مدیر مرکز مطالعات اسرا و حقوق بشر “احرار” و از پژوهشگران برجسته در زمینه امور اسرا، گروه های فلسطینی عامل اسارت گلعاد شالیت را به افزایش سقف خواسته های خود در مقابل خیره سری رژیم صهیونیستی و خودداری آن از امضای قرارداد مبادله اسرا فرا خواند و تاکید کرد که دشمن صهیونیستی در نهایت مجبور به تسلیم و پذیرش قرارداد مبادله اسرا با شروط طرف فلسطینی خواهد شد.
فواد الخفش روز شنبه گذشته (25/6/2011) در گفتگو با مرکز اطلاع رسانی فلسطین به مناسبت پنجمین سال اسارت شالیت خاطر نشان کرد که مقاومت باید به شروط خود پایبند باشد و به صراحت اعلام کند که در مقابل خیره سری رژیم صهیونیستی مجبور به تغییر شروط و افزایش سقف خواسته های خود است.
الخفش تصریح کرد که این کمترین واکنش ممکن به اظهارات اخیر بنیامین نتانیاهو نخست وزیر دولت عبری است که گفته بود «جشن تمام شده است و باید اعمال فشار بیشتری در زندان ها صورت گیرد» و بدین وسیله سعی در اعمال مجازات و فشار بیشتر علیه اسرا را دارد.
وی افزود عملیات “رویای بر باد رفته” که منجر به اسارت شالیت به دست مبارزان مقاومت فلسطین شد، باعث افزایش امیدهای اسرا و خانواده های آنها و به ویژه اسرای محکوم به حبس ابد شد و آنها به این مساله ایمان آوردند که آزادی آنها به مساله ای ممکن تبدیل شده است و تنها مساله زمان در این زمینه مطرح است. الخفش بهترین گزینه در این زمینه را به اسارت گرفتن نظامیان صهیونیستی و مبادله آنها در جریان قرادادهای مبادله دانست؛ به ویژه که ثابت شده است مذاکرات تاثیری در آزادی آنها نخواهد داشت.
این پژوهشگر برجسته مسائل اسرا، دلیل اصلی نهایی نشدن قرارداد مبادله اسرا تا این لحظه را تعلل رژیم صهیونیستی و مخالفت آن با آزادی تعدادی از رهبران معروف جنبش اسیر فلسطین به همراه تعدادی از اسرای قدس و اراضی اشغالی سال 48 عنوان کرد که جنبش مقاومت اسلامی “حماس” بر آزادی آنها تاکید دارد.
وی افزود موفقیت گردان های شهید عزالدین قسام شاخه نظامی جنبش حماس در حفظ شالیت در اسارت و به شکست کشاندن تمامی تلاش های دشمن صهیونیستی برای آزادی وی را بزرگترین موفقیت مقاومت خواند و گفت پس از ایثارگری های شهدا و تلاش های آنها، این مساله باید تداوم یابد.
الخفش در بخش دیگری از مصاحبه خود با مرکز اطلاع رسانی فلسطین اظهار داشت که درخواست کمیته صلیب سرخ جهانی برای ارائه نشانه ای از حیات شالیت، درخواست سالمی نبود و این کمیته در گذشته هرگز خواستار رعایت توافقنامه های بین المللی درباره اسرای فلسطینی و توقف تجاوزات علیه آنها نشده است.
وی افزود:« هرگز نشنیدیم که (رئیس کمیته صلیب سرخ جهانی) خواستار تحویل اجساد شهدا توسط رژیم صهیونیستی و یا پایان داده شدن به سیاست حبس انفرادی و یا محرومیت اسرا از ملاقات با خانواده های خود شود.»
مدیر مرکز احرار با رد این ادعاهای برخی طرف ها که «ملت ما هزینه سنگینی در قبال تداوم اسارت شالیت پرداخت کرده است» خاطر نشان کرد که اسرای قهرمان ما شایسته فداکاری ها و تلاش های ما هستند. وی در همین راستا، این سوال را مطرح کرد که «نائل و فخری و فواد الرازم و اکرم منصور چرا بازداشت شده اند؟ آیا نه برای این است که ما آزادانه زندگی کنیم؟ آیا اینها شایستگی این را ندارند که ما به خاطر آنها فداکاری کنیم؟»
الخفش همچنین از تلاش های متعدد جنبش حماس برای به اسارت گرفتن شمار بیشتری از نظامیان صهیونیستی و مدیریت خیره کننده مذاکرات غیرمستقیم مبادله شالیت تمجید کرده و گفت این جنبش اقتدار و توانایی خود در مذاکره و تحمیل شروط بر طرف مقابل و بازی دادن رقیب و تسامح در مواقع لزوم و سرسختی به جای خود را نشان داد.
