یک نویسنده فلسطینی در سایت “میدل ایست آی” گزارشی را در مورد رنج و محنتهای مردم نوار غزه و همدستی اردن با اسرائیل و مصر در محاصره مردم این منطقه منتشرکرد.
به گزارش مرکز اطلاع رسانی فلسطین، سمر البطراوی در این گزارش تصریح کرد:« فلسطینیان ساکنباریکه غزه طی چند سال گذشته با محدودیت های فراوانی دست و پنجه نرم می کنند، رژیمصهیونیستی از سال 2006 نوار غزه را که مساحت آن به 365 کیلومتر مربع می رسد بهمحاصره خود درآورده و گذرگاه هایش را بسته است و مانع از واردات کالا به این منطقهمی شود.»
البطراوی در این گزارش آوردهاست:« اسرائیل از فلسطینیان ساکن باریکه غزه می خواهد تا برای سفر به خارج یاملاقات بستگانشان در کرانه باختری از گذرگاه ایرز رفت و آمد کنند و پیش از خروج ازاین منطقه درخواست ارائه کنند، حال آنکه دریافت مجوز به یک معضل مبدل شده است، حتیدر شرایط اضطراری، به نحوی که گزارش سازمان بهداشت جهانی نشان می دهد که 28 درصددرخواست های افراد بیمار مورد پذیرش قرار نگرفته است یا اینکه اصلا به آنها ترتیب اثر دادهنشده است.»
این پژوهشگر تصریح کرد کهاسرائیل فقط در محاصره مردم نوار غزه دست ندارد، از نیمه سال 2013 نیز مصر مانع ازتردد فلسطینیان ساکن باریکه غزه از گذرگاه رفح می شود، رفح تنها گذرگاه ارتباطیمیان باریکه غزه و مصر می باشد، مصر همواره این گذرگاه را می بندد.
البطراوی تاکید کرد که مردمنوار غزه با مشکلات و بحران های زیادی دست و پنجه نرم می کنند، آنان با کمبود دارومواجه هستند، این مساله سلامتی بیماران را به خاطر انداخته است.
این نویسنده خاطرنشان ساخت که این اقدامات موجب تشدید بحران معیشتی ساکنان نوارغزه شده است، بنا بر گزارش سازمان ملل نوار غزه تا سال 2020 مکانی غیر قابل سکونتو زندگی خواهد بود، زیرا بحران های معیشتی مردم این منطقه به خاطر تداوم محاصرهظالمانه تشدید می یابد.
این نویسنده در گزارش خود فاش ساخت که علاوه بر مصر و رژیم صهیونیستی، اردن نیزدر محاصره مردم این منطقه جنگ زده دست دارد، این کشور طی چند ماه گذشته به محدودیتآفرینی های خود علیه فلسطینیان نوار غزه که در اردن اقامت دارند، شدت بخشیده است.
گزارش مذکور تاکید می کند کهمقامات امان میان فلسطینیان ساکن کرانه باختری و فلسطینیان ساکن نوار غزه تبعیضقائل هستند، هنوز علل این تبعیض مشخص نیست. شاید دلیل آن به باور مسولان امان برمی گردد کهخودش را به نحوی مسئول ساکنان کرانه باختری می دانند، زیرا مردم این منطقه تا سال1967 تحت حاکمیت اردن بودند یا دلیل این مساله نگرانی امان از مهاجرت گسترده مردم غزه به اردن بر می گردد.
این پژوهشگر فلسطینی تصریحکرد که هنوز مقامات اردن در قبال این محدودیت آفرینی ها موضع شفاف و روشنی اتخاذ نکرده اند. تشکیلات خودگردان فلسطین نیز طبق معمول همیشه در قبال این مساله سکوت اختیار کرده است، زیرا نمی خواهد مقامات امان را ناراحت کند.
سایت میدل ایست آی نوشت که سازمان هیومن رایتس ویچ در نامه ای به عبدالله النسور نخستوزیر سابق اردن تاکید کرد که سیاست های اردن بر فرصت های آموزشی و فنی و حرفه ایمردم باریکه غزه تاثیر منفی می گذارد. این سازمان همچنین اعلام کرد که محدودیت آفرینی های اردن موجب تشدید رنج ومحنت های مردم باریکه غزه می شود.
البطراوی که در یک نهادفلسطینی مستقل مشغول کار است، در پایان گزارش خود آورده است:« اردن باید در قبالاینگونه نقض حقوق مردم باریکه غزه پاسخگو اردن به جرگه رژیمهایی درآمده است که دست به مجازات دسته جمعی مردم باریکه غزه می زنند.»
