دولت فلسطين و تحولات سياسی فرارو

  به دنبال جنگ تبلیغاتی و تلاش های برخی رهبران جنبش فتح در جهت نفی دیگری از سویی و دلیل تراشی آنان برای سلب اختیارات از دولت فلسطین و ناتوانی این رهبران در گمراه کردن افکار عمومی فلسطین و عربی از سوی دیگر، برای همگان آشکار شده است که جنبش فتح و محمود عباس رئیس دولت خودگردان فلسطین روش محاصره و تحریم دولت جدید فلسطین را به منظور شکست این دولت برای خود برگزیده است.

بنده در مقالات گذشته خود به این مطلب اشاره کردم که پس از پیروزی جنبش مقاومت اسلامی “حماس” در انتخابات پارلمانی فلسطین و کسب اکثریت کرسی ها، مشکلات و چالش های زیادی میان دولت فلسطین از یک طرف و عباس و مسئولان دفترش و همچنین وزارتخانه ها و سرویس های امنیتی از طرف دیگر به وجود خواهد آمد. همچنین پیش بینی کردم که آشوب و هرج و مرج، نابسامانی امنیتی، تظاهرات و اقدامات تحریک آمیز علیه دولت جدید، روند فزاینده ای به خود خواهد گرفت و برخی ها سعی خواهند کرد تا تظاهراتی را به راه بیندازند و دولت فلسطین را به منظور شکست دادن هدف قرار دهند و برنامه ها و سیاست های آن را علت تحریم ملت فلسطین قلمداد کنند.

رژیم اشغالگر “اسراییل” اعلام کرد که رابطه خود را با دولت جدید قطع و آن را دولتی “تروریستی” معرفی خواهد کرد و از جهانیان خواست تا آنان نیز چنین کنند. در این میان دولت آمریکا بی درنگ سیاست این رژیم را در پیش گرفت و دیری نپایید که کشورهای اروپایی نیز به ندای مقامات تل آویو لبیک گفتند و از دولت جدید فلسطین خواستند به شروط کمیته چهار جانبه از جمله به رسمیت شناختن “اسراییل” پایبند و به توافقات به عمل آمده میان تل آویو و سازمان آزادی بخش فلسطین و کنار گذاشتن مقاومت گردن نهد.

عباس و دار و دسته اش به ظاهر از محاصره ملت فلسطین عصبانی شدند و از کشورهای تحریم کننده خواستند ملت فلسطین را به خاطر روی آوردنشان به گزینه دمکراسی و انتخابات آزاد و سالم مجلس قانونگذاری فلسطین مجازات نکنند، اما واقعیت این است که خود عباس نیز به جرگه رژیم اشغالگر قدس، آمریکا و اتحادیه اروپا پیوست و این مساله باعث تشدید محاصره و تشویق “اسراییل” و آمریکا برای افزایش فشار، محاصره، بالابردن سقف خواسته ها و باج خواهی های سیاسی اش انجامید. عباس این اظهارات خود را نه به خاطر اینکه رئیس تشکیلات خودگردان یا رئیس کمیته اجرایی سازمان آزادی بخش فلسطین (ساف) است، عنوان می کند، بلکه مواضع وی از برنامه های شخصی اش و برنامه های شماری از رهبران و طرفدارن تشکیلات خودگردان و فتح نشات می گیرد.

به باور بنده جنبش حماس و رهبران آن رفتاری حکیمانه و خویشتن دارانه دارند، هر چند که عده ای اظهارات “خالد مشعل” را به باد انتقاد گرفتند؛ اظهاراتی که بنده معتقدم حقایق را به روشنی و بی ریا آشکار کرد. به همین خاطر دولت فلسطین در ایجاد توازن میان مصالح و آرمان های ملت فلسطین با تعقل و حکمت تعامل می کند.

اقدام عباس به براندازی دولت جدید

عباس گفت: «برکناری دولت جدید در حیطه صلاحیت ها و اختیارات قانونی وی است.» نخستین توجیه و دلیلی که امکان دارد برخی ها آن را ترویج دهند این است که دولت جدید یارای اجرای تعهدات مالی خود در قبال حقوق و دستمزد کارمندان و شهروندان و نیز ارائه خدمات اجتماعی و درمانی و آموزشی را ندارد.

امروزه زمان برکناری دولت جدید به ویژه پس از سفر عباس به اردن، ترکیه و اروپا نزدیک شده است. عباس در جریان این سفرها حرف هایی را که نتوانسته بود برای ملت خود بزند، بر زبان جاری ساخت.

بنده معتقدم که رئیس تشکیلات خودگردان با همکاری و همراهی با شماری از گروه های فلسطینی، اسراییلی، آمریکایی، عربی و اروپایی موفق شد تا دولت فلسطین را به انزوا بکشاند و آن را در تنگنای اقتصادی قرار دهد و در عوض دولت جدید فلسطین موفق شد با مذاکره با تعدادی از کشورهای جهان نظیر ایران، روسیه چین، نروژ و سوئد این تحریم اقتصادی و سیاسی را در هم شکند.

