جنایت‌هایویژه رژیم صهیونیستی ضد زنان و کودکان اسیر فلسطینی، بعلاوه شرایط جسمی و روحی وضعف بدنی آنها، اوضاع بغرنجی را در زندان‌ها برای این قشر رقم زده است.
مرکزمطالعاتی الزیتونه در کتابی که اخیرا در سایت اینترنتی خود منتشر کرده به بررسیتفصیلی سختی‌های زندانیان فلسطینی در زندان‌های رژیم صهیونیستی و ابعادمشکلات و مصیبت‌های آنها پرداخته و شرایط نابرابر و نژادپرستانه بازداشت و محاکمهو اسارت آنها را بررسی کرده است. این گزارش همچنین به بررسی شکنجه‌ها و تجاوزاتحقوقی صورت گرفته ضد اسرای فلسطینی پرداخته است.
اسارت درنزد اشغالگران رژیم صهیونیستی سیاستی سیستماتیک است که تفاوتی بین زن و مرد ، کوچکو بزرگ ، سالم و بیمار قائل نیست و بخش گسترده‌ای از ملت فلسطین را مورد تجاوزقرار داده است. حتی کسانی که خود، اسیر زندان‌های رژیم صهیونیستی نشده‌اند،نزدیکان خود را در این زندان‌ها دارند یا کسانی که تمام جوانی خود را در زندان‌هایتاریک اسرائیل به سر نبرده اند ، بخشی از کودکی یا جوانی و پیری خود را در گوشه وکنار زندان ها پشت سر گذاشته اند.
این گزارشدر بخش های مختلف به ابعاد حقوقی اقدامات غیر قانونی و نژادپرستانه رژیم صهیونیستیدر زندان ها و بررسی شرایط ظالمانه و مصیبت بار بازداشت، محاکمه، اسارت و انواعمختلف شکنجه های صورت گرفته و مصیبت های اسرای زن، کودک و خانواده های اسراپرداخته است. آمارهای اشاره شده در این کتاب گرچه مربوط به دهه اول هزار سوممیلادی است، اما موضوعات مطرح شده در آن، نشان دهنده سیاست های کلی رژیم صهیونیستیمبنی بر جنایت و اقدامات غیر قانونی بر ضد اسرای فلسطینی است که همچنان نیز اینشرایط در ابعادی وسیع تر در زندان های این رژیم دنبال می شود.
انواعشکنجه‌های اسرای فلسطینی
بر اساسپژوهش مشترکی که مرکز اطلاعات حقوق بشر رژیم صهیونیستی در اراضی اشغالی با عنوانبتسلیم و مرکز هموکید انجام داده اند، رژیم صهیونیستی رسماً طی سالهای اخیرعنوان کردند که بازجوهایی از سرویس‌های امنیت عمومی و اطلاعات شاباک با روش هایخاص و با استفاده از ” فشار بدنی ” بر ضد اسرای فلسطینی ، آنها را موردشکنجه قرار داده‌اند. روزنامه صهیونیستی معاریو در جولای 2004 در چارچوب گفتگوییبا سه تن از بازجوهای سرویس‌ها امنیت عمومی اسرائیل نوشت که این سرویس‌ها از تمامیابزارهای مخفی و ممکن برای اعمال این فشارها استفادهمی کنند که شامل تکان دادن وهل دادن و کتک زدن می شود. دهها و صدها گزارش و اظهارات صریح عناصر صهیونیست وشهادت فلسطینی های شکنجه شده موید این مطلب است. اقدامات رژیم اشغالگر صهیونیستیدر شکنجه جسمی زندانیان همزمان با توهین مستقیم به اسرای فلسطینی و تهدید آنها وفریاد زدن و آب دهان انداختن و تهدید به تجاوز به همسر یا خواهر و مادر با بازرسیبدنی برهنه و تجاوز جنسی به زندانیان دنبال می شود.
