پیام های جارد کوشنر مشاور ارشد و داماد دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا که در گفتگو با روزنامه فلسطینی “القدس” به آنها اشاره کرده بود، نشان می دهد که نگرانی های فلسطینیان نسبت به طرح سازشی که واشنگتن از اعلام قریب الوقوع آن خبر داده است و از آن با عنوان “معامله قرن” یاد می شود، بی مورد نیست.
کوشنر به جای رد موضع مخالف مقامات و مسئولان سازمان آزادی بخش فلسطین و تشکیلات خودگردان با این طرح که از نظر فلسطینی ها “نسخه ای برای حذف مساله فلسطین” است، تصمیم گرفت محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین را به چالش کشیده و او را تهدید کند که دولت ترامپ منتظر وی نخواهد ماند و بدون موافقت و همکاری او هم، مفاد این طرح را اعلام خواهد کرد.
کوشنر با این اظهاراتش هیچ جای شک و تردیدی باقی نگذاشت که این طرح خصمانه در بهترین حالت، نوعی رشوه اقتصادی است که به موجب آن فلسطینی ها باید در قبال بهبود اوضاع اقتصادی شان، از حقوق ملی و تاریخی خود چشم پوشی کنند و وی مدعی شده است که فلسطینی ها آماده پذیرش این رشوه هستند.
مشاور ارشد ترامپ مدعی شد که به نظر من ملت فلسطین توجه چندانی به مسائل مورد گفتگو میان سیاستمداران شان با کشورهای دیگر ندارند، بلکه مساله مهمتر برای آنها فرصت های جدید و فرصت های شغلی با درآمد بهتر و چشم انداز برخورداری از زندگی بهتر است که این طرح می تواند برای آنها و نسل های آتی به دنبال داشته باشد.
کوشنر همچنین با اهانت به درک جمعی و ملی فلسطینیان مدعی شد که «ملت فلسطین اگر از سرمایه گذاری های عظیم در بخش های زیرساختی و آموزش های حرفه ای و مشوق های اقتصادی برخوردار شود، در آینده می تواند از رهبران عصر آتی باشد.
مشخص است که “اختلافات اساسی” که کوشنر می خواهد ملت فلسطین آنها را نادیده بگیرد و به آنها بی توجه باشد، مربوط به مسائل اصلی است که جوهره منازعه با رژیم صهیونیستی را تشکیل می دهند و عبارتند از: قدس، آوارگان، سرزمین، حاکمیت، آینده شهرک های صهیونیست نشین و غیره. در واقع، کوشنر می خواهد ملت فلسطین به جای این مسائل به وضعیت اقتصادی و مادی خودشان سرگرم باشند.
وی با این تلاش هایش برای بی اهمیت جلوه دادن مسائل اصلی منازعه فلسطینی ـ صهیونیستی نشان می دهد که مطالب منتشر شده از سوی رسانه های آمریکایی و اسرائیلی درباره معامله قرن درست بوده است. بر اساس این مطالب منتشر شده از سوی رسانه ها، معامله قرن از فلسطینیان می خواهد با باقی ماندن تمامی شهرک های صهیونیست نشین در کرانه باختری موافقت کرده و از حق بازگشت آوارگان، قدس، حاکمیت و مسائل دیگر چشم پوشی کنند.
در مقابل، کوشنر هیچ انتقادی به عملکرد دولت راستگرای افراطی رژیم صهیونیستی وارد نکرد و این در حالی است که این دولت به صراحت اعلام می کند که آماده نیست هیچ یک از مقتضیات حل و فصل سیاسی منازعه فلسطینی ـ صهیونیستی را محقق سازد؛ چه برسد به اینکه بخواهد نگرانی ها نسبت به مواضع اعلام شده از سوی “دیوید فریدمن” سفیر آمریکا در قدس اشغالی را که مدعی شده بود حضور رژیم صهیونیستی در کرانه باختری “اشغالگری” نیست و حتی از درخواست ها برای برچیده شدن شهرک های صهیونیست نشین کرانه باختری هم انتقاد کرده بود، برطرف کند.
