رئیس تشکیلات خودگردان جمعه گذشته و در پایان دیدار خود با نیکولا سارکوزی، رئیس جمهور فرانسه خواستار ارسال نیروهای بین المللی به نوار غزه شد و در توجیه این کار خود گفت که حضور این نیروها برای بسترسازی جهت برگزاری انتخابات زودهنگام پارلمانی یک ضرورت است. ابومازن با طرح این درخواست شوک سنگینی را به ملت فلسطین وارد آورد.
ابومازن پیش از طرح مسئله ارسال نیروهای بین المللی در پاریس، در کنفرانس بین المللی سوسیالیزم تاکید کرد که همه باید برای محاصره حکومت حماس در نوار غزه بکوشند.
نکته ای که از همه عجیب تر و غافلگیر کننده تر می باشد، همسو بودن اهداف ابومازن با برنامه های نمادهای فاشیسم و تندروی در رژیم صهیونیستی است که آنها نیز ـ همچون ابومازن ـ خواستار ارسال نیروهای بین المللی جهت براندازی دولت حماس در نوار غزه هستند.
در حالی ابومازن ارسال نیروهای بین المللی به غزه را خواستار شد که “افیگدور لیبرمن” معاون نخست وزیر رژیم صهیونیستی که رهبری حزب راستگرا و افراطی “اسرائیل خانه ما” را به عهده دارد، سفر خود را به اروپا ادامه می داد و با نمایندگان کشورهای عضو ناتو دیدار می کرد تا از این طریق بتواند آنها را در زمینه ارسال نیروهای ناتو به غزه قانع کند.
چیزی که باعث هر چه زشت تر شدن درخواست ابومازن شده، این حقیقت است که اسرائیل و به زبان لیبرمن تروریست اهدافی را برای این نیروها تعیین کرده که شامل جلوگیری از هر گونه اقدام مقاومت در هدف قرار دادن عمق اسرائیل، متوقف ساختن روند قاچاق اسلحه و وسایل جنگی از طریق مرز مصر و از بین بردن شاخه های نظامی جنبش های مقاومت فلسطین می باشد و بعد هم اعلام کرده است: “در صورت موفقیت نیروهای بین المللی در انجام ماموریت محوله، هدف مشترک اسرائیل و ابومازن که همان نابودی دولت حماس در نوار غزه می باشد، محقق گشته است.”
واقعا باعث تاسف است که اهداف ابومازن همسو با اهداف افیگدور لیبرمن، نماد تروریسم صهیونیستی است که همیشه خواستار بمباران بازارها و مساجد غزه با اف ـ 16 می شد و تاکید می کرد که باید فلسطینیان را از کرانه باختری و نوار غزه اخراج کرد و در منطقه سینا اسکان داد.
آری! ابومازن با فردی اشتراک اهداف دارد که در برنامه انتخاباتی خود بندی را گنجانده بود که بر ضرورت حاکمیت یهودیان بر مسجدالاقصی و جلوگیری از حضور مسلمانان تاکید داشت. لیبرمن ترویست همانی است که می گفت باید کاخ ریاست جمهوری سوریه را بمباران کرد و سد “عالی” مصر را نیز هدف قرار داد تا آب آن شهرهای مصر را با خود ببرد.
بسیاری از صاحب نظران فلسطینی بر این باورند که ابومازن با اصرار خود در زمینه استقرار نیروهای بین المللی در نوار غزه می خواهد ماجرای افغانستان و عراق را در غزه تکرار کند. رئیس تشکیلات خودگردان با زیر پا گذاشتن پروژه ملی دیگر شایستگی و کفایت خود را از دست داده است و جنبش حماس نیز او را متهم می کند که می خواهد همچون کرزای ـ سوار بر تانک های آمریکایی ـ وارد غزه شود.
