روابط تشکیلات خودگردان فلسطین به ریاست محمود عباس و مصر شاهد بحران بزرگیاست که اظهارات دیپلماتیک هم نتوانسته است بر روی آنها سرپوش بگذارد و اقداماتعملی در این زمینه به وضوح به چشم می خورد. در حالی که مصر تصمیم به تقویت روابطبا جنبش مقاومت اسلامی “حماس” و استفاده از برگه غزه به منظور نزدیککردن “محمد دحلان” نامزد مورد حمایت خود به کرسی ریاست تشکیلات رام اللهگرفته است، ابو مازن (محمود عباس) همچنان تلاش می کند سر رشته روابط با مصر را نگهداشته و تا حد زیادی از خود در قبال اقدامات اتخاذ شده از سوی قاهره در قبال مصر خویشتنداری به خرج دهد.
به گزارش مرکز اطلاع رسانی فلسطین، سفر عباس به قاهره تلاشی برای تقریب دیدگاهها و پر کردن شکاف بزرگ در روابط طرفین؛ به ویژه در سایه تحولاتی است که در دورهکوتاه اخیر روی داده است و این در حالی است که تفاهمات اخیر میان حماس و مصر که بهموجب آنها و همزمان با اتخاذ اقدامات سختگیرانه و اعمال فشار تشکیلات خودگردان علیه غزه، تسهیلاتی از سویقاهره در قبال این منطقه ایجاد شده است و این به نوعی نادیده گرفتن و به حاشیهراندن محمود عباس است.
مشخص است که سفری که عباس به آن امید بسته است، تغییرات زیادی در موضع مصر درقبال غزه ایجاد نخواهد کرد؛ به ویژه که قاهره به ابومازن به چشم یک مهره سوختهنگاه می کند که آخرین روزهای خود را پشت سر می گذارد و زمینه برای جانشینی وی مهیامی شود.
ابو مازن این بار سعی در استفاده از انفجارهای اخیر در منطقه سینا برای نشاندادن خود به عنوان شریک جنگ علیه تروریسم را دارد؛ به گونه که به شدت از جنگ مصرعلیه تروریسم و تلاش برای نابودی آن حمایت کرده و به خانواده های قربانیان انفجاردر سینا تسلیت گفته است.
اما حضور “محمد شاکر” وزیر نیروی مصر در مراسم استقبال از عباس درفرودگاه قاهره نشانه ای قوی از حجم کاهش روابط طرفین است و بر روی اخبار فاش شدهدرباره مخالفت مصر با سفر “عزام احمد” به این کشور در زمان حضور هیاتحماس در قاهره مهر تایید می زند. علاوه بر این، مهمترین حادثه ای که نشانگر حجمکاهش روابط طرفین بود، ممانعت قاهره از ورود “جبریل رجوب” دبیر کمیتهمرکزی جنبش فتح به خاک مصر و میزبانی آن از نشست ها و گردهمایی های رهبران نزدیکبه “محمد دحلان” عضو برکنار شده جنبش کمیته مرکزی جنبش فتح بود.
در این شرایط، عباس در جریان سفر خود به قاهره، 5 خواسته را مطرح کرده و تلاشخواهد نمود که پیشرفت هایی در 5 پرونده مهم ایجاد کند که عبارتند از:
نخست: مقابله با تفاهمات حماس و مصر در زمینه ایجاد تسهیلات برای نوار غزه کهمی تواند منجر به کم رنگ شدن قابل توجه نقش تشکیلات رام الله در این منطقه؛ بهویژه در سایه اقدامات اخیر اتخاذ شده علیه غزه و در راس آنها کاهش حقوق کارمندان،قطع حقوق و مستمری خانواده های شهدا و اسرا و قطع برق غزه و غیره شود.
دوم: تلاش برای کاهش نقش دحلان به عنوان رقیب وی که به شدت از سوی مصر حمایت میشود و مهمترین نامزد جانشینی عباس در سمت ریاست تشکیلات خودگردان به شمار می رود.عباس معتقد است که استفاده دحلان از تفاهمات میان مصر و حماس و دیدارهای اخیرطرفین می تواند کلید بازگشت وی به عرصه فلسطین از دروازه غزه باشد و در نتیجه ویمی تواند زیر پای عباس را در عرصه های مختلف؛ از جمله رهبری جنبش فتح و ریاستتشکیلات خودگردان خالی کند؛ به ویژه که وی روابط قوی با طرفین آمریکایی و اسرائیلیدارد و از حمایت طرف های عربی هم برخوردار است و همین مساله باعث می شود که عباسوی را تهدید بزرگی برای خود بداند.
سوم: دریافت تضمین هایی از مصر درباره روند سازش؛ به ویژه که قاهره نقش اصلیدر این توافق خواهد داشت و از همین رو، ابومازن قصد تضمین این مساله را دارد کهمصر شریک اصلی در روند سیاسی سازش باشد.
چهارم: ابومازن علاقه مند به ایفای نقش میانجی از سوی قاهره میان وی و جنبشحماس پس از شکست میانجیگری نیکولای ملادینوف فرستاده صلح سازمان ملل طی هفته گذشتهاست؛ چرا که وی نتوانست حماس را متقاعد به آشتی با عباس و لغو تفاهمات صورت گرفتهبا قاهره در قبال لغو اقدامات بی سابقه اتخاذ شده از سوی تشکیلات رام الله علیهغزه کند.
پنجم: عباس سعی در تضمین حمایت مصر به عنوان عضو غیر دائم شورای امنیت سازمانملل از تشکیلات خودگردان به هنگام ارائه طرح های مرتبط با مساله فلسطین و به ویژهتوقف شهرک سازی دارد.
با وجود تمایل قاهره به حفظ کمترین سطح روابط خود با ابومازن به عنوان رئیسنهاد مشروع فلسطینی که نمی توان او را نادیده گرفت، انتظار نمی رود که مصر باتمامی خواسته های وی به ویژه درباره نوار غزه و روابط با جنبش حماس که جزء منافعقاهره به شمار می روند، موافقت کند.