اما بیشترین چیزی که در گفتگوی کوشنر جلب توجه می کند، سخنان وی درباره آینده اوضاع باریکه غزه و تاکید وی بر اهتمام آمریکا برای ساماندهی به اوضاع اقتصادی نابسامان این منطقه است.
وی در این گفتگو تاکید کرد که باریکه غزه دروازه اجرای “معامله قرن” است و «ما از نزدیک غزه را زیر نظر داریم و وقت زیادی را همراه شرکایمان درباره این منطقه صرف کرده ایم و امیدواریم طرح هایی را برای کاهش فشارها بر روی این منطقه ارائه دهیم. ما از آغاز هم گفته ایم که بدون حل مشکلات غزه، امکان تحقق صلح وجود ندارد.»
در واقع، مشاور ترامپ با این سخنان خود بر روی اخبار اخیر منتشر شده در رسانه ها درباره نقش باریکه غزه در قالب طرح آمریکا مهر تایید می زند. بر اساس این افشاگری های رسانه ها درباره معامله قرن، باریکه غزه منطقه جغرافیایی اصلی اجرای این طرح خواهد بود؛ به ویژه که روزنامه صهیونیستی “هاآرتص” دو روز قبل فاش کرده بود که جارد کوشنر در جریان سفر اخیرش به منطقه تلاش کرد مقامات کشورهای عربی را به جمع آوری یک میلیارد دلار به منظور احداث زیرساخت های لازم در منطقه شمال سینا متقاعد کند تا از این طریق زمینه بهبود اوضاع اقتصادی در نوار غزه فراهم گردد.
در این مساله هیچ شکی نیست که سخنان کوشنر درباره نقش شرکای منطقه ای آمریکا در قبال تمامی مسائل مرتبط با طرح های مربوط به نوار غزه، اشاره به نقش مصر در اجرای معامله قرن دارد.
از سوی دیگر، واضح است که در صورتی که مشخص شود نظام عبد الفتاح سیسی رئیس جمهور مصر عملا با احداث تاسیسات زیربنایی مورد نیاز برای بهبود اوضاع اقتصادی باریکه غزه در منطقه شمال سینا موافقت کرده باشد، این طرح مقدمه ای برای اجرای همان مساله ای است که “ایوب قرا” وزیر ارتباطات رژیم صهیونیستی بارها به آن اشاره کرده و گفته است که بر اساس یک طرح موجود، 6000 کیلومتر مربع از مساحت شمال سینا به باریکه غزه ملحق خواهد شد تا کشور فلسطین در این منطقه تاسیس شود.
علاوه بر این، کوشنر از همین مساله رشوه اقتصادی در تلاش های خود برای ترغیب مصر و اردن به همکاری در اجرای این طرح استفاده کرده و می گوید:« از لحاظ اقتصادی، تو دوست داری که مرزها را حذف کرده و به اقتصادها اجازه دهی که در کنار هم تکامل پیدا کنند تا فرصت ها زیاد شده و زمینه رشد و توسعه برای همه مردم؛ از جمله اردنی ها و مصری ها فراهم شود.»
در همین راستا، عبارتی از زبان کوشنر در جریان این گفتگو بیان شد که مبهم و شک برانگیز است؛ چرا که وی از لزوم وجود “رهبرانی” در غزه سخن گفت که قدرت پایبندی به آتش با “اسرائیل” را داشته باشند و آماده همکاری با این طرح باشند.
در حالی که کوشنر در گفتگوی خود حماس را “سازمان تروریستی” توصیف کرد و از سوی دیگر، مقامات تشکیلات خودگردان فلسطین را هم به چالش کشیده و به خاطر تصمیم شان در زمینه عدم برقراری هر گونه ارتباط با وی (کوشنر) و هیات همراهش، آنها را تحقیر کرد، حال سوالی که مطرح می شود این است که آیا می توان از این اظهارات چنین برداشت کرد که آمریکا با همکاری شرکای منطقه ای خود سعی در آماده کردن گزینه جایگزین سوم برای اداره امور نوار غزه را دارد؛ به ویژه که حماس سعی در خلاص شدن از مشکلات ناشی از اداره باریکه غزه را دارد و تلاش می کند. آیا آمریکا سعی در پیدا کردن طرف فلسطینی قادر به اداره نوار غزه با حمایت طرف های عربی در منطقه دارد؟