وی افزود جنبش حماس توانست اهمیت و جایگاه مساله اسرا را احیا کرده و پس از اسارت شالیت، این مساله را به مساله اصلی و مطرح عرصه فلسطین تبدیل کند و پس از اینکه درد و رنج و مشکلات این گروه در بحبوحه حوادث منطقه در آستانه فراموشی قرار گرفته بود، بار دیگر آنرا در کانون توجهات قرار داد.
این پژوهشگر برجسته مساله اسرا همچنین به تلاش های جنبش حماس برای به اسارت گرفتن نظامیان صهیونیستی اشاره کرد و گفت این مساله نشانگر اصرار این جنبش بر پایان دادن به مشکلات اسرا و ایمان آن به این مساله است که آزادی اسرا جز از طریق عملیات مبادله ممکن نخواهد بود.
وی عملیات اسارت شالیت را باعث احیای اسرا و دمیده شدن روح حیات در کالبد وجود آنها خواند و تاکید کرد که این مساله باعث شد رویای آزادی نزدیک تر شده است و پس از گروگان گرفته شدن شالیت، زندگی اسرا 180 درجه تغییر کرده است.
در زیر متن گفتگوی فواد الخفش مدیر مرکز احرار و پژوهشگر برجسته مسائل اسرا با مرکز اطلاع رسانی فلسطین از نظر خوانندگان محترم می گذرد:
در سالروز اسارت گلعاد شالیت، عملیات “رویای بر باد رفته” همچنان باعث امید و خوشحالی برخی طرف هاست. به نظر شما، این مساله تا چه حدی باعث افزایش امیدها به آزادی اسرا شد؟
ـ اگر از من بخواهید نامی برای این عملیات انتخاب کنم نام “امید” را بر روی آن می گذارم؛ چرا که این عملیات باعث امیدواری و دمیده شدن روح جدید در کالبد هزاران اسیر فلسطینی و عرب شد که چندین و چند سال است در پشت میله های زندان به سر می برند. همچنین من دوست ندارم این مناسبت را سالروز اسارت شالیت بنامم، بلکه می خواهم نام آنرا سالروز وفاداری به اسرا و بازداشت شدگان فلسطینی بگذارم. زمان آن فرا رسیده است که ما از اصطلاحاتی استفاده کنیم که اشاره به افتخارات قهرمانان ما دارد و باعث توجه افکار عمومی به مساله اسرا و رشادت ها و مشکلات آنها می شود.
قبل از اسارت شالیت، اسرا مرحله بسیار سخت و دشواری را در زندان های رژیم صهیونیستی سپری می کردند و رهبران جنبش اسیر فلسطینی و اسرایی که دهها سال از عمر خود را پشت میله های زندان گذرانده بودند، با توجه به عدم وجود هر گونه بارقه امیدی نسبت به نزدیک شدن زمان آزادی شان، تا حد زیادی سرخورده شده بودند. من سال 2006 در زندان های رژیم صهیونیستی بودم و اواسط ماه مه ازاد شدم. در دوران اسارت خود، با رهبران و شخصیت های برجسته جنبش اسرا و نیز اسرای قدیمی دیدار داشتم و این مساله را از آنها شنیده و در چشمانشان دیده بودم که از اینکه مقاومت اجازه داده است آنها در طول این مدت در اسارت باقی بمانند، ناراحت بودند و از مقاومت انتقاد می کردند؛ که البته حق هم داشتند. در دورانی که من پس از بازداشت در کنار زاهر جبارین که از سال 1993 به دلیل تاسیس گردان های قسام در کرانه باختری بازداشت و به حبس ابد محکوم شده است، بودم از این مساله انتقاد می کرد که چرا اسرا این همه مدت در داخل زندان ها باقی مانده اند. وی می گفت که «محال است که من این همه مدت در اسارت باشم و جنبش حماس کاری انجام ندهد.» سال 2003 با جبارین دیدار و گفتگو کردم و دیدم که باز همان روحیه را دارد و می گوید چرا من باید این همه مدت در اسارت باقی بمانم؟
در سال 2006 به این سوال پاسخ داده شد؛ سوالی که نه تنها از سوی جبارین، بلکه از سوی تمامی اسرا و به ویژه اسرای دربند حبس انفرادی مطرح می شد. چند روز پیش، فخری البرغوثی که از لحاظ قدمت دومین اسیر فلسطینی به شمار می آید، وارد 34 سالگی اسارت خود شد.