گزارش‌هایحقوقی موارد متعددی از شکنجه‌ها در نقض کرامت فلسطینیان را مورد توجه قرار می‌دهندکه در گزارش‌های اسرای فلسطینی طی انتفاضه الاقصی در سالهای 2000 و 2007 به صورتمستند بیان شده است. این گزارش گواه روشنی برای سازمان‌های حقوق بشری در رابطه باتوهین‌ها و شکنجه‌های صورت گرفته در جریان بازداشت و قبل از بازجویی ها و ابزارهایمختلف شکنجه زندانیان است که مقامات رژیم صهیونیستی آن را دنبال می‌کنند. مهم‌تریناین شکنجه‌ها عبارتند از.
1. انواع تجاوزهای جنسی و تهدید به تجاوز به عنف.
2. کتک زدن با مشت و لگد و قنداق تفنگ.
3. استفاده از اسرا به عنوان سپر انسانی.
4. مجبور کردن اسرا به برهنه شدن.
5. مجبور کردن اسرا به تقلید صدا و حرکات حیوانات.
6. نگهداشتن زندانی‌ها در هوای بیرون در تابستان و زمستان طی ساعت‌هایطولانی.
7. لگد کردن اسرا بعد از بازداشت آنها.
8. توهین‌ها و ناسزا خوی زشت و رکیک.
9. تکان های شدید زندانیان.
10. شکنجه شبح و نگه داشتن زندانیان در شرایط سخت و مجبور کردنآنها به چمباتمه نشستن بر روی سر انگشتان.
11. کشیدن محکم زنجیرها.
12. جلوگیری از خواب برای ساعت‌های طولانی.
13. پوشاندن سر با کیسه متعفن.
14. مجبور کردن به شنیدن صدای بسیار بلند موسیقی.
15. فشارهای روانی وارد شده به فرد زندانی از طریق ممانعت از صحبتوی با وکیل.
16. قرار دادن جاسوس در اتاق بازداشت و وارد کردن فشارهای روانی بهزندانیان.
17. خاموش کردن سیگار بر روی بدن اسیر.
18. ممنوع کردن استحمام برای مدت های طولانی.
19. تهدید به صدور مصوبه‌های نظامی برای مجاز بودن شکنجه زندانیانتا دم مرگ یا تخریب خانه آنها و تهدیدات دیگر به عنوان ابزار شکنجه روانی.
20. شکنجه اسرا با شوک الکتریکی که تا سرحد بیهوشی ادامه پیدا می‌کند.
مواردمذکور تنها بخشی از شکنجه‌هایی است که اسرای فلسطینی در بازداشتگاه‌های رژیمصهیونیستی با آن مواجه هستند. تمامی این نمونه‌ها مبتنی بر شهادت افراد بازداشتشده و گزارش‌های بین‌المللی است که همه روزه روش‌های جدیدی از تحقیر و توهین بهاسرا را نشان می‌دهد. گزارشی که مرکز صهیونیستی بتسلیم در ژوئن 1998 منتشر کرد،ثابت کرد که بازجوهای شاباک از بیش از 150 روش شکنجه برای بازجویی و اعتراف گرفتناز اسرای فلسطینی استفاده می‌کند. وزارت اسرای فلسطینی نیز اعلام کرد که 138 اسیرفلسطینی در جریان شکنجه‌ها یا به صورت قتل مستقیم به شهادت رسیده اند.
