در این مساله هیچ شكی نیست كه رژیم اشغالگر قدس در مساله مصادره كشتی های بین المللی ناوگان دریایی غزه شكست خورد و این در حالی بود كه از مدت ها پیش برخی اطلاعات لازم درباره این كاروان را در اختیار داشت. این شكست مستلزم این است كه دولت عبری طرف ترك را كه از یك كشور دوست و هم پیمان تل آویو به كشوری عضو “محور شرارت” وابسته به اسلام افراطی !! (اصطلاح مورد استفاده رژیم صهیونیستی و آمریكا علیه جریان های مخالف خود) تبدیل شده است، از لحاظ امنیتی و اطلاعاتی به دقت مورد ارزیابی قرار دهد.
مهمترین شكست سازمان اطلاعات رژیم صهیونیستی در این مساله نمود پیدا می كند كه فعالان خارجی صلح كه در قالب كشتی مرمره آبی تركیه به سوی منطقه محاصره شده باریكه غزه سفر می كردند، از فعالان صلح و اعضای سازمان های بشر دوستانه بودند كه به اعتراف ایلی ماروم فرمانده نیروی دریایی رژیم صهیونیستی و آوی بنیاهو سخنگوی نظامی ارتش این رژیم، سطح مقاومت آنها در برابر اعضای گروهان 13 نیروی دریایی چیزی فراتر از پرت كردن چندین دانه سیب زمینی و یا تخم مرغ گندیده به سوی نظامیان صهیونیستی نبوده است!.
اطلاعات محرمانه در دسترس!
به یاد دارم كه یكبار یكی از افسران مجرب و باسابقه سازمان اطلاعات رژیم صهیونیستی اظهار داشت كه 95 درصد از اطلاعاتی كه جزء اطلاعات “فوق محرمانه” طبقه بندی می شوند، در رسانه های مختلف قابل دسترسی هستند و هر كسی كه بخواهد از آنها اطلاع یابد می تواند با پیگیری آنها، این اطلاعات را جمع آوری كرده و به عنوان مواد خام امنیتی مورد استفاده قرار دهد! لذا با اندكی دقت در حوادث رخ داده در كشتی تركیه ای حامل كمك های بشر دوستانه برای ساكنان باریكه غزه می توان به این مساله پی برد كه اظهارات افسر اطلاعاتی مذكور تا چه حد صحت داشته است!.
كافی بود تا سازمان های اطلاعات رژیم صهیونیستی همان اطلاعات آشكار منتشر شده از سوی سازمان امداد رسانی تركیه “ IHH ” در مرحله قبل از آغاز سفر كاروان آزادی به سوی غزه را دنبال كنند تا از اهداف و نیات ضد صهیونیستی این كاروان اطلاع پیدا كرده و حجم خشم و خشونت فعالان صلح علیه نظامیان ارتش صهیونیستی را برآورد می كردند!.
شواهد عینی شكست
شكست و ناكامی سازمان اطلاعات رژیم صهیونیستی را می توان از نكات زیر استنتاج كرد:
1- بولنت ییلدیریم رئیس سازمان امداد رسانی و ارسال كمك های بشر دوستانه تركیه در تاریخ 7/4/2010 طی كنفرانس مطبوعاتی آزاد اظهار داشت كه ناوگان آزادی غزه به منزله امتحانی برای رژیم صهیونیستی است و ممانعت این رژیم از ورود این ناوگان به سواحل غزه به منزله اعلان جنگ علیه كشورهایی است كه شهروندان و اتباع آنها در قالب كشتی های كاروان آزادی به غزه سفر می كنند.
2- ییلدیریم در شب 30/5/2010 و همزمان با نزدیك شدن كشتی های ناوگان آزادی به سواحل غزه در گفتگو با شبكه یك تلویزیون رسمی تركیه خاطر نشان كرد كه نظامیان رژیم صهیونیستی در صورت حمله به عرشه كشتی مرمره آبی با مقاومت سخت فعالان خارجی صلح مواجه خواهند شد و ما به آنها نشان خواهیم داد كه ورود به كشتی تركیه ای با توسل به زور چه معنایی دارد.. و ما با تمام وجود در مقابل آنها ایستادگی خواهیم كرد!.
این مساله هیچ نیازی به فعالیت گسترده اطلاعاتی و مامور كردن مزدوران مجرب و كار كشته صهیونیستی ندارد تا با نفوذ در كشتی حوادث جاری در عرشه كشتی و تدابیر اتخاذ شده برای مقابله با نظامیان صهیونیستی را به سازمان های اطلاعاتی مخابره كند! نیازی هم به شنود مكالمات تلفنی افراد مشاركت كننده در قالب كشتی مرمره آبی به منظور اطلاع از اهداف آنها نبود؛ چرا كه مسئولان این كشتی به صراحت و در مقابل دیدگان جهانیان و از جمله سازمان اطلاعات رژیم اشغالگر قدس این مساله را اعلام كرده بودند.
من مطمئن هستم كه افسران سازمان اطلاعات دولت عبری این اظهارات را مطالعه كرده و سخنرانی های مذكور را از طریق شبكه های تلویزیونی مشاهده كرده بودند، اما سوالی كه باعث شگفتی می شود این است كه چرا افراد یگان 13 آموزش های لازم برای مقابله با این وضعیت را دریافت نكرده بودند؟
به روز كردن بانك اطلاعاتی
شكست امنیتی دیگر در این زمینه این بود كه سازمان اطلاعات رژیم صهیونیستی در چنین وضعیتی جزئیات مربوط به حادثه را در اختیار مراجع سیاسی قرار ندادند كه این مساله نشانگر این است كه سازمان اطلاعات رژیم اشغالگر قدس اطلاعات خود را به روز كرده و به عنوان مثال همان طوری كه اسامی سازمان هایی مانند حزب الله، حماس، سوریه و ایران را در لیست مخالفان و گروه های به اصطلاح خود “تروریستی” قرار می دهند، اسامی سازمان های حامی صلح و ارسال كمك های بشر دوستانه را نیز در اختیار نهادهای امنیتی و اطلاعاتی قرار دهند.
شاید لازم بود كه سازمان اطلاعات رژیم صهیونیستی تنها نظری اجمالی به اخبار موجود بر روی پایگاه های اینترنتی انداخته و از گرایشات این سازمان تركیه ای مطلع شود و یا اینكه با مشاهده برنامه های شبكه های تلویزیونی تركیه ای از سرنوشت نظامیان صهیونیستی بر روی آب های بین المللی اطلاع حاصل كند.
اما مساله مهمتر از این رویارویی فاجعه بار برای دولت عبری این است كه نام تركیه نیز در فهرست كشورهای “محور شرارت” و در كنار ایران و سوریه و حزب الله و حماس قرار گیرد و سازمان های اطلاعاتی صهیونیستی به یكباره به آنكارا به چشم یك كشور دشمن و مخالف خود نگاه كنند.
شاید در چنین مواردی این مساله حائز اهمیت باشد كه با توجه به سرعت وقوع حوادث سیاسی و امنیتی در منطقه در فرصت كوتاهی ضمن بررسی ابعاد بحران اقدام به استخراج درس ها و عبرت های لازم از آن كرد و تا آنجایی كه من می دانم اسرائیل قدرت تشكیل زیر ساخت های اطلاعاتی گسترده در داخل خاك تركیه را دارد. پس همان یكبار شكست اطلاعاتی برای ما كافی است و دیگر نیازی به شكست های دیگر و تحمل تبعات و پیامدهای آن نیست.
