اصل این است که رسانه ها در جهت خیر، سازندگی، سعادت فرد و جامعه، ایجاد روحیه خوشبینی و اعتماد آفرینی میان مردم به خدمت گرفته شود. بشر ذاتا شیفته خبرهای مسرت بخش است، چرا که این گونه خبرها احساس آرامش و راحتی در انسان ایجاد می کند و عزم و اراده او را تقویت می بخشد و نور امید را در دلش می افروزد؛ با عنایت به همین مسئله حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی (ص) می فرمایند:« همواره نوید بخش باشیم و از رساندن خبرهای شوم پرهیز کنیم.»
چالش های فرا روی رسانه های اسلامی و امت اسلام که بسیاری از امت ها را نیز در دام فتنه و آشوب گرفتار کرده باعث گردیده است که حرفه رسانه ای به حرفه ای خطرناک مبدل گردد؛ به نحوی که گاهی انتقال خبرهای راستین و انعکاس واقعی رخدادها بدون اندکی سانسور که امکان دارد هم چندان خوشبین کننده نباشد جان انتقال دهنده این گونه خبرها را به مخاطره بیندازد؛ مسئله ای که بر پیچیدگی و سختی فعالیت های رسانه های اسلامی می افزاید و بار مسئولیت و مشکلات اصحاب رسانه را سنگین تر می کند اگر صاحبان این رسانه ها بخواهند رسالت واقعی خود را به جا آورند و اقدامشان مورد رضات درگاه احدیت واقع شود.
چقدر از فعالان عرصه رسانه به خاطر انتقال واقعیت ها بدون اندک دستکاری در معرض اقدامات سرکوبگرانه قرار گرفته و به زندان افکنده شده و به قتل رسیده اند.
امت های پیشرفته به تاثیر رسانه ها و قدرت اعمال فشارشان پی برده اند و میلیون ها دلار برای شکل دهی به اهداف و مقاصدشان هزینه کرده اند تا از طریق شستشوی مغزی افکار عمومی به اهدافشان رنگ و بوی مشروعیت بخشند. اکنون رسانه ها بخشی از کارهای ارتش را انجام می دهد. جنگ های تبلیغاتی بیش از جنگ های کلاسیکی هزینه بردار است. به رغم این که رسانه قوه چهارم به شمار می رود، ولی این قوه با قوای سه گانه (مقننه، مجریه، قضایه) به رقابت بر خاسته است. گاهی هم می تواند بر این سه قوا تاثیر گذار باشد و از آنها امتیاز بگیرد، زیرا اغلب پایه گذاران رسانه ها دستگاه های اطلاعاتی هستند و این دستگاه ها به رسانه ها خط می دهند.
قرن بیست و یکم قرن رقابت سخت و تنگاتنگ میان ابرقدرت ها جهت سلطه نظامی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی بر جهان است و همگام با این اقدام رژیم صهیونیستی جهانیان و هر آنچه را که رنگ و بوی اسلامی دارد در تیر رس خود قرار داده است؛ رقابتی که فاقد عدالت خواهی و حق محوری و بشر دوستی است. رقابتی که در آن قدرت و سلاح بر همه چیز می چربد و باطل مشروعیت خود را از قدرت می گیرد.
در شرایط کنونی شاهد یک فضای آشفته و نبرد سهمگین تبلیغاتی هستیم؛ نبردی که باورها، اصول اخلاقی و آرمان های امت اسلام را نشانه رفته است و می خواهد خانواده های ما را در منجلاب فساد و تباهی گرفتار سازد و جوانان و دختران ما را گمراه کند.
در این شرایط سخت که دولت ها و ملت های اسلامی آن را تجربه می کنند، مسلمانان چشم به یک رسانه سالم و شفاف و هدفمند، واقع بین و صادق دوخته اند تا در پرتو آن شخص بتواند از تحولات جهان اطلاعات دقیقی به دست آورد و فرهنگ و معرفت خود و خانواده اش را بالا ببرد و از شرایط و وضعیت مسلمانان اطلاع پیدا کند و به امور مسلمانان اهتمام ورزد، چرا که هر کس به امور مسلمانان بی تفاوت باشد مسلمان نیست.
از این دریچه باید به خطرات رسانه و اهمیت آن پی ببریم و همسو با شیوه های پیشرفته و مدرن و در چارچوب احکام و موازین اسلام حرکت کنیم. ما نیازمند یک رسانه وزین و نوگرا و مورد قبول تمامی قشرهای دنیای اسلام هستیم؛ رسانه ای که از هر صاحب قلم راستگو و نوع آور و خلاق استقبال می کند.
به رغم وجود نهادهای رسانه های که فعالیت های خود را به نحو احسن و با اخلاص هر چه تمامتر و برای جلب رضایت خداوند انجام می دهند، اما دنیای اسلام همچنان نیازمند رسانه های روشنگر و مخلص تر هستند؛ رسانه هایی که مروج فرهنگ اصیل اسلامی در میان مردم است؛ رسانه هایی که نورش را از قرآن کریم و سنت نبوی برگرفته است و به تقوای الهی و خدا ترسی در نهان و آشکار و عمل به علم و معرفت فرا می خواند.
