چندی پیش “دوو وایسگلاس” رئیس دفتر آریل شارون نخست وزیر سابق “اسراییل” طی مقاله ای تحت عنوان “آنان نمی هراسند” در روزنامه عبری زبان “یدیعوت آهارانوت” به بررسی انگیزه های مذاکرات درباره اسیران میان حزب الله و جنبش مقاومت اسلامی حماس از یک سو و دولت عبری از سوی دیگر پرداخت.
دیدگاه هایی که در این مقاله به چشم می خورد فقط منحصر به مطبوعات صهیونیستی نیست. مقالات و تحلیل های مربوط به زوال دولت عبری و افول قدرت بازدارندگی نه تنها پس از شکست ارتش عبری در جنگ ژوئن سال 2006 که رژیم صهیونیستی این روزها دومین سالروزش را پشت سر می گذارد، بلکه قبل از آن نیز رایج بود. این شکست با توجه به تضعیف روحیه جامعه صهیونیستی به خاطر از دست دادن اعتمادش به ارتش شکست ناپذیر اسراییل و دیگر دستگاه های نظامی و امنیتی آن نقطه عطف مهمی به شمار می رود. (بنا بر اعلام کانال 10 تلویزیون اسراییل دو سوم سربازان صهیونیست که در این جنگ شرکت داشتند دچار افسردگی های روحی و روانی شده اند).
نویسنده در بخش دیگر این مقاله ضمن اشاره به تمسخر سید حسن نصر الله دبیر کل حزب الله لبنان از سازمان اطلاعات برون مرزی رژیم صهیونیستی “موساد” و نسبت به اثبات امکان ربودن سربازان و انجام مذاکرات جدی درباره شروط بازگرداندن آنان احساس خرسندی می کند.
نکته ای که از نظر نویسنده مقاله بسیار حائز اهمیت است این که وی “اسراییل” را رژیمی آسیب پذیر جلوه می دهد که نباید از آن خوف و هراس داشته باشید.
سپس نویسنده طی مقایسه ای میان وضعیت کنونی موساد با وضعیت گذشته اش می گوید: « در گذشته موساد سید حسن را تهدید به ترور می کرد؛ موسادی که اکنون سید حسن آن را به باد مسخره گرفته است و از این اسراییل امروز با اسراییل دیروز فرق می کند.»
وی در خصوص حماس می گوید که این جنبش دست به حملات موشکی و خمپاره ای به مناطق صهیونیستی می زند و در سایه همین حملات موفق شد که اسراییل را مجبور به لغو محاصره نوار غزه بکند و “گلعاد شالیت” نظامی ربوده شده صهیونیستی را همچنان در بازداشت نگه دارد.
این نویسنده می افزاید: به رغم اینکه حماس با سران تل آویو مذاکره چهره به چهره ندارد، اما حامیان این جنبش با اسراییل مذاکره می کنند و تهدید می کنند و شروط جدید را وضع می کنند و از منظر نویسنده حق با آنان است و زمانی که نگهبانان شالیت “مقاومت فلسطین” این قدرت را دارند که از دل اسراییل مایحتاج خود را تهیه کنند دیگر لزومی ندارد که از این رژیم بیم و هراس داشته باشند.
به رغم این که نویسنده معتقد است که خنده های سید حسن و تهدیدات سامی ابوزهری سخنگوی حماس موجودیت اسراییل را به مخاطره نمی افکند، اما می گوید که وضعیت روحی و معنوی این بخش از جهان برای امنیت ملی اهمیت فراوانی دارد، چرا که آسیب پذیری اسراییل یک فاجعه به شمار می رود، زیرا اسراییل بدون داشتن ویژگی یک رژیم مقتدر و بازدارنده در پاسداری و حفاظت از امنیت خود در این بخش از جهان با مشکل مواجه خواهد شد.
این سیمای دولت عبری جدید است و آنانی که با بحران درونی مواجه هستند از درک این واقعیت ناتوانند و بر مخالفت خود با گزینه مقاومت پا می فشارند. آنان شکست خود را ابراز نمی کنند و بدبختی و فلاکت طرف مقابل را درک نمی کنند و انگار که فرموده حضرت حق تعالی:”ان تکونوا تالمون فانهم یالمون کما تالمون و ترجون من الله ما لایرجون وعموما.” به گوش آنان نخورده است.
هر کس می خواهد از مزایا و تسهیلات رژیم اشغالگر قدس بهره مند گردد نباید دراندیشه مقاومت باشد؛ مقاومتی که جزء شهادت، اسارت، رنج و محنت چیز دیگری به ارمغان نمی آورد.
آنچه که نویسنده این مقاله بر زبان جاری ساخته یک واقعیت است که انسان های شکست خورده از درک آن عاجزند. یک رژیمی وجود دارد که فقط زبان زور را می فهمد و هر وقت جریان مقاومت اوج گرفته، جریان مقابل به خاطر سستی و هوان و زبونی رو به افول نهاده است.
برای هزارمین بار می گوئیم که پروژه صهیونیستی رو به افول نهاده است هر چند که شکست خوردگان از درک این واقعیت ناتوانند، اما هرگز امت اسلام تحت هیچ شرایطی به این شکست خوردگان اجازه نخواهد داد تا درماندگی و ناتوانی خود را بر آنان تحمیل کند.