قرارداد مبادله اسرا باعث احیای اسرای قدیمی و دمیده شدن روح امید در وجود آن شد. این اسرا که شمار آنها به 300 نفر می رسد از زمان قبل از امضای توافقنامه اسلو به اسارت درآمده اند و از همین رو، مطرح شدن مساله مبادله اسرا باعث جریان یافتن خون تازه در رگ های آنها و احیای جان های خسته و رنجور آنها شد.
این قرارداد همچنین باعث امیدواری خانواده های اسرای اراضی اشغالی سال 48 و منطقه قدس شد که در تمامی قراردادهای قبلی که به اصطلاح در راستای اثبات حسن نیت صورت می گرفت، نادیده گرفته شده بودند و حتی یک اسیری هم که به جرم زخمی کردن نظامیان صهیونیستی بازداشت شده بود، در جریان این مبادلات آزاد نشده بود.
“قرارداد امید” باعث شد که مادران اسرا به دنبال عروس هایی برای پسران خود بیفتند و رویای آزادی بیش از هر زمان دیگری نزدیک شود و خانواده های اسرا به امید بازگشت عزیزانشان اتاق های آنها را آماده کنند.
این قرارداد همچنین خنده را بر لبان اسرای زن جاری ساخت و باعث شد که اسرای زن محکوم به حبس ابد با شنیدن اظهارات رهبران مقاومت رویای آزادی و بازگشت و زندگی دوباره و تشکیل خانواده را در سر خود بپرورانند و “احلام تمیمی” از جریان مقاومت بخواهد که “نزار” پسر عمو و شوهرش را آزاد کنند و مقاومت در واکنش به این درخواست وی اعلام کرد که «این کمترین وظیفه ماست؛ احلام جان.»
قرارداد امید باعث شد که رهبران جنبش اسیر به اداره زندان های رژیم صهیونیستی اعلام کنند که زمان آزادی ما نزدیک شده است و در کل، این قرارداد باعث دمیده شدن روح جدید در کالبد اسرا و خانواده های آن شد و نشان داد که “مقاومت، مبارزان خود را فراموش نکرده است.»
مراحل مذاکرات
آیا می توانید مهمترین تحولات پرونده مذاکرات مربوط به قرارداد مبادله اسرا را برای ما ذکر کنید؟
ـ بی شک این مساله، فرآیند پیشرفته ای است و این نخستین باری است که یک نظامی صهیونیستی در داخل مرزهای تاریخی فلسطین به گروگان گرفته می شود و به نوبه خود، دهمین عملیات گروگان گیری جنبش حماس بود که با موفقیت صورت گرفت. در آغاز این عملیات و کیفیت و زمان وقوع آن در مرحله پس از پیروزی جنبش حماس در انتخابات پارلمانی زلزله ای به تمام معنا به پیکره رژیم صهیونیستی انداخت که نمی دانست در قبال آن چکار باید بکند.
نخستین واکنش مراجع صهیونیستی به این عملیات این بود که اعلام کردند به هیچ وجه با جنبش حماس مذاکره نخواهند کرد و آنرا یک “سازمان تروریستی” می دانند و هرگز با (به تعبیر خودشان) “تروریست ها” مذاکره نخواهند کرد. آنها امیدوار بودند که بتوانند محل بازداشت و اختفای این نظامی خود را کشف کرده و یا او را آزاد کنند و یا بکشند.
