مركز اطلاع رسانی فلسطين
انتخابات مجلس قانونگذاری فلسطین که با تأسیس تشکیلات خودگردان تشکیل شد تاکنون بارها به تعویق افتاده است. در آخرین باری که این تعویق ها پیش آمد، زمان برگزاری آن ماه ژانویه سال آینده در نظر گرفته شد. نظرسنجی های اولیه نشان می دهد که جنبش حماس 40 درصد از کرسی ها را به خود اختصاص خواهد داد.
در این نظرسنجی ها چیز غیر منتظره ای وجود ندارد، زیرا جنبش فتح اکنون هم بر مجلس قانونگذاری و هم بر کابینه سیطره دارد و تصور ناکامی کابینه ای بدتر از این کابینه (در اختیار فتح) بسیار مشکل است. حدود 10 میلیارد دلار از کمک هایی که کشورهای کمک کننده به تشکیلات خودگردان فلسطین دادند، در دریای فساد و ناکارامدی و بی برنامگی فتح غرق شد. دولت فتح تمایلی به پیگیری دولت مستقل فلسطین نداشت و بارها ناتوانی خود را در قبال حماس و جهاد اسلامی نشان داد و نمی توانست در مقابل مانورهای یاسر عرفات اقدامی بکند و وزرای دولت فتح تا روز مرگ عرفات هم دیوانه وار در برابر او تسلیم بودند و به رغم تعهدات صریح، اما فتح همچنان به حضور دو گانه خود در قدرت و در گروه های مسلح خارج از حکومت ادامه داد و در مواقع بسیاری بر خلاف دستورات دولتی عمل می کرد.
حکومت فتح هیچ اقدامی برای جلوگیری از انتفاضه الاقصی انجام نداد. این انتفاضه در ابتدا واکنشی مردمی به بازدید آریل شارون از حرم (الاقصی) بود و وزرای بلند پایه به صورت خصوصی به سیاستمداران اسرائیلی و خارجی گفته اند که انتفاضه خسارت های زیادی به مصلحت ملی فلسطین وارد کرد، اما آنان جرأت استفاده از جناح های مسلح و قانونی حکومت خودگردان برای توقف آن را نداشتند.
از فتح انتظار می رفت که به عنوان یک گروه سکولار که بسیاری از رهبران آن در اتحاد شوروی تربیت شده و ایدئولوژی انقلاب کمونیستی را فرا گرفته بودند، انتظار می رفت که با تمام قدرت در مقابل اسلام افراطی و روش فعالیت آن مقابله می کرد، اما این اتفاق هیچ گاه رخ نداد و حتی عکس آن نیز اتفاق افتاد و آن تمایل و گرایش سریع فتح به سوی اسلام بود که این کار در اوج انتفاضه به وقوع پیوست و با موافقت و حمایت این گروه از عملیات انتحاری [شهادت طلبانه]علیه شهروندان اسرائیلی همراه شد.
به همین سبب شگفت آور نیست که به نظر آنان سال های حکمرانی فتح بر تشکیلات خودگردان دوره ای اغتشاش زده بود و فلسطینیان تحت حاکمیت این دولت، احساس یأس و سرخوردگی می کردند و سطح معیشت بسیار پایین بود و زندگی روزمره به سختی می گذشت و پست های بازرسی و محدودیت هایی که اسرائیل ایجاد کرده بود، زیان های زیادی به فعالیت های بازرگانی، اقتصاد و جامعه مدنی وارد آورده بود و علاوه بر آن، حکومت فتح هیچ توجهی به اجرای قانون و برقراری نظم و امنیت و تأمین نیازهای اولیه عمومی نداشت.
به دنبال ناکامی های فراوان فتح، قدرت حماس سر بر آورد، زیرا این جنبش نه تنها از نظر فلسطینیان سالم و غیر فاسد شناخته می شد، بلکه توجه زیادی به مصالح شهروندان فلسطینی نشان می داد. فلسطینیان نسبت به ماهیت حماس کاملا آگاهند و مواضع این جنبش را که با موجودیت “اسرائیل” مخالف است، می دانند، اما بسیاری بر این باورند که حماس پس از رسیدن به قدرت رفتاری متفاوت با آنچه در هنگام حضور در جناح مخالف داشت، از خود نشان خواهد داد و برای این امر “شارون” را مثال می زنند که بانی شهرک های صهیونیست نشین و رئیس گروه “سرزمین اسرائیل” پس از کسب قدرت و رسیدن به نخست وزیری رفتاری مغایر از خود نشان داد و فلسطینیان نیز امیدوارند که حماس پس از دست گرفتن قدرت با دیدن نیازهای ملی فلسطینیان از منظر حزب حاکم به آن خواهد نگریست و نه از منظر یک گروه غیر قانونی.
