درست در زمانی که عده ای خواستار تشکیل کمیته بین المللی بی طرف در جهت تحقیق در مورد کشتار در کاروان آزادی هستند، رژیم صهیونیستی با کبر و خودخواهی و نافرمانی و تمرد از مصوبات و قطعنامه های بین المللی با بین المللی شدن این موضوع و مشارکت کشورهای جهان بجز آمریکا در آن مخالفت می ورزد تا خود قاضی و محکوم بیگناه باشد و از این طریق بر جنایات خود سرپوش بگذارد.
جای تعجب است که این رژیم می خواهد در آن واحد دو نقش یعنی نقش قاضی و متهم را بازی کند که این بدین معناست که متهم باید از خود بازجویی کند. آیا چنین عملی مضحک و مسخره نیست؟ دولت اشغالگران با تشکیل کمیته تحقیق بین المللی بی طرف مخالفت می ورزد و وقاحت را به حدی می رساند که در مورد اتهامات وارده از سوی سازمان حقوق بشر وابسته به سازمان ملل خود را به تجاهل می زند و انتظار دارد در این زمینه کمیته اسراییلی با صلاحدید خود اشغالگران تشکیل شود و صلاحیت ها و اختیارات آن را نیز خودشان تعیین کنند. چگونه می توان تشکیل چنین کمیته ای را پذیرفت و به صداقت آن اطمینان داشت که از سوی دولت متهم به ارتکاب جنایات جنگی و راهزنی دریایی در آب های بین المللی تشکیل شده باشد. قطعا چنین کمیته ای نه تنها بر اساس قوانین بین المللی نیست بلکه از نگاه قوانین خود “اسراییل” نمی تواند وجهه قانونی داشته باشد.
ما کمیته های تحقیق اسراییلی را بارها آزموده ایم. این کمیته ها هیچگاه در تحقیقات خود جدی نبوده و جنایتکاران را مجازات نکرده اند و تشکیل چنین کمیته ای می تواند، نشان ” دمکراسی بیمار و فلج” باشد و بس. از جمله این کمیته های تحقیق بی اثر می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1ـ کمیته تحقیق رسمی سال 1967 که پس از اعتراضات بین المللی در مورد کشتارهای ارتش در جنگ 67 تشکیل گردید.
2ـ کمیته ” اگرانات” که پس از جنگ اکتبر 1973 تشکیل شد.
3ـ کمیته ” کهان” که به دنبال کشتار صبرا و شتیلا در سال 1982 تشکیل گردید.
4 ـ کمیته تحقیقی که شامیر پس از کشتار الاقصی در سال 1991 آن را تشکیل داد.
5ـ کمیته تحقیق ” شمغار” که پس از کشتار حرم ابراهیمی در سال 1994 تشکیل شد.
6ـ کمیته کشتار جنین که شارون آن را در سال 2002 تشکیل داد.
7 ـ کمیته وینوگراد که پس از جنگ تابستان در جنوب لبنان در سال 2006 تشکیل شد.
8 ـ کمیته تحقیقی که اولمرت پس از جنگ اخیر غزه تشکیل داد تا جایگزینی برای گزارش سازمان حقوق بشر سازمان ملل متحد به نام ” گزارش گلدستون” در سال 2009 باشد.
علی رغم این که اشغالگران این کمتیه ها را مستقل می دانند ولی همه می دانند که این کمیته ها داخلی و کاملا وابسته به نهادهای نظامی “اسراییل” هستند. این کمیته ها برای تجربه و عبرت آموزی تشکیل می شوند و در واقع نوعی مانور نظامی هستند که تنها ارتش از آن ها سود می برد و هدف از تشکیل آن ها محاکمه و مجازات جنایاتکاران نیست. ایهود باراک در جنگ اخیر برای تشکیل آن شرط تعیین کرده بود که نباید این کمیته ها مسئولیت چیزی را برعهده ارتش بدانند و هویت افراد متهم و جنایتکار نیز نباید افشا شود و متعهد شد که هیچیک از افراد ارتش مورد تعرض واقع نشوند هر چند که متهم شوند و اتهاماتشان سنگین باشد.
در چنین شرایطی متهم شدن اصولا مفهومی ندارد زیرا هیچکس مسئولیت ارتکاب جنایات را نخواهد پذیرفت و در چنین حالتی کمیته های تحقیق عبارتند از کمیته های صوری که هیچگونه ارزش و ضمانت اجرایی ندارند بلکه آلت دست ارتش هستند و همین کمیته ها در حقیقت ارتش را تشویق می کنند که دست به ارتکاب جنایات بیشتری بزنند و انسان های بیگناه بیشتری را بکشند و مطمئن باشند که مورد مواخذه قرار نخواهند گرفت. خیالپردازی است که تصور شود کمیته تحقیق اسراییلی غیر جانبدارانه در مورد جنایت ارتششان در آب های بین المللی علیه مردم غیر نظامی عمل و اظهار نظر کند. اسراییلی ها پیوسته از قبل از ارتش و ایده های خود حمایت می کنند و چاقو هیچگاه دسته اش را نخواهد برید. منطقی نیست که چنین کمیته تحقیقی به طور مستقل تصمیم بگیرد و عمل کند و از سلطه دولتشان خارج شود و قطعا تشکیل چنین کمیته تحقیقی به معنای سرپوش گذاشتن بر جنایات آنان می باشد و چنین کمیته ای صرفا سیاسی و کلیشه ای و بی اساس خواهد بود.
وقتی که بناست چنین کمیته تحقیق داخلی از قضات و ژنرال ها و حقوقدان های نظامی تشکیل شود خود همه چیز را برای ما روشن می سازد و هدف از تشکیل آن را برملا می کند و همان طور که اشاره شد نشان می دهد که آنان صرفا در صدد سرپوش گذاشتن بر جنایات خود هستند و می خواهند به جنایتکاران اطمینان خاطر بدهند و خیال آنان را آسوده سازند. قطعا چنین کمیته ای می باید از افراد مستقل و مختلفی تشکیل شود که به هیچ نهادی وابسته نباشند و باید این کمیته بین المللی باشد و سازمان های حقوق بشر آزادی عمل آنان را در این تحقیق تضمین کنند و چنین کمیته باید به دور از سیاسی کاری و جانبداری تشکیل شود و صلاحیت کامل داشته باشد و به تحقیق از تمامی طرف ها بپردازد و با ارائه گزارش و تحقیق بی طرفانه راه را برای محاکمه جنایتکاران در دادگاه های بین المللی هموار سازد.