این همان چیزی بود که من شخصا از همان لحظه نخست اعلان خبر اسارت شالیت از سوی مقاومت نسبت به آن هشدار دادم. دشمن صهیونیستی به مدت یک سال تمام به جستجوی شالیت ادامه داد و در این راه از تمامی امکانات و اطلاعات موجود و مزدوران ماهواره های جاسوسی و طرح های تطمیع افراد برای ارائه اطلاعات درباره مکان نگهداری این نظامی خود استفاده کرد، اما پس از اینکه تمامی این طرح هایش به شکست انجامید، دست به بازداشت نمایندگان و رهبران ملت فلسطین و راه اندازی کمپین بین المللی برای معرفی شالیت و شرایط بازداشت وی زد و عملا هم توانست توجه افکار عمومی جهانیان را به این مساله جلب کند و نام شالیت بر سر زبان های جهانیان افتاد. پس از آن، تل آویو تصمیم گرفت باریکه غزه را هدف موشک های خود قرار داده و به منظور اعمال فشار علیه مقاومت، هزاران تن را به خاک و خون بکشد.
اما این طرح های رژیم اشغالگر قدس نیز به شکست انجامید و در نتیجه وادار به پذیرش میانجیگری طرف های بین المللی از جمله مصر و رژیم سابق آن به نخست وزیری حسنی مبارک شد که بر اساس اصول و معیارهای مورد نظر طرف فلسطینی، طرف میانجی بی طرف و سالمی نبود و من خود از همان آغاز از گروه های مقاومت خواستم که به طرف میانجی مصری اعتماد نکنند. پس از آن طرف اروپایی نیز وارد میدان شد و کشور آلمان به عنوان طرف دارای تجارب طولانی در عقد قراردادهای معروف وارد این عرصه شد.
این مساله به منزله انتقال به مرحله جدیدی به شمار می رفت و طرف میانجی جدید با پیشنهادهای متعدد خود توانست سد سکوت را شکسته و بحث هایی درباره ارقام و آمار مطرح شد و یخ مساله شکسته شد. در این مرحله، مقاومت تاکنون توانسته است بر سر شروط و خواسته های خود پایبند بماند و در مقابل فشارها تسلیم نشود. مرحله پس از جنگ غزه و سرنگونی رژیم سابق مصر و روی کار آمدن رژیم جدید شاهد این بود که رژیم صهیونیستی از آمادگی خود برای امتیازدهی های تلخ خبر داد و طرف ترک به همراه رژیم جدید مصر وارد این ماجرا شدند و مقامات صهیونیستی نیز در اظهارات خود بر لزوم امتیازدهی تاکید می کنند و به طور کلی، این مرحله مهم و حیاتی به شمار می رود.
در طول این مراحل، قرارداد مبادله برخی اسرای زن فلسطینی در قبال نمایش فیلمی از گلعاد شالیت با میانجیگری برخی طرف ها صورت گرفت و قبل از آن نیز جنبش حزب الله لبنان توانست در قبال تحویل اجساد تعدادی از نظامیان صهیونیستی، تعدادی از اسرای لبنانی و عربی را آزاد کند.
اما اکنون وارد مرحله جدیدی شده ایم و طرف ترک با ورود به خط میانجیگری پیشنهادات متعددی را برای آزادی تعدادی از اسرای مورد نظر جنبش حماس ارائه داده است، اما رژیم صهیونیستی شرط کرده است که اسرای متهم به مشارکت در عملیات های شهادت طلبانه مشمول این قرارداد نمی شوند و تعدادی از اسرای مشمول مبادله نیز باید به خارج از شهر و دیار خود تبعید شوند. این مساله همین چند ماه پیش میان طرف فلسطینی و اداره زندان های رژیم صهیونیستی مورد بحث قرار گرفت، اما طرف صهیونیستی با رد خواسته فلسطینیان اعلام کرد که شمار زیادی از رهبران جنبش حماس و به ویژه رهبران بازداشت شده در جریان انتفاضه الاقصی و برخی دیگر از اسرای قدیمی از این قرارداد مستثنی خواهند شد. طرف صهیونیستی این بار مساله را جدی تر گرفته است و در همین راستا، بنا به اعلان رسانه های عبری زبان و اذعان منابع مرتبط با اداره زندان ها تیم مذاکراتی خود را تغییر داده است و بر مستثنی شدن رهبران اسیر جنبش حماس از این قرارداد تاکید دارد و مدعی است که آنها در عدم نهایی شدن قرارداد مبادله نقش داشته اند و از مقاومت خواسته اند که به شروط خود پایبند باشد.
