ملاقات با اسرا و اطلاع از جریان زندگی آنان و مهار بیماری هایشان و اجازه دادن به پرسنل پزشکی برای عمل جراحی فوری مورد نیاز تاکید می ورزد.
ممانعت از ملاقات با اسرا
به گزارش این مرکز اسرای نوارغزه سه سال پیاپی است که از ملاقات با بستگان خود محروم هستند. این مرکز چنین اقدامی را نقض آشکار وخطرناک حقوق بشر و زندانیان می داند که در راستای بی توجهی و زیر پا نهادن توافقات بین المللی به ویژه در مورد اسرا از جمله کنوانسیون چهارم ژنو می داند و آن را مجازات مضاعف تلقی می کند.
این مرکز از صلیب سرخ بین المللی خواسته است به گونه ای عمل کند تا بستگان اسرا بدون هیچگونه ممانعت و بهانه ای بتوانند با اسرا ملاقات کنند و برنامه ملاقات ها به شیوه معمول و سابق خود بازگردد؛ یعنی ملاقات با بازداشت شدگان به صورت هفته ای یک بار و ملاقات با محکومان دو هفته ای یک بار صورت گیرد و نیازهای آنان از جمله نیاز به پوشاک و غذا و کتاب نیز بر طرف گردد.
این مرکز می افزاید؛ جلوگیری از ملاقات با اسرا مشکلات زیادی را به وجود آورده وموجب شده است تا نیازهای اساسی آنان مانند نیاز به پوشاک و کفش بیشتر شود. از سوی دیگر مسئولان زندان ها اسرا را مجبور می کنند تا کالاهای مورد نیاز خود را از کانتینرها و فروشگاه های داخل زندان به قیمت گزاف تهیه کنند که این موضوع با توجه وضعیت مادی اسرا بر درد و رنج آنان می افزاید زیرا اسرا تحت فشار مالی ومادی قرار دارند.
حکم بازداشت موقت
بنا بر گزارش مرکز پژوهش های اسرا بیشتر بازداشت شدگان موقت در سه زندان نقب و عوفر و مجدو”اسراییل” زندانی هستند. بازداشت موقت بدون لایحه اتهام برای چنین اسرایی به صورت کابوسی درآمده است.
بازداشت موقت و تجدید آن بر اساس شرایط اضطراری با تمامی قوانین ابتدایی دمکراسی و حقوق بشر تعارض آشکار دارد و صهیونیست ها با بکارگیری چنین اقدام آزاردهنده و قرار دادن اسرا در سردرگمی و ابهام و بلاتکلیفی تلاش می کنند تا اراده و روحیات اسرای فلسطینی و خانواده و بستگانشان را به بهانه های واهی امنیتی تضعیف و تخریب کنند.
این مرکز تاکید می کند که چنین اقدام آزاردهنده بهداشت روانی اسرا را از بین می برد و روحیات آنان را به شدت تخریب می کند زیرا این عده از اسرا پس از پایان دوره محکومیت خود امیدی به آزادی ندارند و از تجدید دوره محکومیت خود نگران هستند زیرا اشغالگران طبق معمول هر بار به بهانه های واهی دوران محکومیت عده ای از آنان را تمدید می کنند.
زندان، دانشگاهی برای اسرا
این مرکز عزم و اراده آهنین اسرا در جهت فراگیری علم و دانش و ادامه تحصیل آنان در دانشگاه آزاد و غیره را می ستاید.
این مرکز می افزاید، سازمان زندان ها تلاش می کند تا اسرا از امور فرهنگی و جهادی به دور نگه داشته شوند. این سازمان با جدیت تلاش می کند تا اسرا نتوانند به تحصیل در دانشگاه ادامه بدهند. مسئولان زندان ها همچنین از ورود کتاب به داخل زندان نیز جلوگیری می کنند تا مانع پیشرفت علمی و فرهنگی و فکری آنان شوند ولی با وجود تمامی این امور اسرا توانسته اند واقعیت های جدیدی را ایجاد کنند و به تحصیل علم بپردازند از معرفت و آگاهی و فرهنگ و دانش بی بهره نمانند. آنان با توجه به شرایط دشوار زندگی و با تحمل گرسنگی و بردباری و تکیه بر توانمندی های ذاتی خود توانسته اند از قافله علم و دانش عقب نمانند.
