بخش اول
او تنها یك عضو عادی پارلمان نیست ؛ بلكه از جمله رهبران فلسطینی است كه تحت اشغال زندگی می كند. ارتش صهیونیستی همسرش را در یك حمله هوایی به شهادت رسانده است ؛ ولی با این وجود، حضور گسترده ای در جامعه فلسطین دارد و علاوه بر آن، به عنوان یك مربی فعال در عرصه آموزش ایفای نقش می كند.
این بانوی فلسطینی كسی نیست جز “منی سلیم صالح منصور” با كنیه “ام بكر”. وی در سال 1961 در شهر نابلس دیده به جهان گشود و در سال 1985 توانست لیسانس خود را در رشته فیزیك دانشگاه ملی “النجاح” كسب كند. خانم منی منصور بعد از پایان تحصیلات، كار خود را به عنوان مدرس در یك مركز آموزشی در اردن ادامه داد، سپس در مدارس استان نابلس به عنوان معلم فعالیت خود را آغاز كرد.
این نماینده فلسطینی به عنوان یكی از چهره های برجسته در عرصه مسائل زنان و از اعضای هیات مدیره مركز فرهنگی “جذور” در استان نابلس به شمار می رود. از دیگر فعالیت های این بانوی فلسطینی می توان به عضویت در اتحادیه زنان و جمعیت خیریه “همبستگی” اشاره كرد.
منی منصور از نزدیك طعم تلخ جنایت های اشغالگران را چشیده است و دشمنان صهیونیستی همسرش “جمال منصور” از رهبران برجسته حماس را به شهادت رسانده اند. وی كه مادر 5 فرزند یعنی سه دختر و دو پسر است، در سال 2006 به عنوان عضو مجلس قانونگذاری فلسطین انتخاب شد.
در این گفتگو خانم منی منصور برای ما از تجربه حماس در پارلمان و دولت می گوید و به بحث درباره دوره یك ساله ای می پردازد كه آكنده از چالش ها و نقاط عطف تاریخی بود. از دیگر محورهای بحث باید به تحولات كنونی، به ویژه امضای توافق نامه مكه با حضور حماس و فتح و چشم انداز آتی آن اشاره كرد.
س: شهروندان فلسطینی جنبش حماس را برای رهبری انتخاب كردند و الان بعد از گذشت یازده ماه از به دست گیری قدرت، تجربه و عملكرد حماس را چگونه ارزیابی می كنید؟
ج: بی تردید یك تجربه اساسی و مهم بود، به این اعتبار كه انتخاب حماس یك شاخص حقیقی بود كه نشان می داد ملت به گزینه اسلام به عنوان راهكار اصلی جهت حل مشكل فلسطین و همچنین مقابله با اشغالگران صهیونیست باور دارد.
گویی اینكه ملت فلسطین با انتخاب خود اعلام كرد كه تنها راهكار حل مسئله فلسطین همان پروژه اسلامی است كه می تواند حافظ آرمان های ملی باشد و دشمن اشغالگر صهیونیست را از خاك میهن بیرون براند.
به هر حال، حماس تجربه سختی داشت ؛ چرا كه تمامی قدرت های جهانی به سركردگی آمریكا و همپیمانان اصلی اش یعنی “اسرائیل”و كشورهای عضو اتحادیه اروپا بر ضدش بسیج شدند و این اقدام، از ترسی حكایت داشت كه آنها از گسترش موج بیداری اسلامی و انتقال آن به كشورهای عربی همجوار فلسطین داشتند. جنگ بر سر موجودیت آغاز شد و دشمنان از محاصره و تحریم جائرانه اقتصادی بر علیه ما استفاده كردند ؛ ولی شكر خدا ایستادگی كردیم و دست از آرمان ها و اصول ملی مان نكشیدیم و به هیچ وجه حاضر نشدیم رژیم اشغالگر قدس را به رسمیت بشناسیم كه همین امر نیز باعث تحكیم جایگاه ملی ما شد و اندك اندك، با حمایت های ملت های عربی، اسلامی و همچنین پشتیبانی های آزادیخواهان جهان سد مستحكم محاصره شكستن گرفت ؛ البته باید به این نكته نیز اشاره كرد كه برخی از دولت ها نیز پشتیبان ما بودند.
حماس با موضع ثابت خود و همچنین توانی كه در خط مشی سیاسی اش نمود پیدا می كرد، توانست یك ساختار جدید از موازنه ها را در عرصه بین المللی ایجاد كند و شكل جدیدی به معادله سیاسی ببخشد، به گونه ای كه باعث شكستن سد محاصره اقتصادی شود و منافع عالی ملت فلسطین را تحقق بخشد.
