خدمت آن کسانی که لیبرمن را نمی شناسند یا آنکه فراموشش کرده اند، باید عرض کنم که وی، معاون نخست وزیر رژیم صهیونیستی و رئیس حزب تندرو و افراطی “اسرائیل، خانه ما” می باشد. از جمله مسائلی که دلالت بر ماهیت نازیستی و فاشیستی این مرد دارد، درخواست های مکرر وی برای بمباران بازارهای غزه و مساجد این منطقه است. لیبرمن بارها خواستار اخراج فلسطینیان از کرانه باختری و نوار غزه و اسکان آنها در صحرای سینا شده است. در برنامه انتخاباتی حزبی که او ریاستش را دارد، بندی وجود داشت که ناظر بر درخواست وی برای تحمیل حاکمیت یهودیان بر مسجد الاقصی و جلوگیری از حضور مسلمانان در آن بود. این چهره برجسته تروریست همچنین بی هیچ ابایی تاکید می کرد: «باید سد عالی مصر را تخریب کرد تا شهرهای مصری به زیر آب بروند ؛ همچنانکه باید قصر ریاست جمهوری سوریه را نیز بمباران کرد.»
لیبرمن این روزها راهی اروپا شده است تا هدفی که در توصیف آن از عبارت “استراتژیک” استفاده می کند، محقق سازد. او کشورهای عضو ناتو را تشویق می کند تا نیروهای خود را به نوار غزه ارسال دارد تا در نابودی جنبش حماس و اخراجش از قدرت نقش آفرینی کنند. روزنامه معاریو در شماره 26/6/2007 خود در این باره نوشت: “سفر اروپایی آقای لیبرمن با هماهنگی کامل اولمرت انجام می گیرد.”
روزنامه یادشده در ادامه گزارش خود به نقل از لیبرمن نوشت: “جنبش حماس یک تهدید استراتژیک برای اسرائیل به شمار می رود و این مسئله می طلبد که ناتو برای نابودی این جنبش وارد عمل شود.”
مطبوعات صهیونیستی در تحلیل های خود از سفر لیبرمن، این چهره تروریست را به یک مضحکه مبدل ساخته اند. ناظران سیاسی رژیم اشغالگر قدس به اجماع می گویند: “تصور اینکه کشورهای عضو ناتو جان سربازان خود را به خاطر حفظ امنیت اسرائیل به خطر بیاندازند، غیر ممکن است.”
متاسفانه تنها کسی که برای تحقق رویای لیبرمن داوطلب شده، رئیس تشکیلات خودگردان است. ابومازن در دیدار با نیکولا سارکوزی خواستار استقرار نیروهای بین المللی در نوار غزه شد. لیبرمن که موضع رئیس تشکیلات خودگردان در خصوص استقرار نیروهای بین المللی او را به شگفت واداشته بود، شروع به توبیخ تحلیلگران سیاسی رژیم اشغالگر قدس که او را مسخره می کردند، پرداخت و از ابومازن به خاطر موضع عاقلانه اش تشکر کرد.
متاسفانه در دوره اخیر، لیبرمن تنها کسی نبود که مواضع رئیس تشکیلات خودگردان به مذاقش خوش آمد. “آوی دیختر” وزیر امنیت داخلی اسرائیل ـ که به خاطر انجام جنایت های جنگی علیه ملت فلسطین در زمان تصدی منصب ریاست شاباک ـ کیفرخواست های زیادی بر علیه اش در غرب تنظیم شده است، زبان به مدح ابومازن می گشاید و می گوید: “ابومازن شریک اسرائیل در جنگ علیه حماس است.”
ضمنا کار به جایی رسیده است که بنحاس ولنشتاین، رهبر شهرک نشینان کرانه باختری زبان به مدح شجاعت ابومازن می گشاید و می گوید: “رئیس تشکیلات خودگردان به خاطر صدور دستور تعقیب رهبران و عناصر حماس قابل ستایش است.”
سوالی که در این جا مطرح می شود، آن است که آیا ابومازن این ننگ برای خود می پذیرد که در صف افرادی همچون لیبرمن، دیختر و ولنشتاین باشد؟!!!
