بخشاول
بررسيقوانين بينالملل در رابطه با نحوه تعامل با زندانيان و اسراي جنگي، ابعاد جنايات رژيمصهيونيستي در مورد اسراي فلسطيني را بيش از پيش روشن تر ميکند.به گزارش گروه بينالمللخبرگزاري تسنيم، مرکز مطالعاتي الزيتونه در کتابي که اخيرا در سايت اينترنتي خود منتشرکرده به بررسي تفصيلي سختيهاي زندانيان فلسطيني در زندانهاي رژيم صهيونيستي و ابعادمشکلات و مصيبتهاي آنها پرداخته و شرايط نابرابر و نژادپرستانه بازداشت و محاکمه واسارت آنها را بررسي کرده است. اين گزارش همچنين به بررسي شکنجهها و تجاوزات حقوقيصورت گرفته ضد اسراي فلسطيني پرداخته است.
اسارتدر نزد اشغالگران رژيم صهيونيستي سياستي سيستماتيک است که تفاوتي بين زن و مرد، کوچکو بزرگ، سالم و بيمار قائل نيست و بخش گستردهاي از ملت فلسطين را مورد تجاوز قرارداده است. حتي کساني که خود، اسير زندانهاي رژيم صهيونيستي نشدهاند، نزديکان خودرا در اين زندانها دارند يا کساني که تمام جواني خود را در زندانهاي تاريک اسرائيلبه سر نبرده اند، بخشي از کودکي يا جواني و پيري خود را در گوشه و کنار زندانها پشتسر گذاشته اند.اين گزارش در بخشهاي مختلف به ابعاد حقوقي اقدامات غير قانوني و نژادپرستانهرژيم صهيونيستي در زندانها و بررسي شرايط ظالمانه و مصيبت بار بازداشت، محاکمه، اسارتو انواع مختلف شکنجههاي صورت گرفته و مصيبتهاي اسراي زن، کودک و خانوادههاي اسراپرداخته است. آمارهاي اشاره شده در اين کتاب گرچه مربوط به دهه اول هزار سوم ميلادياست، اما موضوعات مطرح شده در آن، نشان دهنده سياستهاي کلي رژيم صهيونيستي مبني برجنايت و اقدامات غير قانوني بر ضد اسراي فلسطيني است که همچنان نيز اين شرايط در ابعاديوسيع تر در زندانهاي اين رژيم دنبال مي شود.
مقدمه:
اسرايفلسطيني تنها يک آمار از ميان افراد زيادي که در ساختمانهاي زندانها هستند، نيست،بلکه صحنهاي است که نشان دهنده ابعاد نژادپرستي و توهين و تجاوز و شکنجه و اقداماتغيرانساني رژيم صهيونيستي به عنوان يکي از مدعيان تمدن و پيشرفت عليه ملت فلسطين است.رژيم صهيونيستي در عين حال تلاش دارد بر سر موضوع اسراي فلسطيني سرپوش بگذارد و تجاوزاتو جنايتهاي غير انساني خود که مغاير تمامي قوانين و اصول و مباني بينالمللي است راناديده بگيرد. موضوع دردناکتر اين است که اين اقدامات در شرايطي دنبال ميشود که جهانمدعي رعايت حقوق بشر و حفظ کرامت و آزادي انساني است.
