هر نیروی نظامی و اقتصادی و یا سیاسی که دشمن “اسراییل” باشد و امنیتش را به لرزه درآورد، طبعا در جهت منافع فلسطینیان گام بر خواهد داشت و هر ائتلافی که موجب خشنودی “اسراییل” شود و آمریکا نیز از آن حمایت و پشتیبانی کند تا از این طریق بر چهره کریه دولت عبری سرپوش گذاشته شود، چنین ائتلافی علیه عرب ها و مسلمانان و فلسطینیان خواهد بود. به باور من هر کس که با این قاعده اساسی در تعامل با شرق مخالف باشد، در واقع پدیده سیاسی وابسته با غرب و آلوده به دیدگاه های غربی است و چنین فردی نمی تواند نماینده ساکنان منطقه و تامین کننده منافع آنان باشد.
بنا بر آن چه گفته شد، تصمیم “اسراییل” در مورد توسعه شهرک ها در قدس به منزله سیلی به برخی از طرف های فلسطینی و عربی نیست که مذاکرات را مورد تایید قرار داده اند بلکه چنین اقدامی زنگ خطری برای عرب ها و فلسطینیان است و نشان می دهد که دولت عبری که به گونه ای تحقیر آمیز با عرب ها برخورد می کند در حالی که در شرایطی قرار دارد که به حمایت آمریکا بسیار نیاز دارد و همچنین در جهت مقابله با تاسیسات اتمی ایران به همکاری و هماهنگی کشورهای عرب نیازمند است ولی باز این گونه یکه تازی و قلدرمآبی می کند و ارزش و اعتباری برای عرب ها قایل نیست. حال اگر بتواند نیروی نظامی ایران را از بین ببرد و توان اتمی این کشور را نابود سازد با فلسطینیان و عرب ها چه خواهد کرد؟
بنا بر گزارش های یک روزنامه بی طرف و تحقیقات و پژوهش های ویژه در امور شرق و آن چه که در اظهارات همه مسئولان سیاسی آمده است مذاکرات غیر مستقیم چیزی را که در طول هیجده سال از تحقق آن عاجز مانده اند، در طول چهار محقق نخواهد ساخت. بنابراین از سرگیری مذاکرات غیر مستقیم به منظور حل منازعه اعراب و “اسراییل” صورت نمی گیرد بلکه هدف از آن منحرف کردن امت عربی از خطر و تهدیدات مداوم دولت عبری است و متمرکز کردن آنان به سوی دولت ایران و ایجاد توهم و بزرگ نمایی در این زمینه است. صهیونیست ها می خواهند این گونه وانمود کنند که افزایش توان نظامی ایران تهدیدی علیه امت عربی به شمار می رود و آنان با ایجاد چنین جوی می خواهند مردم و افکارعمومی را بفریند غافل از این که هر انسان عاقلی می داند که “اسراییل” تهدیدی علیه امنیت و صلح جهانی به شمار می رود و آخرین نظرسنجی در اروپا نیز بر این واقعیت صحه می گذارد و حوادث روزانه و تحقیر روزافزون اعراب از سوی این رژیم گواهی بر این ادعاست.
چرا با مذاکرات غیر مستقیم موافقت شده است در حالی که هرگز چنین مذاکراتی مشکلی را حل نخواهد کرد؟ چرا ما باید در بهبود چهره “اسراییل” مشارکت کنیم که حالی که خون بسیاری از عرب ها ریخته است؟ چرا ما باید زمینه سیاسی را برای تحکیم ائتلاف “اسراییل” و آمریکا را فراهم آوریم، ائتلافی که تلاش می کند به ایران حمله کند؟ نابودی نیرو و توان ایران چه سودی برای فلسطینیان و عرب ها و مسلمانان دارد؟ اگر ائتلاف آمریکا و “اسراییل” پیروز شود چه سودی برای عرب ها دارد؟ آیا “اسراییل” حقوق فلسطینیان را به رسمیت خواهد شناخت و شهرک ها را برخواهد چید و مصوبات سازمان ملل در مورد آوارگان فلسطینی را به رسمیت خواهد شناخت؟ آیا قدس عربی خواهد ماند؟
به گمان من نابودی تاسیسات اتمی ایران و مهار قدرت نظامی این کشور به سود دولت عبری است که پیوسته اعتماد به نفس و اطمینان به توانمندی هایش در جهت افزایش است و در آینده نیز افزایش خواهد یافت و در آینده همین کسانی که را راه برای ضربه زدن آمریکا به ایران هموار می کنند نیز از آسیب این رژِیم در آمان نخواهند ماند و آنان را نیز گرفتار خواهد کرد. برای چه در جهت بهبود وجهه “اسراییل” تلاش می کنید و کمر ملت فلسطین را می شکنید؟ چرا با مذاکرات غیر مستقیم موافقت کرده اید؟ چرا؟
