در سال 1966م. این خبر فاش شد که موسسات پزشکی رژیم صهیونیستی خون های اهدا شده مهاجران یهودی اتیوپی را که به آنان یهودیان “فلاشا” گفته می شود رد و اعلام کردند که این خون ها ممکن است آلوده به ویروس “ایدز” باشند و به بسیاری از شهرک های یهودی نیز سرایت کند. (روزنامه عبری زبان معاریو، 28 ژانویه 1996م.)
علاوه بر موسسات پزشکی ـ که برای مخالفت خود با استفاده از این خون ها یک سری توجیهات علمی آورده اند ـ عده ای پا را فراتر از این گذاشته و اعلام کردند که نسبت به پاک بودن خون یهودیان “فلاشا” شک و تردید دارند و هرگز نمی خواهند که خون شان (یهودیان شرقی) که پاک تر و اصیل تر از سایر خون هاست با خون آنان (یهودیان فلاشا) آمیخته شود. (شبکه خبری الجزیره، برنامه زیر میکرسکوپ تحت عنوان یهودیان شرقی، 3 ژانویه 2001م.)
کشف این خبر موجی از اعتراضات را به دنبال داشت. هزاران مهاجر اتیوپیایی در مقابل دفتر نخست وزیری رژیم صهیونیستی دست به تظاهرات گسترده ای زدند و این شعار را سردادند که «خون ما همانند خون شماست.» طولی نکشید که این تظاهرات رنگ خشونت به خود گرفت و تظاهرکنندگان با نیروهای پلیس درگیر شدند و بر اثر آن ده ها تن از طرفین درگیر، مجروح شدند. تظاهرکنندگان خشمگین ده ها خودروی وابسته به اعضای کابینه “اسرائیل” را به آتش کشیدند. کابینه صهیونیستی تلاش کرد تا شعله آتش را خاموش کند و برای این منظور یک کمیته حقیقت یاب به ریاست “اسحاق نافون” رئیس جمهوری اسبق رژیم صهیونیستی تشکیل داد. کمیته در پایان تحقیق به این نتیجه رسید که هیچ چیز نمی تواند موسسات پزشکی را ملزم به پذرفتن خون یهودیان “فلاشا” کند و این تحریم تحمیلی پذیرفتن خون یهودیان آفریقا به استثنای یهودیان شمال آفریقا همچنان در حال اجراست. (فراس خطیب، روزنامه الاخبار چاپ بیروت، 14 ژوئیه 2007م.)
این اخبار تنها مشتی از خروارها اقدامات نژادپرستانه رژیم صهیونیستی و ناتوانی آن در ادغام گروه های مختلف یهودی در بافت اجتماعی خود است. به رغم گذشت بیش از دو دهه از آغاز ورود مهاجران اتیوپی به اراضی اشغالی و به رغم تلاش های بی وقفه کابینه صهیونیستی برای جذب سازمان یافته این مهاجران از سال 1984م. تاکنون، اما همچنان این گروه از یهودیان خود را گروهی غریب و طرد شده می دانند و از اوضاع بد اقتصادی و اجتماعی و انزوای سیاسی به شدت رنج می برند.
حقیقت مطلب این است که اقدامات نژادپرستانه علیه اتیوپی ها حتی پیش از ورودشان به اراضی اشغالی نیز وجود داشت. یک موسسه مشهور دینی این رژیم، “یهودیت” اتیوپی ها را زیر سوال برده و با به رسمین شناختن آنان به عنوان “یهودیان قانونی” مخالفت کرد. این خود به معنای آن است که یهودیان (فلاشا) از بسیاری از حقوقی که دیگر یهودیان در زمینه های ازدواج، نماز و آیین های مذهبی و غیر برخوردارند، محروم اند. خاخام “اوفادیا یوسف” رهبر معنوی حزب “شاس” طی فتوایی، اعلام کرد که اتیوپی ها تنها به شرطی یهودی نامیده می شوند که آیین های مربوط به “احیای هویت یهودی” از جمله ختنه کردن پسران خود را اجرا نمایند.
علاوه بر مخالفت این موسسه دینی صهیونیستی با ورود یهودیان “فلاشا”، باید گفت که این گروه از یهودیان در تمامی عرصه های اجتماعی با مشکلات زیادی مواجه هستند. به عنوان مثال، اغلب دانش آموزان مدارس “اسرائیل” از نشستن در کنار همکلاسیان اتیوپی شان خودداری می کنند و از رنگ پوست و زبان و عادات آنان به شدت متنفرند. کارفرمایان از استخدام یهودیان اتیوپی در مشاغل خاص خودداری می کنند، اگر چه آنان برای انجام کارهای مختلف شایستگی های لازم را نیز داشته باشند و لذا می بینیم که یهودیان اتیوپی در مشاغل رده پایین فعالیت می کنند و به آنان لفظ تحقیر آمیز “کوشی” یعنی برده های سیاه می گویند.
