کدام منطق می‌تواند هماهنگی و انسجام روابط آمریکا و اسرائیل و پویایی آن را تفسیر نماید؟ این سوالی مهم و محوری است که باید در آینده نزدیک به آن بازگشته تا برای فهم برخی جنبه‌های آن و یافتن پاسخ مناسب برای آن تلاش کنیم. من در تاریخ 3 سپتامبر گذشته مقاله‌ای تحت عنوان «آیا خیانت اسرائیل به آمریکا امکان پذیر است؟» در «العربی الجدید» به رشته تحریر درآوردم که در آن به برخی جوانب اختلال در روابط میان آمریکا و اسرائیل در زمانی که کفه ترازو به نفع اسرائیل و نه بر عکس سنگین شود اشاره کردم و این در حالی است که اسرائیل اساساً در ادامه وجود خود به آمریکا متکی است. مقاله کنونی تکمیل بیان تفاوت‌های آشکار در الگوی روابط دچار اختلال شده میان آمریکا و اسرائیل است.
در 21 سپتامبر گذشته یک بحران سیاسی شدید در مجلس نمایندگان آمریکا در خصوص پیش نویس قانون تمدید بودجه دولت فدرال تا 3 دسامبر آینده به وجود آمد. دولت در پایان این ماه با ورشکستگی قریب الوقوع مواجه می‌شود (این مقاله پیش از تصویب پیش نویس قانون تمدید بودجه در پنجشنبه گذشته نوشته شده است) و این به معنای بیکاری میلیون‌ها آمریکایی است. علاوه بر آنکه بسیاری از برنامه‌های خدمات اجتماعی و درمانی که مردم در شرایط بحران اقتصادی شدید ناشی از بحران شیوع ویروس کرونا از آنها استفاده می‌کنند نیز به تعطیلی کشانده می‌شوند. نکته قابل توجه آن است که این بحران سیاسی در حزب اکثریت یعنی دموکرات‌ها به وجود آمده است که علاوه بر مجلس نمایندگان کنترل مجلس سنا و کاخ سفید را نیز در اختیار دارند. این به معنای آن است که دموکرات‌ها به لحاظ نظری و تئوریک بر قوای مقننه و اجرایی آمریکا تسلط کامل دارند.
مشکل آن است که اکثریت دموکرات‌ها در مجلس نمایندگان آمریکا تنها 8 کرسی بیش از جمهوریخواهان در اختیار دارند و این در صورتی که تمام آنها از یک تصمیم واحد حمایت کنند بسیار خوب است. اما در مجلس سنا وضعیت کاملاً متفاوت است چرا که دموکرات‌ها تسلط بر این نهاد را با جمهوریخواهان نصف کرده‌اند اما کامالا هریس به عنوان رئیس مجلس سنا در صورت نیاز می‌تواند به نفع دموکرات‌ها رای داده و سرنوشت نهایی را تعیین کند. در حالی که تصویب موضوعات در مجلس نمایندگان با اکثریت 50 درصد به اضافه یک انجام می‌شود اما مسئله در مجلس سنا کمی پیچیده‌تر است که البته این موضوعی دیگر و خارج از بحث است.
در جریان ارائه پیش نویس بودجه اضطراری دولت فدرال برای پس از 30 سپتامبر تا 3 دسامبر آینده یکبار دیگر مجلس نمایندگان آمریکا شاهد بحران میان اعضای دموکرات خود شده است. از جمله بندهای این قانون پیشنهادی افزایش خودکار سقف دیون سرسام آور آمریکا (28.5 تریلیون دلار) است که باید پیش از نیمه اکتبر جاری به تصویب رسد. در چنین شرایطی جمهوریخواهان فرصت مناسب برای مانع تراشی در برابر دموکرات‌ها را به دست آورده‌اند. آنان علناً اعلام کرده‌اند هرگز به افزایش سقف دیون آمریکا رای نمی‌دهند و قصد دارند بار مسئولیت این تصمیم نامناسب را بر دوش دموکرات‌ها بگذارند.
جمهوریخواهان می‌دانند که هر دو حزب همواره بدون بحث و مناقشه قابل ملاحظه‌ای به این بند رای داده‌اند مگر در سال 2011 که قصد تضعیف باراک اوباما رئیس جمهور دموکرات را داشتند و برای این منظور قانون مذکور را برای انجام بحث و بررسی بیشتر معطل کردند. اگر چه در آن زمان این قانون در نهایت به تصویب رسید اما نتیجه آن وخامت بیشتر اوضاع اقتصادی آمریکا و کاهش اعتبار بین المللی این کشور شد.