در حال حاضر، به نظر من رژیم صهیونیستی باید شروط مقاومت را قبول کند و در این میان خود اسرا باید ابتکار عمل را به دست بگیرند؛ چرا که بیشتر از هر کس دیگری از شرایط زندان ها آگاه هستند.
عملا هیچ تحولی در قرارداد مبادله اسرا صورت نگرفته است. به نظر شما دلیل این امر چیست؟ چه چیزی مانع از تحقق قرارداد مبادله می شود؟ درباره خواسته های گروه های فلسطینی در زمینه مبادله اسرا چه اظهارنظری دارید؟
سرسختی رژیم صهیونیستی در کنار ترس آن از رقم خوردن پیروزی دیگر به نفع جنبش حماس و نیز نگرانی آنها نسبت به این مساله که آزادی اسرای کرانه باختری و بازگشت آنها به این منطقه تهدیدی برای امنیت رژیم صهیونیستی خواهد بود، مانع از تحقق مبادله اسرا شده است و علاوه بر این، تفکر حاکم بر دولت عبری به آن اجازه نمی دهد که با آزادی افرادی که به تعبیر خودش دستشان به خون صهیونیست ها آغشته شده است، موافقت کند. از سوی دیگر، بنیامین نتانیاهو نخست وزیر دولت عبری که یک فرد تندرو و افراطی است در کتاب خود تحت عنوان “مردی در زیر آفتاب” آورده است که یکی از بزرگترین اشتباهات رژیم صهیونیستی قرارداد سال 85 بود که باعث وقوع انتفاضه سنگ در سال 87 و آزادی شیخ احمد یاسین شد.
رژیم صهیونیستی نمی خواهد خود را در مقابل جنبش حماس ضعیف و حقیر نشان دهد و کرانه باختری را از بحران و تنگنای کنونی نجات داده و شخصت های ملی و مبارز فلسطینی را به این منطقه بازگرداند و همه این مسائل به نحوه تشکیل دولت عبری برمی گردد که مدعی بود امن ترین جای جهان برای یهودیان خواهد بود.
گفته می شود که اختلاف نظر بر سر تبعید برخی اسرا مانع اصلی بر سر راه عملی شدن قرارداد مبادله است. آیا این مساله واقعیت دارد و شما به عنوان فردی که این مساله را زیر نظر داشته و دنبال می کنید چه نظری در این زمینه دارید؟
ـ این یکی از شروط طرف صهیونیستی است که قطعی نشده است و فکر می کنم که با تبعید برخی از اسرا برای مدت زمان مشخص موافقت شود، اما این مساله تمامی اسرای کرانه باختری را در بر نمی گیرد. اما این مساله دلیل اصلی عدم تحقق مبادله اسرا نیست، بلکه مخالفت دولت عبری با آزادی تعدادی از رهبران برجسته فلسطینی و بررسی مساله آزادی آنها که گروه های مقاومت تاکید زیادی بر لزوم آزادی آنها دارند، در کنار مخالفت تل آویو با آزادی اسرای قدس و اراضی اشغالی سال 48 یکی از موانع اصلی در این زمینه است؛ چرا که جنبش حماس تاکید زیادی بر آزادی این اسرا دارد، اما رژیم صهیونیستی با آزادی آنها کاملا مخالف است. این مساله ساده نیست، بلکه مساله بسیار پیچیده ای است و ما منتظر موافقت رژیم صهیونیستی با شروط مقاومت هستیم و هر روزی که می گذرد، باید مقاومت سقف خواسته های خود را افزایش دهد.
رژیم صهیونیستی سعی داشت مذاکراتی را با برخی رهبران جنبش حماس در زندان ها صورت دهد، اما همیشه اصرار بر مذاکرات خارجی بوده است. دلیل این امر چیست؟
ـ رژیم صهیونیستی در این زمینه دست به هر کاری زده است و این هم یکی از همین اقدامات آن بود، اما خود تل آویو هم می داند که جنبش حماس تشکیلاتی سازمان یافته و دارای مرجعیت رهبری مرکزی است و اسرا هم از موضع این مرجعیت تبعیت می کنند؛ چرا که موضع این جنبش به صورت تشکیلاتی و نه از سوی یک فرد اداره می شود. علاوه بر این، اسرا و رهبران اسیر فلسطینی در زندان ها نیز بر روی این مساله اجماع نظر دارند و اختیار کار را به دست جنبش سپرده اند تا زمینه آزادی و پایان یافتن مشکلات آنها را فراهم کند.