به هر رو، حتی اگر بخواهیم مسئله اشتراک اهداف میان ابومازن و لیبرمن و همچنین انتقادات حماس از این رئیس تشکیلات خودگردان را نادیده بیانگاریم ؛ ولی این سوال مطرح می شود: چرا ابومازن خواستار استقرار نیروهای بین المللی در کرانه باختری نشد تا اینکه نیروهای مذکور از ملت فلسطین در مقابل اقدامات جنایتکارانه دشمن صهیونیستی حمایت کنند؟
در این نکته هیچ بحثی نیست که هدف ابومازن از طرح درخواست استقرار نیروهای بین المللی در نوار غزه انتقام گرفتن از حماس است، به ویژه بعد از آنکه جنبش مذکور کنترل نوار غزه را به دست گرفت. طرح چنین درخواستی از سوی ابومازن حکایت از سردرگمی و همچنین ناتوانی اش در یافتن مسیر درست است.
رئیس تشکیلات خودگردان بعد از آنکه موفق نشد که حماس را با خود همراه سازد، دست به دامن برنامه ها و طرح های آمریکایی شد با این گمان که نسخه آمریکا همیشه موفق است ؛ بدون آنکه شکست مفتضحانه سیاست آمریکا در عراق و افغانستان را به یاد آورد.
در این نکته تردیدی نیست که حمایت آمریکا از طرح ارسال نیروهای بین المللی به نوار غزه بخش دوم سریال “هرج و مرج هدفمند” است که کاندولیزا رایس، وزیر امور خارجه آمریکا مطرح ساخته است ؛ البته بخش اول این سریال که در چارچوب برنامه کیت دایتون ارائه شد، شکست خورد. طرح دایتون مربوط به ایجاد شرایطی بود که در آن درگیری های بلند مدت داخلی در فلسطین آغاز شود و به خروج حماس از دایره فعالیت سیاسی بیانجامد.
چیزی که جای تردیدی ندارد، آن است که امید ابومازن، آمریکا و اسرائیل به نیروهای بین المللی به نتیجه نخواهد رسید ؛ زیرا قدرت نیروهای بین المللی هرگز از نیروهای اسرائیلی که موفق به سرکوب گروه های مقاومت نشدند، بیشتر نیست. از سوی دیگر، با وجود تلاش ها بی وقفه “لیبرمن” نماد فاشیسم در رژیم صهیونیستی برای استقرار نیروهای بین المللی و موافقت اولمرت با این امر، ولی بسیاری از مقامات و صاحب نظران این رژیم در امکان اینکه نیروهای مذکور در جهت خدمت به اهداف صهیونیسم گام بردارند، مردد هستند.
ژنرال رونی دانیل، تحلیلگر نظامی کانال دوم تلویزیون رژیم صهیونیستی می گوید: “اگر اسرائیل با ارسال نیروهای بین المللی به غزه موافقت کند، مرتکب یک خطای استراتژیک شده است ؛ زیرا این نیروها توان مهار جنبش های مقاومت و جلوگیری از حملات موشکی گروه های فلسطینی به شهرک های صهیونیست نشین را ندارند.”
این چهره نظامی صهیونیست معتقد است که حضور نیروهای بین المللی در منطقه باعث فاجعه بار شدن اوضاع امنیتی می شود به این معنا که در صورت استقرار این نیروها، ارتش عبری توان فعالیت علیه جنبش های مقاومت را نخواهد داشت.
ژنرال آموس جلبوع، رئیس پیشین بخش پژوهش های اطلاعات نظامی رژیم صهیونیستی می گوید: “کشته شدن شماری از فلسطینیان به دست نیروهای بین المللی تنها باعث می شود که آنان در صف حماس قرار گیرند. ضمن آنکه ابومازن نیز چهره فردی را پیدا می کند که تنها بر اساس برنامه های اسرائیل عمل می کند.”
ژنرال هارون زیوی، رئیس پیشین سازمان اطلاعات نظامی رژیم صهیونیستی نیز در خصوص استقرار نیروهای بین المللی در نوار غزه گفت: “انگیزه نیروهای مذکور برای نبرد و جنگ، در مقایسه با نیروهای مقاومت فلسطین بسیار کمتر است.”
وی در ادامه هشدار داد: “کشورهایی که نیروهای خود را به نوار غزه ارسال داشته اند، در نتیجه حجم بالای تلفات مجبور به بیرون کشیدن نیروهای شانمی شوند. از سوی دیگر، ارسال نیروهای بین المللی حماس را در مقابل مسئولیتی که در قبال محاصره اقتصادی مردم فلسطین دارد، معاف می کند.”