س: چگونه خدمت رسانی خود در بخش دولت و وزارتخانه ها را ارزیابی می كنید، به ویژه با نظر به قطع بودن رشته های ارتباط میان كرانه باختری و نوار غزه؟ و چه راهكارهایی برای حل این مشكل داشتید؟
ج: پیش از هر چیز باید تاكید كنم كه بنده در مجلس قانونگذاری فعالیت می كنم و وظیفه بنده نظارت بر عملكرد دولت و وزارتخانه های مختلف است ؛ یا به عبارت دیگر، وظیفه ما نظارت بر كار قوه مجریه در كرانه باختری و نوار غزه است. ضمنا ما نقش یك حلقه ارتباطی میان ملت و وزارتخانه های متفاوت را داریم و توانستیم با وجود موانع و مشكلاتی كه در سر راه ارتباط میان كرانه باختری و نوار غزه و حتی برخی از شهرهای كرانه باختری وجود دارد، به مردم در زمینه های مختلف كمك كنیم. خودتان مستحضر هستید كه اشغالگران هیچ شهری را بدون ایجاد ایست بازرسی رها نكرده اند ؛ ولی با وجود تمامی مسائل، به فضل الهی سختی ها و موانع را پشت سر گذاشتیم و از انواع راهكارها برای ارتباط استفاده كردیم كه از آن جمله می توان به تلفن، فاكس، اینترنت و همچنین نظام تلویزیونی مداربسته اشاره كرد.
س: دولت وحدت ملی در آستانه تشكیل است. توافق نامه مكه كه میان فتح و حماس منعقد شده است، را چگونه ارزیابی می كنید؟ چه گام های عملی را برای اجرای این توافق نامه برداشته اید؟ یا به خاطر اینكه توافق نامه مكه مربوط به به گروه های فلسطینی است و شمار نمایندگان پارلمان هستید، دخالتی در این مسئله ندارید؟
ج: توافق نامه مكه باعث مسرت خاطر ما شد. این توافق نامه یك نقطه عطف در تاریخ تلاش های ملت فلسطین برای تحكیم اصل مشاركت سیاسی به شمار می رود كه شایسته تقدیر نیز هست. به فضل الهی و برای اولین بار، گروه های فلسطینی در مورد وحدت ملی ـ در سایه شوم اشغالگران ـ به توافق رسیدیم و توانستیم شعارها را در عرصه داخلی به مرحله عمل درآوریم.
ما به عنوان اعضای مجلس قانونگذاری فلسطین دست یابی به این توافق نامه را تبریك می گوییم. ضمنا گام های عملی برای تحكیم این توافق نامه نیز برداشته شد كه از آن جمله می توان با دیدارهایی اشاره كرد كه با نمایندگان گروه های مختلف فلسطینی انجام داده و آنها را به ضرورت پایبندی به توافق نامه تشویق كردیم ؛ ضمن آنكه با صدور بیانیه ها و همچنین مشاركت در همایش هایی كه برای تحكیم فرهنگ وحدت و آشتی ملی برگزار می شود، در راستای تحكیم توافقات مكه كوشیده ایم.
گفتنی است كه جهت بخشی به تلاش ها برای بیرون راندن اشغالگران و مشاركت در از بین بردن آثار فتنه ـ با تشكیل كمیته ملی متشكل از ریاست تشكیلات خودگردان، دولت و مجلس قانونگذاری فلسطین ـ از دیگر اقداماتی است كه در راستای تحكیم توافق نامه مكه صورت گرفته است.
در مورد گام های اجرایی توافقات مكه باید بگویم كه برادر ارجمند جناب آقای اسماعیل هنیه بعد از دریافت دستور ریاستی ویژه تشكیل دولت وحدت ملی، رایزنی های مستمری را با گروه ها و فراكسیون های پارلمانی آغاز كرده است. ما به عنوان نمایندگان پارلمان دائما از روند گفتگوها و رایزنی ها دفاع می كنیم تا اینكه توافقات مكه جنبه ای اجرایی به خود بگیرد و بعد از آن نیز نقش خود را در اعطای رای اعتماد به دولت و همچنین نظارت بر عملكرد آن ایفا خواهد كرد.
س: چگونه دولت وحدت ملی می تواند از پارلمان رای اعتماد بگیرد و حال آنكه یك سوم اعضای آن، از جمله رئیس این نهاد همچنان در اسارت به سر می برند؟ چه تلاش هایی را برای آزادی اسیران نماینده فلسطینی صورت داده اید؟
ج: این دولت مانند هر دولت دیگری با برخورداری از اكثریت كه همان “نصف به علاوه یك” است، می تواند از پارلمان رای اعتماد بگیرد و در حال حاضر امكان چنین امری فراهم است. اعطای رای اعتماد از سوی گروه های مختلف به دولت وحدت ـ به ویژه پس از توافقات مكه كه در راستای تحكیم مشاركت سیاسی تمامی گروه ها از جمله دو گروه بزرگ فلسطینی یعنی فتح و حماس در دولت صورت گرفت ـ امری ممكن است.
