رژیم صهیونیستی سعی دارد با تداوم ظلم خود علیه فلسطینیان و تبدیل کردن زندگی آنها به جهنم غیر قابل تحمل و نیز ایجاد محدودیت در شیوه های معیشتی آنان وضعیتی را خلق کند که شهروندان فلسطینی خود مجبور به ترک خانه و کاشانه شان شوند و در مقابل افکار عمومی جهانیان نیز چنین وانمود کند که این افراد با خواست خود سرزمین شان را ترک می کنند.
“ران هاکوهین” از نویسندگان یهودی ضمن افشای این سیاست رژیم صهیونیستی می گوید که این رژیم سعی در پاکسازی نژادی فلسطینیان دارد و اکثر احزاب سیاسی صهیونیستی نیز با سیاست ترانسفر داوطلبانه فلسطینیان که کابینه صهیونیستی در زمان شارون آنرا تصویب کرد، موافق هستند.
سازمان صهیونیستی “جاملا” متشکل از افسران سابق ارتش و شهرک نشینان صهیونیست، طرح جامعی را به منظور وادار کردن فلسطینیان به ترک اراضی خود؛ چه در اراضی اشغالی 67 و چه در اراضی اشغالی سال 48 به دولت عبری ارائه کرده است که بر اساس آن، فلسطینیان ساکن این اراضی باید طی 3 تا 5 سال آینده به طور خود خواسته از اراضی خود مهاجرت کنند. علاوه بر این، بر اساس طرحی که شارون در زمان نخست وزیری خود با آن موافقت کرد، ارتش صهیونیستی می تواند صدها هزار تن از فلسطینیان را به اردن کوچ دهد.
نحوه تشکیل رژیم صهیونیستی
هاکوهین درباره تاریخ شکل گیری رژیم صهیونیستی می نویسد که این رژیم بر اساس سیاست پاکسازی نژادی فلسطینیان شکل گرفته است و در حالی که در سال 1948، 600 هزار یهودی در فلسطین زندگی می کردند و این در حالی است که این رژیم از سال 1947 تا 1949، 720 هزار فلسطینی را از سرزمین خود بیرون کرد.
“بینی موریس” از مورخان صهیونیستی با اعتراف به این مساله خاطر نشان می کند که اکنون صد هزار نفر از فلسطینیان در فلسطین اشغالی باقی مانده اند که این افراد نیز باید اخراج شوند و علاوه بر این، با لغو حق بازگشت عرب های مهاجرت کرده از این منطقه، به آنها اجازه داده نشود که دوباره به این منطقه باز گردند.
امروزه یهودیان جایگزین عرب هایی شده اند که در نتیجه ارعاب، ترور و کشتارهای گروهک های صهیونیستی وادار به ترک خانه و کاشانه خود شده اند و در واقع رژیم صهیونیستی توانسته است با رقم زدن یک فاجعه جدید فلسطینی، مشکل ملت بدون سرزمین یهودی را حل کند. این اقدام رژیم صهیونیستی بر اساس تمامی معاییر قانونی، اخلاقی و عملی یک جنایت به شمار می آید و از سوی دیگر، هر آنچه که بر اساس باطل شکل گرفته باشد، باطل است و حقوق بین الملل و عرف های بشری نیز مخالف تحمیل وضعیت ایجاد شده هستند و علاوه بر این، گذشت زمان به هیچ وجه باعث مشروعیت بخشی به غارتگری، اشغال و ارتکاب جنایت و اخراج یک ملت از سرزمین خود نمی شود.
سیاست پاکسازی نژادی رژیم صهیونیستی که از سال 1948 آغاز شده است، جنایتی غیر انسانی به شمار می رود و با وجود آن امکان به رسمیت شناخته شدن رژیم صهیونیستی وجود ندارد؛ چرا که این رژیم بر اساس باطل شکل گرفته است و از همین رو رژیمی نامشروع محسوب می شود. اما از آنجایی که یهودیان به مشروعیت حقوق اعتقادی ندارند و با استفاده از حربه زور و قدرت سعی در دستیابی به اهداف و خواسته های خود دارند، بعید نیست که آنها جنایت های خود را تکرار کرده و بار دیگر فلسطینیان را وادار به ترک سرزمین مادری خود بکنند.