پنجم:اسرای زن فلسطینی در زندان‌های رژیم صهیونیستی
گزارش‌ها وآمار تقریبی نشان می‌دهد که رژیم صهیونیستی از زمان آغاز اشغالگری در فلسطین حدود10 هزار زن فلسطینی را بازداشت کرده که در میان آنها مادران و دختران نوجوان وافراد سال‌خورده دیده می‌شوند. براساس آمار وزارت امور اسرا و آزادگان فلسطینی کهدر مارس 2008 منتشر شد، حدود، 720 اسیر زن فلسطینی در جریان انتفاضه الاقصیبازداشت. آمار نشان می‌دهد که از این میان هنوز بالغ بر 102 زن در بازداشت هستندکه 51 نفر از آنها در در بی دادگاه های رژیم صهیونیستی محکوم شده و 45 نفر بازداشتهستند و 6 نفر نیز در بازداشت اداری هستند. زنان اسیر از هیچ رفتار ویژه‌ای براساسنص منشورهای بین‌المللی برخوردار نیستند، بلکه شکنجه‌های ویژه‌ای در مورد آنهااعمال می‌شود. یکی از اسیران زن در این رابطه می‌گوید که وقتی در جریان بازجویی‌هااز صحبت با نظامیان اسرائیلی امتناع کرده، آنها در برابرش به دخترش تجاوز کرده اندو می گفتند تو چه مادری هستنی که در ازای عدم ارائه اطلاعات اجازه می دهی به دخترتتجاوز شود؟
نظامیاناشغالگر رژیم صهیونیستی سیاست بازداشت زنان در کرانه باختری و نوار غزه را یک سالبعد از اشغال این مناطق آغاز کردند. طی سالهای 1968 تا 1976 و در جریان انتفاضهاول 1987 تا 1993 بیشترین عملیات بازداشت زنان فلسطینی به دست نیروهای اسرائیلیانجام گرفت. رفتار صهیونیست‌ها در قبال زنان مانند موارد دیگر، از هتک حرمت وتجاوز به ساده‌ترین و کمترین حقوق آنها خالی نبود. این رفتارها مغایر با تمامیقوانین و منشورهای بین المللی بود که خواستار برخورد ویژه با زنان اسیرهستند، چرا که این زنان در جامعه نقش مادری وهمسری را دارند. شرایط بازداشت زنان ورفتار خشونت‌آمیز و مصیبت های آنها را می توان در موارد زیر برشمرد:
- دوری از فرزندان و همسر و خانواده و فقدان حس مادری به علت دوری از فرزندان.
- جلوگیری از ملاقات اسیران زن با خانواده با هدف اعمال فشار بر روند ملاقات‌ها.
- جلوگیری از دیدار مستقیم با فرزندانی که بیشتر از شش سال سن دارند و اکتفا به صحبت و دیدار از پشت مانع که این اقدام باعث افزایش فشارهای روانی مادران اسیر می‌شود.
- محروم شدن اسیران زن از ملاقات با همسرانشان که آنها نیز در اسارت رژیم صهیونیستی هستند. به این ترتیب این خانواده‌ها بر خلاف ماده 82 از توافق چهارم ژنو مبنی بر ضرورت ملاقات افراد خانواده فرد بازداشت شده در همان ساختمان، طی سالیان دراز از دیدار با خانواده خود محروم هستند.
- بازرسی بدنی برهنه زنان در جریان ملاقات با خانواده یا در زمان ملاقات همسر در دادگاه و تلاش برای توهین به کرامت اسیران زن از طریق این رفتارهای غیرانسانی.
- تجاوز به شرافت و کرامت زنان اسیر از طریق توهین‌ها و ناسزاهای رکیک و تجاوزهای فیزیکی و تهدید به تجاوز به عنف و یورش به اتاق اسیران زن بدون هشدار قبلی از سوی زندانبانان مرد. کار به جایی رسیده است که حتی در بررخی موارد در زندان تلموند لباس زنان را پاره کرده و از تن آنها در آوردند.
- حضور زندانیان زن یهودی که متهم به اقدامات جنایت‌آمیز هستند در نزدیکی بخش اسیران زن فلسطینی که این موضوع باعث جنایت‌های مختلف اسیران زن یهودی بر ضد فلسطینیان می شود.
یکی از مهم‌ترینبخش مشکلات اسیران زن، مربوط به کسانی است که باردار هستند و فرزندان خود را درداخل زندان به دنیا می‌آورند. سمر صبیح در این رابطه می‌گوید: مانند هر زن دیگریآرزو داشتم که فرزند اولم را به دنیا بیاورم و در این شرایط یکی از نزدیکان درکنار من باشد، اما مشیت الهی بر این تعلق گرفت که من سختی‌های تولد فرزند و آثارروانی آن را خودم به تنهایی بر دوش بکشم، من نام فرزندم را براء خواهم گذاشت،البته در مورد زندگی او نگرانی‌هایی دارم، چرا که او مجبور خواهد بود در یک اتاقمرطوب و و بدون تهویه و مملو از حشرات زندگی کند، اتاقی که هیچ یک از لوازم اساسیکودک در آن وجود ندارد.