مسئله اسرا دل تمام ملت را به درد آورده است. این نكته صحیح است كه نمایندگان از محبوبیت خاصی برخوردارند ؛ ولی ما از همان روز اول كه وارد انتخابات شدیم، بر اساس برنامه مقاومت عمل كردیم.
در سال 1995 با مشاركت در انتخابات مخالفت كردیم و بهای آن را پرداختیم و امروز نیز با مشاركت موافقت كردیم و بهای آن را پرداختیم. ما امروز در سنگر مقاومت هستیم و صد البته كه برای مقاومت باید بها پرداخت.
ما و دیگر نمایندگان اسیر فلسطینی كه اكنون در زندان های صهیونیستی به سر می برند، می دانیم كه باید به خاطر پایبندی به اصول و آرمان ها بهایی پرداخت. همه می دانند كه صندوق های رای مردم را به كرسی قدرت می رسانند ؛ ولی این صندوق ها ما را به سمت زندان كشاند، زیرا ما خود را ملزم به اجرای پروژه مقاومت می دانیم ؛ پروژه ای كه می تواند ما را به سمت بازپسگیری حقوق از دست رفته مان رهنمون باشد.
قضیه نمایندگان اسیر یك قضیه سیاسی است كه دشمن صهیونیستی با استفاده از آن در صدد باج خواهی سیاسی و اعمال فشار به دولت برای چشم پوشی از اصول و آرمان های ملی است كه صد البته ما این امر را نمی پذیریم و نمایندگان اسیر فلسطین نیز با آن مخالفت می كنند.
در مورد اینكه چگونه می توان به دولت رای اعتماد داد، حال آنكه 40 درصد از نمایندگان در زندان های صهیونیستی به سر می برند؟ اگر حماس حزبی بود، بر عدم تشكیل دولت تا آزادی نمایندگان اصرار می ورزید.
سوال من اینجاست: آیا دولت جدید از نظر صهیونیست ها مورد قبول است كه اگر حماس دادن رای اعتماد به آن را مشروط به آزادی نمایندگان ربوده شده فلسطینی بكند، دولت اشغالگر قدس برای تشكیل آن به آزادی افراد مذكور رضایت دهد؟ نمایندگان اسیر فلسطینی نیز هیچ وقت راضی نیستند كه به عنوان مانعی بر سر راه تحقق منافع عالی ملت فلسطین باشند. مسائل كشور ما به این شكل حل شدنی نیست. آزادی نمایندگان اسیر تنها با تصمیم صهیونیست ها كه یك تصمیم سیاسی است و در ارتباط با قضیه گلعاد شلیت می باشد.
ما به عنوان نمایندگان پارلمان از همان روز اول بازداشت برادران نماینده و وزیرمان ـ در سطوح مختلف ـ فعالیت مان را آغاز كردیم. در ابتدا نشست ویژه ای در مجلس قانونگذاری فلسطین برای آزادی نمایندگان و وزرای ربوده شده داشتیم و پیام های متفاوتی را برای تمامی انحای جهان فرستادیم. در نشست پارلمانی خود نیز در مورد دستورالعمل های لازم برای آزادی نمایندگان اسیر به توافق رسیدیم. به آدرس الكترونیكی هر كدام از مسئولان پیام فرستادیم. با چهره های پارلمانی و نهادهای بین المللی تماس گرفتیم. ضمنا به تمامی محافل سیاسی عربی، اسلامی و بین المللی وظیفه شان در قبال مسئله آزادی اسرا را گوشزد و تاكید كردیم كه افراد ربوده شده فرزندان ملت فلسطین هستند كه در انتخاباتی كه به اذعان تمامی جهانیان در سلامت كامل انجام شد، وارد پارلمان شدند و بازداشت شان از سوی اشغالگران تنها به خاطر مجازات ملتی است كه یك تجربه دموكراتیك داشته اند.
ضمنا تماس هایی با انجمن های حقوقی، سازمان های مدافع حقوق بشر و پارلمان های عربی، اسلامی و بین المللی صورت گرفته كه در این تماس ها مسئله نمایندگان اسیر را با آنها در میان گذاشتیم و از آنها خواستیم تا دولت اشغالگر قدس را برای آزادی اسرای فلسطینی تحت فشار قرار دهند ؛ چرا كه این افراد گناهی ندارد جز اینكه ملت آنها را به عنوان نماینده خود انتخاب كرده است.
ضمنا با برپایی تجمعات و برگزاری تظاهراتی در راستای فعال سازی مسئله آزادی نمایندگان اسیر كوشیدیم و وكلایی را نیز برای دیدار با نمایندگان و وزرای ربوده شده و همچنین پیگیری مسائل شان به خدمت گرفتیم.
