یک روزنامه چاپ یکی از کشورهای خلیج قبلا گزارشی را در مورد توجه مردم منطقه به یادگیری زبان ترکی برای درک بهتر و بیشتر سریال های ترکی و داستان های رمانتیکی و عشقی منتشر کرده بود که سرتاسر جوامع عربی را در برگرفته است . در شرایط کنونی نیز گرایش به ترکیه افزایش یافته است ولی این بار از سوی انسان های احساساتی و تحت تاثیر شرایط رمانتیکی خاصی نیست بلکه اکنون این گرایش از سوی انسان های فرهیخته و دردمندی است که می خواهند بر واقعیت دردناک و شرایط دشواری تاثیر بگذارند .
بسیاری تلاش می کنند تا معنی مردانگی و بزرگواری و سروری و عدم تسلیم خفت بار و عدم تحمل توهین را در زبان ترکی بفهمند زیرا اکنون این واژه ها در قاموس سیاسی عرب ها مفهومی ندارند . اکنون بر آورده شدن آرزوها و آرمان های عرب های سرخورده در وجود ترکیه تجلی یافته است و اکنون این ترکیه است که نخست وزیرش رجب طیب اردوغان شجاعانه در برابر صهیونیست ها می ایستد و با آنان مقابله می کند و آن چه که در داووس گذشت، بهترین شاهد این مدعاست .
اردوغان تمامی خطوط قرمز سیاست های بین المللی را زیر پا گذاشت ؛ سیاست هایی که بر دروغ و فریب استوار و قانون زور بر آن حاکم است و توجهی به قوانین بر پایه اخلاق انسانی مانند انصاف و برابری ندارد . اکنون به همه قبولانده شده است که ” اسراییل ” فوق قانون است و مجازات و انتقاد از آن و ادعاهایش ممنوع و حرام می باشد و دولت عبری فوق مصوبات شورای امنیت سازمان ملل است ؛ سازمان مللی که از سوی این رژیم مورد بی اعتنایی و بی توجهی قرار می گیرد ول اگر در مقابل این شورا مصوبه ای را علیه مسلمانان و عرب ها تصویب بکند باید به سرعت به اجرا در می آید همان گونه که در مورد عراق به اجرا در آمد.
آیا موضع گیری اردوغان صرفا صداقت عاطفی است؟ آیا ریسک خطرناکی نیست ؟ واقعیت این است که چنین موضع گیری هایی ترکیه و رهبرانش را در معرض فشارهای بین المللی قرار می دهد و ممکن است کودتا نظامی و یا قضایی در پی داشته باشد و شاید نیز اردوغان در حدی از هوش و ذکاوت قرار دارد که می خواهد با موضع گیری های مناسب در عرصه های بین المللی دوباره نفوذ خود را در منطقه گسترش دهد و دوباره از نظر ایفای نقش در صدر قرار گیرد . با توجه به کاهش ایفای نقش آمریکا و گرفتاری غرب در بحران مالی شدید و بیداری دوباره خرس روسیه از زمستان خوابی و افزایش نفوذ مسلمانان در افغانستان و سومالی و فلسطین و سایر کشورهای عرب شاید اردوغان به این نتیجه رسیده باشد که غرب نیز هم اکنون به ایفای نقش کشور ترکیه در خاموش ساختن آتش بحران های منطقه ای نیاز داشته باشد به ویژه این که کشورهای اسلامی ایفای نقش این کشور را خواهند پذیرفت و اکنون با توجه به شرایط پیش آمده بیش از هر زمان دیگری نقش ترکیه برجسته شده و خواهان زیادی پیدا کرده است و اکنون شرایط می طلبد که ترکیه موضع گیری سیاسی آشکار و واضحی داشته باشد .
با تمامی این شرایط اگر حمایت مردمی و دستاوردهای اقتصادی و سیاسی بزرگ دولت اردوغان نبود وی نمی توانست، چنین موضعی جسورانه ای را اتخاذ کند .
اردوغان مانند یک فاتح و یک قهرمان مورد استقبال مردم قرار گرفت مردمی که تشنه عزت و شرافت تاریخی خود بودند و در تلاش هستند که حس انساندوستی خود را به جهانیان اثبات کنند .
اردوغان شیوه تعامل خود را با مردم و شهروندانش بهبود بخشید و از عزت و احترام آنان برخوردار گردید و مردم نیز از وی حمایت کردند و این درست همان چیزی است که عکس آن در کشورهای عرب اتفاق می افتد و سران عرب به دنبال موضع گیری های خارجی خود حمایت و پشتوانه مردمی خود را از دست داده اند و تنها مانده اند . این رژیم ها با خشنونت و سختگیری با مردم خود برخورد می کنند و روز به روز فاصله اشان با مردم و ملت بیشتر می شود و هیچگاه به فکر بهبود این وضعیت نیستند و در موضع گیری های خارجی نیز خوار و ذلیل و وابسته هستند به همین دلیل عزت و ارج و قربی نزد مردم خود ندارند .
مسلما هر دولتی که پشتوانه مردمی نداشته باشد به بیگانگان پناه می برد و شدیدا به حمایت آنان نیاز دارد ولی کسی که با مردم خود درست برخورد کند و از حمایت مردم برخوردار باشد، بهتر می تواند از کرامت کشورش محاظت و از اقتدار آن پاسداری نماید .