بنابراین می توان گفت که رژیم صهیونیستی علاوه بر انکار حق بازگشت آوارگان فلسطینی به سرزمین خود، سعی دارد که آن دسته از فلسطینیانی را که بر بقای در سرزمین خود اصرار دارند وادار به ترک آن بکنند.
طرفداران رژیم صهیونیستی در آمریکا سعی در ترویج این تفکر دارند که به رسمیت شناختن حق بازگشت آوارگان فلسطینی به سرزمین خود و یا مخالفت با سیاست کوچ اجباری فلسطینیان از سوی رژیم صهیونیستی به منزله انکار موجودیت این رژیم است و رسانه های آمریکایی نیز با تکیه بر این راهکار سعی در ترور افرادی دارند که برای افشای جنایت پاکسازی نژادی رژیم صهیونیستی تلاش می کنند.
تکرار جنایت ابزاری برای صلح
“ران هاکوهین” با ابراز تعجب نسبت به این تفکر صهیونیستی که تکرار جنایت پاکسازی نژادی سال 48 این رژیم علیه فلسطینیان می تواند باعث تحقق صلح میان طرفین فلسطینی و صهیونیستی شود، می گوید:«جمعیت چند هزار نفری فلسطینیانی که در سال 1948 از سرزمین فلسطین اخراج شده و در همسایگی فلسطین اشغالی زندگی می کنند، اکنون به میلیون ها نفر رسیده و از سوی دیگر، حس صهیونیست ستیزی آنها علیه این رژیم که با ظلم و تبعیض نژادی باعث آوارگی و بدبختی شان شده است، افزایش یافته است. بدین ترتیب، رژیم صهیونیستی باید به این مساله اعتراف داشته باشد که جنایت پاکسازی نژادی آن در سال 48 دلیل اصلی مناقشه دیرینه فلسطینی ـ صهیونیستی است و از سوی دیگر، انکار این مساله از سوی رژیم صهیونیستی می تواند باعث تکرار این جنایت از سوی آن شود. حضور ژنرال های نظامی عامل جنایت پاکسازی نژادی سال 48 در نظام سیاسی رژیم صهیونیستی این احتمال را تقویت می کند که جنایت مذکور در آینده نزدیک تکرار شود و لازم است که توجه زیادی به این طرح صهیونیستی معطوف شود.
ما باید با مطالعه حوادث گذشته، ماهیت تفکر حاکم بر جامعه صهیونیستی را درک کرده و این مساله را بپذیریم که هر لحظه امکان تکرار جنایت پاکسازی نژادی رژیم صهیونیستی علیه فلسطینیان وجود دارد.. البته به این نکته نیز باید توجه کرد که در حال حاضر نیز همین جنایت پاکسازی نژادی در شکل جدید خود و به صورت آهسته و پیوسته علیه فلسطینیان انجام می شود و همان طوری که “جادی الفازی” و “عزمی بدیر” از فعالان فلسطینی عضو جنبش “همزیستی” نوشته اند « کوچ اجباری تنها به آن لحظه تراژدیکی که مردم از خانه های خود بیرون رانده می شوند و یا به اقدامی سازماندهی شده مانند حادثه سال 1967 قلقیلیه اطلاق نمی شود، بلکه این مفهوم به اقدامی ریشه ای و شدید و در عین حال مخفیانه اطلاق می شود که عامل آن با تخریب زیر ساخت های غیر نظامی فلسطینیان، محاصره مداوم به منظور ممانعت از دسترسی مردم به محل کار، مدرسه و مراکز پزشکی و نیز ممانعت از دستیابی آنها به آب آشامیدنی سعی می کند که قدرت شهروندان فلسطینی برای ادامه حیات در سرزمین خود را کاهش دهد. هاکوهین استفاده رژیم صهیونیستی از این شیوه ها و ترفندها برای وادار کردن فلسطینیان به ترک شهر و دیار خود را جنایت پاکسازی نژادی در سطح محدود آن توصیف کرده و معتقد است که رژیم صهیونیستی این شیوه را به صورت مستمر و مخفیانه ادامه می دهد تا در نهایت فلسطینیان را در مقابل دو انتخاب تلخ قرار دهد: تحمل این وضعیت و مرگ در سرزمین خود و یا فرار و مهاجرت خود خواسته از شهرها و روستاهای خود برای حفظ جانشان.
