تصور نادرستی در میان برخی ناظران و سیاستمداران شکل گرفته مبنی بر اینکه توافق آتش‌بسی که رژیم صهیونیستی امضا کرد و سپس بیش از ۱۴۰۰ بار نقض نمود، نشانه‌ای از پایان یا دست‌کم فروکش کردن جنگ وجودی علیه ملت فلسطین است. اما محاصره جنایت‌کارانه‌ای که طی ۳۶ روز گذشته بر بیش از دو میلیون فلسطینی در نوار غزه اعمال شده، به‌علاوه از سرگیری بمباران‌های بی‌وقفه و آغاز عملیات نظامی زمینی، بار دیگر ثابت کرد که این آتش‌بس صرفاً یک وقفه تاکتیکی بود که نتانیاهو ناچار به پذیرش موقت آن شد؛ آتشی که زیر خاکستر مانده بود، اکنون با شدتی بیشتر زبانه می‌کشد.
اهداف جنگ رژیم صهیونیستی هیچ تغییری نکرده است؛ در رأس آن‌ها، تلاش برای ریشه‌کن کردن مقاومت و سپس اجرای پروژه‌ی پاک‌سازی نژادی در غزه قرار دارد. رژیم صهیونیستی در پی آن است که ساکنان غزه را به گوشه‌ای از سرزمین خود محدود و سپس مقدمات کوچ دسته‌جمعی آن‌ها را فراهم کند. در این میان، آن دسته از صداها در برخی رسانه‌ها که خواستار تسلیم مقاومت هستند، عملاً در حال هموار کردن مسیر برای تحقق پروژه‌های خطرناک نتانیاهو از جمله پاک‌سازی نژادی در غزه، الحاق کرانه باختری و یهودی‌سازی آن هستند.
جنگ “اسرائیل” علیه ملت فلسطین، جنگی تازه و ناگهانی نیست؛ بلکه نبردی طولانی‌مدت و برنامه‌ریزی‌شده است که سال‌ها پیش از ۷ اکتبر ۲۰۲۳، هم‌زمان با روی کار آمدن نتانیاهو آغاز شد. نخست‌وزیر فعلی رژیم صهیونیستی، همه روزنه‌های صلح و امکان تشکیل کشور مستقل فلسطینی را بسته و حتی افسانه راه‌حل میانه با جنبش صهیونیستی را به سخره گرفته است. هدف اعلام‌نشده اما کاملاً آشکار او از ابتدا، نابودی همه مؤلفه‌های مسئله فلسطین بوده است؛ از حق بازگشت آوارگان گرفته تا حق تعیین سرنوشت و ابتدایی‌ترین حقوق انسانی. در واقع، او تلاش می‌کند با گسترش شهرک‌سازی، یهودی‌سازی سرزمین، الحاق مناطق و اجرای پروژه کوچاندن، حضور مردم فلسطین را در سرزمین مادری‌شان به طور کامل حذف کند.
میدان نبرد نتانیاهو و جناح‌های افراطی صهیونیستی به نوار غزه محدود نیست. اشغال سرزمین‌های سوریه و لبنان، حمله به یمن و تهدید ایران، فشار بر مصر و اردن و تلاش برای سلطه اطلاعاتی، نظامی، سیاسی و اقتصادی بر منطقه از جمله ابعاد این نبرد گسترده است. در این مسیر، روند عادی‌سازی روابط با برخی کشورهای عربی نیز به ابزاری خطرناک برای حذف تدریجی مسئله فلسطین بدل شده است.
این نبرد وجودی، برای تحقق رؤیای صهیونیستی – تلمودی است که هدف آن حذف کامل مانع اصلی در مسیر سلطه منطقه‌ای صهیونیسم یعنی ملت فلسطین است. آنچه بیش از هر چیز خشم و خشونت رژیم صهیونیستی را برمی‌انگیزد، این واقعیت است که فلسطینیان موفق شده‌اند چهره‌ی واقعی “اسرائیل” را برای جهان افشا کنند؛ چهره‌ای که دیگر نمی‌تواند با نقش جعلی «قربانی» خود را پنهان کند. پس از ۷ اکتبر، جنایات بی‌سابقه‌ای در قالب نسل‌کشی، مجازات‌های جمعی، قحطی و کوچ اجباری علیه مردم غزه رخ داده که نمونه‌ای برای آن در تاریخ معاصر وجود ندارد.
برای درک عمق فاجعه کافی‌ست به یک آمار اشاره شود: ده درصد از جمعیت غزه یا شهید شده‌اند، یا زخمی و یا به اسارت درآمده‌اند. اگر این نسبت را به آمریکا تعمیم دهیم، معادل بیش از ۳۳ میلیون قربانی در ۱۶ ماه خواهد بود. در واقع، تعداد شهدای غزه، نسبت به جمعیت، از تلفات آمریکا در تمام جنگ‌های تاریخ این کشور بیشتر است.
اکنون سؤال اصلی این است: در برابر این جنگ وجودی، چه باید کرد؟ بی‌تردید، طولانی‌شدن این بحران، خستگی و یأس را در میان بسیاری ایجاد کرده، دولت‌های غربی را به سوی سکوت و بی‌عملی سوق داده و واکنش‌های رسمی جهان عرب و اسلام را نیز تضعیف کرده است. متأسفانه ساختار رسمی فلسطینی نیز نتوانسته وظایف تاریخی خود را ایفا کند، از جمله در اجرای توافق‌نامه‌های آشتی ملی همچون بیانیه پکن.
در این شرایط، حملات جدید و روزانه‌ای که به گزارش یونیسف، جان و سلامت صدها کودک را می‌گیرد، باید به نقطه عطفی برای بسیج عمومی، بیداری سیاسی و مردمی در سطح منطقه و جهان تبدیل شود. فشار برای اتخاذ مواضع رسمی جدی توسط کشورهای عربی و اسلامی، تشکیل کاروان انسانی از ۵۶ کشور برای شکستن محاصره غزه، و همچنین فعال‌سازی گسترده کمپین‌های همبستگی جهانی، از جمله اقدامات ضروری در این مرحله هستند.
تجربه نشان داده است که اراده جمعی می‌تواند رژیم صهیونیستی را به عقب‌نشینی وادار کند. نمونه آن، عقب‌نشینی ترامپ از طرح پاک‌سازی نژادی در گذشته، تحت فشار جهانی بود. اکنون نیز خطرات بزرگ‌تری در کمین ملت فلسطین است و جامعه جهانی باید برای مهار تجاوزات نتانیاهو، که خود نیز درگیر بحران‌های داخلی است، به سرعت وارد عمل شود.
در این میان، هر فلسطینی، فارغ از محل زندگی‌اش، موظف است تمام توان خود را در حمایت از مقاومت و ایستادگی ملت فلسطین به‌کار گیرد. آینده‌ی تمام فلسطینیان در معرض خطر است و تاریخ، قضاوت سخت‌گیرانه‌ای در مورد آنان که در انجام وظیفه کوتاهی می‌کنند، خواهد داشت.
لحظه، لحظهٔ حقیقت و انتخاب است؛ زمانی برای اثبات اینکه اراده ملت فلسطین، هرگز شکست‌پذیر نیست.
