«درسال 1947 (26ش) آلبرتانیشتن دانشمند ریاضی دان در کسوت یک مبلغ صهیونیسم جهانی از جواهر لعل نهرو اولیننخستوزیر هند پس از استقلال خواستار میشود که در به رسمیت شناخته شدن اسرائیل بهعنوان یک موجودیت بینالمللی بر خاک فلسطین، کمک و حمایت کند؛ و پاسخ نهرو چنینبود:فلسطین سرزمینی عربی است و باید عربیباقی بماند!»
در دهه شصت قرن گذشته دوستی میان «نهرو» و «جمالعبدالناصر» موجب پیدائی جنبش غیرمتعهدها شد و هنددر راس کشورهای مدافع حق تعیین سرنوشت فلسطینیها در قاره آسیا و آفریقا قرار گرفتو همکاری میان مصر و هند شدت گرفت که نتیجه آن طرح تولید جنگنده «اچ – 3» وتعداد دیگری از طرحهای دفاعی، بود.
متاسفانه کشور مصر در میانه راه متوقفشد ولی هند راه تکامل صنعتی را ادامه داد و به کشوری صنعتی تبدیل گردید که هواپیماو ایستگاههای هستهای و لکوموتیو تولید میکند و بمب هستهای آزمایش میکند.
اکنون پس از گذشت هفتاد سال از درخواستانیشتن از جواهر لعل نهرو، وضعیت هند و سیاستهایش در خاورمیانه به طور کاملدگرگون شده و هند به یکی از بزرگترین کشورهای به اصطلاح دموکرات در جهان تبدیل شدهاست. هند در عین حال به یکی از بزرگترین دوستاناسرائیل بدل گشته و سطح همکاریهای تسلیحاتی میان دو کشور به میلیاردها دلار رسیدهاست و برای اولین بار در تاریخ هند، نخستوزیر این کشور هفته گذشته از اسرائیل دیدنکرد تا در آینده روابط دو کشور فصل جدیدی گشوده شود طی آن سفر دو کشور یادداشتهایتفاهم و همکاری بیسابقهای امضا کردند که موارد زیر را شامل میشد:
– همکاریدر زمینه فضایی
– معاملهبزرگ تسلیحاتی به ارزش 2 میلیارد دلار که در تاریخ صنایع جنگیاسرائیل، بزرگترین معامله محسوب میشود.
– منظومههایموشکی و هواپیماهای بدون خلبان و همکاری در نوسازی کشاورزی و آبیاری قطرهای ازجمله موارد همکاری بوده است.
مقامات هند تشخیص دادهاند که با ادامهدرگیری میان پاکستان برای نوسازی تسلیحات نظامی خود، رو به اسرائیل آورند، خصوصاًاینکه اسرائیل میتواند یکی از کشورهائی باشد که به روابط هند با ایالات متحدهآمریکا استحکام بخشد و اگر در گذشته هند رابطهای استراتژیک با اتحاد شوروی سابقداشت، اکنون جهت باد تغییر یافته و هند درحال حاضر درصدد ائتلاف با آمریکا و غرببرآمده است.اولین معامله تسلیحاتی میان هند واسرائیل به سال 1972 (51 ش) بازمیگردد.
این که گفته میشود به قدرت رسیدن «مودی»،عامل اصلی ارتباط با اسرائیل است سخن درستی است ولی جوهر قضیه به موارد زیر مرتبطمیشود:
1) حفظمنافع در سایه تنش با پاکستان موجب شده که هر دو کشور از فرصتهای پیش آمده برایشرکت در ائتلافهای جدید، بهره برند.
2) پساز سقوط دیوار برلین، روابط ایدئولوژیک هند با اتحاد جماهیر شوروی سابق تضعیف شد.
2) وضعیتیکه هم اکنون میان هند و اسرائیل پیش آمده به صورتی دیگر پس از جنگ اکتبر 1973 (52 ش) میان اعراب و اسرائیل پیش آمده بود
4) عربهابه این نتیجه رسیده بودند که ادامه جنگ تنها راه حل نیست و پی ریزی صلح میتواندبرای اسرائیل امنیت و برای فلسطینیها کشوری مستقل را محقق سازد.
منبع : جمهوری اسلامی ، 21/04/1396