اظهارات دان حالوتس، رئيس پيشين ستاد مشترك ارتش رژيم صهيونيستي كه فرماندهي نيروي هوايي اين رژيم را نيز در پرونده خود دارد، در خصوص حمله به ايران باعث غافلگيري همگان شد. وي در مصاحبه هاي اخير خود با رسانه ها و مطبوعات اعلام كرد: “بر اساس اطلاعات موجود، اسرائيل هرگز توان حمله به تاسيسات هسته اي ايران را ندارد.”
حالوتس در ادامه تصريح كرد: “نظر بنده در اين رابطه بر اساس آشنايي و آگاهي است كه نسبت به توان ارتش اسرائيل و نيز اهداف و مواضعي دارم كه قرار به هدفگيري آنها مي باشد.”
وي خاطرنشان ساخت: “ناتواني اسرائيل در حمله به پروژه هسته اي ايران ريشه در گستردگي تاسيسات اتمي اين كشور در نقاط مختلف دارد يعني اينكه تاسيسات مذكور در بخش هاي مختلف جغرافيايي اين سرزمين جاي دارد. از سوي ديگر، ايراني ها تاكيد بسياري بر انجام فعاليت هاي هسته اي در عمق زمين دارند كه اين امر شانس نيروي هوايي در هدفگيري تاسيسات اتمي را بسيار پايين مي برد. ضمنا اسرائيل اگر در انديشه توقف برنامه هاي هسته اي ايران است، بايد امكانات لوجستيكي بسياري را در اختيار داشته باشد.”
يگال شاوولي از ژنرال هاي ذخيره رژيم صهيونيستي بر اين باور است كه موفقيت اين رژيم در حمله به تاسيسات هسته اي ايران تنها در صورتي با موفقيت همراه خواهد شد كه كشورهاي عربي نيز در اين امر با تل آويو همكاري كنند و به جنگنده هاي صهيونيستي اجازه استفاده از حريم هوايي شان را بدهند.
اين مقام نظامي صهيونيست معتقد است: “فرض مي گيريم كه جنگنده هاي ارتش عبري در ورود به حريم هوايي ايران موفق عمل كردند، هيچ تضميني وجود ندارد كه نيروهاي نظامي اين كشور هواپيماهاي ما را غافلگير و تعداد زيادي از آنها را شكار نكنند كه البته اگر اين اتفاق بيافتد عملا به معناي شكست اسرائيل در عمليات خواهد بود حتي اگر در اين ميان تعدادي از تاسيسات اتمي ايران هدف قرار گيرد.”
وي در ادامه مي افزايد نكته اي كه هيچ اختلافي در خصوص آن وجود ندارد، اين است كه حمله به ايران يك ريسك خطرناك به شمار مي رود و در اين نكته ترديدي نمي توان روا داشت كه ايرانيان نيز به شديدترين وجه ممكن هر گونه حمله اي را پاسخ مي دهند و اين امر به معناي تهديد گسترده منطقه و جامعه جهاني است. بسياري از محافل سياسي پيش بيني مي كنند كه حمله به ايران اين ريسك را با خود دارد كه ايران نيز به شكلي گسترده اين حملات را پاسخ بدهد و به همين خاطر ايالات متحده به صهيونيست ها اجازه چنين كاري را نمي دهد. يكي از مهم ترين دلايلي كه دولت اوباما را به سمت بازداشتن صهيونيست ها از اقدام نظامي عليه تهران سوق مي دهد، هراسي است كه وي از هر گونه اقدام ايران عليه نيروهاي آمريكايي در عراق، افغانستان و خليج فارس دارد ؛ زيرا ايراني ها مي توانند تهديدي جدي براي تداوم حضور آمريكايي ها در منطقه و نيز منافع خاورميانه اي اين كشور باشند.
شاولي خاطرنشان مي سازد كه اگر تل آويو دست به اقدام نظامي عليه تهران بزند، واشنگتن نيز مجبور به دخالت مي شود و اين همان سناريوي هولناكي است كه اوباما از آن مي گريزد و هراس دارد ؛ زيرا وي به خوبي مي داند كه مردم آمريكا او را براي جنگ هاي بيشتر انتخاب نكرده اند، بلكه انتظارشان از او جلوگيري و جبران اشتباهات دولت پيشين اين كشور مي باشد كه علاوه بر بروز جنگ، باعث لطمه خوردن به جايگاه جهاني واشنگتن شده است.
بد نيست بدانيد كه اخيرا پژوهشي در اراضي اشغالي “اسرائيل”انجام گرفته و در آن نسبت به پيامدهاي جنگ ميان ايران و رژيم صهيونيستي هشدار داده شده و آمده است: “اين جنگ ـ در صورت بروز ـ ويرانگر و طولاني مدت خواهد بود و دامنه آن به شكل عجيبي گسترش خواهد يافت.”