میان تلاش های رژیم صهیونیستی برای دسترسی پیدا کردن به شالیت و قدرت گردان های شهید عزالدین قسام شاخه نظامی جنبش مقاومت اسلامی “حماس” برای گروگان نگهداشتن وی برای پنج سال متوالی، نوعی جنگ های اطلاعاتی مخفیانه جریان دارد. این جنگ ها را چطور ارزیابی می کنید؟
به نظر من، این جنگ سختر و ماموریت مهمتری است. باریکه غزه کوچکترین منطقه جغرافیایی در جهان است و در عین حال، بیشترین حجم تراکم جمیتی را دارد. به نظر من اینکه گردان های قسام توانسته طی این مدت شالیت را در اسارت خود نگهدارد و هیچ کس هم نتوانسته است به وی دسترسی پیدا کند، به نظر من این، بزرگترین پیروزی برای مقاومت است و باید پس از این همه فداکاری و تقدیم شهدا و بذل تلاش های گسترده، شالیت را همچنان در اسارت نگهداشت.
دولت عبری از تمامی راه ها و ابزارهای ممکن برای دستیابی به شالیت استفاده کرد، اما تمامی تلاش های آن به شکست انجامید و در این میان پیروزی از آن جنبش حماس و گردان های نظامی آن بود و این جنبش نباید از خود ضعفی نشان داده و نشانه دیگری از زنده بودن این نظامی صهیونیستی بروز دهد.
سازمان صلیب سرخ جهانی امروز پنجشنبه (23 /6/2011) از جنبش حماس خواسته است که نشانه ای از زنده بودن شالیت ارائه دهد، اما من از همین جا اعلام می کنم که صلیب سرخ در این خواسته خود بی طرف نبوده است؛ چرا که ما هرگز نشنیده ایم که این سازمان از رژیم صهیونیستی بخواهد که توافقنامه های بین المللی را درباره اسرای فلسطینی رعایت کرده و به تجاوزات خود علیه اسرا پایان دهد و همچنین نشنیده ایم که صلیب سرخ خواستار تحویل اجساد شهدا و یا پایان دادن به سیاست حبس انفرادی و ممانعت از ملاقات اسرا با خانواده های خود شود.
گردان های قسام پیام های متعددی درباره شالیت داده و نواری ویدیوئی را نیز درباره وی پخش کرده است. نظر شما درباره این اقدامات قسام چیست و به نظر شما آیا توانسته است اهداف خود را محقق سازد؟
ـ این کارها نوعی جنگ رسانه ای از سوی مقاومت است. نوارهای ویدیوئی پخش شده ترس و وحشت زیادی در محافل صهیونیستی ایجاد کرد و اظهارنظرها و تحلیل های متعددی در این باره صورت گرفت و پژوهشگران و صاحبنظران نظرات مختلفی در این باره داشتند، اما به نظر منف این پیام ها که به زبان عبری هم بود، توانست باعث معطوف شدن افکار به سمت مساله اسرا و میزان بی توجهی دولت عبری به نظامیان خود و تنها گذاشتن آنها در باریکه غزه شود.
اما در مقابل سازمان های اطلاعاتی رژیم صهیونیستی و برخی رسانه های گروهی نیز به منظور تاثیرگذاری بر روی عاملان اسارت گلعاد شالیت و اسرای فلسطینی و خانواده های آنها، برخی شایعاتی را منتشر کردند. آیا می توانید به مهمترین این اقدامات اشاره کرده و نظر خود را در این باره بیان کنید؟
ـ بله، دولت عبری همچنان سعی در ایجاد شک و تردید در میان اسرا و خانواده های آنها نسبت به توجه و اهتمام مقاومت فلسطین به مساله آنها را دارد و گاهی در پیام های خود این شک و تردید را در میان اسرای اراضی اشغالی سال 48 و قدس اشغالی ایجاد می کند که آنها را آزاد نخواهد کرد و جنبش حماس در قبال لغو محاصره غزه حاضر به چشم پوشی از آزادی آنها شده است و گاهی هم از طریق مزدوران خود با خانواده های اسرا تماس برقرار کرده و از آنها بدین خاطر که مقاومت مجبور است نام فرزند آنها را با شخص دیگری جایگزین کند، معذرت خواهی می کند. افسران صهیونیستی نیز برخی اوقات به اسرای فلسطینی اعلام می کنند که در مشمول مبادله اسرا نیستند و جنبش حماس خواستار آزادی آنها نشده است.