اظهاراتبني کنياک مدير کل زندانهاي رژيم صهيونيستي در برابر آوي ديختر وزير امور داخلي اينرژيم مبني بر اينکه زندانهاي اسرائيل همواره مملو از زندانيان بوده و ازدحام روزافزونيدر آن وجود دارد، اظهاراتي غافلگيرکننده يا حتي جنجالي نيست، چرا که اسارت در نزد اشغالگرانسياستي مانند تمام سياستهاي ديگر اين رژيم است بخش گستردهاي از ملت فلسطين را هدفقرار داده است. در حال حاضر بالغ بر 10 هزار فلسطيني در زندانهاي رژيم صهيونيستي اسيرهستند و تعداد کل بازداشت شدههاي فلسطيني از سال 1967 تاکنون به بيش از 750 هزار نفريعني حدود يک چهارم تعداد کل فلسطينيها ساکن در سرزمينهاي اشغالي است.رژيم اشغالگرقدس در شکنجه اسرا و توهين به آنها از تمامي ابزارها و راهکارها استفاده ميکند، البتهاين اقدامات در از بين بردن اراده اسراي فلسطيني و پايداري آنها موفقيتي کسب نکردهاست. اظهارات سعيد العتبة دويکات رهبر سابق اسراي فلسطيني در زندانهاي رژيم صهيونيستيکه بيش از 31 سال در اين زندانها بود و نهايتاً در اواخر آگوست 2008 آزاد شد را ميتوان نشانهاي روشن از اين موضوع دانست. وي که پدرش را نيز پس از ملاقات در زندان ومشاهده مصيبتهاي فرزندش در اثر سکته قلبي از دست داد، اظهاراتي را مطرح ميکند کهنشان دهنده پايداري و اراده و صبر وي پس از 29 سال اسارت در زندانهاي رژيم صهيونيستياست.وي در اين زمينه ميگويد: اين مسير طولاني من را خسته نکرد، اين در حالي است کهخستگي يکي از مشخصههاي انسان است. البته خستگي موضوعي نسبي است، حتي اگر من از زندانخسته شده باشم از دنبال کردن آرمان فلسطين و ديدگاهها و رويکردهاي خود که باعث زندانيشدنم بود، خسته نشدم. من همچنان پتانسيل و انرژي تکميل کردن اين مسير را دارم. ما ملتيهستيم که گزينههاي زيادي در اختيار نداريم. موضوع مربوط به بودن يا نبودن است.
سعيدمي افزايد: کساني که تجربه زندان را پشت سر گذاشته اند، ميدانند که زندان چقدر طولانيو سخت است، اما ميدانند که هيچ جايي براي تسليم شدن وجود ندارد. سکه موجود در نزدزندانيان تنها دو رو دارد. روي اول وحشيگري و ساديسم و سرکوبگري زندانبانان و روي دومپايداري و قهرماني اسراي فلسطيني است که کرامت خود را به عنوان يک انسان و هويت خودرا به عنوان يک مبارز حفظ کردند و با اين شرايط مقابله ميکنند و آن را به يک مکتبانقلابي واقعي تبديل کردند.اسراي فلسطيني پايداري قهرمانانه و صلابت بالايي از خودنشان ميدهند. آنها انسانهايي با تمام ويژگيهاي انساني هستند و اقدامات و تجاوزهاييکه اشغالگران عليه آنها انجام ميدهند ، تنها نقض منشورها و قوانين بينالمللي نيست،بلکه اقدامات، جنايتها و سخت گيريهايي فراتر از تخيل بشريت است. به تمام اين مواردبايد سکوت جامعه عربي و بينالمللي را نيز اضافه کنيم. در همين رابطه آويگدور ليبرمنوزير حمل و نقل وقت رژيم صهيونيستي [که بعدها پستهاي مهمتري از جمله وزارت امور خارجهو وزارت جنگ اين رژيم را نيز برعهده گرفت] در اظهاراتي نژادپرستانه در سال 2007 گفتهاست: بهتر بود که اين اسرا را ميتوانستيم در بحر الميت غرق کنيم يا اگر جاي عميق ترياز آنجا وجود دارد، آنجا غرق ميکرديم. مرکز مطالعاتي الزيتونه تأکيد ميکند که اينمطلب را براساس گزارشهاي حقوقي بينالمللي و عربي و شهادت و استنادات زندانيان تهيهکرده است، چرا که رژيم اشغالگر قدس به شدت هر نوع اطلاعات در اين رابطه را سرپوش ميگذاردو اجازه افشا شدن تجاوزهاي غيرانساني و جنايتهاي خود در نقض قوانين و حقوق بشر رانميدهد.
