از آن زمان که اهالی نوار غزه طی اقدامی تاریخی برای به دست آوردن مایحتاج زندگی خود به طرف مرزهای فلسطین و مصر هجوم بردند، نهادهای مختلف صهیونیستی به ویژه سیاستگذاران اصلی این رژیم همگی به این فکر افتاده اند که مانع تکرار یک چنین سناریویی در مرزهای کرانه باختری شوند.
رژیم صهیونیستی از تکرار یک چنین حادثه ای به شدت واهمه دارد و این ترس و بیم خود را در نوشته ها و تحلیلات و کتب و برنامه های خود آشکارا عنوان داشته است.
کمیته مردمی مقابله با محاصره با اقدامات خود از جمله تشکیل طولانی ترین زنجیره انسانی از گذرگاه رفح تا گذرگاه بیت حانون نوار غزه بر این رعب و وحشت صهیونیست ها افزوده است. اما نکته ای که در این جا می بایست بدان اشاره کرد این است که رعب و وحشت صهیونیست ها از این نیست که قادر به مقابله با حمله فلسطینان به مرزها نیستند رژیم صهیونیستی با توان نظامی که در اختیار دارد قادر است بسیاری از کشورها را از پای درآورد چه رسد به یک ملت بی دفاع و بی سلاح. در واقع آن چه که در دل این رژیم رعب انداخته است بیم از خدشه دار شدن چهره اش در میان جامعه جهانی است. این رژیم که در ده سال گذشته با استفاده از رسانه های گروهی مختلف در سطح جهان همواره خود را یک قربانی معرفی کرده چگونه می تواند ملتی تحت محاصره و بی دفاع را که به دنبال نسیم آزادی می گردد و می خواهد که برای خود دارو و مواد غذایی مورد نیازش را به دست آورد قتل عام کند.
اما آن چه که تاکنون پاسخی برای آن نیافته و برای ما مبهم است آن که چرا جنبش حماس ـ که دستگاه های تبلیغاتی آن از طریق تشریح محنت های ملت تاکنون فعالیت های گسترده ای را برای بیداری وجدان جهانیان به انجام رسانده است ـ هزاران نفر از فلسطینیان تحت محاصره را برای مشارکت در این زنجیره انسانی فرانخواند! چرا حماس به طور روزانه یا حداقل دوره ای یک چنین فعالیتی را ادامه نمی دهد! همه می دانیم که کوچکترین حادثه ای که برای رژیم صهیونیستی رخ می دهد این رژیم تا چه اندازه آن را در سطح جهان بزرگنمایی می کند بنابراین ما نیز می بایست به یک چنین فعالیت های تبلیغاتی ادامه دهیم تا سیمای شیطانی رژیم صهیونیستی را برای افکار عمومی جهان رسوا سازیم. چرا حماس یک تابلوی یادبود از اسامی قربانیان محاصره را در میدان سرباز گمنام در مرکز نوار غزه یا خیابان صلاح الدین در مقابل دروازه اصلی گذرگاه بیت حانون نصب نمی کند! ما با مطرح کردن این پیشنهادات قصد نداریم که ملت خود را در معرض حملات نظامیان صهیونیست قرار دهیم که البته تظاهرات یا عدم تظاهرات و مقاومت یا عدم مقاومت این ملت هیچ تاثیری در ارتکاب جنایات صهیونیست ها ندارند بلکه هدف اصلی ما این است که ترس و حشت بیشتری در دل های صهیونیست ها ایجاد کنیم و از طریق این فعالیت ها محنت های ملت فلسطین را به گوش جهانیان برسانیم.