از جمله ابزارهایی که رژیم صهیونیستی برای تحت فشار قرار دادن فلسطینیان و غیر قابل تحمل کردن زندگی برای آنها انجام مورد استفاده قرار می دهد، می توان به تخریب منازل آنها به بهانه های مختلف مانند عدم دریافت پروانه ساخت یا پناه دادن به مبارزان گروه های مقاومت که این رژیم از اصطلاح “تروریست” برای اشاره به آنها استفاده می کند و یا غیر مسکونی بودن آنها اشاره کرد.
احداث دیوار حایل در سرزمین های فلسطینی نیز نقش زیادی در تخریب اراضی فلسطینیان و ضربه زدن به دارایی های و در نتیجه افزایش مشکلات آنها داشته است و رژیم صهیونیستی با احداث این دیوار که مانع از دسترسی بسیاری از شهروندان فلسطینی به زمین های خود و در نتیجه تشدید فقر و بدبختی آنها شده سعی کرده است شهروندان فلسطینی را وادار به ترک خانه های خود کند.
اقدامات تروریستی شهرک نشینان صهیونیست علیه فلسطینیان ساکن شهرها و روستاهای مجاور شهرک های صهیونیستی نیز نقش زیادی در مساله پاکسازی نژادی علیه فلسطینیان داشته است؛ به طوری که شهرک نشینان صهیونیست با حمله به منازل فلسطینیان و تخریب اموال و دارایی های آنها سعی می کنند این افراد را وادار به منازل خود کرده و در بسیاری از موارد در این زمینه موفق بوده اند.
احداث شهرک ها
مساله پاکسازی نژادی فلسطینیان از سوی رژیم صهیونیستی یکی از مهمترین هدفی بود که این رژیم با توسعه شهرک های صهیونیستی دنبال می کرد؛ چرا که رژیم صهیونیستی در جریان توسعه شهرک های صهیونیستی، اراضی فلسطینیان را تصرف کرده و از آنها برای ساخت پایگاه های نظامی و مناطق امنیتی استفاده می کند. این رژیم با محاصره فلسطینیان ساکن روستاها آنها را وادار به کوچ اجباری از منازل خود کرده و بدین ترتیب سیاست پاکسازی نژادی خود را ادامه می دهد. مساله ای که باید مورد توجه قرار گیرد این است که رژیم صهیونیستی از مدت ها پیش به صورت منظم این سیاست خود را دنبال می کند و این در حالی است که با وجود افزایش روزمره آوارگان فلسطینی، رسانه های گروهی مشکلات و گرفتاری های روز افزون فلسطینیان را نادیده می گیرند.
بنابراین به نفع کشورهای عربی؛ به ویژه اردن و مصر است که از جنبش مقاومت اسلامی “حماس” که از حق بازگشت آوارگان فلسطینی دفاع کرده و بر بقا در سرزمین فلسطین و ادامه پروژه مقاومت تاکید دارد، حمایت کنند؛ چرا که این مساله تنها راه مقابله با طرح مبتنی بر پاکسازی نژادی رژیم صهیونیستی است.
منافع استراتژیک کشورهای عربی ایجاب می کند که با حمایت از مقاومت و تقویت احتمال بقای فلسطینیان در سرزمین خود، مانع از رقم خوردن جنایت جدید رژیم صهیونیستی علیه فلسطینیان در زمینه مهاجرت اجباری فلسطینیان از سرزمین خود شوند.
