دوشنبه 23/سپتامبر/2024

66 سال از کشتار کفر قاسم گذشت

شنبه 29-اکتبر-2022

اشغالگران صهیونیست 66 سال پیش دست به جنایت وحشیانه‌ای در روستای کفر قاسم زدند که طی آن ده‌ها فلسطینی بی‌گناه از جمله شمار زیادی زن و کودک به شهادت رسیدند.
به گزارش مرکز اطلاع رسانی فلسطین، روستای کفر قاسم، نزدیک شهر قلقیلیه در جنوب طولکرم و در منطقه خط سبز بین فلسطین اشغالی و کرانه باختری رود اردن واقع است. جمعیت آن در سال 1922، 662 نفر در سال 1945، 1460 نفر و در سال 1961، 2450نفر بوده است.
رژیم صهیونیستی در سال 1956 به دنبال فعالیت های شدید ضد صهیونیستی در مصر، در یک همکاری آشکار با انگلستان و فرانسه ، طرح یک تجاوز مشترک به خاک مصر را تدارک دیدند.
ارتش صهیونیستی علاوه بر تجهیز و آماده ‏سازی ماشین جنگی خود برای آغاز تجاوز به مصر، عملیاتی انحرافی را نیز آغاز نمود و با انجام تحرکات وسیع در مرزهای شرقی خود، این توهم را ایجاد کرد که قصد حمله به “اردن” را دارد. این عملیات انحرافی تا روز آغاز جنگ با دقت دنبال شد و در غافل کردن دولت مصر از مرزهایش با فلسطین اشغالی کاملاً موفق بود.
آخرین مرحله این عملیات انحرافی، فاجعه‌ای در نزدیکی مرز اردن به وجود آورد. درست در همان روزی که جنگ آغاز شد، “گاردهای مرزی رژیم صهیونیستی” در نواحی مرزی اردن اندکی پس از ساعت 17 روز 29اکتبر، پلیس صهیونیستی بدون اعلام قبلی در شش روستای فلسطینی پست‌های ایست و بازرسی برپا کرد.
یکی از روستاهای مرزی “کفرقاسم” نام داشت. کدخدای این روستا، تنها سی دقیقه پیش از آغاز حکومت نظامی توسط “گارد مرزی” از ماجرا مطلع شده بود و برای او امکان نداشت که بتواند خبر برقراری حکومت نظامی را به روستائیانی که هنگام غروب آفتاب به خانه خود باز می‌گشتند برساند.
روز 29 اکتبر (8 آبان) 1956 نیروهای رژیم اشغالگر با حمله به روستای کفرقاسم مردان، زنان و کودکانی را که هنگام غروب به خانه‌هایشان باز می‌گشتند به رگبار بستند و جنایت دیگری را به کارنامه جنایت‌های وحشیانه خود اضافه کردند.
شیوه جنایت اشغالگران صهیونیست هم به این صورت بود که سربازان اسرائیلی به روستائیانی که دسته دسته یا به تنهایی از مزارع کشاورزی به سمت خانه‌های خود باز می‌گشتند سؤال می‌کردند «اهل کفرقاسم هستید؟ و اگر جواب مثبت بود همان جا تیرباران می‌شدند.»
در این حمله ناجوانمردانه 6 زن و 23 کودک فلسطینی هم به شهادت رسیدند و این در حالی بود که به التماس‌ها و ضجه‌های زنان برای عدم کشتن فرزندانشان توجهی نداشتند و همه را به رگبار بستند.
هدف جنایتکاران صهیونیست تخلیه روستا و مجبور ساختن ساکنان آن برای ترک روستا بود. و فاجعه‌بارتر این که افسران و سربازان اسرائیلی مسئول این جنایت ترفیع و اضافه حقوق هم گرفتند!

لینک کوتاه:

کپی شد