وقتیکه در سال 1982، پناهجویان فلسطینی در کمپ آورگان لبنان قتل عام شدند، سو شای آنگ،پزشک جوان داوطلبی بود که در اردوگاه پناهجویان فلسطینی مشغول خدمت بود.
سی و پنجسال پیش گروهی از افراطیون مسیحی لبنان با حمایت ارتش اسرائیل وارد اردوگاهفلسطینیان در غرب بیروت با نام اردوگاه صبرا و شتیلا شدند. طی سه روز ارتش اسرائیلبا حمایت از افراطیون مسیحی، اردوگاه فلسطینیان را محاصره و دربهای ورودی و خروجیرا مسدود کردند تا افراطیون مسیحی موسوم به فالانژها هزاران شهروند فلسطینی و بیدفاع را به رگبار گلوله ببندند.
دکتر «سوشای آنگ» در آن زمان به عنوان یک متخصص ارتوپدی کار خود را در بیمارستان توماسلندن رها کرد تا به تیم پزشکی صلیب سرخ در بیروت ملحق شود. وی در این ارتباط میگویدچند ماه پیش از حمله به اردوگاه فلسطینیان و کشتار صبرا و شتیلا، بیروت هدف حملاتارتش اسرائیل قرار گرفته بود و او با هدف کمک به زخمیها و مجروحان حملات هواییاسرائیل به بیروت سفر میکند.

آنگ درخاطرات خود به وضعیت نامساعد بیروت در زمان حمله اسرائیل اشاره میکند و میافزایدکه آب، غذا و حتی برق در شهر بیروت بدلیل محاصره ارتش اسرائیل دچار قحطی شده بود.هزاران نفر کشته و بیش از صدهزار نفر مجبور به ترک خانههای خود و آواره شدهبودند.
این پزشکجوان پس از استقرار در صلیب سرخ اردوگاه صبرا و شتیلا در غرب بیروت به بیمارستانغزه منتقل شده و به گفته خودش در آن جا به فلسطینیانی که بر اثر بمباران، خانه وکاشانه خود را از دست داده بودند یاد میداد که چگونه میتوانند در یکی از 12اردوگاه فلسطینیان در لبنان پناهنده شوند. آنگ اعتراف میکند که تا پیش از آمدن بهاین منطقه حتی نمیدانسته انسانهایی بنام فلسطینی در جهان وجود دارند.
او به نقلاز فلسطینیان میگوید که چگونه آنها در سال 1948 با زور اسلحه و تیرباران سربازانصهیونیستی مجبور به فرار از خانه و مزارع خود شدند و از داراییها و اموال خود آنچه را که میتوانستند حمل کنند، به همراه خود آوردند و به ناگهان خود را درکشورهای مجاور مانند لبنان، اردن و سوریه یافتند.
در آن زمانجامعه جهانی و سازمان تازه تاسیس ملل متحد با برپایی چادرها و اردوگاههای موقت درسرزمینهای همسایه فلسطین قول بازگشت آنها به وطن خود و تاسیس کشور فلسطینرا داد، اما این وعده هیچ گاه عملی نشد. امروز پس از 69 سال آن 750 هزار آوارهفلسطینی که نیمی از جمعیت فلسطین در آن زمان را تشکیل میدادند به 5 میلیون نفررسیده است، اما در نقشه سازمان ملل همچنان اثری از کشور مستقل فلسطین دیده نمیشود.
آنگ میافزایدکه خیلی زود پس از پایان ماموریتش در غزه باردیگر به بیروت آمد و در آن زمان یاسرعرفات رئیس سازمان آزادی فلسطین به همراه 40 هزار مرد و زن فلسطینی بیروت را بدلیلفشار اسرائیل ترک کردند تا بمباران این شهر که از گذشته توسط جنگندههای صهیونیستیآغاز شده بود، متوقف شود.
اگرچهبا تبعید سازمان آزادی بخش فلسطین به خارج از لبنان بصورت موقت آتش بس کوتاهی دربیروت برقرار شد، اما این آتش بس تنها سه هفته دوام آورد و سه هفته پس از تبعیداین سازمان، مسیحیان افراطی لبنان به تحریک و حمایت ارتش اسرائیل به غرب بیروتحمله کرده و اردوگاه دیگری از فلسطینیان را با نام اردوگاه صبرا و شتیلا مورد هجوموحشیانه قرار دادند. این حمله در 15 سپتامبر 1982 پس از انتشار خبر ترور بشیر جمیلرئیس جمهور مسیحی لبنان و رهبر شبهنظامیان مسیحی مارونی ورهبر حزب فالانژ لبنان (معروف به کتائب) توسط مسیحیان فالانژ لبنانی کهتوسط اسرائیل آموزش دیده بودند انجام شد.
