احتمال می رود که “اسراییل” از ترور فرمانده نظامی شهید محمود عبدالرؤف مبحوح در دبی اهداف زیر را در نظر داشته باشد:
الف ـ هدف اول که به خود “اسراییل” مربوط می شود
ب ـ هدف دوم که مرتبط با حماس می باشد
پ ـ هدف سوم که در ارتباط با دولت امارات متحده عربی است
هدف اول، بهبود اوضاع داخلی و تقویت روحیه مردم و نظامیان
1ـ “اسراییل” از طریق ترور شهید محمود مبحوح می خواهد، اعتماد مردم به سرویس های امنیتی موساد و اعتماد آنان به قدرت بازدارندگی این سازمان را به آن بازگرداند زیرا سطح چنین اعتمادی در سال های اخیر به شدت کاهش یافته بود و تل آویو نیز در برابر ناکامی های این سازمان بهای سنگینی را پرداخت کرده است که ما در این جا به برخی از این ناکامی ها اشاره می کنیم:
ـ شکست موساد در کشف و خنثی سازی دو عملیاتی که در تاریخ 28/11/2002 علیه “اسراییل” در مومباسای کنیا به اجرا در آمد.
ـ شکست موساد در مورد کشف عملیات بمبئی هند در سال 2008 که عده ای از اسراییلی ها در این عملیات به قتل رسیدند.
ـ شکست موساد در حمایت از مزدورانش در بسیاری از کشورهای جهان از جمله در ایران و آمریکا و لبنان و غیره.
ـ ناکامی موساد در شناسایی محل اختفای گلعاد شالیت سرباز ربوده شده “اسراییل” که در نزد حماس نگهداری می شود.
ـ شکست فاحش موساد در جنگ تابستان 2006 با حزب الله به گونه ای که نتوانست از میزان توانمندی های حزب الله با خبر شود و یا رهبرانش را نابود سازد.
ـ شکست موساد در بسیاری از عملیات های آشکار و نهان که آخرین آن ها ناکامی در ترور اسامه حمدان نماینده جنبش حماس در لبنان و عضو دفتر سیاسی این جنبش بود.
2ـ بنیامین نتانیاهو نخست وزیر “اسراییل” با بهره برداری از این ترور می خواهد موفقیت امنیتی مهم و پیچیده ایی را در برابر شکست موساد در دوران مسئولیت نخست وزیری وی در سال 1997 در کارنامه خود ثبت کند و بر آن سرپوش بگذارد. در آن سال موساد در ترور خالد مشعل در اردن ناکام ماند و مجبور شد بهای سنگینی را نیز بپردازد و در ازای آزادی جاسوسان ومزدوران خود که در اردن به دام جنبش حماس گرفتار شده بودند، مجبور شد شیخ احمد یاسین رهبر جنبش حماس را نیز آزاد کند.
3ـ بالا بردن روحیه مردم “اسراییل” و خانواده های سربازانی که شهید محمود مبحوح آنان را در انتفاضه اول به درک واصل کرده بود.
هدف دوم، جنبش مقاومت اسلامی حماس
“اسراییل” با ترور شهید محمود مبحوح می خواهد جنبش حماس را بیشتر تحت فشار قرار دهد تا سطح خواسته های خود را در مورد پرونده طرح مبادله اسرا و طرح سازش کاهش دهد و این رژیم با این ترور می خواهد این پیام را به گوش رهبران خارج از فلسطین حماس برساند که موساد هر گاه بخواهد می تواند آنان را حتی در مخفیگاه های خود مورد حمله قرار دهد.
“اسراییل” همچنین با این اقدام خود می خواهد جنبش حماس را تحریک کند تا انتقام خون شهید مبحوح را در خارج از سرزمین های اشغالی بگیرد و حماس را در برابر افکار عمومی بین المللی و از ناحیه دولت ها و ملت ها متهم سازد؛ طرف هایی که هر روز تلاش می کنند تا روابط خود را با حماس گسترش دهند و اکنون آنان این تصور را از حماس دارند که این جنبش با اشغالگران می جنگد و امنیت بین المللی را به بازیچه نمی گیرد.
هدف سوم، امارات متحده عربی
انتخاب دبی به عنوان محل جنایت اتفاقی و تصادفی نبوده است. “اسراییل” از این طریق می خواهد به دولت امارات متحده عربی این پیام را برساند اگر این دولت مایل است که از امنیت و آرامش برخوردار شود باید مسیر صلح با “اسراییل” را طی کند و با این رژیم روابط عادی برقرار نماید. امارات متحده اخیرا میزبان کنفرانس بین المللی در مورد انرژی جدید بوده است. این کنفرانس “ارینا” نام داشت و در ابوظبی برگزار گردید و وزیر امور زیربنایی “اسراییل” عوزی لاندو در آن مشارکت داشت.
این اقدام همچنین پیامی به ایران کشور همجوار امارات بود که این رژیم می خواهد از این طریق به ایران یادآور شود که “اسراییل” با تمام توان خود در منطقه خلیج حضور دارد و هر لحظه برای حمله آماده است.
ترور و خشونت و جنایت بنیان و اساس اشغالگران صهیونیست را تشکیل می دهد. “اسراییل” رژیمی مامور و مزدور در منطقه می باشد که خشونت ماهیت وجودی و حقیقی آن و جنایتکار بودن مهم ترین ویژگی و خصوصیت رهبران و نهادهای آن است. این رژیم کینه توزی نسبت به عرب ها و مسلمانان را در دل پنهان نگه می دارد و امنیت قومی و ملی عرب ها را تهدید می کند. تهدید لیبرمان مبنی بر بمباران و انهدام سد العالی در مصر مهم ترین گواه این مدعاست.
ما نیز در مقابل باید یکپارچه تلاش کنیم تا کمینگاه و مخفیگاه های موساد را مورد حمله قرار دهیم و دست به اقدامات پیشگیرانه بزنیم و تلاش کنیم که میدان مبارزه در داخل سرزمین های اشغالی باقی بماند زیرا صهیونیست ها تلاش می کنند تا میدان مبارزه را به خارج از سرزمین های اشغالی منتقل کنند. رهبران و فرماندهان ما نیز باید هوشیار و بیدار باشند زیرا ریختن یک قطره از خون یک رهبر فلسطینی برای امت عربی و اسلامی قابل تحمل نیست و خون این رهبران برای امت بسیار ارزشمند و گرانبهاست و نباید آن را کم اهمیت تلقی کرد.