دموکرات‌ها در برابر این معضل راهی جز تصویب این قانون تنها با تکیه بر آرای خود در هر دو مجلس ندارند که لازمه آن انجام اقدامات قانونی فراوان در مجلس سنا است. اما این معضل اختلافات زیادی میان آنان به وجود آورده؛ به طوری که آنها را به 3 دسته تقسیم کرده است. افرادی که در مرکزیت قرار داشته و اکثریت را به خود اختصاص داده‌اند، افرادی که از آنان به ترقی‌خواه تعبیر می‌شود که اما در اقلیت بوده و بیشتر آنها را جوانان و نمایندگان فعال تشکیل می‌دهند و دیگری کسانی هستند که میانه‌رو توصیف می‌شوند و دو عضو مجلس سنا از دو ایالت جمهوریخواه یعنی جو مانشن از ویرجینیای غربی و کریستین سینما از آریزونا از افراد شاخص این جریان به شمار می‌روند. این دو نفر باعث شکست برنامه‌های بایدن برای توسعه زیرساخت‌های آمریکا و همچنین افزایش بودجه برنامه‌های اجتماعی و درمانی به ارزش 3.5 تریلیون دلار شدند چرا که نگران از دست دادن جایگاه خود در انتخابات آینده بودند. این مسئله خشم ترقی‌خواهان مجلس نمایندگان را برانگیخته و تهدید کردند تصویب هر قانونی برای بودجه دولت فدرال پس از پایان سپتامبر را ناکام خواهند گذاشت و تنها در صورتی به آن رای مثبت خواهند داد که هر دو قانون با هم تصویب شوند.
در کشاکش این هرج و مرج شدید داخلی در حزب دموکرات و احتمال ورشکستگی دولت فدرال و بیکار شدن میلیون‌ها آمریکا و تعطیلی خدماتی که دریافت می‌کنند برخی نمایندگان دموکرات توانستند بند جدیدی در طرح تمدید بودجه دولت فدرال وارد کنند. این بند شامل تامین مالی اضطراری یک میلیارد دلاری برای توسعه و به روز رسانی سامانه پدافندی گنبد آهنین اسرائیل است. اسرائیل از این سامانه برای مقابله با موشک‌های کوتاه بُرد و گلوله‌های توپخانه‌ای شلیک شده به ویژه از سوی غزه استفاده می‌کند. ترقی‌خواهان دموکرات قویاً با وارد شدن این بند در قانون تمدید بودجه دولت فدرال مخالفت کردند به طوری که این احتمال وجود داشت که این قانون تصویب نشود. ترقی‌خواهان بیش از 8 کرسی مجلس نمایندگان آمریکا را در اختیار دارند لذا رهبر دموکرات‌ها مجبور شد از وارد کردن این بند به قانون بودجه عقب نشینی کند. جالب آنکه دموکرات‌ها روز بعد بند تامین مالی سامانه گنبد آهنین را به صورت یک قانون مستقل ارائه کرده و این بار با همکاری جمهوریخواهان با اکثریت مطلق آن را تصویب کردند به طوری که 420 رای مثبت، 8 رای منفی و 2 رای ممتنع به این قانون داده شد. جمهوریخواهان و دموکرات‌ها برای حمایت از تجاوزات اسرائیل با یکدیگر توافق دارند در حالی که از توافق لازم برای تامین منافع کسانی که به آنها رای داده‌اند و همچنین سرزمینشان آمریکا برخوردار نیستند.
پس اگر این یک تناقض آشکار و رسواکننده نیست چه چیز دیگری می‌تواند باشد؟ بدتر آنکه نمایندگان جمهوریخواه در مناقشات خود نمایندگان دموکرات را به یهودی ستیزی متهم می کنند چرا که معتقدند دموکرات‌ها منافع موکلین خود را که به آنان رای داده‌اند را بر توانمند سازی اسرائیل برای جلوگیری از تجاوز بیشتر فلسطینیان مقدم ساخته‌اند! دشمنی و مقابله با منافع استراتژیک آمریکا و مخالفت با منافع مردم این کشور که توسط این افراد آسیب دیده‌اند بسیار تعجب برانگیز است. در آمریکا میلیون‌ها نفر در حال گرسنگی به خواب می‌روند، بسیاری بی خانمان و در خیابان‌ها آواره و ده‌ها میلیون نفر در بدهی‌های خود غرق شده‌اند اما در میان نمایندگان کنگره کسی را ندارند که برای آنان اقدامی انجام دهد. برخی اوقات که این سریال سورئال (فراواقع‌گرایی) را دنبال می‌کنم فراموش می‌کنم که در آمریکا زندگی می‌کنم و به این فکر می‌کنم که به کشورهای عربی خودمان که مملو از فساد از است بازگردم..