اول:اطلاعات آماري
براساسگزارش آماري که وزارت امور زندانيان و آزادگان فلسطيني در آوريل 2008 منتشر کرده است،رژيم صهيونيستي از سال 1967 تا آوريل 2008 بالغ بر 750 هزار فلسطيني يعني نزديک به25درصد از مجموع تعداد ساکنان مقيم کرانه باختري و نوار غزه را بازداشت کرده است. حدود65 هزار نفر از اين افراد در زمان آغاز انتفاضه الاقصي در سال 2000 بازداشت شدند. اينگزارش ميافزايد که ميانگين بازداشتها طي سالهاي اخير (2008) افزايش قابل توجهي داشتهو روند نگرانکنندهاي به خود ديده است، اين افزايش طي سالهاي 2005 و 2006 ميلادي62 درصد بوده و در سالهاي 2006 و 2007 ميلادي 34 درصد ارزيابي شده است. براساس آماروزارت امور اسراي فلسطيني شمار افراد بازداشتشده فلسطيني در زندانهاي رژيم صهيونيستيتا آوريل 2008 بالغ بر 9750 فلسطيني بوده است که در بيش از 25 زندان و بازداشتگاه ومرکز توقيف توزيع شده اند. مهمترين اين مراکز نفحة، ريمون، بئر السبع، ايشل، عسقلان،هداريم، شطه، الرمله، جلبوع،هشارون، النقب، مجدو و عوفر است. اين در حالي است که ازاين تعداد اسرا تنها 46 درصد حتي بر اساس قوانين نژادپرستانه رژيم صهيونيستي محکومشده اند و 42 درصد از آنها بدون محکوم شدن ، دوران بازداشت خود را پشت سر ميگذرانندو حدود 11 درصد از آنها نيز زندانيان اداري هستند. زندانيان براساس شاخصهاي مختلفينظير جنسيت، منطقه ، شرايط اجتماعي و نوع حکم در زندانهاي مختلف توزيع ميشوند. براساس گزارش وزارت اسراي فلسطيني 99 درصد از اسرا مورد ضرب و شتم و شکنجه قرار مي گيرند.اسرايفلسطيني تنها منحصر به مردان عناصر مقاومت نيستند، بلکه در ميان آنها زنان و کودکانو افراد بيمار و حتي نمايندگان پارلمان و وزرا و کارگران و دانشجويان دختر و پسر ومادران و حتي زنان خانهدار نيز وجود دارد. سياست بازداشت کورکورانه باعث شده است کهتمامي توافقنامههاي آزادسازي اسراي فلسطيني به توافقنامههايي صوري تبديل شود. واقعيتآشکار و دردناک اين است که رژيم صهيونيستي هر اندازه که اسراي فلسطيني را آزاد کند، همچنان آنها تحت اشغالگري ظالمانه اراضي فلسطيني هستند و رژيم اسرائيل بر آنها مسلطاست و هيچ حق و عرف و قانوني نميتواند عامل بازدارندهاي در اقدامات رژيم صهيونيستيبراي بازداشت صدها و هزاران فلسطيني از منازل و دفاتر کار يا حتي مسير عزيمت به مدرسهو دانشگاه ايجاد کند.آنها براي مدتهاي طولاني و بدون اين که در معرض محاکمه بينالملليو بازرسي و حتي انتقاد قرار گيرند، به اقدامات خود ادامه ميدهند.اين در حالي است کهوقتي عناصر مقاومت به عنوان حق قانوني و شرعي خود يک نظامي صهيونيست را در زمان حضوردر اراضي اشغالي بازداشت مي کند، تمامي دنيا واکنش نشان داد و اين اقدام را محکوم کردهو خواستار آزادي او مي شود.
دوم:مباني حقوقي
اعلاميهجهاني حقوق بشر صادر شده در سال 1948 که 5 ماده اساسي دارد، تأکيد ميکند که برخي مبانيانساني عمومي وجود دارد که در نحوه تعامل با اسرا تحت هر شرايطي نبايد ناديده گرفتهشود. اين مباني عبارتند از:هيچ انساني نبايد مورد شکنجه و تحريم و بدرفتاري و وحشيگرييا اقداماتي در نقض کرامت انساني قرار بگيرد. (ماده 5)
همهانسانها در برابر قانون برابر هستند و حق استفاده از حمايت مساوي و بدون تبعيض رادارند. (ماده 7)هيچ انساني نبايد به صورت غيرقانوني مورد بازداشت يا زندان يا تبعيدقرار گيرد. (ماده 9)همه انسانها حق کاملاً مساوي با ديگران در بررسي شکايتهاي خوددر دادگاه مستقل و بيطرف و عادل و علني را دارند. (ماده 10)هر کسي که متهم به انجامجنايت شده، بيگناه است مگر اينکه محکوميت وي از لحاظ حقوقي اثبات شود.(ماده 11)معاهدهبينالمللي ويژه حقوق مدني و سياسي در سال 1966 در مواد 7 و 9 و 10 و 26 بر اين حقوقتاکيد کرده و ميافزايد که بايد سن پايين نوجوانان مورد توجه قرار گيرد. (ماده 14 ومواد 37 و 40 از توافق حقوق کودکان)
