سودان جنوبی برایصهیونیست‌ها حائز اهمیت بسزایی است، چراکه تل آویو برای تحقق اهداف خود در قارهآفریقا باید در این کشور نفوذ داشته باشد.
شکل گیری صد ونود وسومین کشور جهان علاوه بر تجزیه دهمین کشور وسیعکره زمین، میلیون‌ها کشته و زخمی و خیل عظیمی از آوارگان و گرسنگان را بر جایگذاشت.در همه پرسی جدایی جنوب سودان از بخش شمالی به عنوان یکی از بندهای توافق«نواشا» بیش از 3 میلیون نفر پای صندوق‌های رای رفتند و 57/99 درصد آنان؛ استقلالجنوب را برگزیدند. در ابتدای استقلال گزارشاتی به این صورت منتشر شد؛
“به زودی موافقت سودان جنوبی با رژیمصهیونیستی برای آغاز همکاری مشترک در طرح‌های متعددی از جمله تاسیس پادگان نظامی وپایگاه هوایی در این کشور تازه تاسیس نهایی می‌شود.”
“سودان جنوبی قصد دارد با حمایت مالی رژیمصهیونیستی در منطقه «نمولی» یک ایستگاه تولید برق نیز تاسیس کند که تا دو ماه دیگراین مرکز آغاز به کار می‌کند. سران نظامی رژیم صهیونیستی در پایگاه «بلغام» درسودان جنوبی از هم اکنون کار نصب برج‌های مراقبت مرزی که به دوربین‌های حرارتیمجهز است را شروع کرده‌اند. مناطق مدنظر این افراد در راجا؛ شمال ایالت نیل بالا ومنطقه مرزی میان نیل و ایالت وحدت است.”
به طور کلی رژیم صهیونیستی سال‌هاست که سیاست مداخله خود در سودانجنوبی را پیگیری می‌کند و نقش عمده‌ای در تجزیه سودان داشته است. از سال 84 روابطمیان رژیم صهیونیستی و شورشیان جدایی طلب جنوب سودان گسترش چشمگیری داشت. جوباپایتخت سودان جنوبی با تل آویو حدود 3000 کیلومتر فاصله دارد اما مقام‌های رژیمصهیونیستی، دراختیار داشتن کنترل سودان جنوبی را زمینه مناسبی برای دسترسی بهمنابع مهم نفت، طلا و اورانیوم این کشور آفریقایی می‌دانند.
می توان گفت کنترل بر نفت و آب سودان جنوبی می‌تواند به عنوان اهرمیسیاسی و اقتصادی از سوی رژیم صهیونیستی علیه مصر، سودان و هر کشوری که در منطقهوابسته به آب نیل است به کار رود. در ظاهر، سودان جنوبی و رژیم صهیونیستی نقاطمشترک اندکی با یکدیگر دارند و هیچ مرز مشترکی با یکدیگر ندارند.
در واقع، فاصله بین «جوبا» پایتخت سودان جنوبی و تل آویو بیش از 3هزار کیلومتر است. این دو واحد سیاسی هیچ نقطه اشتراک فرهنگی و نژادی با یکدیگرندارند. بسیاری از سودانی‌هایی که به اسرائیل پناهنده شده بودند با تبعیضهایگوناگون و مختلف مواجه شده بودند و از این کشور نیز اخراج شده بودند. اما با وجوداین، رژیم صهیونیستی جزو اولین کشورهایی بود که استقلال سودان جنوبی را به رسمیتشناخت.
برای درک و فهم روابط کنونی رژیم صهیونیستی و سودان جنوبی باید بهپیشینه تلاش‌های این رژیم برای تثبیت جای پای خود در آفریقا توجه داشت. از آنجا کهرژیم صهیونیستی روابط نزدیکی را با رژیم آپارتاید و نژادپرست آفریقای جنوبی داشتبرای تل آویو سخت و دشوار است تا بتواند با کشورهای آفریقایی روابط دوستانه داشتهباشد. از آغاز درگیریها در سودان در دهه 1960 میلادی، فرستادگان و نمایندگان صهیونیستیبه طور روتین و مشخص ملاقاتهایی با رهبران سودان جنوبی داشته‌اند و کمکهایی بهطرحهای کشاورزی و توسعه امور زیر بنایی و نظامی در سودان جنوبی داشته‌اند. بیشتراین کمکها به طور غیر مستقیم و از طریق سازمانهای غیر دولتی به این رهبران دادهشده است.