دلیل اینکه رژیم صهیونیستی توانسته حمایت افکار عمومی جامعه صهیونیستی و جامعه بین المللی از مساله شالیت را جلب کند، اما ما نتوانسته ایم باعث معطوف شدن افکار به مساله 7 هزار اسیر فلسطینی دربند زندان های صهیونیستی شویم، چیست؟
ـ متاسفانه این مساله واقعیت دارد و ما بارها خواستار توجه به مساله اسرا شده ایم.
اما واقعیت این است که یک دیپلمات غربی وقتی به رژیم صهیونیستی سفر می کند، حتما با خانواده گلعاد شالیت دیدار می کند؛ حال جدای از اینکه سفرای رژیم صهیونیستی در کشورهای مختلف جهان نیز سعی در جلب توجه به مساله شالیت را دارند و حتی رئیس سازمان صلیب سرخ جهانی نیز از جنبش حماس خواسته است که وضعیت شالیت را تشریح کرده و ثابت کند که وی زنده است، اما در باره 6 هزار اسیر فلسطینی چنین کاری نمی کند و حتی یک بار هم نشده که بیانیه ای در حمایت از اسرای فلسطینی بدهد. از سوی دیگر، همزمان با اظهارات این مقام بین المللی، بنیامین نتانیاهو نخست وزیر دولت عبری خواستار تشدید فشارها علیه اسرای فلسطینی شد و به نظر من، دولت عبری مقامات بین المللی را برای توجه به مساله شالیت تحت فشار قرار داده است.
به اسارت گرفتن شالیت باعث شد که گروه های فلسطینی تلاش زیادی برای گروگان گرفتن نظامیان صهیونیستی بیشتر انجام دهند؛ هر چند که این تلاش ها نتیجه ای در بر نداشته است. آیا می توانید مهمترین این اقدامات را برای ما بیان کنید.
ـ با نهایت تاسف باید عرض کنیم که این مساله صرفا در حد درخواست و تشویق بوده است و اقدامی عملی در این زمینه صورت نگرفته است و این در حالی است که به صراحت می توانم اعلام کنیم که این تنها راه آزادی اسرای فلسطینی است. میان این دو مساله فرق زیادی وجود دارد که گروه های فلسطینی خواستار چنین اقدامی شوند و یا اقدامی عملی در این زمینه انجام دهند و متاسفانه باید اعلام کنم که پس از آخرین عملیات مبادله اسرا در سال 1985 هیچ اقدام قابل ملاحظه ای از سوی گروه های فلسطینی صورت نگرفته است و توصیه من به گروه های فلسطینی این است که این درخواست ها و اعلان هایشان با اقدامات عملی همراه شود.
برخی ها معتقدند که ملت فلسطین بهای سنگینی در قبال اسارت شالیت پرداخت کرده است که قابل مقایسه و برابر با دستاوردهایی که انتظار می رود قرارداد مبادله به دنبال داشته باشد، نیست. پاسخ شما به این مساله چیست؟
ـ این حرف از سوی برخی افراد مغرض و بدخواه بیان می شود و باید بگویم که ما باید همیشه آمادگی فداکاری و دفع بهای ازادی با اسارت و تحمل سال های زندان را داشته باشیم. شما تصور کنید که پدر و مادر و عموها و اکثر نزدیکان “نائل برغوثی” سردار اسرای فلسطینی می میرند، اما وی حتی نمی تواند در لحظه آخر آنها با آنها وداع کند. آیا چنین فردی که 34 سال از عمر خود را پشت میله های زندان سپری کرده است، شایسته این نیست که ما از تقدیم هیچ چیزی در راه وی دریغ نکنیم؟ اصلا افرادی مثل نائل و فخری و فواد الرازم و اکرم منصور برای چه بازداشت شده اند؟ آیا نه برای این است که ما آزاد و آزاده زندگی کنیم؟ آیا اینها ارزش این را ندارند که ما در راهشان فداکاری کنیم؟
گروه های عامل اسارت گلعاد شالیت و فلسطینیان چه کاری باید برای موفقیت قرارداد مبادله اسرا همانند قراردادهای قبلی انجام دهند؟
ـ آنها باید یک سری اقداماتی انجام دهند که مهمترین آنها تداوم اسارت شالیت و ممانعت از دسترسی رژیم صهیونیستی به وی است و این مهمترین مساله در وضعیت کنونی است که ملت فلسطین فداکاری های زیادی انجام داده و ضمن تقدیم شهدا، 5 سال محاصره را نیز تحمل کرده است.
