مخالفت جامعه اسرائیلی با اجماع جهانی در نوع خود پدیده ای بی نظیر یا حداقل کم نظیر است. بعید است بتوان در همه جوامع و ملتهای عالم ملتی را یافت که تا این اندازه مخالف ارزشهای جهانی و بین المللی باشد.
انتخابات پر سروصدای اسرائیل برگزار شد و نتایج آن مشخص نمود بنیامیننتانیاهو می تواند یکبار دیگر – برای پنجمین بار – نخست وزیر اسرائیل شود ورکورد نخست وزیری را در اسرائیل بشکند. پیش بینی می شود طی روزها و هفتههای آتی این تحول مهم در مرکز اخبار و تحلیلهای رسانه های خبری بزرگ منطقه وجهان باقی بماند. این تحلیلها نقطه نظرات مختلفی را در باره این رویدادمهم مطرح می کنند اما بخش عمده ای از آنها در ارائه یک تصویر واحد ازانتخابات اسرائیل مشترک می باشند. این تصویر عمدتا از سوی رسانه های غربیمنتشر می شود اما تحلیل گران بسیاری را در کشورهای دیگر و حتی در کشور ماتحت تاثیر قرار داده است.
براساس این تصویر اسرائیل یک دموکراسی لیبرال – مشابه دموکراسیهای غربی –است که همه گرایشهای یک جامعه سیاسی مدرن – راستها، چپها، میانه روها وحتی افراطی ها – در انتخابات حضور دارند و با تایید و پشتیبانی مردم بهمجلس راه می یابند. از این چشم انداز گاهی – و بندرت – دموکراسی های لیبرالتحت تاثیر جریانهای افراطی قرار می گیرند و دست به انتخاب شخصیتهایی میزنند که با ارزشهای مدرن و لیبرال سر سازگاری ندارند. بسیاری از رسانه هایغربی از این چشم انداز به انتخابات اخیر اسرائیل و انتخاب نتانیاهو مینگرند. از انتخاب نتانیاهو به گونه ای ابراز نگرانی می نمایند که گویی ازتخمهای خوش رنگ بلبلی خوش آواز زاغی کریه سربرآورده است. این تحلیلها متضمناین معناست که اگر رقبای نتانیاهو و احزاب رقیب توفیق می یافتند اسرائیلاز افراطی گری فاصله گرفته و در مسیر دیگری قرار می گرفت.
در این نگاه – که از سوی رسانه های غربی بسیاری ترویج می شود –اسرائیل کشوری غربی و نظام آن نمونه ای از دموکراسی لیبرال تصور می شود.توجه به واقعیتهای انتخابات اسرائیل – بویژه انتخابات اخیر – راهنمای خوبیبرای ارزیابی این فرضیه می باشد:
در فرآیند انتخابات – از هر نوع آن – کاندیداها و جریانهای حاضر تلاش میکنند با تاثیر گذاشتن بر افکار عمومی آرای آنان را به سوی خود جذب نمایند.مسیر مستقیم چنین فعالیتی اتخاذ مواضعی – در حوزه های مختلف سیاسی،اقتصادی و … – است که مورد پسند و علاقه مردم قرار می گیرد. از اینرواظهارات و مواضع کاندیداها در ایام تبلیغات انتخاباتی معیار بسیار روشنی ازخواسته های واقعی است که در یک حوزه انتخابیه – چه ملی و چه محلی – وجوددارد. تبلیغات انتخاباتی احزاب و کاندیداهای درگیر در یک انتخابات رامیتوان در نزدیک شدن حداکثری به این خواسته ها خلاصه نمود. این امر در همهانتخاباتهای جدی – از جمله انتخابات در ایران – مصداق دارد. در ایران نیزدر ایام تبلیغات انتخاباتی مسابقه ای میان جناحهای سیاسی بر سر نزدیک شدنبه خواسته ها و مطالبات ملت جریان می یابد. از اینرو این ایام بهترین فرصتآشنایی با مطالبات واقعی مردم است. مطالباتی که کاندیداها در طرح و دفاع ازآن از یکدیگر سبقت می گیرند.
اظهار نظرها و مواضع جناحهای مختلف اسرائیل در جریان تبلیغات انتخاباتیاخیر میتواند به خوبی نشان دهد مردم در این کشور چه خواسته هایی دارند. اینخواسته ها طیف وسیعی از مطالبات سیاسی، اقتصادی و … را در برمی گیرد امادسته ای از آنها در ارتباط با ارزشهای لیبرال و دموکراتیک است. ارزشهاییکه تمدن غربی آنها را ارزشهای مشترک دموکراسیهای لیبرال و عناصر اصلی اینتمدن بشمار می آورد.