یکی ازمشکلات اسیران زن و فرزندان آنها این است که بر اساس قوانین رژیم صهیونیستی ،کودکانی که از سن دو سالگی بالاتر بروند، باید از زندان خارج شوند. این موضوع سختی‌هایزیادی را برای اسیران زن و خانواده‌های آنها به دنبال می‌آورد. این اتفاق واکنش‌هایمتناقضی را خواهد داشت که از خوشحالی برای خارج شدن کودک از زندان و ورود به زندگیطبیعی تا ناراحتی مادر برای فقدان فرزندش و دوری از او در نوسان است. چقدر سخت استکه یک مادر نسبت به فرزندانش در غربت باشد. یکی از مادران اسیر در این رابطه می‌گوید:فرزندانم من را نمی‌شناختند…. سه سال بعد ازورود به زندان به من اجازه ملاقات باآنها را دادند. ملاقات دردناک و سختی بود…. هنگامی که پسرم من را دید ، من رارها کرد و رفت… شروع به گریه کردم… سعی کردم با هدایایی که برای آنها آمادهکرده بودم، توجه‌اش را جلب کنم، اما او مرا نمی‌شناخت… به علت دستبند پلاستیکیکه در دستم بود، نمی‌توانستم فرزندانم را در آغوش بگیرم.
ششم:کودکان اسیر در زندان‌های رژیم صهیونیستی
مشکلاتکودکان اسیر در زندان‌های رژیم صهیونیستی یکی از مهم‌ترین چهره‌های مشکلات ملتفلسطین است ، کودکان فلسطینی در عنفوان کودکی خود از زندگی طبیعی با پدر و مادر وخانواده محروم می‌شوند و در بازداشتگاه‌هایی می‌افتند که کوچک‌ترین شرایط انسانیدر آنها رعایت نمی‌شود. زندان‌های تنگ و تاریک و متعفن به پناهگاهی برای این کودکاندور از خانواده تبدیل می شود و محوطه زندان که کودکان در زمان‌های مشخص اجازه وجوددر آن را پیدا می‌کنند، به جای محوطه مدارس برای آنها حساب می‌شود و تعامل آنها بازندانبانان سخت‌گیر و بی رحم جای بازی آنها با دوستان و نزدیکان و همسایه‌ها را می‌گیرد.
برخلافماده یک توافق نامه حقوق کودکان در مورد تعریف قانونی و حقوقی کودک زیر 18 سال ،تصمیمات نظامی رژیم صهیونیستی با شماره 132 سن کودک را پایین تر قرار داده ونوجوانان بالای 16 سال را بالغ توصیف می کند. این موضوع باب تجاوز و بازداشت واقدامات سرکوبگرانه بر ضد نوجوانان فلسطینی را باز کرده است.
رژیمصهیونیستی از زمان آغاز اشغالگری خود در کرانه باختری و نوار غزه در سال 1967سیاست بازداشت کودکان را به عنوان یکی از روش‌های فشار و شکنجه بر ضد مبارزانفلسطینی به کار گرفت. استفاده از این روش در زمان آغاز انتفاضه دوم فلسطین نیزادامه پیدا کند، با این تفاوت که تغییر اساسی در این سیاست‌ها به وجود آمد. براساس این تغییر بازداشت کودکان شرکت کننده در تظاهرات مردمی یا کسانی که به سمتنظامیان صهیونیست سنگ پرتاب می‌کردند به هدف و مأموریت روزمره صهیونیست‌ها تبدیلشد. به این ترتیب، کودکان بخش مهمی از افراد بازداشت شده را تشکیل می‌دادند.