مساله دیگر و مهمتر، پایبندی مقاومت به شروط خود و اعلان صریح و آشکار این مساله است که در مقابل سرسختی و لجبازی طرف صهیونیستی مجبور است تغییراتی در شروط خود ایجاد کرده و سقف خواسته های خود را بالا ببرد. این کمترین واکنش ممکن به اظهارات نتانیاهوست که گفته است “مهمانی تمام شده است و باید فشارهای بیشتری در زندان ها اعمال شود” و می خواهد مجازات های بیشتری علیه اسرا اعمال داشته و محدودیت های شدیدتری برای آنها ایجاد کند.
اما مساله سوم این است که در قالب پیام هایی، به خانواده های اسرا و به ویژه اسرای قدس اشغالی و اراضی اشغالی سال 48 و اسرای محکوم به حبس ابد و نیز اسرای قدیمی نسبت به آزادی شان اطمینان داده شود.
به نظر شما مهمترین دستاوردهای جنبش حماس در پرونده شالیت چیست؟
در واقع می توانم بگویم که جنبش حماس توانسته است تا این لحظه از خود ثبات و پایداری نشان دهد و با صبر و بردباری، این جنگ بی رحمانه را به خوبی مدیریت کند و این مساله ای است که تمامی طرف ها و از جمله خود رژیم صهیونیستی به آن اعتراف می کنند.
جنبش حماس توانسته است اقتدار زیادی در مذاکره و تحمیل شروط خود بر دشمن صهیونیستی و نیز تساهل و سرسختی به موقع از خود نشان دهد و با گروگان گرفتن شالیت، بار دیگر مساله اسرا و مشکلات آنها را در کانون توجه قرار دهد و این در حالی است که نزدیک بود، این مساله در بحبوحه حوادث منطقه به باد فراموشی سپرده شود.
جنبش حماس از زمان تاسیس خود تاکنون، تلاش های زیادی در زمینه مساله اسرا انجام داده است و این نشانگر میزان توجه و اهتمام این جنبش به مساله اسراست. جنبش حماس 5 مورد اقدام جدی در این زمینه انجام داده است که همه آنها با موفقیت همراه بوده اند و این نشانگر تاکید جنبش حماس بر لزوم پایان دادن به مشکلات اسرای فلسطینی و اعتقاد آن به این مساله است که تنها راه آزادی اسرا، عملیات های مبادله است.
این عملیات باعث دمیده شدن روح تازه ای در کالبد مساله اسرا و امیدوار شدن آنها به نزدیک شدن زمان آزادی شان شد و می توانم بگویم که پس از اسارت شالیت، تحول 180 درجه ای در زندگی اسرا ایجاد شد.
حماس همین روحیه را در میان خانواده های اسرا نیز که به خاطر طول مدت اسارت، چهره عزیزانشان را فراموش کرده بودند، ایجاد کرد و برخی خانواده ها اقدام به ساختن منزل برای فرزندانشان و انتخاب همسر برای آنها به امید آزادی شان در آینده نزدیک کردند.
حماس تا این لحظه توانسته است در کشمکش با رژیم صهیونیستی پیروز باشد و در قبال بازداشت و ترور رهبران و شخصیت های فلسطینی و محاصره باریکه غزه و نیز جنگ رسانه ای، بر لزوم آزادی تمامی اسرای مشمول قرارداد مبادله تاکید دارد.