بعد از امضای موافقتنامه صلح جامع در سال 2005 میلادی(84ش) که بهموافقتنامه نواشا معروف است ـ بین دولت سودان و جنبش آزادیبخش خلق سودان که در آندر خصوص چگونگی و نحوه اعطای استقلال سودان جنوبی تصریح شده است، افرادی از کمیتهیهودیان آمریکا در موسسه آفریقا به طور علنی شروع به بازدید از سودان جنوبی کردندتا مطالعه‌ای در مورد چگونگی تسهیل استقلال سودان جنوبی داشته باشند. مقامات سودانجنوبی نیز اظهار علاقه به دولت اسرائیل را از خود نشان می‌دادند.
حال بعد از سالها آشکار شده که اسرائیل در حال برنامه‌ریزی برایاتحادی استراتژیک با تازه‌ترین کشور تازه تاسیس آفریقا بوده است. از منظر رژیمصهیونیستی، موقعیت جغرافیایی سودان جنوبی می‌تواند عمقی استراتژیک برای این رژیمدر آفریقا به دنبال داشته باشد. علاوه بر ذخایر نفتی در سودان جنوبی و کنترل برمسیر عبوری آب نیل، تل آویو می‌تواند از اتحاد خود با سودان جنوبی در جهت فشار بهمصر بهره ببرد.
می دانیم که آب نیل شاهرگ حیاتی مصر به شمار می‌رود و وابستگی زیادیاین کشور به این رودخانه دارد. به عبارت دیگر کنترل بر نفت و آب سودان جنوبی می‌تواندبه عنوان اهرمی سیاسی و اقتصادی از سوی رژیم صهیونیستی علیه مصر، سودان و هر کشوریکه در منطقه وابسته به آب نیل است به کار رود. به علاوه، اتحاد استراتژیک رژیمصهیونیستی با سودان جنوبی به این رژیم اجازه خواهد داد که منافع ایران در آفریقارا با تهدید مواجه سازد.
برقراری رابطه آشکار سودان جنوبی با رژیم صهیونیستی که حتی منجر بهگشایش سفارت این رژیم به عنوان نخستین سفارتخانه در جوبا شد؛ بسیاری از مقام‌هایهمسایه شمالی را نگران کرده است، چرا که سودان و شخص البشیر اختلافاتی با این رژیمدارد، بنابراین غیرطبیعی نیست که رژیم صهیونیستی در نخستین گام، انتقام خود را ازاقدام‌های ضدصهیونیستی سودان؛ با تجزیه آن گرفته است.
نقش رژیم صهیونیستی در جنگ داخلی سودان جنوبی
جنگ داخلی سودان جنوبی سال 2013 (92ش) آغاز شده و همچنان ادامه دارد ومذاکرات برای توقف خشونت‌ها در آن تاکنون به نتیجه نرسیده است. طی این درگیری‌هاتاکنون هزاران نفر کشته و 2 میلیون نفر آواره شده‌اند.
بر اساس گزارشات موجود، شورای امنیت سازمان ملل تایید کرده است کهشورشیان سودان جنوبی در درگیری‌های این منطقه به‌صورت گسترده از تسلیحات ساخت رژیمصهیونیستی استفاده کرده‌اند؛ مسئله‌‌ای که این رژیم را پشت پرده همه کشتارها در اینکشور نشان می‌دهد. هر چند گفته می‌شود بخشی از این سلاح‌ها از سوی رژیم صهیونیستیبه نیروهای امنیتی سودان جنوبی پیش از آغاز جنگ داخلی تحویل داده شده اما در گزارشسازمان ملل آمده است که بخش اعظم تسلیحات توسط هواپیماها در آسمان مناطق تحت تصرفشورشیان سودان جنوبی رها شده تا به‌دست آنها برسد.
منبع :جمهوری اسلامی ، 10/03/1395
