“بی حیا باش و هر کار دلت می خواهد انجام بده” مصداق این جمله کسانی نیستند که قصد سخن گفتن درباره آنان را داریم، البته نه به این خاطر که آنان اندکی شرم و حیا دارند که به این دلیل که آنان با این که بی حیا هستند، اما قادر به انجام کاری نیز نیستند. در واقع این افراد از هر گونه حرکت یا اقدامی عاجزند.
درباره تشکیلات خودگردان سخن می گویم؛ تشکیلاتی که امروز در رام الله وجود دارد. اخیرا تنها ماموریت این تشکیلات محکوم کردن شده است؛ از محکومیت عملیات گروه های مقاومت گرفته تا محکومیت جنایت های اخیر اشغالگران و شهرک سازی در کرانه باختری و … گویی تنها کاری که تشکیلات موهوم خودگردان یاد گرفته محکوم کردن است و به نظر می رسد که تشکیلات خودگردان یک طرف بین المللی است که تنها قادر به صدور بیانیه های محکومیت و در این زمینه به خیل رژیم های رسمی عربی پیوسته است.
آیا رهبران تشکیلات خودگردان از خود خجالت نمی کشند که قدم در عرصه های بین المللی می گذارند و مدعی می شوند که یک نظام سیاسی هستند و سفیر و کنسولگری در خارج دارند، اما واقعیت این است که آنان یک تشکیلات کاغذی هستند و رژیم صهیونیستی از آنان به عنوان یک ذره بین برای کشف و لو دادن مبارزان و انسان های شریف در کرانه باختری استفاده می کند؟!
حقیقت مطلب این است که عوامل بقای تشکیلات خودگردان عملا به پایان رسیده است. این تشکیلات پس از اثبات عصیان و تمرد علیه گزینه مورد پسند ملت در انتخابات پارلمانی اخیر و همکاری اش با رژیم صهیونیستی و آمریکا برای کودتا علیه دولت وحدت ملی و سهل انگاری در حقوق و آرمان های ملی فلسطینیان و در راس همه قدس و آوارگان، هرگز نمی تواند بیانگر خواسته های ملت فلسطین یا نماینده بر حق این ملت باشد.
تشکیلات خودگردان امروزه و در سایه مذاکرات بیهوده و تکراری خود با رژیم صهیونیستی تنها به خواسته های این رژیم که به خون کودکان غزه تشنه است پاسخ می گوید. واقعیت این است که اگر مذاکرات با صهیونیست ها متوقف شود نقش تشکیلات خودگردان نیز پایان خواهد یافت و اگر این مذاکرات از سرگرفته شود ما شاهد این هستیم که چهره های کریهی که مردم از آن ها متنفرند بار دیگر ظاهر می شوند و در هر کجا درباره گزینه به اصطلاح خود “راهبری” اظهار نظر می کنند.
تشکیلات خودگردان و همه دستگاه های وابسته به آن امروزه نقش پاسگاه و پادگان های رژیم صهیونیستی را ایفا می کنند که در آن کسانی که امنیت این رژیم را تهدید می کنند و حتی برخی اعضای فتح که سلاح خود را تحویل داده اند، بازداشت می شوند. تشکیلات خودگردان به رغم وعده هایش برای حمایت از کسانی که سلاح های خود را تحویل داده اند “عبد الله حسین” از اعضای فعال گردان های الاقصی را در ساختمان نیروهای امداد و نجات در رام الله بازداشت کرد.
با آشکار شدن این حقایق، حال انسان های مخلص می بایست هر چه سریعتر دست به کار شوند و جایگزینی برای این تشکیلات فراهم نمایند که بیانگر وجدان بیدار ملت فلسطین باشد، به ویژه آن که گروهی که در رام الله به سر می برد با هر گونه درخواست برای ساماندهی به سازمان آزادی بخش فلسطین مخالف است.
برای تحقق این مساله و در وهله نخست می بایست سطح جانفشانی ها و ایثارگری ها و مقاومت ملت را بالا برد نه این که تجربه تشکیلات خودگردان بار دیگر تکرار شود؛ تشکیلاتی که به جای نگهبانی و حراست از آرمان های ملی به دلالی برای فروش ارزان حقوق و آرمان های ملی تبدیل و به جای حمایت از مبارزان و مقاومت، به زندانی بزرگ برای آنان بدل شده است.
اقدام برخی از شخصیت های فلسطینی در داخل و خارج و در راس همه دکتر “سلمان ابو سته” و “شفیق الحوت” و دیگر انسان های شریف برای ایجاد نهادی جایگزین تشکیلات خودگردان و سازمان آزادی بخش فلسطین، اقدامی است که می بایست آن دسته از گروه های مقاومت که سلاح های خود را در بازار “اسلو” به حراج نگذاشته اند، با اهتمام ویژه آن را مد نظر قرار دهند.