با آغازانتفاضه الاقصی در سپتامبر 2000 تعداد کودکان فلسطینی که به زندان‌های رژیمصهیونیستی افتادند، به شکل گسترده افزایش پیدا کرد. براساس آمار تا اواخر سال 2007میلادی بیش از 7 هزار کودک فلسطینی در زندان‌های رژیم صهیونیستی افتاده اند که درآن زمان نیز حدود 335 کودک در این زندان ها بودند. بیشتر کودکان در زندان هایتلموند، الرملة، عوفر و النقب و مجدو توزیع شده اند. از بین این کودکان 175 نفر درانتظار محاکمه بودند و 155 نفر دیگر به مدت زمان های مختلف به زندان محکومشدند. شش نفر از کودکان نیز در بازداشت اداری هستند. بر اساس آمارها پیش از اینزمان، بیش از 500 اسیر نوجوان در زندان های رژیم صهیونیستی بودند که بعدها از سن18 سال عبور کردند.
براساسآمارهای ارائه شده از سوی وزارت امور اسرای فلسطینی، کودکان اسیر فلسطینی در زندان‌هایرژیم صهیونیستی احکامی بین چند ماه تا 20 سال زندان دریافت کرده اند. حدود 15 درصداز این کودکان حکم هایی بالاتر از 3 سال زندان دریافت کرده اند و بیشترین حکم صادرشده ضد کودکان 20 سال است که ضد مهدی النادی از نابلس صادر شد که در زمان بازداشت17 ساله بود. رژیم صهیونیستی وی را به تلاش برای قتل صهیونیست ها محکوم کرد.
برخلاف متنتوافق‌نامه حقوق کودکان در زمینه ضرورت و نحوه رفتار با کودکان اسیر مبنی بر رعایتنیازمندی‌ها و سن آنها ، مقامات رژیم صهیونیستی سن پایین کودکان اسیر را مورد توجهقرار نمی‌دهند و آنها نیز با همان سختی‌ها و مصیبت‌های اسرای بالغ مواجه هستند.این در حالی است که آنها شرایط سنی و مبانی متفاوتی دارند. حتی در بسیاری از موارداسرای بالغ از نوجوانان جداسازی نمی شوند یا کودکان فلسطینی با نوجوانان محکومانجنایی رژیم صهیونیستی در یک زندان قرار می‌گیرند.
سخت‌ترینمصیبت‌های کودکان اسیر فلسطینی زمانی است که آنها به دست افراد بزرگسال مورد شکنجهو توهین‌های مختلف عمدی قرار می‌گیرند ، بدترین پیامدهای این شکنجه‌ها و مصیبت‌ها،مربوط به تجاوز جنسی و تهدید به تجاوز به عنف و بازرسی‌های برهنه بدنی است.جلوگیری از آموزش و ادامه تحصیلات کودکان اسیر فلسطینی ، از دیگر شکنجه‌های رایجدر زندان‌های رژیم اسرائیل است. مدیریت زندان‌های اسرائیل رسماً تا سال 1997 اجازهادامه تحصیل را به کودکان اسیر فلسطینی نمی‌داد، این در حالی بود که ادامه تحصیلاتبرای مرتکبین جنایت‌های مختلف از میان نوجوانان صهیونیست مجاز بود. تل آویو درنهایت در این سال بود که تحت فشارهای جنبش جهانی دفاع از کودکان مجبور شد حقکودکان اسیر فلسطینی در ادامه تحصیل را به رسمیت بشناسد. البته با وجود این مصوبهاداره زندان‌های رژیم صهیونیستی همچنان به روش‌ها و بهانه‌های مختلف از اعطای حقکودکان اسیر در ادامه تحصیلات جلوگیری می‌کند. این اقدام از طریق مصادره کتاب‌ها ومحدود کردن فرصت‌های آموزشی آنها دنبال می‌شود.
کودکانفلسطینی نیز مانند دیگر اسرا از شرایط سخت اسارت و تمرکز بالای جمعیتی در اتاق‌هاو تعفن و سرمای شدید اتاق و کمبود آب و جلوگیری از استحمام رنج می برند. کیفیتغذایی که به اسرای نوجوان فلسطینی داده می‌شود بسیار بد و ناکافی است و مدیریتزندان مربوط به نوجوانان اسیر فاقد خدمات پزشکی لازم است.
