رژیم صهیونیستی با همکاری تمامی دستگاه های امنیتی و نظامی و با همکاری فعال همپیمانانش در ایالات متحده جنگ تمام عیاری را علیه ملت فلسطین آغاز کرده است که این جنگ تنها به داخل فلسطین محدود نمی شود ؛ بلکه منطقه عربی، به ویژه کشورهای همجوار سرزمین اشغال شده را که شمار زیادی فلسطینی در آن زندگی می کنند، نیز در بر می گیرد.
جنگ صهیونیستی ـ آمریکایی علیه ملت فلسطین تنها به شیوه های جنگ کلاسیک که قواعد و اصول آن از نظر جامعه بین الملل مشخص شده است، محدود نمی شود ؛ بلکه از این دایره خارج شده و وارد عرصه مسائل غیر متعارف و جنایت های ضد بشری می گردد.
در هفتمین سال از دهه اول قرن بیست و یکم ما شاهد تشدید بی سابقه جنگ صهیونیستی ـ آمریکایی علیه ملت فلسطین هستیم، جنگی که آغاز آن به وعده بالفور در خصوص تشکیل کشور یهودی در اراضی فلسطین باز می گردد و دوره های متفاوتی از نظر شدت و حدت داشته است.
آغاز فصل جدید جنگ تمام عیار آمریکایی ـ صهیونیستی علیه ملت فلسطین بعد از گذشت دوره کوتاهی از ترور یاسر عرفات، شیخ احمد یاسین و شهید دکتر رنتیسی آغاز شد یعنی در برهه ای که ملت فلسطین جنبش حماس را در جریان انتخابات دموکراتیک ژانویه 2006 برای زمامداری خود برگزید.
دشمن بعد از آنکه دید سیاست تحریم و محاصره اقتصادی باعث فروپاشی دولت فلسطین و شورش مردم علیه دولت منتخب شان نشد، برای دخالت در امور داخلی فلسطین دست به دامان مزدوران، دستگاه های اطلاعاتی و عرب نماها شد تا اینکه بتوانند آتش اختلافات و درگیری داخلی را بیافروزد و این گونه بود که درگیری های خونینی میان گروه های فلسطینی فتح و حماس آغاز شد ؛ ولی دسیسه جویان در هدف خود در سوق دادن فلسطینیان به دایره جنگ داخلی با شکست مواجه شدند و به فضل تلاش های افراد خیرخواه و میانجیگری شماری از طرف های عربی که تمام تاکیدشان بر جلوگیری از در افتادن ملت فلسطین در دام توطئه های دشمنان است، این دسیسه دشمن ناکام ماند و این روند تلاش ها برای جلوگیری از درگیری های داخلی تا توافق نامه مکه ادامه یافت و بعد از آن نیز دو جنبش اصلی فلسطین یعنی فتح و حماس تکاپوی گسترده ای را تا تشکیل دولت وحدت ملی صورت دادند.
در دوره ما بین پیروزی حماس در انتخابات مجلس قانونگذاری فلسطین تا تشدید محاصره غربی ها علیه فلسطینی ها، “اسرائیل” در تابستان سال 2006 وارد یک ماجراجویی نظامی علیه لبنان شد به امید اینکه با استفاده از راهکار قدرت نظام سیاسی فلسطین را دستخوش تغییر سازد و بیش از نیم میلیون فلسطینی را در اردوگاه های این کشور مورد تهدید قرار دهد و برگه فشار خوبی را علیه دولت فلسطین به دست آورد ؛ ولی ماجراجویی صهیونیست ها نتیجه ای عکس داد و ارتش صهیونیستی شکست خورد.
در فلسطین و بعد از تشکیل دولت وحدت ملی، دسیسه چینی های تل آویو و واشنگتن برای این دولت آغاز شد و این دو دولت با دادن پول و سلاح به آشوب طلبان از تمامی تلاش خود برای بر هم زدن معادلات استفاده کردند. دشمنان با کمک دسیسه چینان برای مدت کوتاهی موفق شدند تا آتش فتنه و درگیری را در فلسطین برافروزند.
همزمان با درگیری های داخلی، نیروهای صهیونیستی ـ آمریکایی از تمامی تلاش خود استفاده کردند تا این بار تیر خصومت را با قوت بیشتری به سمت حامیان خارجی انتفاضه و مقاومت فلسطین رها کنند. به دنبال این مسئله، جنگ با حزب الله به مرحله تهدید به دخالت نظامی ـ بر اساس فصل هفتم منشور سازمان ملل ـ کشیده و در همین راستا، عملیات ترور و انفجار در لبنان آغاز شد و مقادیر زیادی پول و سلاح به مخالفان حزب الله سپرده شد و بستر برای یک جنگ داخلی جدید فراهم گشت. پس از آن نیز درگیری طرابلس میان گروه موسوم به فتح الاسلام با ارتش لبنان آغاز شد که هدف دشمن از به راه انداختن این درگیری، کشاندن گروه های لبنانی به میدان درگیری مسلحانه و تحریک ملت لبنان علیه پناهندگان فلسطینی بود.
در همین راستا نیز ارتش صهیونیستی که شکست مفتضحانه ای را در جنگ سی و سه روزه لبنان متحمل شده بود، خود را برای یک جنگ جدید آماده می کند تا بتواند اندکی از شکست های موجود در کارنامه خود را پاک کند و چهره مخدوشش را بهبود بخشد.
طرح دشمن، طرحی کامل است و حملات ماه مه سال جاری اشغالگران قدس به نوار غزه و کرانه باختری و تهدیدات سیاستمداران تل آویو مبنی بر ترور رهبران حماس و همچنین درخواست دولت صهیونیستی برای حضور نیروهای بین المللی در مرز غزه و جلوگیری از انتقال سلاح از مصر به فلسطین چیزی نیست جز بخشی از معادله و دسیسه ای که دشمنان برای ملت فلسطین چیده اند.