انعکاس این دسته از مطالبات و ارزشها در مواضع رقبای انتخاباتیاسرائیل در این مقاله مورد توجه و بررسی قرار خواهد گرفت. با بررسی اینمواضع آنها در در دو دسته اصلی زیر – آنچه کاندیداهای اصلی انتخابات مطرحکردند و آنچه مطرح نکردند – تقسیم بندی کرده است:
1- بخش قابل توجهی از مواضع شانسهای اصلی انتخابات در اسرائیل – و نه فقط نتانیاهو – در جریان تبلیغات انتخاباتی در چند محور نژادپرستی، نقض حقوق بشر، تقویت دیکتاتوری یهودی و نقض حقوق بین الملل و قطعنامه های بین المللی قابل ارزیابی می باشد.
مواضع همه احزاب اصلی صهیونیستی حاوی مواردی است که نژاد یهودی در آنمورد ستایش قرار گرفته و حقوق آن بر حقوق سایر نژادهای موجود در کشور برتریداده می شود و از آن سوی نژاد عربی مورد نکوهش و سرزنش قرار گرفته ودرخواستهایی برای سلب حقوق آنان، از جمله اخراج آنها از کشور، مطرح میگردد. در حوزه حقوق بشر نیز کاندیداهای اصلی در ستایش نقض حقوق اعراب کشور وحتی افتخار به کشتن آنها با هم رقابت می کنند.
اولین ویدئوهای تبلیغاتی بنی گانتس – رقیب اصلی نتانیاهو – بهنقش وی (به عنوان فرمانده ارتش اسرائیل) در حمله مرگبار سال ۲۰۱۴ ارتش اینکشور به غزه می پردازد. این فیلم تکان دهنده شمارشگری دارد که آمار کشتههای فلسطینی در جریان این حمله را از عدد ۱ تا ۱۳۶۴ شمارش کرده و به ایندستاورد گانتس افتخار می کند و در صحنه ای دیگر تخریب وسیع غزه در جریاناین حمله و به تعبیر فیلم بازگرداندن این مناطق به عصر حجر را مورد ستایشقرار می دهد.
برغم انتقاد شدید همه سازمانهای بین المللی از اسرائیل بخاطر نقض حقوقفلسطینی ها در غزه، محاصره مرگبار این باریکه و ارتکاب جنایات جنگی علیهفلسطینی ها و سرکوب خشن و خونین راهپیمایی بازگشت (که به کشته شدن صدهاغیرنظامی بیگناه از جمله کودکان، زنان، پرستاران و خبرنگاران انجامیدهاست)، تقریبا همه احزاب اسرائیلی خواهان شدت عمل بیشتر نیروهای اسرائیلیعلیه غزه و مردم آن شده اند.
رهبران این احزاب به رای دهندگان وعده می دادند در صورتی پیروزی درانتخابات برخورد شدیدتری با فلسطینی های غزه خواهند نمود. همه احزاب حاضرخواهان دیکته خواست یهودیها بر سایر شهروندان اسرائیل، اعم از مسلمان ومسیحی، شده و از یهودی کردن تمامی اسرائیل دفاع می کردند. در این راستادموکراسی لیبرال عاملی مزاحم تلقی می شد و فاشیسم مورد ستایش قرار گرفت.فیلم تبلیغاتی شاکید وزیر دادگستری اسرائیل حاوی بخشهایی است که او می گویدفاشیسم برای او عطر دموکراسی دارد.
هرآنچه جامعه بین المللی در مورد مسئله فلسطین/اسرائیل به تصویب رساندهدر تبلیغات انتخاباتی اسرائیل مورد مخالفت شدید قرار گرفت. تشکیل کشورفلسطینی، تخلیه شهرکهای یهودی نشین کرانه باختری، عقب نشینی از جولان، عقبنشینی از کرانه باختری و بیت المقدس شرقی و سایر مواضعی که اسرائیل به موجبحقوق بین الملل و قطعنامه های صادره از سازمان ملل موظف به اجرای آن استمورد مخالفت همه کاندیداهای اصلی انتخابات قرار گرفت.
بنیامین نتانیاهو وعده انضمام شهرکهای کرانه باختری به اسرائیل را داد.همه احزاب تاکید می کردند با تشکیل یک کشور مستقل فلسطینی در تمامی کرانهباختری مخالفت خواهند نمود. کشوری که اینک عضو سازمان ملل متحد است و نزدیکبه ۱۵۰ کشور جهان آن را به رسمیت شناخته اند.