در اراضی اشغالی، جمعیت کنونی یهودیان اتیوپی الاصل 105 هزار نفر است که از این تعداد 27 هزار نفر در این اراضی متولد شدند. اغلب این یهودیان در محله های فقیر نشین “اسرائیل” و به دور از سایر گروه های یهودی زندگی می کنند. آژانس یهود در سال 2001 طی گزارشی اعلام کرد که یهودیان “فلاشا” از ادغام و ذوب شدن در جامعه یهودی عاجزند، به طوری که 45 درصد آنان حتی از بیان جملات ساده به زبان عبری و 65 درصد نیز از نوشتن به این زبان عاجزند. همچنین 35 درصد خانواده های اتیوپی قادر به فراهم کردن نیازهای ضروری برای فرزندان محصل شان نیستند. (یهودیان فلاشا پس از 17 سال در “اسرائیل”، پایگاه اینترنتی اسلام اون لاین، 28 مه 2001م.)
میزان بزهکاری و جرم و جنایت در میان جوانان اتیوپی مقیم اراضی اشغالی روز به روز بیشتر می شود. به رغم این که جمعیت جوانان یهودی “فلاشا” کمتر از 3/1 درصد کل جوانان یهودی در اراضی اشغالی است، اما 8/2 درصد متهمان جرم و جنایت، همین یهودیان (فلاشا) هستند. همچنین محله هایی که یهودیان اتیوپی در آن ساکن هستند با توجه به وجود باندهای بزهکار در آن، از جمله مناطق بسیار خطرناک به شمار می آیند. (مهاجران یهودی و جرم و جنایت نوشته فراس خطیب، روزنامه الاخبار چاپ بیروت، 18 ژوئیه 2007م.)
گرایش به بزهکاری در میان جوانان “فلاشا” ناشی از احساس سرخوردگی و ناتوانی آنان در ذوب شدن در جامعه جدید یهودی است. آنان پس از مهاجرت به اراضی اشغالی دریافته اند که تمامی وعده های مربوط به یک زندگی بهتر ـ که هدف از آن تنها جذب تعداد بیشتر یهودیان در سرزمین موعود است ـ پوچ و باطل بوده است و آنان همچنین خیلی زود به عمق شکاف اقتصادی و اجتماعی میان خود و دیگر گروه های یهودی به ویژه یهودیان غربی پی بردند.
“ادیسو ماسالا” رئیس “انجمن مهاجران اتیوپی” و نخستین اتیوپی عضو حزب صهیونیستی “کار” بر این نکته تاکید می کند که یهودیان “فلاشا” به خاطر اقدامات تعبیض آمیز علیه آنان، دچار نوعی سرخوردگی مزمن هستند و این مساله باعث افزایش میزان خودکشی در میان آنان شده است، به طوری که تنها در سال 2000م. ده مورد خودکشی گزارش شده است. میزان خودکشی در میان جوانان اتیوپی هفت برابر دیگر جوانان یهودی در “اسرائیل” است. “ماسالا” خود یکی از قربانیان تبعیض سیاسی است. رهبری حزب “کار” در سال 1999م. نام وی را از لیست این حزب برای شرکت در انتخابات کنست (پارلمان) حذف کرد و نام یک یهودی روسی را جایگزین نام او کرد. این اقدام تنها به خاطر در نظر گرفتن برخی ضرورت ها در انتخابات یا مد نظر قرار دادن سود و زیان مساله نبود بکله این اقدام در حالی صورت گرفت که ایهود باراک رهبر وقت حزب “کار” حمله گسترده ای را علیه یهودیان “فلاشا” آغاز کرده بود، تا جایی رنگ پوست “ماسالا” و به طور کلی وطن دوستی یهودیان اتیوپی را زیر سوال برده بودند. (شبکه خبری الجزیره، برنامه زیر میکرسکوپ تحت عنوان یهودیان شرقی در اسرائیل، 3 ژانویه 2001م.)
بدون شک نژادپرستی یکی از عوامل اصلی تخریب پایه های رژیم صهیونیستی است و این عامل نه تنها هر گونه “مشروعیت موهوم” این رژیم را از بین می برد که حتی موجودیت آن را نیز به خطر می اندازد. مشی نژادپرستانه رژیم صهیونیستی، چالش ها و کشمکش های جدی را در اراضی اشغالی ایجاد کرده است و این رژیم با با وضعیت فعلی خود هرگز قادر به حل ریشه ای این بحران نیست و گذشته از این، تاریخ نشان داده که کلیه جوامعی که بر اساس نژادپرستی تشکیل شده و می شوند مانند جامعه آفریقای جنوبی در گذشته، نابود خواهند شد و در این میان رژیم صهیونیستی نیز از این اصل کلی مستثنا نیست.