حقوقاسرا و نحوه رفتار با او و جنايت دانستن شکنجه و بازداشتهاي غيرقانوني يا گروگانگيريحتي در زمان جنگ موضوعي است که بسياري از توافقنامهها و معاهدات و منشورهاي بينالملليبر روي آن تأکيد دارند. مهمترين اين توافقنامهها، توافق سوم ژنو در رابطه با نحوهرفتار با اسراي جنگي و توافق چهارم ژنو در رابطه با حمايت از غيرنظاميان در زمان جنگو توافق مبارزه با شکنجه و ديگر بدرفتاريهاي جنگي مصوب در سال 1984 و سيستم حداقلياقدامات لازم براي اسرا (1955) و مباني رفتار با اسرا (1990) هستند. رژيم صهيونيستيدر تمامي اين توافقنامهها ملزم به رعايت اين بندها شده است، چرا که يا آن را امضاکرده يا به علت تصويب شدن اين توافقنامهها از سوي مجمع عمومي سازمان ملل متحد بايدآن را اجرايي کند.توافق سوم ژنو در رابطه با رفتار با اسراي جنگي که در تاريخ 12 آگوست1949 تصويت شده، منبع اصلي شرايطي است که حقوق بينالملل براي تضمين حقوق اسراي جنگيو تعيين نحوه رفتار کريمانه با آنها در شرايط انساني مورد استفاده قرار ميگيرد. بندهاياين توافقنامه از شرايط اسرا و نوع ساختمانها و شرايط غذا و خدمات پزشکي و حمايت وخدمات به زندانيان و انجام فعاليتهاي بدني و ذهني زندانيان صحبت ميکند. اين بندهاهمچنين شرايط مشخصي نظير زندانيان زن و کودک و روحانيون و افراد داراي درجههاي نظاميرا تبيين ميکند. توافقنامه مذکور همچنين از ملاقاتها و مکاتبات اسرا و درآمد ماليو روابط آنها با خارج از زندان و نحوه محاکمه آنها سخن به ميان آورده است. اين توافقنامهحتي در رابطه با عناصر ارتش و گروههاي مسلح که در دست دشمن اسير هستند نيز منطبق استو تأکيد دارد که اسراي جنگي حقوق متعددي دارند که تحت هيچ شرايطي نبايد ناديده گرفتهشود: از جمله مهمترين اين حقوق حق رفتار انساني و شايسته انسانيت و کرامت اسرا و حقارتباط با نزديکان از طريق سازمان بينالمللي صليب سرخ و حق دريافت نامهها و بستههايمختلف و حق استفاده از لباسها و ظروف ويژه غذا و ساير نيازمنديهاي ويژه زندانيانو حق دريافت مقدار کافي از غذا و لباس و خدمات بهداشتي بر اساس شرايط سلامت آنها است.آنها همچنين بايد در قبال هر کاري که انجام ميدهند، مزد دريافت کنند.
توافقمذکور تصريح ميکند که افراد بازداشت شده در سريعترين زمان ممکن پس از توقف اقداماتخصمانه يا درگيريها بايد آزاد شوند. همچنين دولتهايي که اسراي جنگي را به اسارت گرفتهاند، نبايد آنها را به ارائه اطلاعاتي غير از اسامي و سن و درجه نظامي و شماره خدمتي شانمجبور کنند يا آنها را از لوازم گران قيمت و پولهاي نقد خود محروم کنند يا بين اسراتفاوت قائل شوند، يا اينکه آنها را به انجام اقدامات نظامي و کارهاي خطرناک و زشت وکارهايي که به سلامتي آنها آسيب ميزند، وادار کنند.
مادهشماره سه اين توافقنامه در تمامي زمانها و مکانها گروگانگيري يا تجاوز به آزاديهاو سلامت جسمي اسرا، از جمله شکنجه و بدرفتاري و تجاوز به کرامت شخصي انسانها و صدورحکم و اجراي محکوميت آنها بدون انجام محاکمه قانوني داراي تمامي تضمينهاي حقوقي لازمبراي کساني که مستقيماً در اقدامات خصمانه مشارکت نداشتهاند را منع مي کند. اين افرادميتوانند از عناصر نيروهاي مسلح باشند که سلاح خود را کنار گذاشته و تسليم شده اند؛يا افرادي باشند که به علت بيماري يا بازداشت يا هر علت ديگر قادر به مبارزه نبودهاند.
ادامهدارد
منبع :اطلاعات ، 19/05/1396