2– خواسته ها و مواضعی که از سوی کاندیداهای اصلی مطرح نشد نیز گویای حقایق مشابهی است:
هیچ یک از کاندیداهای اصلی خواهان تقویت دموکراسی و گسترش آزادی دراسرائیل نشدند. مواضع بسیاری از آنها، چون مواضع شاکید، در جهت تضعیفدموکراسی و محدود نمودن آزادی بود. هیچ یک از کاندیداهای اصلی خواهاناحترام بیشتر به حقوق بشر و کاهش نقض حقوق بشر در اسرائیل نبودند. هیچ یکاز آنها خواستار احترام به حقوق بین الملل و قوانین و قطعنامه های بینالمللی نشدند. قانون نژادپرستانه دولت-ملت یهودی که چندی پیش در کنستاسرائیل به تصویب رسید، مورد مخالفت احزاب اسرائیلی قرار نگرفت. اقداماتاسرائیل در نقض حقوق فلسطینی ها مورد اعتراض هیچ حزبی قرار نگرفت. احزاباسرائیلی به این مواضع بسنده نکرده بلکه شهروندان و رای دهندگان اسرائیلیرا تهدید نمودند اگر رقیب در انتخابات پیروز شود چنین امتیازاتی را به دنیاو فلسطینی ها خواهد داد.
آنچه در دو شماره اخیر در مورد مواضع احزاب اسرائیلی ذکر شد ناظر برمواضع همه احزاب اصلی اسرائیل (شامل لیکود، کار، آبی سفید، راست جدید، شاس،یهودیت توراتی، اسرائیل بیتنا، خانه یهودی) است که همگی در انتخابات اخیرشرکت داشتند. در این تحلیل مواضع احزاب ضعیف عربی و همچنین حزب کوچک وحاشیه نشین مرتص (که مورد حمایت بسیاری از اعراب اسرائیل است) مد نظر قرارنگرفته است.
بررسی مواضع احزاب اسرائیلی و نتایج آن نشان می دهد در صورتپیروزی هر یک از احزاب اصلی صهیونیستی در اسرائیل اوضاع برای دموکراسی،آزادی، حقوق بشر، قوانین بین المللی و بشردوستانه تغییری نمی کرد. نه تنهاتغییر نمی کرد بلکه پیروزی برخی از آنها میتوانست اوضاع را بدتر نماید.بنابراین نتانیاهو و مواضع وی نماینده بدیها و افراط گریهای اسرائیل – و یکاستثنا – نیست، بلکه نماینده واقعی واقعیتهای اسرائیل و جامعه یهودی آناست.
دفاع همه جریانهای اصلی انتخاباتی از ارزشهای ضد لیبرال نشان از محبوبیتاین مواضع در میان همه طیفهای جامعه یهودی دارد. این نتایج نشان می دهدبرخلاف دموکراسیهای غربی ارزشهای لیبرال در اسرائیل اولویتی اساسی نیست.اولویت اساسی از نظر رای دهندگان یهودی اسرائیل ارزشهایی است که ساخته وپرداخته ایدئولوژی نژادپرست صهیونیسم است. بر این اساس تا زمانی که جامعهاسرائیلی اسیر ارزشهای ایدئولوژیک است تغییر احزاب در اسرائیل نمی تواندپیام آور تغییری مثبت در اسرائیل باشد.
نتایج فوق همچنین نشان می دهد مخالفت جامعه اسرائیلی با اجماعجهانی در نوع خود پدیده ای بی نظیر یا حداقل کم نظیر است. بعید است بتواندر همه جوامع و ملتهای عالم ملتی را یافت که تا این اندازه مخالف ارزشهایجهانی و بین المللی باشد. سند دیگر این واقعیت محبوبیت بالایشخصیت افراطی ترامپ در اسرائیل است. نظرسنجیها نشان داده است بیشترینمحبوبیت ترامپ در میان همه ملتهای جهان متعلق به جامعه اسرائیلی است. ایننظرسنجی ها احتمالا میتواند نشان دهد هیچ ملتی در جهان به اندازه ملتاسرائیل با سازمان ملل متحد دشمنی و ضدیت ندارد. بعید است بتوان این حجم ازمخالفت با ارزشهای بین المللی و لیبرال، حقوق بشر، دموکراسی، آزادی، حقوقبین الملل و صلح طلبی را در جای دیگری از کره خاکی یافت.
نتایج مندرج در بندهای ۱ و ۲ این مقاله در خصوص مواضع احزاب اسرائیلیمحصول بررسی اجمالی این موضوع می باشد. در صورت تایید این نتایج در تحقیقیجامع، خصوصیتهای ذکر شده میتواند جامعه اسرائیلی، و نه فقط حکومت اسرائیل،را به عنوان یکی از منحط ترین جوامع بشری عصر حاضر معرفی نماید. جامعه ایکه برغم تبلیغات سنگین رسانه ای فرسنگها از ارزشهای لیبرال دموکراسی حاکمبر تمدن غربی فاصله دارد.
منبع: خبر آنلاین