در 15سپتامبر تانکهای ارتش لبنان با حرکت به سمت اردوگاه صبرا و شتیلا این اردوگاهفلسطینی را به محاصره درآوردند و سه روز بعد در 18 سپتامبر با پایان محاصرهاردوگاه و باز شدن دربهای آن هزاران جسد پناهجوی فلسطینی از مرد و زن و کودک دراردوگاه رها شده بود و تعداد بیشتری نیز ناپدید و ربوده شده بودند.
آنگ میگویدکه در آن زمان تیم پزشکی ما بصورت شیفتهای 72 ساعته مشغول به کار بود و 18سپتامبر پس از پایان محاصره اردوگاه توانست به آنجا وارد شود. صحنه آن زمانبسیار عجیب و دردناک بود و جسد هزاران مرد و زن لبنانی بر اثر تیرباران در ایناردوگاه در کنار هم افتاده بود.
آنگ بهتجدید خاطراتش با با پناهجویان فلسطینی در بیروت و غزه اشاره میکند و میگویدهنگام ورود به بیروت و سپس غزه بسیاری از آنها مرا به خانههای موقت و چادرهایصحرایی خود که پس از بیرون رانده شدن از فلسطین برپا کرده بودند، دعوت کردند. آنهابه من عکسهای سیاه و سفید و حتی کلیدهای قدیمی خانههای بزرگ خود را در فلسطیننشان میدادند که از سال 1948 به بعد دیگر آنجا را ندیده بودند و آروز داشتندباردیگر به خانههای خود بازگردند، اما همه آن آرزوهای شهروندان بیگناه فلسطینیدر صبرا و شتیلا به خاک سپرده شد.
آنگ باحضور در اردوگاه به زن زخمی برخورد میکند که در همان حالت نیمه جان از او میخواهدآخرین خونهای باقی مانده در بدنش را بگیرد و به فرزند زخمیاش تزریق کند و باوجود تلاش تیم پزشکی و نجات جان فرزند آن زن، اما چند ساعت بعد زن فلسطینی جان خودرا از دست میدهد. همچنین به گفته آنگ صحنه تقاضای دردناک مادران زخمی و نیمه جانیکه در اردوگاه با دیدن تیم پزشکی تلاش داشتند نوزدان خود را به پرستاران و پزشکانبسپارند، هرگز از ذهن این پزشک انگلیسی پاک نخواهد شد.

آنگ حتی بهکشف چند گوردسته جمعی در اردوگاه اشاره میکند و در پایان برایش این سوال باقی استکه چرا فلسطینینان در صبرا و شتیلا به رگبار بسته شدند؟ چرا جهان بازماندگانفلسطینی را فراموش کرد ؟ فلسطینینانی که به عنوان پناهجو به دنیا میآیند، بهعنوان پناهجو زندگی میکنند و به عنوان پناهجو از دنیا میروند.
در حالحاضر فقط 2 درصد فلسطینینان در لبنان دارای مجوز کار در برخی مشاغل غیرحرفهای میباشندو هیچ کدام از آنها نه کارت هویت و نه حق مالکیت و نه حتی حق بازگشت به وطنخود را دارا میباشند.
کوتاهاز کشتار صبرا و شتیلا
کشتار صبراو شتیلا به کشتار گسترده فلسطینینان ساکن در اردوگاهی به همین نام در غرب شهربیروت پایتخت لبنان اشاره دارد که در سال 1982 و در میانه جنگهای داخلیلبنان به وقوع پیوست. از آریل شارون، نخست وزیر سابق رژیم صهیونیستی که در آن زمانفرماندهی نظامیان اسرائیل در لبنان را در دست داشت به عنوان حامی اصلی نیروهایفالانژ لبنان که مرتکب این جنایت شدند یاد میشود.
تنها اقدامجهانی دولتها علیه این اقدام قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل بود که با 98 رایموافق و 19 رای مخالف و 23 رای ممتنع تصویب شد. با این حال بیشتر کشورهای غربی بهاین قطعنامه رای منفی و ممتنع دادند.
در عین حالواکنشهای مردمی در سایر کشورهای جهان و حتی اروپا به این واکنش بسیار گسترده بودو در ایتالیا کارکنان فرودگاهها، شرکت خطوط هواییاسرائیل ال عال را تحریم کردند. همچنین در سراسر اروپا نشانهایی باآرم ستاره داوود و صلیب شکسته پخش شد و مردم شعار«نازیسرائیل» سر دادند. در فرانسه معلمان یکی از بهترین دبیرستانها تمامیکلاسها را تعطیل کرده و طی نامهای به رئیسجمهور فرانسه خواهان قطع روابطدیپلماتیک و اقتصادی با اسرائیل شدند.
آمارمتفاوتی از سه روز کشتار در این اردوگاه منتشر شده اما حداقل هزار نفر و بیشتر تا3500 نفر آمار قربانیان غیرنظامی فلسطینی در این حادثه عنوان شده است.
منبع: الوقت ، 26/06/1396