تسوی برئیل طی مقاله ای که روزنامه عبری زبان هاآرتص آن را منتشر کرد تاکید کرده است که تحریم ها و مجازات بین المللی هرگز ایران را از ادامه سیاست ها و برنامه های هسته ایش باز نمی دارد و به ویژه این که این کشور در سیاست هایش شفاف است و از اظهار دستاوردهای خود در زمینه هسته ای هراسی ندارد.
برئیل در این مقاله واژه جامعه جهانی را به باد سخریه گرفته و این واژه را خالی از هر گونه معنا و مفهوم می داند. وی می گوید: جامعه جهانی مانع جنگ آمریکا علیه عراق نشد و نتوانست منازعه بین فلسطینیان و صهیونیست ها را مهار کند و همچنین قادر به اجرای قطعنامه های سازمان ملل در لبنان نشد و نتوانست از وقوع حوادث خونین بار در دارفور جلوگیری کند.
این نویسنده و تحلیل گر صهیونیستی ضمن اشاره به خطر فعالیت سه هزار سانتریفیوژ در نیروگاه های هسته ای ایران می افزاید که در صورتی که این سانتریفیوژ ها با سرعت به فعالیت خود ادامه دهند طی یک سال ایران قادر به تولید بمب اتمی خواهد بود.
این نویسنده صهیونیستی همچنین معتقد است که اگر ایران اراده کند به تولید این سلاح دست خواهد یافت و دیگر نیازی به ارائه گزارش آژانس بین المللی انرژی هسته ای نیست و در واقع می توان گفت که هیچ کشوری به اندازه ایران در زمینه هسته ای شفاف عمل نکرده است و ایران هرگز سیاست ابهام را دنبال نمی کند و از اظهار دستاوردهای خود خجالت نمی کشد.
وی در ادامه مقاله می گوید که اگر سازمان ملل بتواند بهانه ای برای تحمیل مجازات های جدید علیه ایران پیدا کند در صورتی که ایران بمب هسته ای خود را به نمایش بگذارد، این تحریم ها دیگر هیچ فایده ای ندارد.
برئیل در پایان مقاله می نویسند که به نظر می رسد هدف از تحریم های جدید علیه ایران این است که به جهانیان نشان داده شود که جامعه جهانی به رغم اعتراضات شدید علیه عملکرد آن در مسائل عراق و فلسطین و لبنان و دارفور و غیره، هنوز هم زنده و فعال است اما هدف حقیقی در واقع این است که بوش و سارکوزی با صمیمیت یکدیگر را در آغوش بگیرند.
