مشخصا رژیم صهیونیستی از جنگ بین روسیه و اوکراین خرسند نیست، چرا که این رژیم با هر دو طرف درگیر رابطه دارد و همین مسئله علت تحرکات دیپلماتیک تل آویو بین مسکو و کیف است و این رژیم تلاش میکند تا جلوی ادامه این جنگ را قبل از اینکه به نقطه بدون بازگشت برسد، بگیرد.
علاوه بر این، رژیم صهیونیستی تلاش میکند تا از هر خطری برای خود فرصت بسازد که این مسئله به وضوح در بسیج تمامی طرفهای فعال در عرصه مهاجرت یهودیان برای فراهم کردن زمینه بازگشت یهودیان اوکراینی به سرزمین فلسطین دیده میشود.
شاید این اولین بار نیست که رژیم صهیونیستی از بحرانهای منطقهای و بینالمللی برای افزایش مهاجرت یهودیان به فلسطین اشغالی و افزایش جمعیت آنان در اراضی اشغالی بهره میبرد. این تلاشها، مهاجرت یهودیان به اراضی اشغالی در آغاز راه پروژه صهیونیسم و سالهای قبل از آن را در ذهن زنده میکند.
بسیج آژانس جهانی یهود و وزارت مهاجرت رژیم صهیونیستی و تحرکات آنها جهت بهرهبرداری از جنگ اوکراین، با هدف افزایش جمعیت یهودیان در اراضی اشغالی در سایه نگرانیهای این رژیم از کاهش جمعیت یهودیان در برابر فلسطینیان طی سالهای آتی به رغم سیاستهای اشغالگرانه این رژیم انجام میگیرد.
این تحولات ما را به یاد چندین دهه قبل میاندازد که جنبش صهیونیسم از تحولات منطقهای و جهانی به نفع خود بهرهبرداری کرد، برای مثال در جریان تحولات اروپا در زمان ظهور نازیسم در آلمان و ادعای افزایش ظلم و ستم به یهودیان در آنجا. علاوه بر این، برخی نویسندگان یهودی همچون آلفرد لیلینتال فاش کردند که برخی صهیونیستها در آن زمان نازیها را به اتخاذ هرچه بیشتر چنین سیاستهایی (ظلم به یهودیان) تشویق کردند تا این کار بهانه لازم را به آنها برای تاسیس دولتی مستقل بدهد.
همچنین در تحولی دیگر، بحران اقتصادی اروپا در نیمه نخست قرن بیستم که زمینهساز جنگ جهانی دوم شد، منجر به مهاجرت شمار زیادی از یهودیان به فلسطین شد تا جایی که 90 درصد از آنان افراد دارای شغلهای آزاد و کارگران متخصص بودند و اینگونه صهیونیسم زمینه را برای تاسیس دولت خود در فلسطین اشغالی فراهم کرد و امروز نیز این رژیم به دنبال بهرهبرداری از تخصصهای مهاجران یهودی اوکراینی است.
از آنچه گفته شد، مشخص میشود که موجهای مهاجرت یهودیان از جمله مهاجرت احتمالی اوکراینیها به فلسطین اشغالی طبق برآوردهای محافل صهیونیستی ذیربط، مستقیما در تغییر اجباری موازنه جمعیتی به نفع یهودیان در فلسطین اشغالی سهیم خواهد بود، همانگونه که در گذشته نیز این مسئله به تغییر بافت جغرافیایی سیاسی در اراضی اشغالی در سال 1948 و تاسیس رژیم صهیونیستی در این سرزمین و پس از آن اشغال باقی مانده اراضی فلسطینی و عربی در سال 1967 منجر شد.
