تسليم، هرگز!

عملیات شهادت طلبانه ای که یک جوان بیست ساله عضو جنبش جهاد اسلامی در قلب تل آویو به اجرا درآورد، نگرانی شدیدی را در پایتخت های عربی و جهان ایجاد کرد. این ششمین عملیاتی است که ظرف کمتر از یک سال صورت می گیرد. دلیل اهمیت این عملیات در موفقیت مجری آن و جنبشی است که در آن دست داشت ؛ جنبشی که توانست در شرایط آماده باش کامل نیروهای ارتش رژیم صهیونیستی به تمامی خطوط دفاعی دشمن صهیونیستی نفوذ کند. 

دیوار نژاد پرستانه حایل نتوانست سپری دفاعی در مقابل این عملیات ایجاد کند و ارتش تا بن دندان مسلح رژیم صهیونیستی نیز در ممانعت از اجرای آن ناکام ماند. مهم تر از همه، این که این جوان رشید درصدد انتقام خون شهیدان فلسطینی برآمد و با این کار خود روحیه مبارزان را بالا برد. علاوه بر آن این فلسطینی توانست تمامی تدابیر امنیتی “اسراییل” را که مقامات ارتش عبری به دقیق و کارآمد بودن آن فخر فروشی می کنند، به شکست بکشاند. کابینه ایهود اولمرت که هنوز در مرحله شکل گیری است، تصمیم دارد به این عملیات واکنشی متناسب با همان شیوه که اولمرت گفت نشان دهد. به نظر شما این کابینه چه اقدامی می تواند انجام دهد که کابینه های گذشته طی 60 سال گذشته آن را انجام نداده اند؟

نیروهای ارتش عبری روزانه به شهرهای کرانه باختری و غزه می تازند. آنان طی 10 روز گذشته بیش از 20 فلسطینی از جمله چند کودک را به خاک و خون کشیده و صدها تن از فعالان فلسطینی را اسیر کرده اند و امروزه طرح آنان اشغال مجدد نوار غزه و دیگر شهرهای کرانه باختری است و اگر چنین امری تحقق پیدا کند خدمت بزرگی به ملت فلسطین و جنبش حماس شده است؛ چرا که اشغال مجدد نوار غزه و بقیه شهرهای کرانه باختری به «پدیده تشکیلات خودگردان و وجود دو رئیس در آن» پایان می بخشد و دولت هنیه از بحران های کنونی از جمله بحران مالی و سیاسی نجات خواهد یافت. جنبش مقاومت اسلامی حماس نمی تواند این عملیات را محکوم کند، چرا که این جنبش قطعا در آینده ای نزدیک به شاخه نظامی خود دستور می دهد تا عملیات مشابهی را در مرکز شهرهای “اسراییلی” به اجرا در آورد؛ زیرا اقدامات و موضع گیری های “اسراییل” و آمریکا آن را به اجرای چنین اقدامی وادار می سازد. صهیونیست ها به هر شیوه ممکن در تلاشند تا این دولت را به شکست بکشانند و زمانی که دولت ها از هم فرو پاشند کارگزاران آنها به مسئولیت سابق خود باز می گردند و ما معتقدیم که جنبش حماس اگر خودش را در اثر فشارهای اقتصادی مجبور به کناره گیری از قدرت ببیند، هرگز ساکت نخواهد نشست.

دولت آمریکا مسئول نابسامانی اوضاع اراضی اشغالی می باشد؛ چرا که این دولت برای یکبار هم که شده نگاهی منصفانه و مهربانانه به شهدا و کودکان فلسطین نداشته است و به فریاد رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین در خصوص مداخله برای خاتمه دادن به تجاوزات نظامیان صهیونیست نه تنها گوش فرا نداده؛ بلکه آن را به شدت محکوم نیز کرده است، به طوری که “جان بولتن” نماینده آمریکا در شورای امنیت تهدید کرد که پیش نویس بیانیه و نه طرح شورای امنیت مبنی بر توقف جنایت های اسرائیل علیه ملت مظلوم فلسطین را وتو خواهد کرد.  محمود عباس چه بسا توانست با تحقیر آمیز خواندن و محکوم کردن عملیات شهادت طلبانه اخیر در تل آویو رضایت کاخ سفید و برخی دولت های اروپایی را جلب نماید، اما وی با این اظهارات تند محبوبیت خود را در میان مردم فلسطین از دست داد، بنابراین این مساله عجیب نبود که شماری از گروه های مبارز از او بخواهند که به خاطر این اشتباه بزرگ معذرت خواهی کند.

