روزنامه صهیونیستی “اسرائیل الیوم” در واکنش به حادثه ترور “فادی بطش” در مالزی نوشت:«او عضو جنبش حماس بود و سعی در ساخت هواپیماهای بدون خلبان (پهپاد) برای این جنبش را داشت. وی کارشناس انرژی های جایگزین و مهندس برق بود و یکی از مسئولان حماس به شمار می رفت.»
آنچه که اسرائیل الیوم نوشته است، نوعی اعتراف ضمنی به جنایت و توجیه آن به منظور سرپوش گذاشتن بر روی این جنایت است که رژیم صهیونیستی را در فهرست کشورهای قانون شکن قرار می دهد که تمامیت ارضی کشورها را نقض می کند و ارزشی برای قانون و عرف های بین المللی قائل نیست و حتی به دانشمندان و اهالی فرهنگ هم احترام نمی گذارد.
این اولین حادثه نبود و آخرین حادثه هم نخواهد بود. در پی موفقیت جنبش تحریم رژیم صهیونیستی؛ یعنی از 6 ماه قبل، اخباری مبنی بر تصمیم موساد برای هدف قرار دادن فعالان سیاسی و حقوقی و تمامی شخصیت هایی که به گسترش پویش تحریم رژیم صهیونیستی کمک می کنند، شنیده می شد و مطبوعات صهیونیستی اعلام می کردند که این گزینه در نهادهای امنیتی صهیونیستی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است و ترور بهترین راه این رژیم برای مقابله با شکست خود در مقابله با مخالفانش است و تفکر مبتنی بر حذف طر ف دیگر همیشه منجر به ارتکاب جنایت می شود.
ترور فادی بطش جنایتی بود که باعث شد بار دیگر حوادث جنایتکارانه علیه دانشمندان و شخصیت های فرهنگی فلسطینی و عرب طی ماه های گذشته که در هاله ای از ابهام به سر می برند، در کانون توجهات قرار گیرند؛ به طوری که ماه های فوریه و مارس سال جاری شاهد وقوع 3 جنایت علیه مخترعان فلسطینی و عرب بودند که مهمترین آنها “حسین خیر الدین” پژوهشگر لبنانی بود که در 25 فوریه گذشته با ضربات چاقو در منزلش در هلیواکس “کانادا” ترور شد. پس از او نیز “هشام مراد” دانشجوی دکترای فیزیک هسته ای در 28 فوریه در محل اقامتش در شهر مرسیلیا (فرانسه) هدف اصابت ضربات چاقو قرار گرفت. از سوی دیگر، شبهاتی درباره ترور “ایمان رزه” در شهر رام الله جریان دارد و بدنی ترتیب می بینیم که لیست ترورهای رژیم صهیونیستی ارتباطی به گرایشات سیاسی ندارد، بلکه مدارک عالی دانشگاهی و فعالیت های حقوقی و بشردوستانه هم برای ارتکاب چنین جنایت هایی کافی هستند، اما موساد زمانی مسئولیت این عملیات ها را بر عهده می گیرد که بتواند جنایت های خود را توجیه کند و سکوت نشانگر ناتوانی است. به عبارت دیگر، این سازمان در صورتی می تواند صدای خود را بالا ببرد که قدرت توجیه جنایت هایش را داشته باشد و بتواند به دستاوردهای سیاسی در عرصه داخلی دست پیدا کند.
واقعیت این است که رژیم صهیونیستی روز به روز منزوی‌تر می شود و شخصیت های فرهنگی و فعالان معظلی واقعی برای آن به شمار می روند. شکست آمریکا و رژیم صهیونیستی در سازمان ملل متحد در نتیجه رای منفی 128 کشور به انتقال سفارت آمریکا به قدس، یک پیروزی برای فلسطینیان بود و موضع جامعه بین المللی در قبال رژیم صهیونیسی را نشان داد. از همین رو، این رژیم تلاش می کند هر گونه تصویر درخشانی از ملت فلسطین و ملت های عربی در برابر جهانیان به عنوان یک ملت مبارز و موفق با وجود اشغالگران و اقدامات شان را خراب کند و الگوهای موفق را تخریب و یا کلا حذف کند؛ چرا که افراد موفق را سفرای واقعی ملت فلسطین و ملت های عربی می داند.
از سوی دیگر، این ادعای رژیم صهیونیستی که عملیات اخیر “تروریسم را هدف قرار داده بود، نباید نادیده گرفته شود و در همین راستا، تمامی جنایت های موساد طی دو سال گذشته فاش شوند و داستان پردازی های سطحی در این زمینه مورد قبول قرار گیرد. این رژیم سعی در ترور اهالی فرهنگ و دانشمندان فلسطینی و عرب را دارد و به تبعات و پیامدهای قانونی این کارها هم توجهی نمی کند.
در پایان باید گفت که رژیم صهیونیستی جنگ خود علیه فلسطینیان را در هر نقطه ای که باشند با استفاده از ابزارها و شیوه ها ادامه و توسعه می دهد و نوع برخورد آن با دانشمندان، فعالان، یا مقامات سیاسی و معترضان مسلمان هیچ تفاوتی ندارد و با همه آنها مانند نظامی و رزمنده رفتار می کند. تنها کاری که این رژیم به خوبی بلد است انجم دهد، قتل و ترور است و این رژیم ماشین ک ل و ترور است و هیچ روش دیگری برای برخورد با دشمنانش بلد نیست.
