باراک اوباما رییس جمهور آمریکا اعلام کرد که ایالات متحده آمریکا در اعمال فشار بر “اسراییل” در مورد توقف شهرک سازی در قدس ناکام مانده و شکست خورده است. وی علت این شکست را این گونه بیان می کند که آمریکا نمی تواند بر طرفی فشار بیاورد که آماده دست یابی به راه حلی نیست.
بدین ترتیب اوباما چیزی را اعتراف کرد که ما انتظار آن را داشتیم زیرا آویگدور لیبرمان از رییس جمهور آمریکا خواسته بود تا در مورد موضوع شهرک سازی در قدس مداخل نکند و عملا نیز آمریکا پس گذشت یک هفته از درخواست وی از تلاش های خود در این زمینه دست کشید.
آن چه که اکنون اوباما و مجلس سنای آمریکا و به طور کلی حکومت آمریکا را به خود مشغول داشته این است که آنان بتوانند روابط و امور میان خود و دولت اشغالگران را به حالت عادی بازگردانند به گونه ای که مجلس سنا از وزیر امور خارجه، هیلاری کلینتون خواسته است تا از شدت تنش میان آمریکا و “اسراییل” به دنبال اعلام این رژیم مبنی بر شروع ساخت واحدهای مسکونی جدید در قدس بکاهد.
ما اکنون با اطمینان بیشتر می توانیم بگویم که اسرار تشکیلات فلسطینی و رییس محمود عباس برملا شده است و دیگر در حد توان آقای عریقات رییس مذاکره کنندگان نیست که به سوی تمامی جهت گیری ها حرکت کند، چیزی که عریقات بعد از هر تنگنایی که “اسراییل” برایش ایجاد می کرد، درباره آن سخن می گفت و چنین ادعایی را مطرح می کرد. به نظر می رسد که تمامی جهت گیری های وی به کاخ سفید ختم می شد که آن هم نتیجه خود را داد و این گونه ظاهر شد. باید بپذیریم که اصولا غرب و کمیته چهارجانبه و عرب ها نقشی در اعمال فشار بر “اسراییل” ندارند و اصلا نمی توانند بر این رژیم فشار بیاورند. دیگر هیچ دری نمانده که تشکیلات فلسطینی آن را نکوبیده باشد تا از چنگال لیبرمان و نتانیاهو و سایر تروریست ها و حیوانات وحشی در دولت اشغالگران در امان بماند.
ما باید از اعتراف به شکست آمریکا در مورد اعمال فشار بر صهیونیست ها درس عبرت بگیریم و مصر باید همانند آمریکا به ناتوانی خود در مورد مصالحه داخلی میان فلسطینیان و میان گروه های فلسطینی اعتراف کند و باید اعتراف کند که تمامی فشارها بر ملت فلسطین ساکن در نوارغزه هرگز نخواهد توانست، ساکنان این منطقه را به تسلیم و پذیرش شروط تحمیلی و خشک و بی روح وادارد. مصر در حد و اندازه آمریکا نیست تا از اعلام شکست خود خجالت زده و شرمنده شود.
تمامی گروه های فلسطینی به ویژه جنبش فتح نیز باید بداند که راه گریزی در برابر آنان در مورد فرار از آشتی داخلی وجود ندارد و برای مقابله با حملات دشمن راهی جز یکپارچه ساختن صفوف ملی نیست. جهان غرب و در راس آنان آمریکا از فشارهای یهودیان می ترسد ولی از عرب ها و فلسطینیان باکی ندارد. ما تسلیم شده ایم و گردن هایمان را در برابر غرب خم کرده ایم و غرب تا آنها را زیر گیوتین اسراییلی ها نبرد، راضی نمی شود. آیا زمان آن فرانرسیده است تا ما این امور بدیهی را دریابیم؟