مطمئنا بخت با عباس یار نبود. لفظ تحقیر آمیزی که عباس آن را در توصیف این عملیات به کار برد، در هیچ یک از فرهنگ لغت های سیاسی عربی و خارجی وجود ندارد. ما هیچ جا سراغ نداریم که رهبری سیاسی در هر پست و مقامی از این واژه استفاده کرده باشد.

ملت فلسطین دیگر چیزی ندارند که از دست بدهد. این ملت در ناز و نعمت نبود که در نتیجه این عملیات، آن را از دست بدهد. هچنین عقب نشینی کامل “اسراییل” از اراضی اشغالی هنوز صورت نگرفته است تا این گونه عملیات ها متوقف شوند. ملت فلسطین در نتیجه باور کردن دمکراسی دروغین آمریکا (شرکت در انتخابات) و انتخاب کسانی که به باور آن نماینده حقیقی مصالح و آرمان های ملی اش هستند با تحریم ظالمه ای رو به رو است.

به نظر بنده دولت حماس دیر یا زود تحت فشارهای آمریکا و جهان عرب یا در نتیجه تجاوزات جدید “اسراییل” از قدرت کناره گیری خواهد کرد، اما سؤال اینجاست که طرف های که این دولت را تحریم و ملت فلسطین را گرسنه نگه می دارند طرحی جایگزین دارند؟ هیچ کس از قتل عام غیر نظامیان از هر ملیتی که باشد حمایت و آن را تائید نمی کند. مگر آنان انسان نیستند؟ آیا کودکان حق حیات ندارند و اسیرانمان در زندان های صهیونیستی آیا مستحق نگاهی عاطفانه به وضعیت اسفبار و رقت بارشان نیستند؟

مقامات غرب اصطلاح تروریست را در قتل غیر نظامیان خلاصه می کنند، اگر ما این تعریف را با عملکرد و اقدامات “اسراییل” در کفه ترازو قرار دهیم متوجه می شویم که “اسراییل” تنها دولتی است که بیش از هر دولت دیگری دست به اقدامات تروریستی می زند. بر اساس داده های رسمی دولت عبری، نظامیان صهیونیست در انتفاضه الاقصی 3600 غیر نظامی فلسطینی را که یک چهارم آنان زیر 16 سال هستند به خاک و خون کشیده اند و این در حالی است که فقط 660 صهیونیست به دست مبارزان فلسطینی به هلاکت رسیده اند و این به معنای آن است که نظامیان صهیونیست 5 برابر بیش تر از فلسطینیان دست به کشتار زده اند. ما از این انتقادات غربی ها نسبت به عملیات شهادت طلبانه که به هیچ وجه برای ما قابل قبول نیست، ابراز تعجب می کنیم. انگار که قتل عام فلسطینیان با تانکها، جنگنده های و گلوله های اشغالگران صهیونیست مباح است و تمامی ادیان آسمانی و الهی و منشور سازمان ملل آن را تایید می کند!!

پیام روشن این عملیات به سردمداران رژیم صهیونیستی و جهان غرب این است که رژیم صهیونیستی تا زمانی که ملت فلسطین طعم شیرین امنیت را نچشد، از آن (امنیت) محروم خواهد ماند. تحریم اقتصادی ملت فلسطین موجب افزایش ظهور جوانانی می شود که می خواهند راه مجری عملیات تل آویو را ادامه دهند. در واقع حجم اقدامات اهانت آمیز صهیونیست ها و برخورد دوگانه غرب و آمریکا با فلسطینیان زندگی را برای اغلب آنان بی ارزش و بی مفهوم ساخته است .

تمامی دانش آموزان دنیا آرزو می کنند که روزی مهندس، دکتر، دانشمند، هنرمند یا خلبان شوند؛ ولی همتایان فلسطینی آنان از درگاه احدیت مسئلت دارند تا شهادت در راه دفاع از شرف و کرامتشان نصیب شان شود و انتقام خون برادران یا پدرانشان را از صهیونیست های غاصب بگیرند. ملت فلسطین هرگز تسلیم نخواهد شد؛ چرا که این ملت زندگی و مراحل دشوار تر از این مرحله را تجربه کرده است و کار آنان به جایی رسیده است که به خوردن علف و گیاه روی آورده و شیوه های مختلف صبر در برابر گرسنگی را تجربه کرده اند و بنده نیز یکی از آنان هستم، اما ملت فلسطین همواره سربلند از امتحان بیرون آمده است و به اصول آرمان ملی خود پایبند می باشد. از این رو اقداماتی نظیر تحریم، محاصره و ترور فلسطینیان از سوی جهانیان به غرور ملی این ملت لطمه ای وارد نخواهد ساخت.

  منبع: روزنامه القدس العربی چاپ لندن