به نظر من در صورتی که عباس با این دولت همکاری و از آن حمایت می کرد و از تحریک کردن کشورهای جهان علیه دولت جدید خودداری می کرد، تنها سه ماه کافی بود که توطئه تحریم و گرسنه نگه داشتن فلسطینیان خنثی می شد یا حداقل باعث اتحاد و همگرایی میان برخی کشورهای عربی، اسلامی و بین المللی به منظور ایجاد توازن در زمینه قطع کمک های مالی و ادامه این کمک ها و مجبور ساختن محور اصلی تحریم کنندگان برای ارسال کمک های خیرین به اراضی اشغالی فلسطین می شد.

دنباله روی کورکورانه و اطاعت محض و بی چون و چرای برخی کشورها از سیاست های “اسراییل” و آمریکا موجب تشدید محاصره تحریم اقتصادی علیه ملت فلسطین شده است. به نظر می رسد که مساله به انحلال دولت جدید فلسطین به رهبری حماس ختم نمی شود و درخواست ها برای مامور کردن دیگر گروه ها جهت تشکیل کابینه مادامی که حماس اکثریت کرسی های پارلمان را در اختیار دارد موفقیتی در پی نخواهد داشت. از این رو رژیم اشغالگر قدس به منظور تسهیل ماموریت عباس دست به بازداشت نمایندگان پارلمانی حماس زده است. در واقع “اسراییل” زمانی دست به چنین شیوه ای زد (بازداشت نمایندگان پارلمانی حماس) زد که دریافت به راه انداختن جنگ داخلی میان فلسطینیان به ویژه به دلیل خویشتنداری و دوراندیشی حماس امکان پذیر نیست.

 درخواست برای برگزاری انتخابات زود هنگام  

در صورتی که دیگران نتوانند به خاطر در اکثریت بودن نمایندگان حماس در پارلمان تشکیل دولت دهند، قانون اساسی به عباس این اجازه را نمی دهد که برای چند ماه یا چند سال دولت بحران تشکیل دهد. از این رو درخواست برای برگزاری انتخابات زود هنگام ـ که به اعتقاد بنده اگر جنبش حماس بتواند آن را خوب اداره کند ـ  جایگاه و محبوبیت حماس را در میان مردم افزایش خواهد داد.

 حماس چه کارهایی باید انجام دهد؟

در سایه محاصره اقتصادی ملت فلسطین و همسویی موضع عباس با آمریکا و تل آویو و با توجه به ادامه موج بازداشت های نمایندگان پارلمانی حماس و با توجه به این که عباس از اختیارات قانونی برای انحلال دولت جدید برخوردار است، لذا مهمترین گزینه های فراروی حماس عبارتند از:

1ـ لزوم تصویب قانونی از سوی مجلس قانونگذاری در خصوص اینکه بازداشت نمایندگان پارلمانی به معنای سلب حقوق و وظایف از مجلس به ویژه در زمینه رای دادن نیست و در این میان حقوقدانان وظیفه دارند که راه گریزی قانونی از جمله رای دادن فراکسیون ها و رای گیری از راه دور را ایجاد کنند.

2ـ رد درخواست مربوط به انحلال مجلس. در واقع انتخاباتی که برگزار شد در اراضی تحت کنترل تشکیلات خودگردان صورت گرفت (یعنی فلسطینیان موجود در اراضی اشغالی 1967) بنابراین رئیس تشکیلات خودگردان از لحاظ قانونی حق ندارد که از سمت خود در نهادی دیگر ( سازمان آزادی بخش فلسطین) برای انحلال پارلمان استفاده کند.

3ـ افزایش حدت مواضع خود متناسب با تحولات سیاسی و جذب نیروهای ملی و اسلامی خواه در سازمان آزادی بخش فلسطین یا غیر آن و نیز فراکسیون های پارلمانی به منظور خلع سلاح عباس و جنبش فتح!! بدین ترتیب وی نقش نمایندگی تشکیلات خودگردان و سازمان آزادی بخش فلسطین را از دست می دهد؛ به ویژه اینکه رهبران با نفوذ تشکیلات خودگردان در خارج از مواضع و مشی سیاسی عباس ناراضی هستند.

4ـ بازگشت فوری به عرصه مقاومت. فعالیت های مردمی و دانشجویی سوپاپ اطمینان و ضامن وحدت است و مانع بروز جنگ داخلی می شود و در واقع مکانیزیم سیاسی کارآمد برای رویارویی با سیاست های رژیم اشغالگر قدس از یک سو و برنامه های چهره های با نفوذ سرویس های امنیتی و جنبش فتح قلمداد می شود.

5ـ تشکیل جبهه ای فراگیر متشکل از تمامی کسانی که در مورد برنامه مقاومت و مخالفت با اشغالگری و سیطره رهبران فتح و عباس اتفاق نظر دارند تا بتوان سازمان آزادی بخش فلسطین را ساماندهی کرد.