شاید بتوانگفت بدترین چیزی که در زمان اسارت کودکان فلسطینی بر آنها تأثیر می‌گذارد وپیامدهای آن در تمام طول زندگی و حتی خروج از زندان، میزبان همراه است ، فروپاشی وتخلیه روانی است که از طریق اقدامات صورت گرفته در داخل زندان‌های رژیم صهیونیستیدنبال می‌شود. کودکان اسیر فلسطینی بعد از خروج از اسارت نیز به علت خاطرات بدی کهاز شکنجه و سرکوب دارند، اوضاع نابسامانی را پشت سر می‌گذرانند و از بازگشت بهمدرسه امتناع می‌کنند . این موضوعی است که بیرجیتا الفستروم وکیل سوئدی به آناشاره و در گزارش موثقی که به دولت سوئد ارائه کرد، ابراز داشت که تمامی کودکانیکه در بازداشتگاه‌های رژیم صهیونیستی بوده اند، دچار بیماری‌های روانی و جسمیهستند و بعد از خروج از زندان نیز از این مشکلات رنج می‌برند. وی در این زمینه می‌گوید:چیزهایی که در رابطه با شکنجه و ترساندن کودکان بی‌گناه دیدم و شنیدم ، فراتر ازتوصیف با کلمات است.
هفتم:مصیبت‌های خانواده زندانیان
مقاماترژیم صهیونیستی از خانواده اسرای فلسطینی به ویژه زنان و مادران ، کودکان وافراد سال‌خورده برای افزایش فشار بر آنها سوءاستفاده می‌کنند. نشریهکمیته عمومی مبارزه با شکنجه در اسرائیل در اوایل سال 2008 گزارشی را در رابطه باسوءاستفاده از خانواده اسرا به عنوان اهرم فشاری بر افراد بازداشت شده از سویشاباک اشاره کرده و به شش حالت در این زمینه اشاره می کند. این گزارش تأکید می‌کندکه در برخی موارد اطرافیان اسیر فلسطینی نیز بدون اتهام بازداشت می‌شوند و موردشکنجه و مجازات قرار می‌گیرند تا به فرد اسیر که تحت بازجویی قرار دارد، فشاربیشتری وارد شود. یکی از شرایط تاثیر گزار ذکر شده در این گزارش بازداشت یک مرد بههمراه همسرش و زندانی شدن طولانی مدت آنها تحت شکنجه‌های شدید جسمانی و به گروگانگرفتن دو کودک شش ماهه و دو ساله از سوی شاباک است. یک اسیر فلسطینی می‌گوید کهبازجوها در زمان اسارت وی از بازداشت پدرش خبر دادند و تهدید کردند که مادرش راخواهند کشت و خواهر 18 ساله اش را بازداشت و مورد تجاوز به عنف قرار خواهند داد.آنها تهدید کردند که اگر این فرد با آنها همکاری نکند، خانه اش را تخریب خواهندکرد.
تلویزیونرژیم صهیونیستی در همین راستا گزارشی از اعترافات مستقیم افسران سرویس جاسوسیشاباک در رابطه با نحوه شکنجه اسرای فلسطینی در زمان بازجویی ها و فشار بر خانواده‌هاو فرزندان اسرا جهت به دست آوردن اطلاعات سری از افراد بازداشت شده منتشر کرد.
با وجوداینکه مقامات رژیم صهیونیستی بر اساس قوانین بین‌الملل مسئول ملاقات شهروندانمناطق مختلف فلسطینی با خانواده‌های اسیر خود در زندان هستند، اما در حال حاضرصلیب سرخ جهانی به اندازه ای که بتواند از موانع مختلف ایجاد شده از سوی رژیمصهیونیستی عبور کند، این اقدام را برعهده دارد، این موانع شامل ممنوع الملاقاتکردن زندانیان یا خودسری در صدور مجوز و بازجویی‌های مکرر و مشکلات مسیر تردد ورفتارهای تحقیرآمیزی است که خانواده‌های اسرا به ویژه در زمینه بازجویی بدنی برهنهزنان با آن مواجه هستند.
منبع :تسنیم ، 18/04/1396