این گزارش در ادامه می افزاید؛ هر کس که امور اسرا را پی گیری می کند در می یابد که آنان زندان را به مدرسه و دانشگاه تبدیل کرده اند و انسان بیسواد در زندان به سرعت خواندن و نوشتن را می آموزد و به انسان باسوادی تبدیل می شود که به مطالعه عشق می ورزد و انسان باسواد نیز در زندان به دایره اطلاعات و معلومات خود می افزاید و زبان می آموزد و قرآن حفظ می کند و در علوم مختلف به تحقیق و بحث می پردازد و در عرصه هایی که خود دوست دارد به تخصص دست می یابد.
در پایان گزارش رأفت حمدونه مدیر مرکز پژوهش های اسرا خواستار تشکیل نهادی برای بررسی اوضاع اسرا و انعکاس درد و رنج آنان در سطح جهان شد. وی از کشورهای عرب که اتباعشان در اسارت صهیونیست ها بس می برند، خواست تا در کنفرانس بین المللی که ماه آینده در مورد اسرا در کرانه باختری برگزار می شود، شرکت کنند.
وی از نهادهای مرتبط با قضیه اسرا و از وزرای خارجه کشورهای عرب خواست تا این قضیه را در سطح بین الملل و در مجامع کشورهای غربی از طریق سفارت ها و برگزاری کنفرانس هایی مانند آن چه که انتظار می رود در کرانه باختری برگزار شود؛ مطرح سازند. وی از تمامی نهادها و موسسات و مجامع خواست تا در این زمینه تلاش و با نهادهای حقوقی همکاری کنند. این مرکز همچنین اعلام کرد که آماده است تا اطلاعات مفصلی را در مورد تعداد اسرا و وضعیت و شکنجه و درد و رنج آنان و خانواده هایشان را در اختیار هر نهاد و موسسه ای قرار دهد تا نقض آشکار حقوق بشر و حقوق اسرا که از سوی دولت اشغالگران در حق آنان اعمال می شود بر همگان روشن شود و همه بدانند که رژیم صهیونیستی اصول اولیه دمکراسی و حقوق بشر را زیر پا می گذارد و توجهی به قوانین بین المللی ندارد و بطلان ادعای دروغین آنان مبنی بر این که تنها دولت دمکراتیک در خاورمیانه هستند نیز بیش از پیش آشکار گردد.
وی از تمامی طرف های مرتبط با قضیه اسرا خواست تا عرب ها را وادار نمایند در این زمینه به تلاش و کوشش برخیزند و به حمایت و پشتیبانی از این قضیه بپردازند و به رژِیم صهیونیستی در این مورد فشار بیاورند و به این رژیم بفهمانند که قضیه اسرا فراموش شدنی نیست و پیوسته در اذهان جای دارد. آنان باید تاکید کنند که دست یابی به صلح بدون آزادی تمامی اسرا و بازداشت شدگان در زندان های ” اسراییل ” از جمله زنان و کودکان، بیماران، سالخوردگان، نمایندگان و وزرای اسیر و سایر اسرای عرب اتباع کشورهای مصر، اردن، سودان، سوریه و عربستان سعودی ممکن و میسر نخواهد بود.
حمدونه تاکید کرد که موضوع اسرا نباید تنها در منطقه و داخل کشورهای مرتبط مطرح گردد بلکه باید قضیه را به سطح بین الملل و جهان کشاند، همان گونه که صهیونیست ها قضیه شالیت را در عرصه های بین المللی مطرح می کنند.
وی از جهان متمدن و پارلمان های کشورهای دمکراتیک و صلیب سرخ و اتحادیه عرب به عنوان نماینده تمامی عرب ها خواست تا رسما اعتراض خود را به سازمان ملل در مورد قضیه اسرا اعلام کنند تا از اقدامات سرکوبگرانه و جنایات صهیونیست ها علیه اسرای فلسطینی و عرب بی دفاع ممانعت به عمل آید و نگذارند زندگی انسان فلسطینی تا این حد بی اهمیت و بی ارزش تلقی شود؛ اقدامات سرکوبگرانه ای که تاکنون جان 197 اسیر فلسطینی را گرفته و خانواده هایشان را به خاک سیاه نشانده است.