موشه فرد در اين پژوهش كه با عنوان “جنگ ميان ايران و اسرائيل” انجام گرفته و توسط مركز مطالعاتي بگين ـ سادات منتشر شده، آورده است: جنگ ميان تهران و تل آويو ـ در صورت بروز ـ تنها به خاطر برنامه هاي هسته اي ايران نيست ؛ بلكه ريشه در تنفر ديني و سياسي است كه دو طرف نسبت به يكديگر دارند.”
در پژوهش مذكور آمده است كه اگر مقاومت اسلامي لبنان در پاسخ به حملات رژيم صهيونيستي به ايران، اراضي اشغالي را با موشك هدف قرار دهد و اين رژيم نيز به بهانه از بين بردن موشك هاي تحت اختيار حزب الله، به لبنان حمله كند بايد منتظر يك جنگ چريكي طولاني مدت مانند جنگ اول لبنان در سال 1982 باشد.
روفين بديهتسور، فرمانده پيشين نيروي هوايي ارتش رژيم صهيونيستي نيز با خطرناك خواندن هر گونه حمله به ايران، گفت حتي اگر اين حمله با موفقيت همراه باشد تنها باعث كند شدن حركت برنامه هاي هسته اي تهران مي شود ؛ ولي هرگز باعث نابودي آن نمي گردد و ايراني ها از اين حمله به عنوان فرصتي براي افزايش فعاليت هاي اتمي خويش و نيز موفقيت در اين زمينه استفاده خواهند كرد.
برخي رسانه هاي صهيونيستي نيز مي گويند كه مراكز تصميم گيري در تل آويو كاملا نسبت به خطرات ناشي از هر گونه حمله به تاسيسات هسته اي ايران آگاه هستند ؛ ولي در عين حال، به واشنگتن در مورد اجتناب از اين حمله تعهدي نمي دهند تا از اين طريق از آمريكايي ها باج خواهي كنند و آنها را به سمت جلب موافقت كشورهاي مختلف براي اعمال مجازات هاي اقتصادي بيشتر عليه تهران بكشانند. به هر حال، صهيونيست ها به خوبي از ميزان هراس دولت اوباما از تاثير پيامدهاي هر گونه حمله نظامي تل آويو به تاسيسات هسته اي ايران بر منافع آمريكا كاملا آگاه هستند.
برخي مقامات صهيونيستي نيز از دولت نتانياهو مي خواهند كه به ايران اجازه بدهد تا به يك قدرت هسته اي تبديل شود و براي تضمين امنيت خويش به دنبال راهكارهاي ديگري باشد.
ايتان هابر از روزنامه نگاران برجسته صهيونيستي كه در گذشته به عنوان رئيس دفتر اسحاق رابين، نخست وزير اسبق رژيم اشغالگر قدس فعاليت داشته است، مي گويد: “بايد توان هسته اي ايران را بپذيريم ؛ زيرا تمامي شواهد و قرائن حكايت از آن دارد كه اسرائيل توان مقابله با برنامه هاي اتمي ايران را ندارد.”
چيزي كه بيش از همه ترس را در وجود ايتان هابر بر مي انگيزد، امكان همپيماني ايران، سوريه و تركيه است كه به نظر وي به عنوان يك سناريوي هولناك و رعب انگيز به شمار مي رود. اين روزنامه نگار صهيونيستي مي گويد: “بازداشت تعداد زيادي از افسران ارتش تركيه ثابت كرد كه ديگر ما نمي توانيم به همپيماني كه با فرماندهان ارتش اين كشور داشتيم، حساب كنيم و از طريق آنان، مانع از اجراي اين سناريو شويم.”
توصيه رئيس دفتر اسحاق رابين، نخست وزير اسبق رژيم صهيونيستي به مراكز تصميم گيري در تل آويو اين بود كه هر چه سريع تر يك ائتلاف دفاعي با حضور آمريكا تشكيل دهند. وي اظهار داشت كه نبايد به بهانه اينكه ائتلاف مذكور باعث ايجاد محدوديت هايي براي صهيونيست ها مي شود و مانع از آن مي گردد كه تل آويو به تنهايي در مورد هر گونه اقدام عليه دشمنانش تصميم گيري نمايد، از اين ائتلاف امتناع ورزيد.
به طور خلاصه مي توان كه بر خلاف ادعاهاي شان، صهيونيست ها توان استفاده از گزينه نظامي را عليه فعاليت هاي هسته اي ايران اسلامي ندارند ؛ ولي در عين حال، مي خواهند با استفاده از احساس رايج در جامعه جهاني نسبت به رژيم صهيونيستي به عنوان قدرتي كه هرگز جرات حساب كشيدن از آن را ندارد، كشورهاي جهان را به سمت باج دهي بيشتر و نيز اعمال مجازات هاي فزون تر عليه ايران سوق دهند.
